Jest to prezentacja antropologicznej refleksji nad miastem - rozwijającej się w szczególnego rodzaju badawczej wrażliwości i narracji. Z tej perspektywy przedmiotem uwagi stały się znaki wizualne i werbalne, za pośrednictwem których miasto jest odbierane. Współtworzą one jego swoisty wizerunek i wyodrębniają go spośród wszystkich innych miejsc. Antropologiczną wyobrażnią objęto ikonograficzne przedstawienia miast i wspomnienia o nich, dzielnice, miejsca i budowle znaczące dla mieszkańców lub wyróżnione przez przybywających, legendy i opowieści o przeszłych wydarzeniach i ich bohaterach, miejski folklor, a także zderzenie ideologii z żywą tkanką miasta. Wraz z etnologami antropologiczny dyskurs nad miastem podjęli historycy urbanistyki, muzykolog i architekt krajobrazu.

część spisu treści:
Nowożytny Babilon. Obraz Paryża w literaturze polskiej 1890 - 1930
Praha
Mityczny i nostalgiczny. Polskie wyobrażenia o Wiedniu
gdy myślę miast; o meandrach wyobraźni antropologicznej
Relacje cudzoziemców o Krakowie
Kraków na starych sztychach i rycinach