Książka bardziej niż biografią tytułowej postaci jest opisaniem polityki jaką prowadziła Wielka Brytania w okresie w okresie jego wpływu na kształt rządów i zapatrywania na rozwój państwa i kierunki ekspansji. Stąd niewiele miejsca autor poświęca Robertowi Wolpole'owi w życiu poza jego udziałem w polityce. Dostajemy za to od początku książki wiele ciekawych informacji o samym kształcie ustroju państwa brytyjskiego początku osiemnastego wieku, wyborów, okręgów wyborczych i faktycznego wpływu jaki szlachta miała na skład parlamentu, mamy sporo o wewnętrznych rozgrywkach, o zmianach rządów, o wpływie na króla i w ogóle jego roli w chwili gdy Wielka Brytania rusza po przyszłą rolę światowego hegemona, ale targana jest wieloma problemami i dopiero dojrzewa do podejmowania, zarówno w polityce wewnętrznej jak i zagranicznej, decyzji mocno realizującej interes państwa.
Ciekawy jest obraz bardzo często niedemokratycznych i nawet nielegalnych działań rządzących, nie bojących się szeroko korzystać z korupcji w celu osiągania sprawczości.
Oceniałbym bym tę książkę lepiej, ale to praca z natury naukowa, pisana ciężkim piórem, która wymagałaby dodatkowej pracy celem uczynienia jej bardziej przejrzystą, może z większą ilością komentarza, analizowania, a nie tylko opisywania. Gdy autor wchodzi w szczegóły jego tekst staje się nużący i gorzej przyswajalny.
Jest to jednak pozycja bardzo ciekawa z uwagi na to, że pokazuje inny obraz historii, niż pisany w dostępnych pozycjach głównie poprzez konflikty i militarne rozstrzygnięcia.

Książka bardziej niż biografią tytułowej postaci jest opisaniem polityki jaką prowadziła Wielka Brytania w okresie w okresie jego wpływu na kształt rządów i zapatrywania na rozwój państwa i kierunki ekspansji. Stąd niewiele miejsca autor poświęca Robertowi Wolpole'owi w życiu poza jego udziałem w polityce. Dostajemy za to od początku książki wiele ciekawych informacji o...

Zapraszam do mojej recenzji :)

Zapraszam do mojej recenzji :)

Praca autora dotyczy brytyjskiej polityki lat 1700-1742. Znacznym uzupełnieniem i rozszerzeniem informacji z tej książki jest późniejsze, dojrzalsze dzieło autora "Simon van Slingelandt (1664–1736). Ostatnia szansa Holandii". Obydwie książki są bardziej skupione na polityce państw Europy zachodniej niż opisowi tytułowych postaci. Mam jednak wrażenie, że "Robertowi Walpole" bliżej do określenia jej jako biografii (w stosunku do recenzowanego przeze mnie Slingelandta). Treści obydwu książek trochę się pokrywają, w Walpolu jest trochę więcej informacji o latach 1733-1742 pominiętych w Slingelandtcie. Oczywiście w tej książce jest więcej o sporach brytyjskich wigów z wigami (walka o władzę) i torysami. Można między innymi poczytać o upadku Godolphina i Marlborougha (w stronnictwie których rozwijał swe zdolności i wpływy Walpole) i przejęcie władzy przez frakcje antywojenną (ukazane w świetnym filmie "Faworyta"). Dość dobrze opisane są spory parlamentarne, wzloty i upadki poszczególnych postaci (często wywołane przez propagandowe teksty pisarzy np. Jonathana Swifta). Jedno czego mi zabrakło to dobitnej odpowiedzi na tytułową tezę - "twórca brytyjskiej potęgi". Nie zostałem całkiem przekonany przez autora o wybitnym wkładzie Walpola w umocnienie Wielkiej Brytanii. Autor podkreśla to że pokojowe rządy premiera dały Brytanii pomyślność gospodarczą. Zabrakło jednak przykładów liczbowych, opisu gospodarki, które podkreślałyby tezy autora. Tym bardziej, że sam autor w obydwu książkach przytacza tezy przeciwników Walpola, że przez pokój i sojusz to Francja wzmocniła się bardziej i stała się niebezpieczniejsza.

Jeżeli chcecie dowiedzieć się więcej o pokojowych latach (między Francją i Wielką Brytanią) 1714-1740 polecam książki Napierały. Wyżej oceniam jednak książkę "Simon van Slangelandt" (odsyłam do recenzji w tym serwisie). Jeżeli bardziej interesuje Was parlament brytyjski niż ogólna polityka okresu, wybierzcie książkę o Walpolu.

Praca autora dotyczy brytyjskiej polityki lat 1700-1742. Znacznym uzupełnieniem i rozszerzeniem informacji z tej książki jest późniejsze, dojrzalsze dzieło autora "Simon van Slingelandt (1664–1736). Ostatnia szansa Holandii". Obydwie książki są bardziej skupione na polityce państw Europy zachodniej niż opisowi tytułowych postaci. Mam jednak wrażenie, że "Robertowi...