John Puller senior, przebywający w szpitalu, zostaje oskarżony przez żonę swojego dawnego podwładnego o zamordowanie swojej żony. Obaj bracia Puller powracają do sprawy zaginięcia ich matki przed trzydziestu laty. W tym samym czasie więzienie opuszcza Paul Rogers, który szuka zemsty i chce dopaść winnych fizycznego i psychicznego cierpienia. Drogi Johna i Rogersa przetną się. Jednocześnie osoby wysoko postawione będą próbowały przerwać dochodzenie Johna w sprawie matki. Tropy prowadzą do Budynku Q ,miejsca badań nad nowymi technologiami przydatnymi w obronności.

John Puller senior, przebywający w szpitalu, zostaje oskarżony przez żonę swojego dawnego podwładnego o zamordowanie swojej żony. Obaj bracia Puller powracają do sprawy zaginięcia ich matki przed trzydziestu laty. W tym samym czasie więzienie opuszcza Paul Rogers, który szuka zemsty i chce dopaść winnych fizycznego i psychicznego cierpienia. Drogi Johna i Rogersa przetną...

Oj, coś słabiutkie to było. Jak na powieść sensacyjną to dzieje się tu raczej niewiele. Trzy czwarte książki to tak naprawdę kręcenie się w kółko, fałszywe tropy oraz wypełniacze typu jedzenie śniadania, spanie itp. Jednym słowem nuda, co potwierdza fakt, że niekiedy odbiegałem myślami od tego co czytam. Akcji jak na lekarstwo, niby coś się dzieje ale nie było to jak dla mnie wystarczająco satysfakcjonujące. Na osłodę dodam, że ostatnie sto stron było nie najgorsze i dość emocjonujące, mimo to muszę brać pod uwagę całokształt a on niestety prezentuje się raczej przeciętnie. To już koniec przygód wojskowego śledczego Johna Pullera i trochę żałuję, że przychodzi rozstać się tak słabym tomem, no ale trudno. Pisarza w żadnym wypadku nie przekreślam, ponieważ ogółem pisze nie najgorzej i być może w przyszłości zapoznam się z jego serią o Amosie Deckerze. Zobaczymy. Tego tomu jednak nie polecam, chyba, że chcecie się ponudzić. Pięć gwiazdek (przeciętna).

Oj, coś słabiutkie to było. Jak na powieść sensacyjną to dzieje się tu raczej niewiele. Trzy czwarte książki to tak naprawdę kręcenie się w kółko, fałszywe tropy oraz wypełniacze typu jedzenie śniadania, spanie itp. Jednym słowem nuda, co potwierdza fakt, że niekiedy odbiegałem myślami od tego co czytam. Akcji jak na lekarstwo, niby coś się dzieje ale nie było to jak dla...

Wyobraźnia autora nie zna ograniczeń. Nieliczni idealiści przeciw zbrodni najwyższych przedstawicieli władz (wojskowych) na tle produkcji żołnierzy-cyborgów, z tajemniczym wsparciem w finale rozgrywki owych idealistów przez jakieś inne, jednak niezidentyfikowane, siły ze szczytów władzy. Ale poza tym - czyta się.

Wyobraźnia autora nie zna ograniczeń. Nieliczni idealiści przeciw zbrodni najwyższych przedstawicieli władz (wojskowych) na tle produkcji żołnierzy-cyborgów, z tajemniczym wsparciem w finale rozgrywki owych idealistów przez jakieś inne, jednak niezidentyfikowane, siły ze szczytów władzy. Ale poza tym - czyta się.

Albo się kogoś lubi, albo nie. Może nie do końca tak jest zawsze, ale w przypadku serii z Johnem Pullerem ja tak mam. Akurat tego bohatera lubię bardzo. I już nawet nie wiem czy chodzi o jego postawę, praworządność, niezłomne zasady i sprawiedliwość która definiuje jego zachowania, czy zwykłą miłość rodzinną, szacunek przyjacielski i uczciwość życiową. On po prostu ma coś w sobie, pewną stabilność żelazną, która rodzi w czytelniku przekonanie bezpieczeństwa, pewności zasad i wartości.
Budynek Q to bardzo smutna część sięgająca dramatycznych wydarzeń do jakich doszło w rodzinie Pullerów wiele lat temu, gdy matka dwóch małych chłopców pewnego wieczoru nie wróciła do domu. John staje przed zadaniem, które prowadzi go wprost do zagadki zaginięcia matki i oskarżeń jakie wysunęła pod adresem ojca głównego bohatera, pewna dawna znajoma matki stojąca dzisiaj u progu śmierci.
Budynek Q tematycznie wchodzi w obszary fantastyki naukowej zupełnie obcej tematycznie dla przeciętnego odbiorcy. Wyprodukowanie „uniwersalnego żołnierza” sprawnego w każdych warunkach, na każdym polu walki jest pewnie marzeniem wielu mocarstw, Baldacci pokazuje jak blisko od tego są niektóre państwa.
To bardzo szybka książka, szybka w działaniu, w zmianach tempa akcji, w zachowaniach bohaterów. Kolejna historia w której główny bohater staje sam przeciwko światu, w jednej chwili gotowy zrezygnować ze wszystkiego o co walczył całe życie.
Nie wiem jak potoczą się kolejne losy głównego bohatera (o ile będą kolejne losy),ale jeśli tak, to jestem gotowa odłożyć inne książki i zabrać się za czytanie właśnie tej kolejnej.
Polecam, to fantastyczna książka, świetna seria, znakomity bohater. A sama książka to czas spędzony wśród ludzi walczących o prawdę – można śmiało odpocząć i naładować baterie.

Albo się kogoś lubi, albo nie. Może nie do końca tak jest zawsze, ale w przypadku serii z Johnem Pullerem ja tak mam. Akurat tego bohatera lubię bardzo. I już nawet nie wiem czy chodzi o jego postawę, praworządność, niezłomne zasady i sprawiedliwość która definiuje jego zachowania, czy zwykłą miłość rodzinną, szacunek przyjacielski i uczciwość życiową. On po prostu ma coś w...

Byłem początkowo sceptyczny, co do intencji wydawcy, odnośnie wydawania książek Baldacciego. Obstawiałem że wydadzą jedną, góra dwie i dadzą sobie spokój.
A tymczasem niespodzianka. Jeśli dobrze liczę, to jest do dziewiąta już książka w ciągu kilku lat, bo w 2016 roku zaczęli serię z Deckerem. Pullera zaczęli wydawać w tamtym roku, i już mamy komplet, bo autor póki co nic więcej nie napisał.

John Puller, agent CID wraca po trzydziestu latach do zaginięcia swojej matki na terenie bazy, gdzie mieszkali. Impulsem staje się list umierającej przyjaciółki matki, która winą obarcza chorego na demencję ojca Johna.

Puller zamierza przyjrzeć się sprawie nieoficjalnie, i wykorzystać przysługujący mu urlop. Szybko odkrywa pewne fakty, które rzucają nowe światło na zapomnianą sprawę, prowadzący oficjalnie śledczy zostaje odwołany, a sprawa definitywnie zamknięta. Coś tu ewidentnie nie gra, a on nie zamierza tego tak zostawić.

Nie da się ukryć że ogólna otoczka, charakterystyka postaci, akcja przypomina zdecydowanie Jacka Reachera z książek Lee Childa. Zbyt dużo jest podobieństw, by uznać to za przypadek. Czy to źle? Trudno powiedzieć, Baldacci kończy serie po kilku tomach i raczej już do nich nie wraca, więc obstawiam że kolejnej już może nie być.

Byłem początkowo sceptyczny, co do intencji wydawcy, odnośnie wydawania książek Baldacciego. Obstawiałem że wydadzą jedną, góra dwie i dadzą sobie spokój.
A tymczasem niespodzianka. Jeśli dobrze liczę, to jest do dziewiąta już książka w ciągu kilku lat, bo w 2016 roku zaczęli serię z Deckerem. Pullera zaczęli wydawać w tamtym roku, i już mamy komplet, bo autor póki co nic...

"Istnieją różne rodzaje niebezpieczeństw. Te, które sami na siebie ściągamy, bywają często gorsze niż cokolwiek, co czyha ze strony wroga."

Drugie spotkanie z twórczością Davida Baldacci, wcześniej miałam okazję zapoznać się z „Dniem zero”, również zaliczam do udanych. Odpowiada mi klasyczna forma sensacji, bazująca na sprawdzonych metodach podgrzewania atmosfery, przykuwania uwagi, angażowania w przebieg akcji. Nagromadzenie niebezpiecznych tajemnic, silnych więzi teorii spiskowych, uczestnictwa w matactwach i manipulacjach ludzi z górnych poziomów władzy. Dla wielu wydostanie się prawdy na powierzchnię opinii publicznej nie jest dopuszczalnym rozwiązaniem, a zatem musi być chroniona za wszelką cenę, nawet kosztem życia niewinnych ofiar i przypadkowych świadków. Jednak zawsze znajdzie się ktoś, kto wyżej niż własne dobro, korzystny wizerunek, dostęp do bogactwa, ceni sprawiedliwość, uczciwość i prawo. Pozytywna postać staje wówczas niemal w pojedynkę do bezwzględnej bitwy o wyznawane wartości. Nie cofa się przed niczym, interweniuje pomimo strachu, idzie pod prąd oficjalnych wersji, choć stanowi tarczą strzelniczą dla czarnych bohaterów, których liczebność i wyposażenie przytłacza.

Baldacci kreuje wyraziste postaci i atrakcyjnie wplata ich życiorysy w fabułę. Równomiernie rozkłada mroczne akcenty, spektakularne akcje, zaskakujące obroty spraw, zmyślne zbiegi okoliczności, trudne do rozszyfrowania szarady, intrygujące zagadki kryminalne. Brak gęstego splotu wątków, koncentrujemy się na dwóch ogniwach, a jednak udaje się autorowi uczynić scenariusz zdarzeń interesującym. Co prawda, przy kilku incydentach powstaje wrażenie zbytniego naciągnięcia prawdopodobieństwa, lecz w sensacji ma to pożądany urok. Kluczowa postać serii przedstawia się z przekonującej strony, zachęca do kibicowania jej, nie jest supermanem obdarzonym niezwykłymi mocami, a świetnie wyszkolonym wojskowym. Potrafi zadbać o siebie i przyjaciół, w razie konieczności podejmuje ryzyko, pakuje się w kłopoty, ryzykuje karierę zawodową, ale wszystko w odpowiednich proporcjach i intensywności.

W czwartym tomie John Puller, wojskowy śledczy, kolejny raz obala oskarżenia rzucane wobec członka jego rodziny. List umierającej na raka starszej kobiety kładzie się długim cieniem na bezskazowym wizerunku ojca Johna, legendzie amerykańskiej armii. Mężczyzna miał ponoć trzydzieści lat temu zamordować żonę. Teraz trzeba dogrzebać się do mglistych wspomnień, wypieranych obrazów, pogrzebanych informacji. Prywatne śledztwo Johna coraz bardziej gmatwa się, mętnieje, trafia na grząski grunt. Równolegle rozgrywa się partia swoistej gry w zemstę ze strony Paula Rogersa wypuszczonego warunkowo z więzienia po dziesięciu latach odsiadki za zabójstwo mężczyzny w barze. Jaki węzeł wiąże obie sprawy? Kto usilnie blokuje śledztwa? Co wyniknie z zetknięcia się obu mężczyzn? Przy okazji zapoznawania się z książką można wiele ciekawych rzeczy dowiedzieć się o Forcie Monroe, jego bogatej dwustuletniej historii.

bookendorfina.pl

"Istnieją różne rodzaje niebezpieczeństw. Te, które sami na siebie ściągamy, bywają często gorsze niż cokolwiek, co czyha ze strony wroga."

Drugie spotkanie z twórczością Davida Baldacci, wcześniej miałam okazję zapoznać się z „Dniem zero”, również zaliczam do udanych. Odpowiada mi klasyczna forma sensacji, bazująca na sprawdzonych metodach podgrzewania atmosfery,...

Ciekawy wątek a główna postać intrygująca.Dobrze się czyta:)

Ciekawy wątek a główna postać intrygująca.Dobrze się czyta:)

Pierwsza ksiazka Baldacciego, jaka przeczytalem i jestem badzo zauroczony jego stylem opowiadania. Po przeczytaniu ksiazki w myslach pozostaje mi mily watek milosci syna do matki, w jaki sposob dwa watki matki i glownego bohatera sie przeplataja.

Pierwsza ksiazka Baldacciego, jaka przeczytalem i jestem badzo zauroczony jego stylem opowiadania. Po przeczytaniu ksiazki w myslach pozostaje mi mily watek milosci syna do matki, w jaki sposob dwa watki matki i glownego bohatera sie przeplataja.

Uwielbiam tego autora oraz tę serię. Wciągający tytuł nie tracący nic ze swego polotu. Polecam.

Uwielbiam tego autora oraz tę serię. Wciągający tytuł nie tracący nic ze swego polotu. Polecam.

To najlepsza część całej serii. Bardzo ciekawym bohaterem jest Paul Rogers. Do połowy książki jego historia jest bardziej interesująca niż poczynania Pullera. Ciężko się oderwać od tej części. Moim zdaniem bardzo satysfakcjonujące zakończenie.

To najlepsza część całej serii. Bardzo ciekawym bohaterem jest Paul Rogers. Do połowy książki jego historia jest bardziej interesująca niż poczynania Pullera. Ciężko się oderwać od tej części. Moim zdaniem bardzo satysfakcjonujące zakończenie.