Można zakochać się w powieści.
Nie w bohaterach, nie w świecie przedstawionym, nie w fikcji, którą stworzył autor, ale w całości tego co się czyta, w emocjach, które pojawiają się ciągle od nowa, wraz z każdą przełożoną stroną.
Najpierw pomyślałam, że to taka bajka, że czytając odpocznę, pożegluję sobie trochę w tajemniczym i baśniowym świecie. A tu się okazało, że pod każdym przeczytanym wyrazem, za każdym zdaniem i akapitem zaczynamy odkrywać coś niezwykłego, nieznanego i tajemniczego.
Klara - bohaterka i Klara - autorka zabrały mnie w wielką i niesamowitą podróż w głąb siebie samej. Zarzuciły mnie aluzjami, skojarzeniami, zmusiły do rozejrzenia się wokół i poobserwowania rzeczy i spraw realnych przez pryzmat metafor, porównań i symboli.
Ta opowieść wciąga, więc uwaga! Nie da się jej odłożyć pod warunkiem, że pozwolimy sobie na zauroczenie nią i na to, by odkryła przed nami całe mnóstwo warstw, które przenikają się w naszym życiu. Pod pozorem zwykłych rozmów i opisów kryją się często fragmenty naszego własnego życia. I obie Klary bardzo umiejętnie nam tę wiedzę o życiu dawkują.
Polecam, bo już dawno nie miałam w ręku i w pamięci TAKIEJ historii.

Można zakochać się w powieści.
Nie w bohaterach, nie w świecie przedstawionym, nie w fikcji, którą stworzył autor, ale w całości tego co się czyta, w emocjach, które pojawiają się ciągle od nowa, wraz z każdą przełożoną stroną.
Najpierw pomyślałam, że to taka bajka, że czytając odpocznę, pożegluję sobie trochę w tajemniczym i baśniowym świecie. A tu się okazało, że pod...