Nie mam nic przeciwko tej książce oprócz tego, że jest niepotrzebnie tak gruba.

Nie mam nic przeciwko tej książce oprócz tego, że jest niepotrzebnie tak gruba.

Muszę przyznać, że historia ta potrafi wstrząsnąć człowiekiem, sprawić, ze ciarki przechodzą po plecach. Tysiąc stron akcji rozpędzającej się niczym pospieszny pociąg, by później tylko myknąć z zawrotną prędkością. Fabuła przemyślna i dopracowana w najmniejszych szczegółach. To znakomita powieść kryminalno-sensacyjna o ludzkiej bezradności wobec zła. Wyobraźcie sobie, że z rąk organów sprawiedliwości wymykają się wymykają się bezwzględni przestępcy, mordercy, ludzie naprawdę niebezpieczni dla społeczeństwa. Jak to możliwe, że z sali sądu z rąk antyterrorystów na oczach całego kraju zostaje uprowadzony oskarżony, na którym ciąży zarzut podwójnego morderstwa? Dlaczego ktoś miałby pomagać w ucieczce przestępcom? Czy to możliwe, że wśród wysokich rangą śledczych znajduje się kret? Zuchwała ucieczka z najbardziej strzeżonego w kraju sadu bulwersuje i woła o pomstę do nieba. Komediant główny policji powołuje zespół śledczy, który nie może mieć żadnych powiązań ze światem przestępczym. Nadkomisarz Aleksander Wolin z BSW i inspektor Jerzy Bożek z CBŚ mają przyjrzeć się nie tylko tajemniczym zniknięciom, ale i pracy wydziału dochodzeniowego. Ciekawą postacią jest tutaj Wolin tytułowy sęp. To on wpadnie na trop makabrycznych zbrodni na które brakuje paragrafu.
Jestem pewien, że to najlepsza powieść polska jaką przeczytałem w tym roku. Niebywały wręcz profesjonalizm w prowadzeniu śledztwa wyróżnia autora wśród tak dobrze mi znanych krajowych pisarzy. Przez całość opowieści tempo akcji jest bardzo dynamiczne. Nowe wątki, nowe osoby coraz bardziej pobudzają wyobraźnię i stawiają pytanie dokąd to wszystko zmierza? Jak zachowa się Wolin? Przymruży oko na zło? Może większość z nas właśnie tak by postąpiła. Czuję się jakbym zszedł z karuzeli, jeszcze wszystko wiruje w mojej głowie. Polecam!

Muszę przyznać, że historia ta potrafi wstrząsnąć człowiekiem, sprawić, ze ciarki przechodzą po plecach. Tysiąc stron akcji rozpędzającej się niczym pospieszny pociąg, by później tylko myknąć z zawrotną prędkością. Fabuła przemyślna i dopracowana w najmniejszych szczegółach. To znakomita powieść kryminalno-sensacyjna o ludzkiej bezradności wobec zła. Wyobraźcie sobie, że z...

Po kilkudziesięciu stronach uświadomiłam sobie czemu intryga wydaje mi się znajoma i że oglądałam ten film (Sęp, 2012). Nie do końca pamiętałam wszystkie „jak”, za to „dlaczego” cóż... tego się nie zapomina. Zatem choć tu niespodzianki nie było, odrodził się problem. Bo autor wepchnął mnie na etyczną mieliznę, gdzie tkwię żonglując frazami „przecież to karygodne… a może jednak… z drugiej strony… w pewnych okolicznościach...”
Minusem „Polowania z Sępem” wydaje się brak hierarchizacji znaczenia elementów tła. Dokładny opis każdego przedmiotu w zasięgu wzroku jest bezcenny dla scenografa, ale na czytelnika, kiedy adrenalina buzuje, całostronicowy spis sprzętu w pokoju działa jak zimny prysznic.
Choć może nie wszystkie szczegóły intrygi czy rozwiązania literackie mnie przekonały, doceniam moralne wyzwanie rzucone przez Pana Korina. Choćby dla tej konfrontacji warto.

Po kilkudziesięciu stronach uświadomiłam sobie czemu intryga wydaje mi się znajoma i że oglądałam ten film (Sęp, 2012). Nie do końca pamiętałam wszystkie „jak”, za to „dlaczego” cóż... tego się nie zapomina. Zatem choć tu niespodzianki nie było, odrodził się problem. Bo autor wepchnął mnie na etyczną mieliznę, gdzie tkwię żonglując frazami „przecież to karygodne… a może...

Cyt.:
„- To jest jak zły sen.
- Nie, właśnie teraz się pan obudził. Ale robi pan wszystko, żeby znowu zasnąć.”
Eugeniusz Korin, „Polowanie z Sępem”.

Eugeniusz Korin to reżyser teatralny i filmowy, aktualny dyrektor artystyczny Teatru 6.piętro w Warszawie, z pochodzenia Rosjanin. Absolwent PWST w Warszawie, któremu w 1979 roku rektor, znakomity Tadeusz Łomnicki powierzył reżyserię przedstawienia podyplomowego studentów Wydziału Aktorskiego. Jego pierwszą reżyserią w profesjonalnym teatrze był spektakl „Kolor niebieski” wg Michaiła Zoszczenki w teatrze Komedia w roku 1978, który jednak, z powodów politycznych, na skutek interwencji Ambasady Radzieckiej został zdjęty z afisza.

Jest autorem realizacji kilkudziesięciu spektakli teatralnych, telewizyjnych, muzycznych, operowych, autorem scenografii do spektakli teatralnych i muzycznych, autorem choreografii do spektakli muzycznych, autorem sztuk teatralnych, scenariuszy, adaptacji i tłumaczeń a także reżyserem filmowym. Biografia zaiste imponująca, świadcząca o ogromnym talencie i wrażliwości artystycznej.

W roku 2012 na ekranach polskich kin pojawił się film „Sęp” na podstawie scenariusza i w reżyserii Eugeniusza Korina, w gwiazdorskiej obsadzie Michała Żebrowskiego, Anny Przybylskiej, Anny Dereszowskiej, Daniela Olbrychskiego i wielu innych. Nad scenariuszem autor pracował ponad trzy lata. Film cieszył się dużym zainteresowaniem i odniósł spory sukces kasowy.

Kika lat po emisji filmu, w 2019 roku Wydawnictwo Literackie zdecydowało się na wydanie powieści Eugeniusza Korina „Polowanie z Sępem”, która pierwotnie była scenariuszem filmowym. Wydawnictwo to raczej nie kojarzy się czytelnikom z kryminałami, zajmuje się zupełnie inną literaturą, choć zdarza się mu czasami ich wydawanie, ma też kilku swoich ulubionych autorów.

Co takiego niezwykłego jest w powieści Eugeniusza Korina, oprócz oczywiście objętości, która z powodzeniem mogłaby wystarczyć na co najmniej trzy kryminały, że Wydawnictwo Literackie zdecydowało się na jej wydanie?

Genialna, przemyślana i dopracowana w każdym szczególe historia. W ciągu kilku lat, z więzień, aresztów śledczych, sądów, szpitali znika kilkudziesięciu najgroźniejszych przestępców w kraju, sprawców najbardziej brutalnych i odrażających zbrodni i zapadają się niemal pod ziemię. Komendant Główny Policji powołuje specjalny zespół do wyjaśnienia tych zagadkowych zniknięć.

Znakomita historia, wielopiętrowe intrygi, niesamowite tempo, zaskakujące zwroty akcji. I na dodatek autor stawia przed czytelnikiem szereg dylematów moralnych, prawnych i etycznych. Dość to rzadkie w twórczości naszych rodzimych twórców tej gałęzi literatury.

O dziwo, powieść ta ma bardzo niewielu czytelników na LC, a wielka szkoda, natomiast większość, która ją przeczytała wystawia jej bardzo wysokie oceny. Moja również taka będzie. To pozycja, której warto poświęcić trochę czasu.

Polecam.

Cyt.:
„- To jest jak zły sen.
- Nie, właśnie teraz się pan obudził. Ale robi pan wszystko, żeby znowu zasnąć.”
Eugeniusz Korin, „Polowanie z Sępem”.

Eugeniusz Korin to reżyser teatralny i filmowy, aktualny dyrektor artystyczny Teatru 6.piętro w Warszawie, z pochodzenia Rosjanin. Absolwent PWST w Warszawie, któremu w 1979 roku rektor, znakomity Tadeusz Łomnicki powierzył...

Doskonała książka!!!
Minus 1 gwiazdka za zakończenie, przeczuwałam że tak się skończy, w obliczu takiej porywającej powieści-nieco kiczowato...

Doskonała książka!!!
Minus 1 gwiazdka za zakończenie, przeczuwałam że tak się skończy, w obliczu takiej porywającej powieści-nieco kiczowato...

Cóż to za książka! Na 1000 stronach mamy tu niezwykle dokładnie przemyślaną historię, od której trudno się oderwać. Po skończeniu Polowania, przez wiele dni wciąż myślałam o fabule i bohaterach. Prawdziwe dzieło, choć mogłoby być nieco krótsze- ok 700 stron by wystarczyło. Liczę na więcej książek Autora. Wszyscy miłośnicy gatunku powinni sięgnąć po tę pozycję.

Cóż to za książka! Na 1000 stronach mamy tu niezwykle dokładnie przemyślaną historię, od której trudno się oderwać. Po skończeniu Polowania, przez wiele dni wciąż myślałam o fabule i bohaterach. Prawdziwe dzieło, choć mogłoby być nieco krótsze- ok 700 stron by wystarczyło. Liczę na więcej książek Autora. Wszyscy miłośnicy gatunku powinni sięgnąć po tę pozycję.

Książka trafiła mi się w sumie przypadkiem - wybrał mi ją syn w bibliotece bo była gruba. I to był strzał w dziesiątkę! Niestety oceniłem ją na 8 bo nie mogę przeboleć zakończenia, po prostu można to było zrobić w sto innych sposobów! Panie Gieniu czemu?????

Książka trafiła mi się w sumie przypadkiem - wybrał mi ją syn w bibliotece bo była gruba. I to był strzał w dziesiątkę! Niestety oceniłem ją na 8 bo nie mogę przeboleć zakończenia, po prostu można to było zrobić w sto innych sposobów! Panie Gieniu czemu?????

Dawno nie miałem do czynienia z tak opasłym kryminałem czy też powieścią sensacyjną. Blisko tysiąc stron, ale co ważne ilość w tym wypadku przekłada się na jakość bo to co serwuje nam pan Korin jest po prostu n-i-e-s-a-m-o-w-i-t-e! Czego tu nie mamy- walka policji z seryjnymi mordercami, szalone akcje i pościgi, zakulisowe rozgrywki na najwyższych szczeblach władzy, brutalne i szokujące „działania” przestępców, wątek szpitalny, wątek romansowy oraz zakończenie, które wbija w fotel- do wyboru do koloru. Jestem pod ogromnym wrażeniem tego, że można napisać tak długą książkę i ani przez chwilę nie zanudzać czytelnika (żeby nie było tak idealnie to napiszę, że może tego przynudzania było zaledwie troszeczkę). Tu muszę też zgodzić się z Romanem Dłużniewskim (pozdrawiam) i napisać, że to jedna z najlepszych książek jakie kiedykolwiek czytałem. Zdecydowanie warto po nią sięgnąć i zrobić sobie maraton czytelniczy, który kończy się olbrzymią satysfakcją po przeczytaniu tego dzieła. Mam też gorący apel do Autora- panie Eugeniszu, niech Pan koniecznie jeszcze coś napisze! Jak na debiut „Polowanie z sępem” czyta się wyśmienicie. Co tu jeszcze dodać? Mam wrażenie, że książka jest tak przemyślana, że po przeczytaniu całości wszystko logicznie się układa i nie pozostawia nam to miejsca na pytania. Kryminał idealny. Gorąco polecam. Ocena maksymalna (Arcydzieło).

Dawno nie miałem do czynienia z tak opasłym kryminałem czy też powieścią sensacyjną. Blisko tysiąc stron, ale co ważne ilość w tym wypadku przekłada się na jakość bo to co serwuje nam pan Korin jest po prostu n-i-e-s-a-m-o-w-i-t-e! Czego tu nie mamy- walka policji z seryjnymi mordercami, szalone akcje i pościgi, zakulisowe rozgrywki na najwyższych szczeblach władzy,...

"Polowanie z Sępem" jest niewątpliwie... długie. Opasły tom, drobne literki, małe odstępy między wierszami. Utyka się w nim na dłużej. I bardzo dobrze! Dzięki temu można zdążyć zaprzyjaźnić się z głównym bohaterem, Wolinem, jego kotem Teodorem, potowarzyszyć im w codziennych rytuałach, poznać i polubić. I dać się wciągnąć w wir pracy Wolina. Historia jest niebanalna, akcja płynie wartko i z pewnością ten opasły tom nie męczy i nie nudzi. A przez to, że zdążysz się zaprzyjaźnić z Wolinem, finisz uderza mocno. Kończysz ostatnie strony z rozdziawioną ze zdziwienia gębą i trudno Ci uwierzyć, że stało się tak, jak się stało. Walorem jest też styl pisarski Korina. Nie ogranicza się do referowania zdarzeń i dialogów. Umiejętnie okrasza tekst zaskakująco pięknymi (jak na powieść o zbrodniarzach;) zdaniami, które uspokajają rytm powieści, ale z pewnością z tego rytmu nie wybijają. Tak jak to, o połamanych skrzydłach...

"Polowanie z Sępem" jest niewątpliwie... długie. Opasły tom, drobne literki, małe odstępy między wierszami. Utyka się w nim na dłużej. I bardzo dobrze! Dzięki temu można zdążyć zaprzyjaźnić się z głównym bohaterem, Wolinem, jego kotem Teodorem, potowarzyszyć im w codziennych rytuałach, poznać i polubić. I dać się wciągnąć w wir pracy Wolina. Historia jest niebanalna, akcja...

Ależ niesamowita powieść!
Naprawdę brak słów, by opisać emocje, odczucia i myśli, które ciągle się kołaczą po przeczytaniu "Polowania z Sępem" Eugeniusza Korina. To chyba najlepsza polska powieść sensacyjna, jaką kiedykolwiek czytałem. Potwornie długa, ale czytanie jej to była prawdziwa frajda. Dostarczyła masy emocji i wzruszeń.
O fabule nie będę pisał, wszystko jest w opisie i innych opiniach, ale muszę przyznać, że jej konstrukcja, prowadzenie intrygi i cała akcja to absolutny majstersztyk. Powieść na absolutnie najwyższym poziomie!
To nie tylko trzymająca w napięciu sensacyjna akcja, to znakomicie wykreowane postacie, to rozbudowane wątki obyczajowe, moralne i etyczne. Wszystko znakomicie skonstruowane i połączone w całość. Być może zakończenie nie wszystkim przypadnie do gustu (ja mam mieszane uczucia),ale to powieść prawdziwa do bólu. Z krwi i kości. To życie...
"Polowanie z Sępem" powinno zostać obsypane nagrodami, tymczasem w różnych plebiscytach promowane są niejednokrotnie jakieś bzdety, które nie wiadomo skąd się wzięły i kto je tam umieścił. A ludzie głosują na to...
Ale cóż, temat poruszony przez Korina i cała wymowa tej powieści nie są łatwe. Dotykają spraw trudnych etycznie, trudnych moralnie i tak naprawdę nie ma na nie złotego środka. Nie ma dobrej odpowiedzi i nie ma dobrej decyzji.
Czytając tę powieść błyskały mi w głowie migawki z filmu, oglądałem go kiedyś, ale nic z niego nie pamiętam. A przecież to film autora tej powieści, Eugeniusza Korina, więc też powinien mi utkwić w pamięci. A jednak nie. Nie wiem dlaczego. Przy najbliższej okazji muszę go obejrzeć jeszcze raz.
Jedynym mankamentem tej powieści, wg. mnie, jest zbyt obszerna i drobiazgowa dbałość o szczegóły. Gdyby tę powieść skrócić o kilkaset stron, niczego by nie straciła, a zyskała jeszcze bardziej na dynamice. Ale i tak 10 gwiazdek! Bez dwóch zdań!
Polecam gorąco!

Ależ niesamowita powieść!
Naprawdę brak słów, by opisać emocje, odczucia i myśli, które ciągle się kołaczą po przeczytaniu "Polowania z Sępem" Eugeniusza Korina. To chyba najlepsza polska powieść sensacyjna, jaką kiedykolwiek czytałem. Potwornie długa, ale czytanie jej to była prawdziwa frajda. Dostarczyła masy emocji i wzruszeń.
O fabule nie będę pisał, wszystko jest w...