16 MARCA 2020
(Recenzja) Akame ga Kill! #12
Dwunasty tom Akame ga Kill! kontynuuje brutalną i ciężką walkę rebelianckiego oddziału Night Raid z kapitan Esdeath oraz naczelnym generałem wojsk Imperium Budou. Oboje są najpotężniejszymi osobami w Imperium, które nie cofną się przed niczym, aby zgładzić bunt rebeliantów. Jednak nie tylko Imperium dysponuje potężnymi wojownikami. Tatsumi z Night Raid brutalnie zmusza swoje teigu, aby użyczyło mu jeszcze większej siły. Niestety przerażająca moc, jaką otrzymuje, będzie go słono kosztować.

Takahiro w tym tomie skupia się na walce, ale równocześnie pozostawia miejsce na emocjonalne relacje bohaterów. Na poziomie walki z Esdeath i Budou członkowie Night Raid składają wiążące deklaracje, które świetnie pokazują istotne zmiany, jakie w nich zachodzą zarówno przez nich samych, jak i osoby postronne. Co ważne, mangaka nikogo nie dyskryminuje, nawet Leone, która do tej pory pozostawała na uboczu. W dwunastym tomie otrzymuje mocny i brutalny epizod, który odsłania nieco więcej na temat natury jej teigu, jak i charakteru.

Patrząc przez pryzmat tego, że seria zbliża się do końca (jeszcze trzy tomy) nie dziwi, że Takahiro znacznie przyspieszył wydarzenia, a równocześnie zaprzestał dodawania nowych bohaterów i wątków. W dwunastym tomie kończy pewne epizody poboczne, zamykając tym samym ważne elementy składowe serii. Oczywiście liczę jeszcze na kilka niespodzianek w pozostałych trzech tomach. Niemniej na obecnym etapie całość nadal pozytywnie zaskakuje.

Po więcej wrażeń zapraszam na Wypowiemsie.pl:
http://wypowiemsie.pl/recenzja-akame-ga-kill-12/

16 MARCA 2020
(Recenzja) Akame ga Kill! #12
Dwunasty tom Akame ga Kill! kontynuuje brutalną i ciężką walkę rebelianckiego oddziału Night Raid z kapitan Esdeath oraz naczelnym generałem wojsk Imperium Budou. Oboje są najpotężniejszymi osobami w Imperium, które nie cofną się przed niczym, aby zgładzić bunt rebeliantów. Jednak nie tylko Imperium dysponuje potężnymi...

Akame Ga Kill! z bardzo dobrego i niebywale przyjemnie czytającego się shonena, zupełnie niepotrzebnie pod sam koniec stara się stać dziełem odrobinę nazbyt poważanym. Pomimo kilku potknięć i dziwnych posunięć autorów, nadal mamy jednak do czynienia z wartą sprawdzenia serią, która potrafi zachwycić i zapewnić masę rozrywki.

Cała recenzja na PopKulturowy Kociołek
https://gameplay.pl/news.asp?ID=118463

Akame Ga Kill! z bardzo dobrego i niebywale przyjemnie czytającego się shonena, zupełnie niepotrzebnie pod sam koniec stara się stać dziełem odrobinę nazbyt poważanym. Pomimo kilku potknięć i dziwnych posunięć autorów, nadal mamy jednak do czynienia z wartą sprawdzenia serią, która potrafi zachwycić i zapewnić masę rozrywki.

Cała recenzja na PopKulturowy...

W PUŁAPCE

W dwunastym tomie „Akame ga Kill!” akcja wkracza w fazę tak kluczową, że wydaje się, iż finał nastąpić mógłby już w tym momencie. Przez grubo ponad dwieście stron akcja nie zwalnia tu ani na moment, walka trwa bez chwili wytchnienia, a intrygujące wydarzenia następują jedno po drugich. Miłośnicy serii mogą więc już zacierać ręce zarówno na ten, jak i kolejne tomy, bo zabawa jest przednia i nie pozwala czytelnikowi ani na chwilę nudy.

Wojna trwa. Zagrożenie czai się na każdym kroku. Szaleństwo narasta.
Nad areną, na której walkę toczą członkowie Night Raid i Esdeath zbierają się czarne chmury. Czyżby to moc teigu wroga? Tatsumi, Akame i ich towarzyszki starają się przetrwać walkę z Esdeath i Budou, ale z każdą chwilą jest coraz trudniej, chociaż mają przewagę liczebną. Ich jedyna nadzieja w przybyciu szefowej, która może im przyjść z ratunkiem. Problem w tym, że jej bestia może zostać zestrzelona, a wtedy wszyscy utkną w tym miejscu, bez szans na ratunek. Wiedzieli w jaką pułapkę się pchają, ale nie mieli pojęcia, jak trudno będzie. A sytuacja pogarsza się jeszcze bardziej, kiedy w życie swój plan wciela Dorothea…

Całość recenzji na moim blogu: https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2019/07/akame-ga-kill-12-takahiro-tetsuya.html

W PUŁAPCE

W dwunastym tomie „Akame ga Kill!” akcja wkracza w fazę tak kluczową, że wydaje się, iż finał nastąpić mógłby już w tym momencie. Przez grubo ponad dwieście stron akcja nie zwalnia tu ani na moment, walka trwa bez chwili wytchnienia, a intrygujące wydarzenia następują jedno po drugich. Miłośnicy serii mogą więc już zacierać ręce zarówno na ten, jak i kolejne...

Ten potwór trochę mi przypominał Yomy z "Claymore".

Ten potwór trochę mi przypominał Yomy z "Claymore".