Wojenne lalki Marysi” to prawdziwa historia o dzieciństwie w czasie wojny. Poruszająca książka oraz piękne ilustracyjnie.

Wojenne lalki Marysi” to prawdziwa historia o dzieciństwie w czasie wojny. Poruszająca książka oraz piękne ilustracyjnie.

Poruszająca historia, której treść zostanie ze mną na dłużej.
Cieszę się,że powstają takie teksty dla młodych czytelników.

Poruszająca historia, której treść zostanie ze mną na dłużej.
Cieszę się,że powstają takie teksty dla młodych czytelników.

"Dzień dobry. Mam na imię Marysia i 1 września 1939 roku miałam pójść do szkoły, do pierwszej klasy. Ale tak się nie stało"
▪️Bezbarwny, pozbawiony nadziei, poczucia bezpieczeństwa i radości świat - wyblakły świat, a w nim mała dziewczynka, która marzy i wierzy, że ludzie potrafią wciąż kochać.
Napisano wiele książek o wojnie lecz każda z tych historii jest inna, widziana oczami różnych osób, wyrzeźbiona z ich pamięci i przeżyć. "Wojenne lalki Marysi", to opowiadanie, które się przeżywa, pamięta i czuje. Rzadko spotyka się książki napisane z tak wielkim szacunkiem, sercem oraz ogromną dawką emocji i troski.
Mam nadzieję, że mój syn, pozna kiedyś historię małej Marysi i jej szmacianej lalki. My, dorośli zbyt często zapominamy, co tak naprawdę jest ważne - chwile. Tego powinniśmy się uczyć od dzieci.
Obowiązkowa lektura, nie tylko dla najmłodszych. Polecam z całego serca.

"Dzień dobry. Mam na imię Marysia i 1 września 1939 roku miałam pójść do szkoły, do pierwszej klasy. Ale tak się nie stało"
▪️Bezbarwny, pozbawiony nadziei, poczucia bezpieczeństwa i radości świat - wyblakły świat, a w nim mała dziewczynka, która marzy i wierzy, że ludzie potrafią wciąż kochać.
Napisano wiele książek o wojnie lecz każda z tych historii jest inna, widziana...

Książka, która idealnie oddaje myśl dziecka w trakcie wojny, jego strach ale też odwagę. Moim zdanie książka obowiązkowa, ale nie wiem czy na pewno dla najmłodszych, ale na pewno dla siedmiolatka

Książka, która idealnie oddaje myśl dziecka w trakcie wojny, jego strach ale też odwagę. Moim zdanie książka obowiązkowa, ale nie wiem czy na pewno dla najmłodszych, ale na pewno dla siedmiolatka

„Wojenne lalki Marysi” autorstwa Małgorzaty J. Berwid to prawdziwa historia o dzieciństwie w czasie wojny.

Literatura dziecięca. Wojna. Prawdziwa historia. To mi wystarczyło, żeby sięgnąć po tę książeczkę. Ukazuje ona mroczną codzienność okupacji widzianą oczami dziewczynki. Wszystkie zdania napisane są prostym językiem, aby czytelnik czuł, że to opowieść przekazywana przez dziecko. Opisane są tutaj uczucia Marysi, której nadzieje o pójściu do szkoły zostały rozwiane przez wybuch wojny. Zamiast lekcji w pięknych salach dostała brutalne akty przemocy, widok śmierci oraz nienawiść człowieka. Z drugiej strony możemy zobaczyć, jak silna jest dziecięca ufność i kreatywność. Tylko dziecko, zmuszone do ciężkiej pracy, jest w stanie obierać ziemniaki i traktować małe kartofelki, jak swoje własne dzieci, które idą do szkoły.

Dopełnieniem całości są przepiękne ilustracje Anny Jamróz. Ta książka jest przeznaczona dla młodych czytelników, jak i dla dorosłych. Każdy znajdzie tutaj coś dla siebie.

„Każdy człowiek ma prawo do własnego życia i własnych poglądów.”

„Wojenne lalki Marysi” autorstwa Małgorzaty J. Berwid to prawdziwa historia o dzieciństwie w czasie wojny.

Literatura dziecięca. Wojna. Prawdziwa historia. To mi wystarczyło, żeby sięgnąć po tę książeczkę. Ukazuje ona mroczną codzienność okupacji widzianą oczami dziewczynki. Wszystkie zdania napisane są prostym językiem, aby czytelnik czuł, że to opowieść przekazywana...

"Te bomby, te naloty, to wszystko było takie niespodziewane. A ja miałam siedem lat i chciałam po prostu pójść do szkoły..."

"Miałam wrażenie, że Warszawa płakała".

Tak naprawdę te cytaty mówią wszytko. Wyrażają całą paletę bólu i strachu, który trawi siedmioletnią Marysię. 1 września 1939 roku miała po raz pierwszy pójść do szkoły. Wybuch wojny przemienił w dramatyczne gruzowisko nie tylko Warszawę ale i beztroskie dzieciństwo dziewczynki. Nie ma nic bardziej przerażającego niż wydarta siłą okupanta niewinność dzieci.

Oczami Marysi widzimy naloty, bombardowania, ewakuację, podroż wagonami bydlęcymi, katorżniczą pracę. To proste słowa siedmioletniego dziecka okazują nam głębię tragedii jaka dotknęła miliony Polaków. Poznajemy czym jest niesprawiedliwość, głód, strach i śmierć ukochanych osób.

W rozgrywającym się dramacie ogromną rolę odgrywają lalki. Najpierw własnoręcznie zrobiona przez Marysię lalka Rozalka, która ginie podczas bombardowania kamienicy. Pogrzebana Rozalka jest nie tylko symbolem zdewastowanego dzieciństwa, pogrzebaniem beztroski, ale, w moim odczuciu, także i Polski.

Jednak dzieci charakteryzują się swoistym uporem i wielką odwagą. Marysia nie poddaje się, walczy ze wszystkich sił ze złem, które je dotyka, na swój dziecięcy sposób znajduje ukojenie i zabawę tam, gdzie teoretycznie znajduje się tylko wyzysk i ciężka praca (zabawa w kartoflane przedszkole). Lalki odgrywają w tej historii ważną rolę, symbolizują niezłomność dziecięcej psychiki i wiarę w to, że mimo tak wielkiej tragedii jakim jest dorastanie w wirze wojennych dramatów, człowiek jest w stanie przeżyć i cieszyć się wolnością, dobrem i odzyskaną ojczyzną.

Poruszająca lektura. Kreska Ani Jamróz stanowi uwypuklenie dramatu, jaki dotknął siedmioletnią Marysię, jej rodzinę i cały polski naród. Stonowana, ciemna kolorystyka, chaotyczne ruchy kredką, plamy imitujące dym, kreski, krople, pętle – to wszytko składa się na dynamiczny, mocno ekspresyjny obraz nasycony ogromną dozą smutku. Zabrudzone-zamaze strony, zamazane dzieciństwo, zabrudzone piętnem wojny życie... Historia opowiedziana prostymi, dziecinnymi słowami i te specyficzne ilustracje tworzą spójną, wzruszająca całość.

Lektura dla dzieci w wieku wczesnoszkolnym, które rodzic pragnie w delikatny sposób (czy taki sposób, w kontekście wojny istnieje?...) uświadomić, czym jest obóz koncentracyjny, okupacja i jak wyglądały realia wojenne.


"Wojenne dzieciństwo pozostawia w młodym człowieku ślad, z którym ciężko się żyje. trudno o tym zapomnieć".

https://tylkoskonczerozdzial.blogspot.com/2019/03/wojenne-lalki-marysi-magorzata-j-berwid.html

"Te bomby, te naloty, to wszystko było takie niespodziewane. A ja miałam siedem lat i chciałam po prostu pójść do szkoły..."

"Miałam wrażenie, że Warszawa płakała".

Tak naprawdę te cytaty mówią wszytko. Wyrażają całą paletę bólu i strachu, który trawi siedmioletnią Marysię. 1 września 1939 roku miała po raz pierwszy pójść do szkoły. Wybuch wojny przemienił w dramatyczne...

Poruszająca książka zarówno tekstowo, jak i ilustracyjnie. Nie należy do łatwych, ale to absolutnie obowiązkowa lektura. Dla dzieci (powyżej 10 roku życia) i dla dorosłych.

Poruszająca książka zarówno tekstowo, jak i ilustracyjnie. Nie należy do łatwych, ale to absolutnie obowiązkowa lektura. Dla dzieci (powyżej 10 roku życia) i dla dorosłych.

To opowieść, po którą powinny sięgnąć dzieci, które skończyły osiem lat. Ta zamknięta w twardej oprawie historia, to poruszające wspomnienia mamy autorki (czule nazywanej mamulką),pani Marii, której lata dzieciństwa przypadły na ciężki okres jakim był wybuch wojny. Jako mała dziewczynka, była ona świadkiem wielu strasznych rzeczy, których żadne dziecko nigdy nie powinno zobaczyć, doświadczyć i przeżyć. Na początku, pani Małgorzata nagrała opowieści mamy, aby później przelać je na papier.
1 września 1939 roku, mała Marysia miała rozpocząć naukę w szkole. Niestety, niespodziewany wybuch wojny nie pozwolił na to. Dziewczynce i jej bliskim, przyszło walczyć o przetrwanie. To był okrutny czas, w którym jej rodzina doświadczyła wiele bólu i straty: śmierć taty w drugim dniu wybuchu powstania warszawskiego, aresztowanie Haliny (działającej w konspiracji najstarszej siostry) oraz jej tortury na Pawiaku, zaginięcie drugiej siostry, Janeczki. Strach i śmierć czekały na ludzi wszędzie, nie omijały nikogo. W tym wszystkim, pocieszeniem dla Marysi była Rozalka, jej szmaciana lalka, którą dziewczynka sama zrobiła i którą bardzo kochała. Niestety, podczas bombardowania kamienicy, lalka została w domu, pod gruzami... Mieszkańcy Warszawy, zostali wysiedleni i w bydlęcych wagonach przetransportowani do Wrocławia. Wśród nich: Marysia, jej mama oraz brat Tadek. Tam, na Sadowa Strasse, pracowali w fabryce amunicji, Marysię przydzielono do kuchni. Aby praca szła jej szybciej, dziewczynka wymyślała różne, m.in. "kartoflane przedszkole". Do jej rąk trafiła też inna, bardzo piękna, niemiecka lalka...
Czy rodzinie uda się wrócić do ukochanej Warszawy? Czy jest szansa na to, ze siostry Marysi przeżyły wojnę? Co się z nimi stało?
Publikacja poruszyła mnie od pierwszych stron, była po prostu niesamowita. Okazała się bardzo piękną lekturą, którą czytałam z zapartym tchem. Na toczącą się wojnę, patrzymy oczami siedmioletniej dziewczynki. Widzimy strach, zagubienie i niepewność. Jednak w tamtych czasach, dzieci chciały zachować cząstkę dzieciństwa, bawić się lalkami, pójść do szkoły. Potrzeby zabawy i nauki wojna im nie zabrała. Dzieci radziły sobie na swój sposób.
"Wojennych lalek Marysi", to prawdziwa historia napisana wyjątkowym piórem Małgorzaty J. Berwid, ubrana w piękne i bardzo wymowne ilustracje Ani Jamróz. Szata graficzna w doskonały sposób odnosi się do wspomnień, odzwierciedla emocje. Oprócz graficznych obrazów, w publikacji znajdziemy realne fotografie pani Marii oraz jej rodziny.

Myślę, że po książkę powinno sięgnąć każde dziecko, które skończyło 8 rok życia. Dla mnie jest to wartościowa lektura, traktująca o rodzinnej więzi, miłości, wierze i nadziei na przetrwanie, o tym, jak ważna jest zabawa, jak cenna jest nauka szkole. Ta krótka powieść, może być fundamentem do wielu rozmów z dziećmi, chociażby o wartościach i docenianiu tego, że możemy żyć w wolnym kraju, a one mogą swobodnie się bawić uczyć, po prostu przeżywać dzieciństwo tak, jak należy.
Z całego serca polecam Wam lekturę tej książki. Myślę, że w każdym z Was (nie tylko w dziecku, ale również i w dorosłym),pozostawi trwały ślad. Ja uroniłam przy niej niejedną łzę. Warto ją przeczytać!
Całość: mamatosiaczka.blogspot.com

To opowieść, po którą powinny sięgnąć dzieci, które skończyły osiem lat. Ta zamknięta w twardej oprawie historia, to poruszające wspomnienia mamy autorki (czule nazywanej mamulką),pani Marii, której lata dzieciństwa przypadły na ciężki okres jakim był wybuch wojny. Jako mała dziewczynka, była ona świadkiem wielu strasznych rzeczy, których żadne dziecko nigdy nie powinno...