nie do końca moje klimaty ale jest dobrze choć czasem mnie nudzi

nie do końca moje klimaty ale jest dobrze choć czasem mnie nudzi

Znacznie lepszy niż poprzedni, chaotyczny i skaczący z wątku na wątek drugi tom. Tak jak w pierwszym jest tu konkretna oś fabularna obudowana wątkami pobocznymi. Zaczyna się też klarować główny problem z jakim będzie musiał zmierzyć się w przyszłości główny bohater. Kirkman umie stworzyć na prawdę wciągający świat i interesujących czytelnika bohaterów, natomiast ma też swoje manieryzmy - jak trochę przegadane, czasem nienaturalne dialogi. Przyczepić za to nie da się do rysunków, mam wrażenie że z każdym tomem Ottley jest coraz lepszy. Jest dynamicznie, przejrzyście i efektownie. Do tego piękne, żywe kolory. Czytam dalej "superbohaterską melodramę":)

Znacznie lepszy niż poprzedni, chaotyczny i skaczący z wątku na wątek drugi tom. Tak jak w pierwszym jest tu konkretna oś fabularna obudowana wątkami pobocznymi. Zaczyna się też klarować główny problem z jakim będzie musiał zmierzyć się w przyszłości główny bohater. Kirkman umie stworzyć na prawdę wciągający świat i interesujących czytelnika bohaterów, natomiast ma też...

Poziom 2 tomu utrzymany, Kirkman fajnie rozwija poruszone wcześniej wątki, zabieram się za następne tomy:)

Poziom 2 tomu utrzymany, Kirkman fajnie rozwija poruszone wcześniej wątki, zabieram się za następne tomy:)

Poziom niezmiennie wysoki, błyszczy zwłaszcza w momentach multiwersum lub poza Ziemią.
Bardzo mi się podoba.

Poziom niezmiennie wysoki, błyszczy zwłaszcza w momentach multiwersum lub poza Ziemią.
Bardzo mi się podoba.

Tym razem skupiając się na mniejszej ilości wątków, Kirkman przedstawił kilka naprawdę wciągających, i pełnych zwrotów akcji historii. Wydarzenia z tego tomu zmieniają życie Marka, a nowy cel naszego bohatera, daje fabule mocny motyw główny, którego brakowało w natłoku wszystkich pobocznych.

Tym razem skupiając się na mniejszej ilości wątków, Kirkman przedstawił kilka naprawdę wciągających, i pełnych zwrotów akcji historii. Wydarzenia z tego tomu zmieniają życie Marka, a nowy cel naszego bohatera, daje fabule mocny motyw główny, którego brakowało w natłoku wszystkich pobocznych.

Nie mam dużo do dodania w stosunku do pierwszych dwóch tomów. Poziom utrzymany, sprawy się nieco komplikują, a momentami bywa naprawdę zaskakująco

Nie mam dużo do dodania w stosunku do pierwszych dwóch tomów. Poziom utrzymany, sprawy się nieco komplikują, a momentami bywa naprawdę zaskakująco

Odrobinę lepiej niż w poprzednich dwóch tomach. Wciąż nie jest to poziom, na jaki liczyłem, ale słyszałem, że z czasem będzie lepiej, więc nie tracę nadziei. ;)

instagram.com/polishpopkulture

Odrobinę lepiej niż w poprzednich dwóch tomach. Wciąż nie jest to poziom, na jaki liczyłem, ale słyszałem, że z czasem będzie lepiej, więc nie tracę nadziei. ;)

instagram.com/polishpopkulture

Kolejny świetny tom komiksu superbohaterskiego bez typowych bolączek DC i Marvela, ale zarazem kolejna seria (po Usagim i Aldebaranie) która mimo wciągającej fabuły i ładnych rysunków ma momentami źle napisane dialogi. Mark, Debbie, Amber czy Eve czasem mówią zwyczajnie jak nie ludzie tylko roboty tłumaczące ludzkie uczucia. Ale nie psuje to najlepszych momentów komiksu. Choć żaden zwrot akcji nie dał mi efektu WTF?!!! to każdy sprawiał że coraz bardziej czekam na ciąg dalszy.

Kolejny świetny tom komiksu superbohaterskiego bez typowych bolączek DC i Marvela, ale zarazem kolejna seria (po Usagim i Aldebaranie) która mimo wciągającej fabuły i ładnych rysunków ma momentami źle napisane dialogi. Mark, Debbie, Amber czy Eve czasem mówią zwyczajnie jak nie ludzie tylko roboty tłumaczące ludzkie uczucia. Ale nie psuje to najlepszych momentów komiksu....

Invincible nie zwalnia tempa. Kolejny świetny tom tej rewelacyjnej historii. Czekam z niecierpliwością na tom4

Invincible nie zwalnia tempa. Kolejny świetny tom tej rewelacyjnej historii. Czekam z niecierpliwością na tom4

Komiksy superbohaterskie znacznie różnią się od innych dzieł w tym gatunku tym, że bohater prawie nigdy nie jest zwykłym bohaterem, który ratuje kogoś z opresji, ale posiada jakieś nieprawdopodobne moce, które zyskuje w sytuacjach, które innych pozbawiły by życia, albo naraziły na kalectwo co najmniej. Taki Spider-man, to najlepszy przykład. A znowu Superman, to ktoś kto swoje moce-można by rzec-odziedziczył. Długo by wymieniać.

Ostatnio wpadł mi do rąk komiks, który przedstawia nowe spojrzenie na super herosów i ich niesamowite moce. Jest to album „Invincible”. A skończyłem właśnie czytać trzeci tom, a działo się naprawdę dużo.



Z okładki możemy dowiedzieć się że:

Kontynuacja niezwykłej opowieści o Marku Graysonie, znanym pod superbohaterskim pseudonimem Invincible. Mark doszedł już do siebie po wstrząsających wydarzeniach z udziałem jego ojca i stopniowo wyrasta na samodzielnego superbohatera, zdolnego ratować świat. Sprawy sercowe układają mu się dobrze. Ma ciepłą rządową posadkę, dzięki której stać go na opłacenie studiów. Parę razy dostał w zęby, ale zasadniczo z powodzeniem wykonuje swoją robotę. Tymczasem dzieją się rzeczy, które mogą doprowadzić do jego ponownego spotkania z ojcem. Invincible zupełnie nie spodziewa się tego, co szykuje mu los. Zachęcam do lektury.



„Invincible”, to najlepszy komiks superbohaterski we wszechświecie. Tym naszym i kto wie w ilu równoległych. Nie sposób się z tym stwierdzeniem nie zgodzić, a przynajmniej ja się zgadzam. Intrygująca historia, opisująca nie tylko niezwykłe przypadki superbohatera, ale i jego zmagania z tak zwaną normalnością. Czyli problemy w szkole, pierwsze przyjaźnie, miłości. Wszystko to fajnie zilustrowane, że wyrażę się tak nie komiksowo. W tej historii podoba mi się wszystko. Tak było też w przypadku poprzednich tomów. Polecam – zachęcam do zapoznania się z całością, bo warto.

Komiksy superbohaterskie znacznie różnią się od innych dzieł w tym gatunku tym, że bohater prawie nigdy nie jest zwykłym bohaterem, który ratuje kogoś z opresji, ale posiada jakieś nieprawdopodobne moce, które zyskuje w sytuacjach, które innych pozbawiły by życia, albo naraziły na kalectwo co najmniej. Taki Spider-man, to najlepszy przykład. A znowu Superman, to ktoś kto...