Jej portret

Jej portret"Maja i Marcel ich dzieci to :Marysia, Kacper Kaja i Mila. Wyemigrowali z Polski do Bawarii (Niemcy). Maja pisze książki i osiągnęła sukces. Marcel projektuje najnowsze modele aut elektrycznych dla Niemców. Maję przytłacza codzienność i obowiązki domowe. Marzy o samotnym wyjeździe aby poznać nowych ludzi, wysłuchać historii ich życia oraz zaczerpnąć inspiracji do pisania.Spotyka dawną miłość Daniela i chce odzyskać pamiętnik pisany sprzed lat,który posiada Daniel. Zdobywa adres i idzie do Niego Tam po krótkiej rozmowie zadzwonił telefon, Maja odrzuciła połączenie od męża i uciekła z domu Daniela.Daniel codziennie pisze do niej emejle. Maja kolejny raz zjawia się u Daniela, nadal nie odzyskuje pamiętnik. Okłamuje przyjaciółkę i męża.Zaczęła się elegancko ubierać oraz malować.Spotykali się potajemnie aż nadszedł czas powrotu do domu. Wszyscy zauważyli ze wróciła inna Maja.Książka bardzo dobrze napisana i nie jest przewidywalne zakończenie wręcz zaskakujące i do samego końca trzyma w napięciu czytelnika. Piękna powieść.

Jej portret"Maja i Marcel ich dzieci to :Marysia, Kacper Kaja i Mila. Wyemigrowali z Polski do Bawarii (Niemcy). Maja pisze książki i osiągnęła sukces. Marcel projektuje najnowsze modele aut elektrycznych dla Niemców. Maję przytłacza codzienność i obowiązki domowe. Marzy o samotnym wyjeździe aby poznać nowych ludzi, wysłuchać historii ich życia oraz zaczerpnąć inspiracji do...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Historia ciekawa, ale zakończenie zbyt łatwe. Brak konsekwencji decyzji, tak jakby autorce zabrakło inwencji, wybrała najprostsze rozwiązanie.
Poza tym postać Daniela jest beznadziejna. Z tajemnic rodzą się tylko dramaty.
Tajemnice, tajemnice.
Ludzie to debile.

Historia ciekawa, ale zakończenie zbyt łatwe. Brak konsekwencji decyzji, tak jakby autorce zabrakło inwencji, wybrała najprostsze rozwiązanie.
Poza tym postać Daniela jest beznadziejna. Z tajemnic rodzą się tylko dramaty.
Tajemnice, tajemnice.
Ludzie to debile.

Pokaż mimo to

3 zarwane noce... tak wciągającej książki nie czytałam już od dawna. Temat trudny, bardzo trudny, ale jakże często obecny w życiu. Lektura obowiązkowa.

3 zarwane noce... tak wciągającej książki nie czytałam już od dawna. Temat trudny, bardzo trudny, ale jakże często obecny w życiu. Lektura obowiązkowa.

Pokaż mimo to

Niezamknięte sprawy z przeszłości wracają, a wraz z nimi uczucia.
Trudna sprawa... trudna, bo Maja- główna bohaterka bardzo, a to bardzo mnie irytowała. Przyznaje, że jako kobieta i matką, nie potrafiłam jej zrozumieć. Tak po prostu oddać się uczucia i zachowywać się jak niedojrzała nastolatka? Ciągle nie mogę pojąć.
Jednak sposób, w jaki Ania poprowadziła tę historię, jak ją opowiedziała, sprawił, że pomimo mojego braku zrozumienia i akceptacji dla głównej bohaterki, nie zdołałam pozostawić jej nie znając zakończenia. Może dlatego, że nie wiedzieć kiedy, stałam się członkinią fanklubu rodziny Preis i liczyłam na jej siłę.
Przyznaje tylko, że zakończenie było dla mnie jak ucieczka przed prawdą. I chociaż takiego się nie spodziewałam i było ono emocjonujące. To jednak każde inne mogło być bardziej realne, rzeczywiste i łamiące, szatkujące i rozrywające serce. Życzę autorce więcej odwagi w rozwiązywaniu trudnych spraw bohaterów i odwagi w mierzeniu się z demonami tych rozstrzygnięć ( oczywiście na stronach książek).

Za możliwość przeczytania dziękuję Ewelinie z Zaczytanej Ewelki i autorce- Ani.

Niezamknięte sprawy z przeszłości wracają, a wraz z nimi uczucia.
Trudna sprawa... trudna, bo Maja- główna bohaterka bardzo, a to bardzo mnie irytowała. Przyznaje, że jako kobieta i matką, nie potrafiłam jej zrozumieć. Tak po prostu oddać się uczucia i zachowywać się jak niedojrzała nastolatka? Ciągle nie mogę pojąć.
Jednak sposób, w jaki Ania poprowadziła tę historię,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Tak, przeczytałam na jednym wdechu. Już dawno żadna książka tak mnie nie pochłonęła. Nawet mężowi zaczęłam o niej opowiadać twierdząc, że też musi ją przeczytać. Na pewno mu nie zaszkodzi. Uważam, że nawet wręcz przeciwnie ☺️
Ta powieść pozwoli mężczyznom lepiej zrozumieć nas kobiety, nasze troski dnia codziennego, nasze pragnienia.
Z pewnością duża część osób, która już przeczytała „Jej portret” stwierdzi, że to zgrabna fikcja, że mało kto by się tak zachował na miejscu głównej bohaterki. Guzik prawda... Większość z nas przeżywa w swoich związkach wzloty i upadki, dni cudowne i te z atmosferą gęstą tak, że noże można wieszać w powietrzu, chwile niepowtarzalne i codzienny marazm. Takie jest życie.
Anna H. Niemczynow Oficjalnie w piękny sposób opisała to, co czujemy, to jak czujemy się w naszym życiu na co dzień. Niektóre z nas są odważne jak Maja (bo trzeba mieć wiele odwagi, żeby podjąć takie decyzje), niektóre nie pozwalają sobie nawet na takie myśli. Wszystko dzieje się po coś, każdy z nas ma jakiś wyznaczony cel i od życia dostajemy właśnie to, co aktualnie jest nam potrzebne.
Czytając „Jej portret” miałam przed oczami samą autorkę, jej męża i dzieci. No, dwoje dzieci musiałam sobie dorobić w wyobraźni. Wielki ukłon w stronę Przemysława, przepraszam - Marcela 😉 za tak silną wiarę, cierpliwość i siłę do dalszej walki.
Uwaga należy się też Ewie, przyjaciółce Mai, która pod wpływem przygód Mai zmieniła swoje życie i mimo wielu kłamstw, została jej najwierniejszą przyjaciółką do końca.
O powieści „Jej portret” można pisać godzinami, ale tym, którzy jeszcze jej nie przeczytali, nie chcę psuć smakowania jej po kawałku i odkrywania siebie krok po kroku.
Polecam absolutnie każdemu 😘 i dziękuję Aniu na tę powieść.

Tak, przeczytałam na jednym wdechu. Już dawno żadna książka tak mnie nie pochłonęła. Nawet mężowi zaczęłam o niej opowiadać twierdząc, że też musi ją przeczytać. Na pewno mu nie zaszkodzi. Uważam, że nawet wręcz przeciwnie ☺️
Ta powieść pozwoli mężczyznom lepiej zrozumieć nas kobiety, nasze troski dnia codziennego, nasze pragnienia.
Z pewnością duża część osób, która już...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Dotychczas nie czytałam powieści Pani Anny H. Niemczynow. Nie wiedziałam, czego mogę się spodziewać. Skusiłam się ze względu na tytuł i piękną okładkę. Nic nie zapowiadało, iż lektura będzie aż tak emocjonalna. Skłoni do tylu refleksji.
Polubiłam główną bohaterkę. I choć nie zawsze zgadzałam się z jej wyborami, decyzjami, to starałam się zrozumieć jej motywy. Czasem to się nie udawało. Wszystko we mnie się buntowało przeciw jej zachowaniom, postawom. Jednak sama historia Mai wciągnęła mnie, Uświadomiła, że podążając za marzeniami warto zastanowić się, czy są one zgodne z naszym światem wartości, oraz jaką cenę przyjdzie nam i naszym bliskim zapłacić za ich realizację. Dlatego tym razem wybieram myśl zawartą w słowach:
"Spełnione marzenia nie zawsze przynoszą spokój duszy".
Przyznam, że zakończenie zaskoczyło mnie.

Dotychczas nie czytałam powieści Pani Anny H. Niemczynow. Nie wiedziałam, czego mogę się spodziewać. Skusiłam się ze względu na tytuł i piękną okładkę. Nic nie zapowiadało, iż lektura będzie aż tak emocjonalna. Skłoni do tylu refleksji.
Polubiłam główną bohaterkę. I choć nie zawsze zgadzałam się z jej wyborami, decyzjami, to starałam się zrozumieć jej motywy. Czasem to...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Już dawno książka nie dostarczyla mi tylu emocji, w dodatku wielu skrajnych... Mialam ochote wytrzaskac po pysku heroinę a potem na koniec juz tylko ryczałam i nie moglam sie otrzasnac. Polecam.

Już dawno książka nie dostarczyla mi tylu emocji, w dodatku wielu skrajnych... Mialam ochote wytrzaskac po pysku heroinę a potem na koniec juz tylko ryczałam i nie moglam sie otrzasnac. Polecam.

Pokaż mimo to

Naprawdę jaka jesteś nie wie nikt..."
_____
Są takie książki które czytają się same, i kończą w mgnieniu oka. Są takie książki z którymi nie chcemy się rozstawać. Są takie książki, które wnoszą piękno do naszego życia! Ta książka gra pozorami.
____
Maja Preis na każdej płaszczyźnie życia osiągnęła wszystko co najlepsze. Ma kochanego męża, gromadkę zdrowych dzieci, i szczerą przyjaciółkę od lat. Jest znaną i cenioną autorką bestsellerowych książek, przetłumaczonych na wiele języków. Wraz z rodziną mieszka w Niemczech.Niespełna czterdziestoletnia Maja ma dosłownie wszystko,o czym inni mogą tylko pomarzyć i mimo tego czuje się jak ptak w złotej klatce. Nie potrafi w pełni cieszyć się ze swojego dotychczasowego życia. Kiedy próbuję napisać kolejną powieść, a czuje że jej wena twórcza się wypala, i z dnia na dzień nie może napisać nic konkretnego postanawia zostawić dzieci, i męża i rusza w samotną podróż do Polski. Tam chce odświeżyć umysł i myśli, i ma nadzieję, że wróci z głową pełną pomysłów na kolejną powieść. Jeszcze nie wie, jak bardzo ten wyjazd zmieni jej życie. Przeszłość o której próbowała zapomnieć przez wiele lat, zapuka do jej drzwi w nieoczekiwanym momencie. Wtedy będzie chciała napisać książkę o sobie. Jeszcze nie wie, że postawi wszystko na jedną kartę, a skutki tego co się wydarzy w niedalekiej przyszłości odczuje każdy z jej bliskich osób. Czy w końcu sama znajdzie właściwą ścieżkę, którą chcę iść przez życie?
___
Bardzo trafne opisy psychologiczne sprawiają, że czyta się tę książkę z ogromnym zaciekawieniem, czytając tę historię towarzyszyło mi ogrom emocji od tych pozytywnych po negatywne. Główna bohaterka sprawia, że książka jest bardzo intrygująca, a zarazem na tyle ciekawa, że trudno się od niej oderwać. Książka sprawia, że zatrzymujemy się na chwilę, skłaniająca do refleksji. Polecam ogromnie! Zostaje w pamięci na długi czas.
____
„Rodzina jest jak gałęzie drzewa. Wszyscy rośniemy w innych kierunkach, lecz zawsze łączą nas korzenie.”

Naprawdę jaka jesteś nie wie nikt..."
_____
Są takie książki które czytają się same, i kończą w mgnieniu oka. Są takie książki z którymi nie chcemy się rozstawać. Są takie książki, które wnoszą piękno do naszego życia! Ta książka gra pozorami.
____
Maja Preis na każdej płaszczyźnie życia osiągnęła wszystko co najlepsze. Ma kochanego męża, gromadkę zdrowych dzieci, i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka ku przestrodze. Szczególnie polecana dla małżeństw. Warto przeczytać.

Książka ku przestrodze. Szczególnie polecana dla małżeństw. Warto przeczytać.

Pokaż mimo to

"Niewidzialne okulary, które nosiła na swoim nosie, przysłaniały jej widok tego, co powinno być w jej życiu najważniejsze."

Maja Preis jest wziętą pisarką. Razem z mężem i czwórką dzieci mieszkają w Niemczech. Decyzja o zamieszkaniu tam była podyktowana pracą męża. Jest ona znudzona, przytłoczona codziennością, obowiązkami, odwożeniem dzieci do szkół i przedszkola nie może skupić się na napisanu kolejnego bestsellera. Wymyśla więc, że pojedzie na jakiś czas do Polski, gdzie chce odpocząć i zebrać materiały do kolejnej książki. Nie przewiduje jak ta decyzja zmieni jej życie i wpłynie na osoby ją otaczające.

"Straciła chęć na pisanie o zupkach, kupkach i problemach macierzyństwa. Nie obchodziły jej już babki stawiane w piaskownicy. Stare przyzwyczajenia, bezpieczne i w pełni znane, straciły swój blask. Poczuła żądzę życia. podmuch namiętnośći pchał ją w stronę grzechu."

"Jej portret" to moje pierwsze spotkanie z twórczością Anny H. Niemczynow. Nie ukrywam, że poprzeczkę zawiesiłam wysoko po wcześniejszych, jakże pozytywnych recenzjach.

O ile początek nawet mnie zaciekawił to później musiałam się zmuszać do czytania.

Nie wiem czy celowym był zabieg zrobienia z Mai takiej paskudnej baby ale to się Autorce udało w 100%. Majka, mająca wszystko i żyjąca jak, sam mąż mówi, pączek w maśle jest egoistyczna, samolubna, roszczeniowa. Dochodzi nawet do tego, że przedkłada własne szczęście i dobrobyt nad swoją rodzinę, która przestaje się dla niej liczyć. Chciałam jakoś określić Marcela ale chyba brakuje mi odpowiedniego słowa. Jego wypowiedzi niesamowicie działały mi na nerwy. Jego strasznie ckliwe "bez ciebie nie ma mnie, jesteś moim powietrzem, jestem nikim bez ciebie". irytowałały mnie do granic możliwości.

Były chłopak Mai, Daniel, jawi się nam jako macho. Facet, który zmienia kobiety jak rękawiczki. Tym dziwniej wygląda on na końcu historii.

Jedyną postacią, którą polubiłam była Ewa, przyjaciółka Mai. Bezpośrednia, ostra w swoich osądach, bezpruderyjna. Mająca swoje zdanie na każdy temat i broniąca go jak lwica. Niezrozumiałym dla mnie stał się fakt jej ugrzecznienia. Po co? Czy miała ona na celu pokazanie, że skoro Maja może się tak diametralnie zmienić z kochającej żony i matki w kobietę upadłą to ta zła może przywdziać mentalny habit i zacząć prawić morały?

Nie wiem dlaczego, ale książka wywołała we mnie irytację. Może gdyby zmienić zakończenie byłoby lepiej a tak Majka nie poniosła konsekwencji za swoje czyny. Nie ma tu wygranych, wszyscy przegrali.

Niby mówi się, że stara miłość nie rdzewieje ale są też pewne granice. Czy w takim razie mąż, dzieci, rodzina, którą się tworzy jest niczym w porównaniu do porywów serca do tej pierwszej, szczeniackiej i większości przypadków niespełnionej miłości.

W tej książce irytowała mnie Maja z tą jej chęcią porzucenia męża i dzieci na rzecz szczeniackiej miłości. Irytował mnie Marcel, który był płaczliwy i koszmarnie przymilny. Irytowała mnie, może nie sama Ewa ale jej przemiana. Nawet pies, wiecznie sikający działał mi na nerwy.

Książka jest jak ten cytat - ani bardzo dobra ani do gruntu zła. Jest dla mnie nijaka. Niestety nie poleciłabym jej.

"Mądrości nie można kupić za pieniądze. Można ją jedynie nazbierać, błądząc ścieżkami życia. Rzeczy, które się nam przytrafiają, nie są ani dobre, ani złe. One po prostu są, a to my nadajemy im znaczenie."

"Niewidzialne okulary, które nosiła na swoim nosie, przysłaniały jej widok tego, co powinno być w jej życiu najważniejsze."

Maja Preis jest wziętą pisarką. Razem z mężem i czwórką dzieci mieszkają w Niemczech. Decyzja o zamieszkaniu tam była podyktowana pracą męża. Jest ona znudzona, przytłoczona codziennością, obowiązkami, odwożeniem dzieci do szkół i przedszkola nie może...

więcej

mniej

Pokaż mimo to