Niska ocena bo nie doczytałam, nie potrafiłam się wczuć w książce. Bardzo się męczyłam

Niska ocena bo nie doczytałam, nie potrafiłam się wczuć w książce. Bardzo się męczyłam

Mam bardzo mieszane uczucia po zakończeniu tej lektury. Jest to moje pierwsze spotkanie z autorką, ale jeśli chodzi o literaturę obyczajową, to zdarza mi się ją czytać dosyć chętnie. Nie polubiłam się z główną bohaterką i w tym przypadku jej losy były mi po prostu obojętne. Nie pochwalam jej zachowania, ale autorka tak dobrze poprowadziła historię, że mimo wszystko jestem w stanie zrozumieć jej pobudki, a jednocześnie jest to dla mnie coś niespotykanego. Bowiem Maja porzuca nie także męża, ale swoje dzieci w ramach nagłego spotkania ze swoją pierwszą miłością. Tutaj dosyć irytujący wątek, ale ile emocji wywołują takie książki. Wszak co to za książka, która nie wywołuje żadnych odczuć czy refleksji. Zakończenie tej historii oddaje to w jakim kierunku, to wszystko nieraz może zmierzać i jak dalece sposób można interpretować koniec jednakowo coś tak prostego, a jednocześnie niejednoznacznego.

Mam bardzo mieszane uczucia po zakończeniu tej lektury. Jest to moje pierwsze spotkanie z autorką, ale jeśli chodzi o literaturę obyczajową, to zdarza mi się ją czytać dosyć chętnie. Nie polubiłam się z główną bohaterką i w tym przypadku jej losy były mi po prostu obojętne. Nie pochwalam jej zachowania, ale autorka tak dobrze poprowadziła historię, że mimo wszystko jestem w...

Pochłonęła mnie ta książka. Wiele cytatów z książki zapisałam na kartce. Wszystko co opisała autorka tak łatwo sobie wyobrazić. Historia nie była przesłodzona, nie była infantylna ani wulgarna.
Polecam

Pochłonęła mnie ta książka. Wiele cytatów z książki zapisałam na kartce. Wszystko co opisała autorka tak łatwo sobie wyobrazić. Historia nie była przesłodzona, nie była infantylna ani wulgarna.
Polecam

Historia życia małżeńskiego z jego rutyną, codziennymi obowiązkami, opieką nad czworgiem dzieci, próbą sprostania oczekiwaniom partnera i wynikającymi stąd problemami. Wydawałoby się – proza życia. To książka rozpisana na 431 stronach, ku przestrodze dla żon i mężów. By żadne z nich nie zapomniało o tym, co w życiu najważniejsze. Sam pomysł literatury obyczajowej nie jest zły. Na pewno każe nam się zastanowić nad wartościami, jakimi kierujemy się w życiu, doceniać z pozoru nic nieznaczące chwile, bo mają przecież ogromne znaczenie. Narrator trzecioosobowy powinien być obiektywny, a nie jest – nie kryje swojego stosunku do przedstawionych osób, niepotrzebnie steruje czytelnikiem, narzucając swoje zdanie. Mentorski, kaznodziejny ton również nie pomaga w pełnym odbiorze powieści.

Historia życia małżeńskiego z jego rutyną, codziennymi obowiązkami, opieką nad czworgiem dzieci, próbą sprostania oczekiwaniom partnera i wynikającymi stąd problemami. Wydawałoby się – proza życia. To książka rozpisana na 431 stronach, ku przestrodze dla żon i mężów. By żadne z nich nie zapomniało o tym, co w życiu najważniejsze. Sam pomysł literatury obyczajowej nie jest...

"Rodzina jest jak gałęzie drzewa.
Wszyscy rośniemy w innych kierunkach,
lecz zawsze łączą nas korzenie."

Książka, która głęboko poruszyła moje serce, pobudziła do myślenia, wzbudziła wiele emocji. To moja pierwsza przeczytana książka tej autorki, już wiem, że nie ostatnia.

"Rodzina jest jak gałęzie drzewa.
Wszyscy rośniemy w innych kierunkach,
lecz zawsze łączą nas korzenie."

Książka, która głęboko poruszyła moje serce, pobudziła do myślenia, wzbudziła wiele emocji. To moja pierwsza przeczytana książka tej autorki, już wiem, że nie ostatnia.

Niesamowita powieść obyczajowa, od której nie można się oderwać. Autorka opowiada historię Mai i Marcela - młodego, zasobnego małżeństwa z czwórką dzieci, którzy w kilka tygodni z życiowych szczęściarzy przeistaczają się w ludzi w dramatycznej sytuacji. Bardzo zaskakujące zakończenie. Polecam.

Niesamowita powieść obyczajowa, od której nie można się oderwać. Autorka opowiada historię Mai i Marcela - młodego, zasobnego małżeństwa z czwórką dzieci, którzy w kilka tygodni z życiowych szczęściarzy przeistaczają się w ludzi w dramatycznej sytuacji. Bardzo zaskakujące zakończenie. Polecam.

Ludzie często jak ćmy lecą do światła choć wiedzą, że się spażą ... A może naiwnie wierzą, że z nimi będzie inaczej.
Nic nam dane nie jest na zawsze, doceniajmy nawet drobne rzeczy i wciąż podtrzymujmy.

Ludzie często jak ćmy lecą do światła choć wiedzą, że się spażą ... A może naiwnie wierzą, że z nimi będzie inaczej.
Nic nam dane nie jest na zawsze, doceniajmy nawet drobne rzeczy i wciąż podtrzymujmy.

Tę książkę powinno przeczytać każde małżeństwo - tak dla przestrogi. Zgadzam się w 100% ze słowami autorki. Polecam

Tę książkę powinno przeczytać każde małżeństwo - tak dla przestrogi. Zgadzam się w 100% ze słowami autorki. Polecam

W pogoni za inspiracją znudzona życiem Maja, wyrusza w samotną podróż. Nieoczekiwanie spotyka miłość sprzed lat. Odzywają dawne wspomnienia i tęsknota, za wyidealizowaną miłością. Maja staje przed trudnym wyborem ponosząc nieodwracalne konsekwencje.

W pogoni za inspiracją znudzona życiem Maja, wyrusza w samotną podróż. Nieoczekiwanie spotyka miłość sprzed lat. Odzywają dawne wspomnienia i tęsknota, za wyidealizowaną miłością. Maja staje przed trudnym wyborem ponosząc nieodwracalne konsekwencje.

Początek książki męczący jednak dałam jej szansę i nie żałuję. Całkiem fajna obyczajówka.

Początek książki męczący jednak dałam jej szansę i nie żałuję. Całkiem fajna obyczajówka.