Marianna artystycznie utalentowana i szczodra księżna na Kamieńcu, Reinhartshausen i Voorburgu

W roku 2010 w Polsce (Kamieniec Ząbkowicki) , w Niemczech (Reinhartshausen) i w Holandii (Voorburg i Apeldoorn) miały miejsce uroczystości 200-ej rocznicy narodzin Marianny Orańskiej (1810-1883),najmłodszej córki przyszłego króla Holandii Wilhelma I. Ta niegdyś maleńka księżniczka z baśni trwale zapisała się w historii dzięki aferze miłosnej z dworzaninem-bibliotekarzem Johannesem van Rossum. Wbrew panującym w epoce zwyczajom odważyła się sama wychowywać Johannesa Willelma, synka będącego owocem tego "niemoralnego" związku. Pragnęła dać mu miejsce obok siebie w normalnym życiu, przez co zyskała piętno czarnej owcy w królewskiej rodzinie, a jej istnienie miało być w historii przemilczane. Osąd bardzo niesprawiedliwy, bo ta właśnie księżniczka orańska była kobietą wyjątkową i pod wieloma względami wyprzedzała swoją epokę. Jej umiłowanie sztuki, wielkie zbiory obrazów i własne, dostępne dla publiczności muzeum, budziły powszechny podziw, podobnie jak jej kreatywność, lekkie pióro, zmysł ekonomiczny i niestrudzona działalność charytatywna. Regularnie objeżdżała swe rozległe włości na Śląsku (obecnie Polska),w Austrii (obecnie Czechy),Prusach (Niemcy) i w Holandii. Swoim życiem zostawiła trwałe ślady w różnych zakątkach Europy.
Po śmierci Marianny o jej ciekawym życiu zaczęły krążyć rozmaite opowieści. W tej książce chciałbym poświęcić nieco uwagi epizodowi z jej życia po odejściu od pruskiego męża. Zabroniono jej jakoby wtedy przebywania na terenie Prus. Snute są też przypuszczenia o istnieniu drugiego pozamałżeńskiego dziecka. Poza tym w książce tej po raz pierwszy opisane zostaną losy przywiezionego z Egiptu Murzynka.