The Assassination of Brangwain Spurge

Znakomite połączenie powieści awanturniczej i książki obrazkowej. Frajda dla czytelników małych i dużych.

Znakomite połączenie powieści awanturniczej i książki obrazkowej. Frajda dla czytelników małych i dużych.

W takich książkach można upatrywać nadziei dla literatury młodzieżowej. Ciężko ją do czegoś porównać, bo w moim odczuciu jest zupełnie inna od innych.

W takich książkach można upatrywać nadziei dla literatury młodzieżowej. Ciężko ją do czegoś porównać, bo w moim odczuciu jest zupełnie inna od innych.

Pomysł na książkę jest świetny - aby przeplatać tekst obrazami, które same w sobie opowiadają historię. Tyle tylko, że coś mi tu zgrzytało przez ponad połowę lektury. Zanim się zainteresowałam treścią - choć zamysł wyczuwałam od początku - naprawdę długo trwało. I dlatego daję ocenę 6. Nie zmienia to faktu, że było to bardzo ciekawe doświadczenie i polecam spróbować. Wiek czytelnika: tak 10 lat wzwyż aż do 99.

Pomysł na książkę jest świetny - aby przeplatać tekst obrazami, które same w sobie opowiadają historię. Tyle tylko, że coś mi tu zgrzytało przez ponad połowę lektury. Zanim się zainteresowałam treścią - choć zamysł wyczuwałam od początku - naprawdę długo trwało. I dlatego daję ocenę 6. Nie zmienia to faktu, że było to bardzo ciekawe doświadczenie i polecam spróbować. Wiek...

Elficki historyk, Brangwin Kąkol zostaje wystrzelony z balisty w specjalnej kapsule. Celem podróży jest odległy Tenebrion – stolica państwa goblinów. Doniosłość tej misji podkreśla prezent, który Kąkol ma wręczyć osobiście władcy goblinów – klejnot, w którym wyryta została jedna z dawnych elficko-goblińskich bitew.

Misja Kąkola ma charakter dyplomatyczny – podarek ma być symbolicznym gestem, który pojedna walczące ze sobą od tysięcy lat nacje. Poza tym, elficki wysłannik powinien także zinfiltrować stolicę goblinów.

Na miejscu Kąkol zostaje ugoszczony przez Werfla – miejscowego archiwistę. Misją goblina nie jest jednak tylko i wyłącznie zabawienie swojego gościa...

„Zabójstwo Brangwina Kąkola” to przygodowa fantastyka w najlepszym wydaniu. Książka M. T. Andersona i Eugene’a Yelchina zawiera w sobie także elementy thrillera szpiegowskiego. Całość stanowi ponadto satyryczny komentarz dla ustrojów totalitarnych [i propagandy]. Tak ogromna mieszanka tematów i gatunków, rodzi pytanie: czy nie jest zbyt chaotycznie? Nie – nie jest.🙂

Wszystkie wątki, postaci i omawiane tematy zostały zgrabnie połączone, tworząc spójną historię – opowiedzianą zarówno słowem, jak i obrazem. [Warstwa tekstowa uzupełniona jest rozdziałami składającymi się jedynie z rysunków].

Ogromną zaletą książki jest ponadto świat przedstawiony. Wszystko w ramach tego uniwersum - choć czasami bardzo niesamowite – jest przemyślane i sensowne. Pod tym względem, „Zabójstwo Brangwina Kąkola” przywodzi na myśl najlepsze dzieła fantasy [z Tolkienem na czele].

„Zabójstwo Brangwina Kąkola” to książka, która praktycznie sama się czyta.❤ Przygoda wciąga od początku do końca, momentami śmiesząc, momentami zdumiewając i ostatecznie – zmuszając do refleksji.

Polecam wszystkim fanom dobrej fantastyki. 👍

Dłuższa recenzja dostępna na mojej stronie – link:
https://karols.pl/zabojstwo-brangwina-kakola-m-t-anderson-eugene-yelchin-recenzja/

Książkę do recenzji otrzymałem od Wydawcy w ramach współpracy barterowej.

Elficki historyk, Brangwin Kąkol zostaje wystrzelony z balisty w specjalnej kapsule. Celem podróży jest odległy Tenebrion – stolica państwa goblinów. Doniosłość tej misji podkreśla prezent, który Kąkol ma wręczyć osobiście władcy goblinów – klejnot, w którym wyryta została jedna z dawnych elficko-goblińskich bitew.

Misja Kąkola ma charakter dyplomatyczny – podarek ma być...

Nie jestem zwolenniczką gatunku fantasy. Książek tego typu przeczytałam nie więcej niż 5 w całym swoim życiu dlatego byłam zaskoczona jak bardzo wciągnęła mnie to opowiadanie. Czytało się ją bardzo szybko i przyjemnie. Wręcz nie mogłam się od niej oderwać. Co więcej, ilustracje wplecione w fabułę są niezwykle ciekawe.

Nie jestem zwolenniczką gatunku fantasy. Książek tego typu przeczytałam nie więcej niż 5 w całym swoim życiu dlatego byłam zaskoczona jak bardzo wciągnęła mnie to opowiadanie. Czytało się ją bardzo szybko i przyjemnie. Wręcz nie mogłam się od niej oderwać. Co więcej, ilustracje wplecione w fabułę są niezwykle ciekawe.

Brangwin Kąkol jest elfim historykiem, który ma do spełnienia wyjątkowo ważną misję. Musi dostarczyć władcy goblinów bezcenny klejnot na znak pokoju między wrogimi dotąd narodami. W obcym miejscu wita go gobliński archiwista Werfel, który ze wszystkich sił stara się potraktować swojego gościa z należytą czcią. Niestety Kąkol jest bardzo niechętny do zapoznawania się z kulturą goblinów, na domiar złego próbuje pozyskać tajne informacje i przekazać je tajnemu zgromadzeniu szpiegów. Pokój pomiędzy dwoma wrogimi sobie narodami okazuje się być więc jedynie mrzonką.

Nie będę ukrywać, że ta historia mnie naprawdę poruszyła. Pod płaszczem opowiadania dla najmłodszych okazało się skrywać mądrą i zaskakująco prawdziwą narrację o naszych uprzedzeniach wobec “tych innych”. Werfel uosabia w sobie wszelkie szlachetne cechy: jest pomocny, serdeczny, gościnny, uprzejmy i zawsze gotowy, aby pomóc drugiej osobie. Jego poświęcenie, którym obdarza swojego kapryśnego gościa, jest wyjątkowe. Cierpliwie znosi wszelkie przykrości kierowane nie tylko w stronę swojego narodu, przyjaciół, ale i siebie samego.

Książka jest również świetną i ostrą satyrą polityczną, która jest zadziwiająco prawdziwa zarówno w świecie konfliktu goblińsko-elfiego, jak i otaczającej nas rzeczywistości. Przeświadczenia i stereotypy prowadzą nas do błędnego i, co najważniejsze, niezwykle krzywdzącego oglądu na innych ludzi.

Ilustracje są równie ważnym dopełnieniem narracji - stylizowane na średniowieczne ryciny ukazujące tajne transmisje, które wysyła Brangwin do elfiego wywiad.

Mądra, prawdziwa i niezwykle potrzebna historia! Nie tylko dla tych młodszych czytelników, ale i (a może nawet przede wszystkim) dla tych ciut starszych.

Brangwin Kąkol jest elfim historykiem, który ma do spełnienia wyjątkowo ważną misję. Musi dostarczyć władcy goblinów bezcenny klejnot na znak pokoju między wrogimi dotąd narodami. W obcym miejscu wita go gobliński archiwista Werfel, który ze wszystkich sił stara się potraktować swojego gościa z należytą czcią. Niestety Kąkol jest bardzo niechętny do zapoznawania się z...

Wspaniała książka, ciężko było się od niej oderwać.
Dobrze napisana, świat przedstawiony w książce jest unikatowy i aż chce się w niego brnąć dalej z każdą stroną. Genialny pomysł połączenia dość nietypowych ilustracji razem z fabułą.

Wspaniała książka, ciężko było się od niej oderwać.
Dobrze napisana, świat przedstawiony w książce jest unikatowy i aż chce się w niego brnąć dalej z każdą stroną. Genialny pomysł połączenia dość nietypowych ilustracji razem z fabułą.

Świetna, zabawna, urocza, naprawdę przyjemna książka, w niegłupi sposób krytykująca imperialistyczne zapędy i ksenofobiczne uprzedzenia, wybornie wykorzystująca różne środki wyrazu - aż dwa tryby narracji werbalnej + ilustracje, szczególnie na początku rozkosznie niezgodne z treścią pisaną. Trochę tylko smak mi popsuło śmieszkujące posłowie od autorów z niepotrzebnym dissem na Tolkiena. Sama książka jednak na medal. Wspaniale przy niej odpoczęłam po (wciąż nieskończonym, ech) 4. tomie Sagi o zbóju Twardokęsku.

Świetna, zabawna, urocza, naprawdę przyjemna książka, w niegłupi sposób krytykująca imperialistyczne zapędy i ksenofobiczne uprzedzenia, wybornie wykorzystująca różne środki wyrazu - aż dwa tryby narracji werbalnej + ilustracje, szczególnie na początku rozkosznie niezgodne z treścią pisaną. Trochę tylko smak mi popsuło śmieszkujące posłowie od autorów z niepotrzebnym dissem...

8/10

8/10