Nauka o klimacie

Bardzo naukowa i przez to trudna w odbiorze książka na bardzo ważny temat. Jestem z wykształcenia geografem ze specjalizacją w klimatologii i ochronie atmosfery, ale że studia skończyłam dziesięć lat temu, a w zawodzie nie pracuję, nawet mnie było trudno przebrnąć przez początkowe rozdziały i je zrozumieć - wyobrażam więc sobie że ktoś, kto w ogóle nie miał do czynienia z zagadnieniami związanymi z fizyką atmosfery może mieć o wiele trudniej. Nie zmienia to faktu, że pewne rzeczy można ominąć (jak strony najeżone wzorami), i i tak wyciągnąć z lektury rzetelną wiedzę na temat czynników rządzących klimatem i jego zmianami.
"Nauka o klimacie" unaocznia w jak trudnym momencie swojej historii znajdują się ludzie. I na dodatek niewiele robią, by powstrzymać nadchodzącą katastrofę. Moje pokolenie prawdopodobnie będzie jeszcze miało szansę na w miarę normalne życie (dzięki ci, Polsko, że leżysz w strefie umiarkowanej), ale martwię się tym, co spotka moje dziecko i jego dzieci za trzydzieści czy pięćdziesiąt lat. Przyszłość rysuje się przed nami w czarnych barwach i dobrze by było, by jak największa liczba ludzi czytała książki takie jak "Nauka o klimacie", by to zrozumieć.

Bardzo naukowa i przez to trudna w odbiorze książka na bardzo ważny temat. Jestem z wykształcenia geografem ze specjalizacją w klimatologii i ochronie atmosfery, ale że studia skończyłam dziesięć lat temu, a w zawodzie nie pracuję, nawet mnie było trudno przebrnąć przez początkowe rozdziały i je zrozumieć - wyobrażam więc sobie że ktoś, kto w ogóle nie miał do czynienia z...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Przed lekturą „Nauki o klimacie” z całą pewnością nie byłem denialistą klimatycznym, ale też chyba nie do końca zdawałem sobie sprawę z powagi sytuacji (skali problemów). Nie czuję się na siłach, żeby móc wejść w merytoryczną polemikę z autorami co do przedstawionych przez nich hipotez oraz teorii z zakresu zmian klimatycznych, ale moim laickim okiem „Nauka o klimacie” to rewelacyjna książka o trudnych sprawach napisana bardzo przystępnym językiem (chociaż pewien zasób wiedzy jest zalecany), a do tego wolna od naleciałości ideologicznych. Jak to ujęli autorzy, „każdy ma prawo do własnego światopoglądu i opinii – ale nie do własnych faktów. Nie ma lewicowych i prawicowych praw termodynamiki, mechaniki kwantowej czy chemii roztworów buforowych. Prawa fizyki nie przejmują się ideologią” (s. 478).

Przechodząc do treści samej książki, osobiście najbardziej zainteresowały mnie w niej fragmenty, które znajdowały się… poza główną częścią książki – w materiałach dodatkowych. Mam na myśli głównie zagadnienia polityczno-ekonomiczne, kwestie mitów klimatycznych oraz kontrowersji wokół zmiany klimatu. Niezależnie od zastrzeżeń merytorycznych wobec stanowisk negacjonistów, autorzy „Nauki…” przypominają w tychże materiałach, że kiedyś podobne wątpliwości wobec szkodliwości papierosów zgłaszała branża tytoniowa oraz powiązane z nią „instytuty naukowe”. Ciekawe są również uwagi dotyczące tragedii wspólnego pastwiska, które to zjawisko środowiska wolnościowe przypisują głównie ideologiom kolektywistycznym, w których występują mniejsze lub większe ograniczenia prywatnej własności. I o ile w sytuacji klasycznego przypadku rozwiązanie jest stosunkowo proste, bo wystarczy sprywatyzować wspólną część pastwiska, tak z szeroko pojętym środowiskiem naturalnym nie będzie równie łatwo, gdyż trudno wyobrazić sobie chociażby sprywatyzowanie atmosfery. Pokusa bycia pasażerem na gapę jest zbyt duża w sytuacji, gdy tak trudno wymierzyć ekwiwalentną opłatę zgodnie z zasadą „zanieczyszczający płaci”. Tak w ogóle zmiana klimatu i postulowane działania zmierzające do ograniczenia tegoż zjawiska (zmniejszenie spożycia mięsa czy częstotliwości podróży – dwoma słowami: ograniczenie konsumpcji) to nie lada wyzwania dla myśli liberalnej oraz konserwatywnej - jak pogodzić osobiste wolności z nakładanymi ograniczeniami. Chociaż myślę, że te kręgi mają już pewne osiągnięcia na tym polu (zielony konserwatyzm), więc powinny sobie jakoś poradzić.

Ciekawe są również uwagi co do psychologicznego oporu wobec konieczności natychmiastowych działań, a zwłaszcza wbudowanego w nas atawizmu lekceważenia zagrożeń, które nie są nagłe oraz łatwo dostrzegalne (Nassim Taleb dodałby pewnie jeszcze „czarne łabędzie”, tj. zdarzenia, którym przypisujemy niewielkie prawdopodobieństwo wystąpienia). Ze swojej strony dodałbym, że być może przyczyny oporu wobec przyjęcia antropogenicznego charakteru zmian klimatu oraz konieczności wdrożenia samoograniczeń mają też nieco bardziej sensowne podstawy. W szczególności mam na myśli coraz głośniej podnoszoną kwestię nierówności dochodowych oraz majątkowych. Skoro bowiem przeciętny Nowak, Mueller czy Lopes słyszą, jak strofują ich za „nadmierny ślad węglowy” Bill Gates czy inny Leonrado DiCaprio, którzy kursują pomiędzy kolejnymi szczytami klimatycznymi swoimi prywatnymi odrzutowcami, to nic dziwnego, że wiele osób może sobie wyobrażać, że ta cała zmiana klimatu to zwykła hucpa, za którą po raz kolejny zapłacą ci na dole (zresztą w te ramy wpisuje się poniekąd francuski ruch „żółtych kamizelek”). Podobne obiekcje zgłaszają również biedniejsze kraje, które mówią: „hola, a jakim prawem inni mogli się wzbogacić, nie zważając na koszty ekologiczne, a teraz nam zabraniają tego samego?”. I właśnie tego elementu zabrakło mi w „Nauce o klimacie”, tj. gruntowniejszego ukazania zmian klimatu oraz koniecznych do podjęcia działań w świetle kontekstu społecznego, (geo)politycznego oraz ekonomicznego, żebym dał tej książce 10/10.

Zamiast podsumowania napiszę, że kilka lat temu „Spięty” z Lao Che w utworze „Wojenka” śpiewał, że „Płock żąda dostępu do morza”. Chociaż może to się wydawać zabawnym zabiegiem artystycznym, to jeżeli spełni się wcale przecież nienajgorszy scenariusz klimatyczny, któreś pokolenie płocczan dostanie w końcu swoje morze. Niezależnie od tego, czy tego będą chcieli, czy też nie. Jak to się mówi, „uważaj o co prosisz, bo możesz to dostać”.

Przed lekturą „Nauki o klimacie” z całą pewnością nie byłem denialistą klimatycznym, ale też chyba nie do końca zdawałem sobie sprawę z powagi sytuacji (skali problemów). Nie czuję się na siłach, żeby móc wejść w merytoryczną polemikę z autorami co do przedstawionych przez nich hipotez oraz teorii z zakresu zmian klimatycznych, ale moim laickim okiem „Nauka o klimacie” to...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zagadnieniami związanymi z klimatem interesuję się od jakiegoś czasu. Niestety, jestem naukowym laikiem, stąd wiele zagadnień z tej książki niestety nie było dla mnie zrozumiałych albo na tyle interesujących, bym chciała się w nie zagłębiać.
Natomiast bardzo interesowały mnie paragrafy dotyczące konsekwencji, możliwych skutków, polityki i wyjaśnienie mitów. Naprawdę można wiele wyciągnąć z tej pozycji, zarówno podstaw, jak i bardziej skomplikowanych rzeczy.

Zagadnieniami związanymi z klimatem interesuję się od jakiegoś czasu. Niestety, jestem naukowym laikiem, stąd wiele zagadnień z tej książki niestety nie było dla mnie zrozumiałych albo na tyle interesujących, bym chciała się w nie zagłębiać.
Natomiast bardzo interesowały mnie paragrafy dotyczące konsekwencji, możliwych skutków, polityki i wyjaśnienie mitów. Naprawdę można...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Obowiązkowa lektura dla każdego obywatela Planety Ziemia.

Obowiązkowa lektura dla każdego obywatela Planety Ziemia.

Pokaż mimo to

Jest to najbardziej wartościowa książka jaką przeczytałem w przeciągu ostatnich kilku lat. Początkowo dość trudna. Pierwsze rozdziały opisujące jak działa maszyna klimatyczna wymagały sporego skupienia. Kolejne rozdziały czyta się bardzo płynnie, a wiedza w nich zawarta jest bardzo cenna. Uważam, że lektura ta powinna być obowiązkową pozycją dla każdego.

Polecam wszystkim, którzy powtarzają, że z ociepleniem klimatu "prawda leży gdzieś po środku", a w rzeczywistości jak to mawiał p. Władysław Bartoszewski: "Prawda leży tam gdzie leży". Ta książka pozwala zrozumieć dlaczego nie warto sprzeczać się o przyczyny globalnego ocieplenia, tylko skupić swoją energię na walkę z tym ociepleniem.

Jest to najbardziej wartościowa książka jaką przeczytałem w przeciągu ostatnich kilku lat. Początkowo dość trudna. Pierwsze rozdziały opisujące jak działa maszyna klimatyczna wymagały sporego skupienia. Kolejne rozdziały czyta się bardzo płynnie, a wiedza w nich zawarta jest bardzo cenna. Uważam, że lektura ta powinna być obowiązkową pozycją dla każdego.

Polecam...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Wyjaśnienie wielu zjawisk pogodowych w kontekście zmian klimatycznych. Zawiłości z zakresu fizyki, czy meteorologii dla mnie osobiście trudne w czytaniu, ale problematyka zmian klimatycznych bardzo niestety aktualna i dająca niewielką nadzieję na przyszłość. Warto przeczytać ku przestrodze i refleksji.

Wyjaśnienie wielu zjawisk pogodowych w kontekście zmian klimatycznych. Zawiłości z zakresu fizyki, czy meteorologii dla mnie osobiście trudne w czytaniu, ale problematyka zmian klimatycznych bardzo niestety aktualna i dająca niewielką nadzieję na przyszłość. Warto przeczytać ku przestrodze i refleksji.

Pokaż mimo to

Znakomita książka, dlatego że czytelnik po przeczytaniu jej nie dysponuje jedynie poczuciem że wierzy że tak jest, bo ufa autorytetom, ale przede wszystkim rozumie zjawiska zachodzące na Ziemi które składają się na mechanizm tworzący klimat.

Znakomita książka, dlatego że czytelnik po przeczytaniu jej nie dysponuje jedynie poczuciem że wierzy że tak jest, bo ufa autorytetom, ale przede wszystkim rozumie zjawiska zachodzące na Ziemi które składają się na mechanizm tworzący klimat.

Pokaż mimo to

Książka, która otwiera oczy, dla mnie była można powiedzieć przełomowa. Momentami mocno naukowa, ale to dobrze! Niestety przemysł, mimo dość zgodnej opinii naukowców, działa mocno w celu zdyskredytowania tematu globalnego ocieplenia. Pozwolę sobie zamieścić krótki cytat z książki, który trochę tłumaczy, czemu tak jest:

"Przyjęte w Paryżu uzgodnienia przełożone na język budżetu węglowego i emisji oznaczają, że możemy spalić zaledwie 20% paliw kopalnych znajdujących się w złożach zakwalifikowanych jako rezerwy. Oznacza to, że mówimy koncernom naftowym i węglowym (czyli najbogatszym firmom w historii ludzkości) oraz państwom funkcjonującym na zasadzie koncernów naftowych (Rosja, Arabia Saudyjska itp.), że 80% tego, co mają wpisane w swoich księgach jako majątek – a mówimy tu o kwocie 40 bilionów dolarów[1], mogą skreślić, bo ochrona klimatu wymaga, żeby te paliwa kopalne nigdy nie zostały wydobyte i spalone. Budzi to ich zrozumiały opór."

Książka, która otwiera oczy, dla mnie była można powiedzieć przełomowa. Momentami mocno naukowa, ale to dobrze! Niestety przemysł, mimo dość zgodnej opinii naukowców, działa mocno w celu zdyskredytowania tematu globalnego ocieplenia. Pozwolę sobie zamieścić krótki cytat z książki, który trochę tłumaczy, czemu tak jest:

"Przyjęte w Paryżu uzgodnienia przełożone na język...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Niby od 30 lat słyszymy o zmanie klimatu i globalnym ociepleniu i nawet jak nie odrzucamy tego faktu, to jednak gdzieś przebywa w dalszych zakątkach naszego umysłu. Przecież mamy "ważniejsze" problemy codzienności. Tak jak nie widać na pozór żeby słońce poruszało się na niebie, tak nie czuć jednoznacznie żeby robiło się coraz cieplej. Zmiany są wolne i prawie niezauważalne, ale jednak są. Po przeczytaniu tej książki na pewno dowiemy się o wiele więcej niż słyszymy w wiadomościach wieczornych i na pewno na nowo spojrzymy na temat globalnego ocieplenia. Dla mnie osobiście było to jak przecieranie oczu ze zdumienia. Niby wszystko wiedziałem, ale jednak niewiele :-)

Niby od 30 lat słyszymy o zmanie klimatu i globalnym ociepleniu i nawet jak nie odrzucamy tego faktu, to jednak gdzieś przebywa w dalszych zakątkach naszego umysłu. Przecież mamy "ważniejsze" problemy codzienności. Tak jak nie widać na pozór żeby słońce poruszało się na niebie, tak nie czuć jednoznacznie żeby robiło się coraz cieplej. Zmiany są wolne i prawie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to