Mania Skłodowska

Bardzo przyjemna książka, jest też jakiś pomysł wykorzystany, a mianowicie wciągające (dosłownie) książki. Na początku lekko się zawiodłem, natomiast to uczucie minęło w dalszej części.

Bardzo przyjemna książka, jest też jakiś pomysł wykorzystany, a mianowicie wciągające (dosłownie) książki. Na początku lekko się zawiodłem, natomiast to uczucie minęło w dalszej części.

Pokaż mimo to

„Tym się różnią wielcy ludzie od zwykłych, że nie boja się mierzyć z przeciwnościami losu”.
Uwielbiam biografie naszej noblistki z nauk ścisłych. Zawsze są w jakiś sposób motywujące, zachęcające do działania. Mamy w nich portret dziecka, któremu nie żyło się lekko, rodzinę poddawaną wielu przeszkodom, obraz rodziny borykającej się z wieloma trudnościami, ale jednocześnie nastawionej na naukę, do tego bardzo postępowego ojca nieróżnicującego dzieci ze względu na płeć. Wszystkie pociechy uczył tak samo: z naciskiem na przekazanie wiedzy. I właśnie takie podejście zaowocowało wspaniałymi rezultatami: Bronia została lekarką, Mania chemiczką i fizyczką podziwianą przez cały świat. Minęło już dużo czasu nie tylko od jej narodzin, ale też od śmierci, a jej badania nadal są ważne, jej życiorys nadal inspirujący, postawa ojca nadal wzorcowa. Pozostaje jedno: ciągle sięgać po kolejne odsłony życiorysów, motywować się i w podobny sposób wychowywać własne dzieci. Zwłaszcza córki, które jednak przyucza się bardziej do opiekowania innymi niż do bycia odkrywczynią. Na szczęście powoli się to zmienia. Aby przemiany przebiegały sprawniej warto sięgać po takie inspirujące życiorysy.
Książka Jakuba Skworza „Mania Skłodowska” jest jedną z propozycji. Od znanych mi opowieści o naszej wybitnej rodaczce różni ją pomysł na zabranie dzieci w podróż w przeszłość. Pisarz bazuje na pomysłach podróży w czasie. Tu wehikułem są książki, czyli coś, co w dobie komputerów, tabletów, ajfonów i innych wynalazków może wydawać się dzieciom nieatrakcyjne. Biblioteka dziadka Mani (no, właśnie dziadka, a nie babci, bo przecież to dziadek jest tu tym „ogarniętym”) jest niezwykła. Zawiera wciągające książki i nie jest to przenośnia. Kiedy otwiera się taką lekturę zostaje się porwanym fizycznie i wędruje się po stworzonej przez pisarzy akcjach, staje się uczestnikami tych samych wydarzeń, doświadcza niebezpieczeństw i można z takiej wyprawy nie wrócić, dlatego książki trzymane są od kluczem. Od czego są sprytne wnuczki, które ze względu na to, że są młodsze nie mogą jechać do Paryża z rodzicami i bratem na konferencję naukową? Kiedy dziadek zasypia Ola wykrada mu klucz i udaje się do biblioteki, a tam udaje się w podróż po świecie Mai Skłodowskiej. Dokładnie poznaje kolejne etapy życia przyszłej noblistki.
„Mania Skłodowska” to połączenie biografii z powieścią przygodową i fantastyczną. Mamy tu możliwość poznania historii. Pisarz nie boi się też fantazjować na temat możliwości podróży, wystawia bohaterów na próby. Ola przez pierwsze rozdziały wędruje sama, a później już pod opieką babci, która objaśnia jej wiele spraw. Dzięki temu dowiadujemy się o trudnościach, jakie towarzyszyły życiu badaczki, odkrywamy jak bardzo musiała być nastawiona na cel oraz jak bardzo kobiety były dyskryminowane. Opowieść będzie pretekstem do przybliżenia zmian społecznych, które zaszły w ciągu ponad stu lat.
Myślę, że książka ta jest dobrym pomysłem na przybliżenie dzieciom życiorysu ważnej w naszej historii osoby. Pomysł na podróż „w czasie” pozwala bohaterom nie tylko stać się uczestnikami wydarzeń, ale też umożliwia wyjaśnienie wielu niezrozumiałych dla młodych czytelników spraw. Ponad to nie ma tu wybielania postaci. Pokazuje zarówno zalety, jak i wady Skłodowskiej, dzięki czemu postać będzie bliższa czytelnikom.
Prostą opowieść z ciekawym pomysłem niedługimi rozdziałami wzbogacono prostymi, ale kolorowymi ilustracjami, dzięki czemu będzie przyciągała wzrok młodych czytelników. Dobrze zszyte strony oraz solidna oprawa sprawiają, że lektura jest estetyczna i trwała.

„Tym się różnią wielcy ludzie od zwykłych, że nie boja się mierzyć z przeciwnościami losu”.
Uwielbiam biografie naszej noblistki z nauk ścisłych. Zawsze są w jakiś sposób motywujące, zachęcające do działania. Mamy w nich portret dziecka, któremu nie żyło się lekko, rodzinę poddawaną wielu przeszkodom, obraz rodziny borykającej się z wieloma trudnościami, ale jednocześnie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Dziadkowie Oli i Eryka mają pewną tajemnicę – posiadają bibliotekę z dosłownie wciągającymi książkami, za pomocą których można przenieść się do opisywanego świata. Kiedy Eryk wyjeżdża z rodzicami do Paryża, pozostawiona u dziadków Ola postanawia również się tam wybrać – za pomocą biografii Marii Skłodowskiej – Curie.

,,Mania Skłodowska” to jedna z książek w serii przybliżającej dzieciom postacie wielkich Polaków. Jest to rzeczywiście dobra forma do przyswajania dzieciom historii. Sposób pisania i prowadzenia akcji przypomina seriale dla dzieci, główni bohaterowie mają problemy bliskie współczesnym dzieciakom, a język jest przyjemny i prosty. Historia zarówno Marii, jak i Polski, została przystępnie opisana. Autor nie uciekł też przed trudniejszymi tematami takimi jak śmierć Piotra Curie czy romans Marii, przedstawił to bez przekłamań, ale zrozumiale dla dzieci.

Bo to zdecydowanie jest książka dla dzieci. Stylem, fabułą, ale też opowiadaniem o historii. Nie ma tu ciekawostek i informacji, których byście nie znali, jeśli skończyliście gimnazjum. Może nieco zawęża to krąg czytelników, ale nie zaburza zrozumienia dzieciom.

Jeśli macie dzieci lub młodsze rodzeństwo, którymi lubi czytać i chciałoby lepiej poznać historię Polski, to podsuńcie im ,,Manię Skłodowską”.

,, (…) warto cieszyć się z obecności bliskich(…) Nawet jeśli czasami nas nie denerwują.”

Dziadkowie Oli i Eryka mają pewną tajemnicę – posiadają bibliotekę z dosłownie wciągającymi książkami, za pomocą których można przenieść się do opisywanego świata. Kiedy Eryk wyjeżdża z rodzicami do Paryża, pozostawiona u dziadków Ola postanawia również się tam wybrać – za pomocą biografii Marii Skłodowskiej – Curie.

,,Mania Skłodowska” to jedna z książek w serii...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Pomysł fajny, ale wykonanie niestety nie do końca. Część "współczesna" zupełnie do kitu, irytujący bohaterowie i wymyślane na siłę komplikacje mocno szkodzą całej historii.

Pomysł fajny, ale wykonanie niestety nie do końca. Część "współczesna" zupełnie do kitu, irytujący bohaterowie i wymyślane na siłę komplikacje mocno szkodzą całej historii.

Pokaż mimo to

Urocza książka nie tylko dla dzieci o życiu naszej największej uczonej. Autor opisuje w niej zapoznawanie się z życiem Marii Curie przez współczesną rodzinę, która korzysta z tzw. "wciągającej książki" jej poświęconej. To niesłychane medium pozwala na przenikanie do opisywanego świata, podglądanie go, a nawet współuczestnictwo w nim. Coś pomiędzy podróżami w czasie, a współczesnymi grami sieciowej rozrywki. Tyle, że wszystko doskonale skonstruowane we wciągającą fabułę w sam raz nawet dla kilkuletniego smyka - chłopca, a zwłaszcza dziewczynki. Te wszystkie ozdobniki są niezbędne dla dziecięcego odbiorcy, ale również goła treść jest niezwykła tak, że wciągnie niejednego dorosłego. Autor zręcznie przemyca wiele detali o specyfice epoki i środowiska, w którym żyje bohaterka. Autor nie boi się przy tym treści, które nie pojawiają się w książkach dla dzieci. Takich jak rodzenie się uczucia, jego zrywanie, czy umieranie. Wszystko opowiedziane taktownie i bez epatowania niestosownością, a więc w sam raz dla dzieci, ale traktując je poważnie.
Aż się prosi, żeby pomysł zastosować do innych wielkich postaci np. Mikołaja Kopernika, Henry Forda, Alana Turinga czy Alberta Einsteina. Autor już ma na koncie książkę o Adamie Mickiewiczu, więc życzę mu aby niebawem udało mu się napisać pozostałe.

Urocza książka nie tylko dla dzieci o życiu naszej największej uczonej. Autor opisuje w niej zapoznawanie się z życiem Marii Curie przez współczesną rodzinę, która korzysta z tzw. "wciągającej książki" jej poświęconej. To niesłychane medium pozwala na przenikanie do opisywanego świata, podglądanie go, a nawet współuczestnictwo w nim. Coś pomiędzy podróżami w czasie, a...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Dziadek Oli posiada WCIĄGAJĄCE KSIĄŻKI.

Naprawdę wciągające.Gabinet dziadka to jedyne miejsce gdzie Ola i jej brat nie mogą wchodzić. Ale gdy rodzice zabierają tylko brata Oli do Paryża urażona Ola łamie ten zakaz. Gdy dotyka książki, gdzie na okładce jest kobieta z próbówką w ręce, przenosimy się w fascynujący świat wielkiej uczonej. Az trudno jest nam uwierzyć, ze kobiety kiedyś nie mogły studiować.

Dzięki Oli poznajemy życie Marii Skłodowskiej jako dziecka, nastolatki i dorosłej kobiety.

Dziadek Oli posiada WCIĄGAJĄCE KSIĄŻKI.

Naprawdę wciągające.Gabinet dziadka to jedyne miejsce gdzie Ola i jej brat nie mogą wchodzić. Ale gdy rodzice zabierają tylko brata Oli do Paryża urażona Ola łamie ten zakaz. Gdy dotyka książki, gdzie na okładce jest kobieta z próbówką w ręce, przenosimy się w fascynujący świat wielkiej uczonej. Az trudno jest nam uwierzyć, ze...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jestem pewna, że już świetnie kojarzycie te dwie książeczki i ich młodego twórcę Jakuba Skworza. Ogromnie się cieszę, że i ja w końcu uległam ich czarowi i sięgnęłam po te dwa tytuły, ponieważ przeczytałam je ze szczerym zainteresowaniem, oraz nieskrywanym przejęciem.
Przedstawienie wielkich postaci Adama Mickiewicza i Marii Skłodowskiej-Curie w formie bajki dla dzieci, według mnie jest czymś rewelacyjnym! Jakub Skworz stworzył historię dwójki dzieciaków Oli i Eryka, oraz ich dziadków, którzy dają się porwać niesamowitej lekturze i to DOSŁOWNIE! Zostają wciągnięci w losy Adama, a następnie Marii i mogą obserwować, a także towarzyszyć im w najważniejszych wydarzeniach całego życia.
Nadal nie mogę wyjść z podziwu, że z taką lekkością i prostotą można przekazać najmłodszym jakże istotną i kluczową wiedzę. Książeczki zostały napisane bardzo prostym językiem, w niezwykle lekki i zabawny sposób, a same rozdziały są krótkie i jednocześnie pełne nieoczekiwanych zwrotów akcji, dzięki czemu ich lektura nie sprawi najmłodszym żadnych trudności.
Moim zdaniem "Adaś Mickiewicz. Łobuz i mistrz", oraz "Mania Skłodowska" powinny być lekturą obowiązkową w każdej szkole podstawowej bo oprócz tego, że bawią, to co najistotniejsze, również uczą. Żałuję, że książek Jakuba Skworza nie było za czasów, gdy ja sama jeszcze chodziłam do szkoły, bo życie wtedy byłoby znacznie prostsze! 😄 Jednak z całą pewnością zachowam te książeczki dla swojego syna, bo jestem pewna, że przydadzą mu się znacznie szybciej niż myślę. 😉

Przyznajcie się, wyruszyliście już w niezapomnianą podróż z Erykiem i Olą, czy dopiero pakujecie walizki i macie zamiar przekroczyć próg biblioteki dziadka?

Jestem pewna, że już świetnie kojarzycie te dwie książeczki i ich młodego twórcę Jakuba Skworza. Ogromnie się cieszę, że i ja w końcu uległam ich czarowi i sięgnęłam po te dwa tytuły, ponieważ przeczytałam je ze szczerym zainteresowaniem, oraz nieskrywanym przejęciem.
Przedstawienie wielkich postaci Adama Mickiewicza i Marii Skłodowskiej-Curie w formie bajki dla dzieci,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Mania Skłodowska to przede wszystkim opowieść o niesamowitej kobiecie, która mimo przeciwności losu osiągnęła ogromny sukces w świecie nauki. Nagroda Nobla, wielkie odkrycia i niestety brak szczęśliwego życia osobistego.

Myślicie, że to zbyt poważne tematy jak na dziecięcą książkę? Otóż nie! Jej historię poznajemy dzięki pięknie zbudowanej fabule. Mała Ola nie może pojechać ze swoimi rodzicami do Paryża, na rodzinną wycieczkę jedzie jej brat, Eryk. Dziewczynka jest zazdrosna, zła na rodziców, brata i dziadków, u których ma spędzić czas pod nieobecność rodziny.

W domu babci i dziadka jest zakazany dla dzieciaków pokój, biblioteka, która kryje w sobie wciągające książki. I to dosłownie wciągające. Za ich pomocą można przenieść się do wydarzeń, opisanych w kartach. Doskonale wiecie, że zakazany owoc kusi najbardziej, dla Oli tym zakazanym owocem są właśnie te książki. Wyszukuje historię o Marii Skłodowskiej i daje się porwać opowieści.

Poznaje chemiczkę jak dziecko, towarzyszy jej dziecięcym zabawom, pierwszym zauroczeniom. Jest ze Skłodowską podczas pierwszych sukcesów i porażek, obserwuje młodą badaczkę przy nauce i najważniejszych sytuacjach w jej życiu.

Mania Skłodowska jest świetną książką, niestety nie aż tak wciągającą jak opisywane w niej historie. Bo to mogłoby być bardzo ciekawe przeżycie, móc za pomocą lektury przenieść się do życiorysu bohaterów, móc przechodzić obok nich, zamienić kilka słów.

Jakub Sworz stworzył piękną bibliotekę z książkami, o których zamarzy niejeden czytelnik.

Mania Skłodowska to przede wszystkim opowieść o niesamowitej kobiecie, która mimo przeciwności losu osiągnęła ogromny sukces w świecie nauki. Nagroda Nobla, wielkie odkrycia i niestety brak szczęśliwego życia osobistego.

Myślicie, że to zbyt poważne tematy jak na dziecięcą książkę? Otóż nie! Jej historię poznajemy dzięki pięknie zbudowanej fabule. Mała Ola nie może...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Historia Marii (przepraszam, Manii) Skłodowskiej jakiej jeszcze nie czytaliście NIGDZIE!

W tej książce Jakub Skworz prezentuje nam życie Manii od zupełnie innej strony. Poznajemy wiele aspektów życia noblistki o których dotychczas się nie mówiło. Przez życie kobiety prowadzi nas całkiem wesoła rodzinka, czyli Ola - jej babcia, dziadek, mama, tata oraz brat Eryk.

Bardzo spodobał mi się motyw "wciągających książek", z którym nigdy wcześniej się nie spotkałam. Książka nie jest zwykłą biografią. Jest wyjątkowa i wiele różni ją od innych. Autor ma lekkie pióro co za tym idzie książkę czyta się bardzo szybko. Niektórym może wydawać się infantylna. Jednak uwierzcie, potrafi zaciekawić (albo "wciągnąć") każdego! Pozycję na pewno będę polecać innym (szczególnie dzieciom!) - po prostu to trzeba przeczytać!

Historia Marii (przepraszam, Manii) Skłodowskiej jakiej jeszcze nie czytaliście NIGDZIE!

W tej książce Jakub Skworz prezentuje nam życie Manii od zupełnie innej strony. Poznajemy wiele aspektów życia noblistki o których dotychczas się nie mówiło. Przez życie kobiety prowadzi nas całkiem wesoła rodzinka, czyli Ola - jej babcia, dziadek, mama, tata oraz brat Eryk.

Bardzo...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Pewnego dnia rodzice Oli i Eryka wyjeżdżają na konferencję do Paryża, jednak mogą zabrać tylko jedno dziecko. Wybór pada na starszego syna, z czym nie może pogodzić się Ola, która ma zostać na ten czas u dziadków. Zbulwersowana dziewczynka postanawia ponownie zakraść się do biblioteki i zanurzyć się w świat książki. Tym razem wybór pada na Marię Skłodowską i jej historię. Bohaterka jest świadkiem tego, jak znana noblistka dorastała, zakochiwała się, a także radziła sobie z przeciwnościami losu. Jednak czy taka samotna podróż, to był dobry pomysł? Czy Oli uda się wrócić do rzeczywistości? A może niefortunnie zmieni coś w historii?

Jestem pozytywnie zaskoczona, jak za pomocą wykreowanej fabuły, można przedstawić prawdziwą historię. Czytelnik ma okazję wraz z bohaterką przenieść się w minione czasy i obserwować życie ludzi. Na początku poznajemy dzieciństwo małej Mani, dowiadujemy się, jakie miała relacje z siostrą i rodzicami, a także kto skradł jej serce przed Piotrem Curie. Jesteśmy obserwatorami życia, badań, a także odkryć i płynącej z tego radości.

ciąg dalszy: https://zaczytana-aniaa.blogspot.com/2018/12/mania-skodowska-jakub-skworz.html

Pewnego dnia rodzice Oli i Eryka wyjeżdżają na konferencję do Paryża, jednak mogą zabrać tylko jedno dziecko. Wybór pada na starszego syna, z czym nie może pogodzić się Ola, która ma zostać na ten czas u dziadków. Zbulwersowana dziewczynka postanawia ponownie zakraść się do biblioteki i zanurzyć się w świat książki. Tym razem wybór pada na Marię Skłodowską i jej historię....

więcej

mniej

Pokaż mimo to