Mania Skłodowska

Są takie pozycje z literatury dziecięcej, które trafiają zarówno do małoletniego, jak i dorosłego odbiorcy. Niestety to nie jest jedna z nich...
Opowieść o Mani przyjemna, natomiast cała ta otoczka z wnikaniem (dosłownym) do książki nieco mnie irytowała i męczyła.

Są takie pozycje z literatury dziecięcej, które trafiają zarówno do małoletniego, jak i dorosłego odbiorcy. Niestety to nie jest jedna z nich...
Opowieść o Mani przyjemna, natomiast cała ta otoczka z wnikaniem (dosłownym) do książki nieco mnie irytowała i męczyła.

Pokaż mimo to

Wyprawa w głąb „wciągającej” książki niesie naukę dla bohaterów i zostawia swój ślad w sercu czytelników.
Naprawdę świetna lektura dla uczniów szkoły podstawowej rozpoczynających swoją przygodę z chemią, po której wiadomości same wskakują do głowy.

Wyprawa w głąb „wciągającej” książki niesie naukę dla bohaterów i zostawia swój ślad w sercu czytelników.
Naprawdę świetna lektura dla uczniów szkoły podstawowej rozpoczynających swoją przygodę z chemią, po której wiadomości same wskakują do głowy.

Pokaż mimo to

Książka świetnie łączy opowieść o dziadku z "wciągającym" księgozbiorem i biografią Marii Skłodowskiej-Curie. Dziecko pozna szczegóły z życia pierwszej Noblistki od jej dzieciństwa po starość w bardzo przystępny i ciekawy sposób. Niektóre informacje są pominięte, ale to w końcu książka dla dzieci. Estetyczne ilustracje są kropką nad i.

Więcej na:
https://bookwszkole.blogspot.com/2019/07/wakacyjny-post-numer-2.html

Książka świetnie łączy opowieść o dziadku z "wciągającym" księgozbiorem i biografią Marii Skłodowskiej-Curie. Dziecko pozna szczegóły z życia pierwszej Noblistki od jej dzieciństwa po starość w bardzo przystępny i ciekawy sposób. Niektóre informacje są pominięte, ale to w końcu książka dla dzieci. Estetyczne ilustracje są kropką nad i.

Więcej...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo przyjemna książka, jest też jakiś pomysł wykorzystany, a mianowicie wciągające (dosłownie) książki. Na początku lekko się zawiodłem, natomiast to uczucie minęło w dalszej części.

Bardzo przyjemna książka, jest też jakiś pomysł wykorzystany, a mianowicie wciągające (dosłownie) książki. Na początku lekko się zawiodłem, natomiast to uczucie minęło w dalszej części.

Pokaż mimo to

„Tym się różnią wielcy ludzie od zwykłych, że nie boja się mierzyć z przeciwnościami losu”.
Uwielbiam biografie naszej noblistki z nauk ścisłych. Zawsze są w jakiś sposób motywujące, zachęcające do działania. Mamy w nich portret dziecka, któremu nie żyło się lekko, rodzinę poddawaną wielu przeszkodom, obraz rodziny borykającej się z wieloma trudnościami, ale jednocześnie nastawionej na naukę, do tego bardzo postępowego ojca nieróżnicującego dzieci ze względu na płeć. Wszystkie pociechy uczył tak samo: z naciskiem na przekazanie wiedzy. I właśnie takie podejście zaowocowało wspaniałymi rezultatami: Bronia została lekarką, Mania chemiczką i fizyczką podziwianą przez cały świat. Minęło już dużo czasu nie tylko od jej narodzin, ale też od śmierci, a jej badania nadal są ważne, jej życiorys nadal inspirujący, postawa ojca nadal wzorcowa. Pozostaje jedno: ciągle sięgać po kolejne odsłony życiorysów, motywować się i w podobny sposób wychowywać własne dzieci. Zwłaszcza córki, które jednak przyucza się bardziej do opiekowania innymi niż do bycia odkrywczynią. Na szczęście powoli się to zmienia. Aby przemiany przebiegały sprawniej warto sięgać po takie inspirujące życiorysy.
Książka Jakuba Skworza „Mania Skłodowska” jest jedną z propozycji. Od znanych mi opowieści o naszej wybitnej rodaczce różni ją pomysł na zabranie dzieci w podróż w przeszłość. Pisarz bazuje na pomysłach podróży w czasie. Tu wehikułem są książki, czyli coś, co w dobie komputerów, tabletów, ajfonów i innych wynalazków może wydawać się dzieciom nieatrakcyjne. Biblioteka dziadka Mani (no, właśnie dziadka, a nie babci, bo przecież to dziadek jest tu tym „ogarniętym”) jest niezwykła. Zawiera wciągające książki i nie jest to przenośnia. Kiedy otwiera się taką lekturę zostaje się porwanym fizycznie i wędruje się po stworzonej przez pisarzy akcjach, staje się uczestnikami tych samych wydarzeń, doświadcza niebezpieczeństw i można z takiej wyprawy nie wrócić, dlatego książki trzymane są od kluczem. Od czego są sprytne wnuczki, które ze względu na to, że są młodsze nie mogą jechać do Paryża z rodzicami i bratem na konferencję naukową? Kiedy dziadek zasypia Ola wykrada mu klucz i udaje się do biblioteki, a tam udaje się w podróż po świecie Mai Skłodowskiej. Dokładnie poznaje kolejne etapy życia przyszłej noblistki.
„Mania Skłodowska” to połączenie biografii z powieścią przygodową i fantastyczną. Mamy tu możliwość poznania historii. Pisarz nie boi się też fantazjować na temat możliwości podróży, wystawia bohaterów na próby. Ola przez pierwsze rozdziały wędruje sama, a później już pod opieką babci, która objaśnia jej wiele spraw. Dzięki temu dowiadujemy się o trudnościach, jakie towarzyszyły życiu badaczki, odkrywamy jak bardzo musiała być nastawiona na cel oraz jak bardzo kobiety były dyskryminowane. Opowieść będzie pretekstem do przybliżenia zmian społecznych, które zaszły w ciągu ponad stu lat.
Myślę, że książka ta jest dobrym pomysłem na przybliżenie dzieciom życiorysu ważnej w naszej historii osoby. Pomysł na podróż „w czasie” pozwala bohaterom nie tylko stać się uczestnikami wydarzeń, ale też umożliwia wyjaśnienie wielu niezrozumiałych dla młodych czytelników spraw. Ponad to nie ma tu wybielania postaci. Pokazuje zarówno zalety, jak i wady Skłodowskiej, dzięki czemu postać będzie bliższa czytelnikom.
Prostą opowieść z ciekawym pomysłem niedługimi rozdziałami wzbogacono prostymi, ale kolorowymi ilustracjami, dzięki czemu będzie przyciągała wzrok młodych czytelników. Dobrze zszyte strony oraz solidna oprawa sprawiają, że lektura jest estetyczna i trwała.

„Tym się różnią wielcy ludzie od zwykłych, że nie boja się mierzyć z przeciwnościami losu”.
Uwielbiam biografie naszej noblistki z nauk ścisłych. Zawsze są w jakiś sposób motywujące, zachęcające do działania. Mamy w nich portret dziecka, któremu nie żyło się lekko, rodzinę poddawaną wielu przeszkodom, obraz rodziny borykającej się z wieloma trudnościami, ale jednocześnie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Dziadkowie Oli i Eryka mają pewną tajemnicę – posiadają bibliotekę z dosłownie wciągającymi książkami, za pomocą których można przenieść się do opisywanego świata. Kiedy Eryk wyjeżdża z rodzicami do Paryża, pozostawiona u dziadków Ola postanawia również się tam wybrać – za pomocą biografii Marii Skłodowskiej – Curie.

,,Mania Skłodowska” to jedna z książek w serii przybliżającej dzieciom postacie wielkich Polaków. Jest to rzeczywiście dobra forma do przyswajania dzieciom historii. Sposób pisania i prowadzenia akcji przypomina seriale dla dzieci, główni bohaterowie mają problemy bliskie współczesnym dzieciakom, a język jest przyjemny i prosty. Historia zarówno Marii, jak i Polski, została przystępnie opisana. Autor nie uciekł też przed trudniejszymi tematami takimi jak śmierć Piotra Curie czy romans Marii, przedstawił to bez przekłamań, ale zrozumiale dla dzieci.

Bo to zdecydowanie jest książka dla dzieci. Stylem, fabułą, ale też opowiadaniem o historii. Nie ma tu ciekawostek i informacji, których byście nie znali, jeśli skończyliście gimnazjum. Może nieco zawęża to krąg czytelników, ale nie zaburza zrozumienia dzieciom.

Jeśli macie dzieci lub młodsze rodzeństwo, którymi lubi czytać i chciałoby lepiej poznać historię Polski, to podsuńcie im ,,Manię Skłodowską”.

,, (…) warto cieszyć się z obecności bliskich(…) Nawet jeśli czasami nas nie denerwują.”

Dziadkowie Oli i Eryka mają pewną tajemnicę – posiadają bibliotekę z dosłownie wciągającymi książkami, za pomocą których można przenieść się do opisywanego świata. Kiedy Eryk wyjeżdża z rodzicami do Paryża, pozostawiona u dziadków Ola postanawia również się tam wybrać – za pomocą biografii Marii Skłodowskiej – Curie.

,,Mania Skłodowska” to jedna z książek w serii...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Pomysł fajny, ale wykonanie niestety nie do końca. Część "współczesna" zupełnie do kitu, irytujący bohaterowie i wymyślane na siłę komplikacje mocno szkodzą całej historii.

Pomysł fajny, ale wykonanie niestety nie do końca. Część "współczesna" zupełnie do kitu, irytujący bohaterowie i wymyślane na siłę komplikacje mocno szkodzą całej historii.

Pokaż mimo to

Urocza książka nie tylko dla dzieci o życiu naszej największej uczonej. Autor opisuje w niej zapoznawanie się z życiem Marii Curie przez współczesną rodzinę, która korzysta z tzw. "wciągającej książki" jej poświęconej. To niesłychane medium pozwala na przenikanie do opisywanego świata, podglądanie go, a nawet współuczestnictwo w nim. Coś pomiędzy podróżami w czasie, a współczesnymi grami sieciowej rozrywki. Tyle, że wszystko doskonale skonstruowane we wciągającą fabułę w sam raz nawet dla kilkuletniego smyka - chłopca, a zwłaszcza dziewczynki. Te wszystkie ozdobniki są niezbędne dla dziecięcego odbiorcy, ale również goła treść jest niezwykła tak, że wciągnie niejednego dorosłego. Autor zręcznie przemyca wiele detali o specyfice epoki i środowiska, w którym żyje bohaterka. Autor nie boi się przy tym treści, które nie pojawiają się w książkach dla dzieci. Takich jak rodzenie się uczucia, jego zrywanie, czy umieranie. Wszystko opowiedziane taktownie i bez epatowania niestosownością, a więc w sam raz dla dzieci, ale traktując je poważnie.
Aż się prosi, żeby pomysł zastosować do innych wielkich postaci np. Mikołaja Kopernika, Henry Forda, Alana Turinga czy Alberta Einsteina. Autor już ma na koncie książkę o Adamie Mickiewiczu, więc życzę mu aby niebawem udało mu się napisać pozostałe.

Urocza książka nie tylko dla dzieci o życiu naszej największej uczonej. Autor opisuje w niej zapoznawanie się z życiem Marii Curie przez współczesną rodzinę, która korzysta z tzw. "wciągającej książki" jej poświęconej. To niesłychane medium pozwala na przenikanie do opisywanego świata, podglądanie go, a nawet współuczestnictwo w nim. Coś pomiędzy podróżami w czasie, a...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Dziadek Oli posiada WCIĄGAJĄCE KSIĄŻKI.

Naprawdę wciągające.Gabinet dziadka to jedyne miejsce gdzie Ola i jej brat nie mogą wchodzić. Ale gdy rodzice zabierają tylko brata Oli do Paryża urażona Ola łamie ten zakaz. Gdy dotyka książki, gdzie na okładce jest kobieta z próbówką w ręce, przenosimy się w fascynujący świat wielkiej uczonej. Az trudno jest nam uwierzyć, ze kobiety kiedyś nie mogły studiować.

Dzięki Oli poznajemy życie Marii Skłodowskiej jako dziecka, nastolatki i dorosłej kobiety.

Dziadek Oli posiada WCIĄGAJĄCE KSIĄŻKI.

Naprawdę wciągające.Gabinet dziadka to jedyne miejsce gdzie Ola i jej brat nie mogą wchodzić. Ale gdy rodzice zabierają tylko brata Oli do Paryża urażona Ola łamie ten zakaz. Gdy dotyka książki, gdzie na okładce jest kobieta z próbówką w ręce, przenosimy się w fascynujący świat wielkiej uczonej. Az trudno jest nam uwierzyć, ze...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jestem pewna, że już świetnie kojarzycie te dwie książeczki i ich młodego twórcę Jakuba Skworza. Ogromnie się cieszę, że i ja w końcu uległam ich czarowi i sięgnęłam po te dwa tytuły, ponieważ przeczytałam je ze szczerym zainteresowaniem, oraz nieskrywanym przejęciem.
Przedstawienie wielkich postaci Adama Mickiewicza i Marii Skłodowskiej-Curie w formie bajki dla dzieci, według mnie jest czymś rewelacyjnym! Jakub Skworz stworzył historię dwójki dzieciaków Oli i Eryka, oraz ich dziadków, którzy dają się porwać niesamowitej lekturze i to DOSŁOWNIE! Zostają wciągnięci w losy Adama, a następnie Marii i mogą obserwować, a także towarzyszyć im w najważniejszych wydarzeniach całego życia.
Nadal nie mogę wyjść z podziwu, że z taką lekkością i prostotą można przekazać najmłodszym jakże istotną i kluczową wiedzę. Książeczki zostały napisane bardzo prostym językiem, w niezwykle lekki i zabawny sposób, a same rozdziały są krótkie i jednocześnie pełne nieoczekiwanych zwrotów akcji, dzięki czemu ich lektura nie sprawi najmłodszym żadnych trudności.
Moim zdaniem "Adaś Mickiewicz. Łobuz i mistrz", oraz "Mania Skłodowska" powinny być lekturą obowiązkową w każdej szkole podstawowej bo oprócz tego, że bawią, to co najistotniejsze, również uczą. Żałuję, że książek Jakuba Skworza nie było za czasów, gdy ja sama jeszcze chodziłam do szkoły, bo życie wtedy byłoby znacznie prostsze! 😄 Jednak z całą pewnością zachowam te książeczki dla swojego syna, bo jestem pewna, że przydadzą mu się znacznie szybciej niż myślę. 😉

Przyznajcie się, wyruszyliście już w niezapomnianą podróż z Erykiem i Olą, czy dopiero pakujecie walizki i macie zamiar przekroczyć próg biblioteki dziadka?

Jestem pewna, że już świetnie kojarzycie te dwie książeczki i ich młodego twórcę Jakuba Skworza. Ogromnie się cieszę, że i ja w końcu uległam ich czarowi i sięgnęłam po te dwa tytuły, ponieważ przeczytałam je ze szczerym zainteresowaniem, oraz nieskrywanym przejęciem.
Przedstawienie wielkich postaci Adama Mickiewicza i Marii Skłodowskiej-Curie w formie bajki dla dzieci,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to