Po pierwszej książce o Misiu Uszatku nie mogłam się połapać ile jeszcze ich jest, jak ta wpadła mi w ręce, bardzo się ucieszyłam na myśl o dalszych przygodach Misia, ale zaczęłam czytać córce i moja radość trochę osłabła. Nie bardzo do mnie przemawiała pierwsza część, w której to Miś opowiadał bajki bez swojego udziału. Dziwne to było i mało ciekawe, ale druga część książki wytatuowała ją, bo przygody Misia z zaczarowanym kółkiem były fantastyczne. A zakończenie też lepsze nie mogło być.

Po pierwszej książce o Misiu Uszatku nie mogłam się połapać ile jeszcze ich jest, jak ta wpadła mi w ręce, bardzo się ucieszyłam na myśl o dalszych przygodach Misia, ale zaczęłam czytać córce i moja radość trochę osłabła. Nie bardzo do mnie przemawiała pierwsza część, w której to Miś opowiadał bajki bez swojego udziału. Dziwne to było i mało ciekawe, ale druga część książki...

Misia Uszatka nie trzeba przedstawiać. Przynajmniej pokoleniu rodziców i starszemu.
Okazuje się, że dla najmłodszych dzieci Miś też jest interesujący. W końcu "zna się z dziećmi nie od dziś".

Nie wiem czy to to klapnięte uszko, czy śmieszne ubranka, ale jest w tym misiu coś, co sprawia, że od razu się podoba. Nawet mimo tego, że część historyjek jest już nieaktualna (wtedy mamy zabawę z tłumaczeniem jak to było dawniej).

Ja lubię te opowiadania za krótkie historie (takie "na raz", dobre jako czytanka przed snem, rano, itp.) i ilustracje.

I to, że teraz w dwóch tomach mamy wszystkie historie o "małym, śmiesznym misiu".

Misia Uszatka nie trzeba przedstawiać. Przynajmniej pokoleniu rodziców i starszemu.
Okazuje się, że dla najmłodszych dzieci Miś też jest interesujący. W końcu "zna się z dziećmi nie od dziś".

Nie wiem czy to to klapnięte uszko, czy śmieszne ubranka, ale jest w tym misiu coś, co sprawia, że od razu się podoba. Nawet mimo tego, że część historyjek jest już nieaktualna (wtedy...

Najgrzeczniejszy miś pod słońcem, mis z klapniętym uszkiem. Propozycja dla dzieci. Dziś bardzo miłe spotkanie z Misiem, którego nie widziałam całe wieki. Miś Uszatek, mówię wam!!! Niezwykła to postać, ma już 60 lat, ulubiony przyjaciel z moich dziecięcych lat, który z prosiaczkiem i zajączkami fikał w monitorze starego tv. Co zaciekawia w pluszowym bohaterze, to na pewno porządek jaki miś celebrował co dnia. Mis o szlachetnych cechach charakteru, podbił serca dzieci i rodziców, każdy z nas czuje się dobrze w takim porządku i ułożeniu. Lalkowy serial liczy ponad sto odcinków, zawsze miałam wrażenie, że te historie się nie kończą, a Miś Uszatek żyje gdzieś tam. Wieczorem ubrany w czystą piżamkę, gasi światło i idzie spać. Dziś ta klasyka odziana jest w nowe kubraczki. Książki Czesława Janczarskiego czytam chętnie razem z dziećmi i zapraszam na naszą fotorelację: "Długo wędrował po świecie Miś Uszatek, był w mieście i na wsi, w polu, w lesie i na łące, wiele zdarzyło mu się przygód. Towarzyszył Misiowi zawsze w tych wędrówkach, dzielny Pajacyk Bimbambom. -Jestem już trochę zmęczony- powiedział pewnego dnia niedźwiadek do wiernego Pajacyka- chętnie znalazłbym sobie ciepły kącik i odpoczął po trudach.” Miś będzie odpoczywał w domku, w którym mieszka Basia i Wojtek. W tym czasie gość z klapniętym uszkiem opowie dzieciom aż 30 ciekawych bajek: O tym, jak Miś siedział smutny w kąciku sklepowej półki i jak niepostrzeżenie udało mu się czmychnąć ze sklepu, ku wielkiej przygodzie w szeroki świat. O tym, jak poznał Pajacyka Bimbambom-a, który dołączył do niego, i dalej wędrowali już razem. W bajkach opowiadanych przez Misia poczytamy też o Marysię, która za swe dobre serce, otrzymała nagrodę. O dzielnym chłopcu, który by ratować swoją mamę, rzucił się w wir niebezpiecznych przygód. O cwanej wronie i dobrodusznym mrozie. O Lwie co chciał być myszką. Bajeczki są króciutkie, takie w sam raz do schrupania przed snem, są to bardzo mądre bajeczki, zapisujące się grubą kreską w pamięci dzieci. Można czytać po kilka bajek, a nawet całą książkę, aż do zaśnięcia malucha. W przygodach, jakie opowiada Mis, często przenosimy się w świat daleki od samego bohatera, gdzie występują klasyczne postacie jak dziadek Mróz i cwana wrona. Książka jest w dużym formacie, obłożona sztywną oprawą, przez co pięknie stoi na półeczce, na grzbiecie widnieje napis ” Dalsze przygody Misia Uszatka” co bardzo cieszy moje mamine serduszko. Miś Uszatek zawsze będzie bardzo ciepło mi się kojarzył, tylko spojrzę i już słyszę."Na dobranoc - dobry wieczór Miś pluszowy śpiewa Wam, Mówią o mnie Miś Uszatek,. Bo klapnięte uszko mam, Jestem sobie mały miś, gruby miś, znam się z dziećmi nie od dziś..."

Najgrzeczniejszy miś pod słońcem, mis z klapniętym uszkiem. Propozycja dla dzieci. Dziś bardzo miłe spotkanie z Misiem, którego nie widziałam całe wieki. Miś Uszatek, mówię wam!!! Niezwykła to postać, ma już 60 lat, ulubiony przyjaciel z moich dziecięcych lat, który z prosiaczkiem i zajączkami fikał w monitorze starego tv. Co zaciekawia w pluszowym bohaterze, to na pewno...

O Misiu Uszatku opowiadać Wam dużo nie muszę, ponieważ jest to postać znana wszystkim. Bo które dziecko lub rodzic nie zna misia z oklapłym uszkiem z serialu lalkowego? Mnie najbardziej kojarzy on się z piosenkami otwierającymi i zamykającymi każdy odcinek. Teksty Janusza Galewicza śpiewane do Mieczysława Czechowicza do subtelnej muzyki Piotra Hertela towarzyszyły mi przez całe dzieciństwo w czasie oglądania kolejnych przygód misia i jego przyjaciół. Niedługie odcinki zawsze zakończone morałem skierowanym do dzieci posiadają wyraźną wychowawczą. Dziś może to nieco dziwić, ale czasami dostrzegamy, że twórcy popularnych opowieści dla dzieci wracają do takiej formuły, w której młody widz i czytelnik może na końcu opowieści znaleźć podsumowanie i wskazanie właściwych postaw etycznych.
Ja tu cały czas opowiadam o serialu, a przecież Miś Uszatek to pierwotnie bohater książek. Tyle, że dla mnie w dzieciństwie w tej formie nie istniał. A szkoda. Nawet na studiach „dzieciologii” (literaturze dla dzieci i młodzieży) mnie ominął, ponieważ prowadząca przedmiot profesor stwierdziła, że na temat Misia Uszatka każdy ma zdanie i na warsztat wzięła teksty mniej popularne i z wątpliwą funkcją edukacyjno-wychowawczą oraz budujące stereotypy, przez co godzinę poświęciliśmy pozornie niewinnemu „Murzynkowi Bambo”. Jak widać wiele tekstów nie przeszło próby czasów, jest negatywnie oceniane przez wartości wpajane dzieciom. Przygody Misia Uszatka na razie wypadają bardzo dobrze, a wszystko przez to, że poruszają ważne społecznie kwestie przy jednoczesnym niepiętnowaniu nikogo, bo kogo lub jakie nacje mogą reprezentować zwierzęta? Za to doskonale pokazują złe i dobre postawy.
Dziś na opowieści Czesława Janczarskiego mogę spojrzeć z perspektywy zdobytej wiedzy etycznej i wcale się nie dziwię, że nie omawialiśmy tych testów na żadnych zajęciach. A wszystko przez to, że są one proste, obrazowe i jednocześnie pokazują, że bycie dobrym, pomocnym, wrażliwym i koleżeńskim to postawy, do których każdy z nas musi dążyć. Samolubni, robiący interesy na cudzym nieszczęściu są karani brakiem zysków przy jednoczesnym dużym nakładzie pracy. Tak właśnie jest w przypadku sroki, która wymyśliła sobie, że zwierzęta za przejście przez most mają jej płacić. A dlaczego? Tylko dlatego, że ona tam stoi i chce pieniędzy. Nie rusza jej fakt zagrożenia życia zajączki ściganego przez wilki. Wygląda nawet na to, że ją to wręcz cieszy, bo im bardziej ktoś potrzebuje skorzystać z pomocy tym bardziej skłonny jest zapłacić pieniądze. Nawet, kiedy mostek jest własnością wszystkich. Na szczęście tuż przy rzece zatrzymał się Mróz oglądający całą sytuację i bardzo szybko przyszedł z pomocą naszym bohaterom: zamroził rzekę. Jak widzicie przygody wszystkim doskonale znane z serialu, który wcale nie był pierwszy. Na początku była książka Czesława Janczarskiego z ilustracjami Zbigniewa Rychlickiego. Pięć tomów wielokrotnie wznawiano, aby mogły cieszyć kolejne dzieci. I tym sposobem po raz kolejny można kupić opowieści o bohaterze mającym już sześćdziesiąt lat, czyli więcej niż większość dziadków naszych pociech. To sprawia, że dzieci będą mogły poznać wartościowe, pouczające przygody, na których my i nasi rodzice się wychowali.
„Dalsze przygody Misia Uszatka” zawierają w sobie dwa tomy: „Bajki Misia Uszatka” z 1967 roku i „Zaczarowane kółko Misia Uszatka” z 1970. W pięknie oprawionym tomie z bardzo dobrze zszytymi stronami znajdziemy sporo motywów zimowo-świątecznych: pojawia się śnieg, mróz skuwający rzekę loden, choinka z pięknymi ozdobami, wyprawy na koło podbiegunowe. Wszystkie opowieści niedługie i zmuszające dziecięcą wyobraźnię do pracy. Całość dopełniają ilustracje stylistycznie przypominające to, co znam z większości książek z dzieciństwa, a wszystko przez to, że jej autor to popularny ilustrator i twórca wielu plakatów. Do tego duża czcionka, dobrze wkomponowane w tekst ilustracje i miłe w odbiorze kolory sprawiają, że lektura przyciąga uwagę młodych czytelników. Opowieści na pewno spodobają się przedszkolakom oraz uczniom nauczania początkowego.
Mnie zawsze zastanawiało dlaczego przygód nie powstało więcej. W końcu pisarz (będący też poetą i tłumaczem) był bardzo pracowity. Trzeba jednak spojrzeć na daty powstawania tych opowieści i datę śmierci. Odkrywamy wówczas, że stworzył je u kresu swego życia. I na pewno wówczas tak o nim nie myślał, ponieważ nawet jeszcze nie zdążył przejść na emeryturę.
Wróćmy jeszcze do serialu, który jeszcze dziś cieszy się sporą popularnością. I to nie tylko w Polsce. Licencje od wielu lat odnawia Słowenia i Finlandia. Jest też znany w Katalonii Macedonii, Holandii, na Węgrzech, Portugalii, a także w Japonii i na Białorusi, dzięki czemu książki zyskały na popularności. A już niedługo w naszych kinach ma się pojawić pełnometrażowy film o przygodach Misia Uszatka.

O Misiu Uszatku opowiadać Wam dużo nie muszę, ponieważ jest to postać znana wszystkim. Bo które dziecko lub rodzic nie zna misia z oklapłym uszkiem z serialu lalkowego? Mnie najbardziej kojarzy on się z piosenkami otwierającymi i zamykającymi każdy odcinek. Teksty Janusza Galewicza śpiewane do Mieczysława Czechowicza do subtelnej muzyki Piotra Hertela towarzyszyły mi przez...

Szkoda, że Miś Uszatek znany jest głównie z bajki telewizyjnej. To jedna z najlepszych książek dla dzieci. Proza Janczarskiego to niedościgniony wzór.

Szkoda, że Miś Uszatek znany jest głównie z bajki telewizyjnej. To jedna z najlepszych książek dla dzieci. Proza Janczarskiego to niedościgniony wzór.

Pamiętam z dzieciństwa tę książeczkę! A niedawno dowiedziałam się, że była też wieczorynka. Ten Miś przeżyje nas wszystkich, kochany jest!

Pamiętam z dzieciństwa tę książeczkę! A niedawno dowiedziałam się, że była też wieczorynka. Ten Miś przeżyje nas wszystkich, kochany jest!

Kocham bajki o musi Uszatku :) już jako dziecko miałam do nich sentyment a im jestem starsza tym bardziej je uwielbiam :)

Kocham bajki o musi Uszatku :) już jako dziecko miałam do nich sentyment a im jestem starsza tym bardziej je uwielbiam :)

Dla mnie jako mamy super, ale oceniłam 7/10, ponieważ córka nie przepada za częścią "Bajki Misia Uszatka'. Misia Uszatka jest tam mało i te bajki już nie są dla niej tak atrakcyjne.

Dla mnie jako mamy super, ale oceniłam 7/10, ponieważ córka nie przepada za częścią "Bajki Misia Uszatka'. Misia Uszatka jest tam mało i te bajki już nie są dla niej tak atrakcyjne.

Bardzo fajna, często do niej wracam. Krótkie opowiadania sprawiają że przyjemnie czyta się do poduchy.

Bardzo fajna, często do niej wracam. Krótkie opowiadania sprawiają że przyjemnie czyta się do poduchy.