Świetny zbiór reportaży dla mnie wybitnej dziennikarki. Nie sądziłam, że rok 1968 był obfity w takie wydarzenie - edukacja szkolna kończy się raczej gdzie w okolicach II wojny światowej, bo nikt nie zdąży przerobić materiału. W każdym razie kiedy o wojnie w Wietnamie słyszałam (chociażby szeroka filmografia skłania do zaznajomienia się z tematem) to tak o masakrze w Meksyku nie miałam pojęcia. Intrygujące były dla mnie wywiady ze świadkami zamachu na Roberta Kennedy'ego. Głęboko poruszył mnie też temat barridas w Peru. Zaciekawił temat Indii - ich zupełnie odmiennej kultury, tego, że parapsychologia była zwyczajnym przedmiotem wykładanym na Uniwersytecie. Książkę polecam - myślę, że każdy znajdzie dla siebie jakiś reportaż szczególnie go interesujący.

Świetny zbiór reportaży dla mnie wybitnej dziennikarki. Nie sądziłam, że rok 1968 był obfity w takie wydarzenie - edukacja szkolna kończy się raczej gdzie w okolicach II wojny światowej, bo nikt nie zdąży przerobić materiału. W każdym razie kiedy o wojnie w Wietnamie słyszałam (chociażby szeroka filmografia skłania do zaznajomienia się z tematem) to tak o masakrze w Meksyku...

Dopełnienie wiedzy historyczno-politycznej o spojrzenie naocznego świadka i uczestnika wydarzeń 1968 roku. Spojrzenie dziennikarki pełnej nieskrywanej pogardy dla bezsensowności wojny, którą napędzała chęć bycia w centrum tworzącej się historii i ujrzenia jej na własne oczy.
Wywiady z najbardziej wpływowymi postaciami sceny politycznej świata ukazują jej bezpośredni i kontrowersyjny styl, z którego jest znana. Wiele z tych wywiadów przeszło do historii; Fallaci wzbogaca nimi cały obraz konfliktu. Zadawała pytania, które wielu dziennikarzy obawiało się zadać. Oprócz wymienionych wywiadów i reportaży można odnieść wrażenie, że momentami mamy do czynienia z trzymającą w napięciu powieścią kryminalną. Czytamy przetłumaczone zapiski, listy, fragmenty zasłyszanych dyskusji; Fallaci sięga również po nietuzinkowe źródło – emocjonujący dziennik partyzanta wietnamskiego. Mamy dostęp do rozmów z osobami pochodzącymi z różnych środowisk, o różnych poglądach.
Fallaci, w reportażach z ‘68, pisze tak, abyśmy poczuli jak bezsensowna jest wojna, kiedy giną ludzie i znikają miasta.

Dopełnienie wiedzy historyczno-politycznej o spojrzenie naocznego świadka i uczestnika wydarzeń 1968 roku. Spojrzenie dziennikarki pełnej nieskrywanej pogardy dla bezsensowności wojny, którą napędzała chęć bycia w centrum tworzącej się historii i ujrzenia jej na własne oczy.
Wywiady z najbardziej wpływowymi postaciami sceny politycznej świata ukazują jej bezpośredni i...

Reportaż z najważniejszych wydarzeń 1964 roku. Bystry wzrok, trafne spostrzeżenia, chłodna ocena wydarzeń. Pierwsza książka autorska Oriany Fallaci, którą przeczytałam. Na pewno sięgnę po następne. Treść książki poszerza horyzonty, wiedzę historyczno-geopolityczną.

Reportaż z najważniejszych wydarzeń 1964 roku. Bystry wzrok, trafne spostrzeżenia, chłodna ocena wydarzeń. Pierwsza książka autorska Oriany Fallaci, którą przeczytałam. Na pewno sięgnę po następne. Treść książki poszerza horyzonty, wiedzę historyczno-geopolityczną.

Nie wiem czy bardziej podziwiam autorkę czy zachwycam się książką. Jest to jedna z moich ulubionych pozycji w literaturze. Książka opisuje wydarzenia z przełomowego '68, pokazując jak ważny był to rok w dziejach naszego świata. Fallaci jest tak dobra, że nie odważę się oceniać jej stylu.

Nie wiem czy bardziej podziwiam autorkę czy zachwycam się książką. Jest to jedna z moich ulubionych pozycji w literaturze. Książka opisuje wydarzenia z przełomowego '68, pokazując jak ważny był to rok w dziejach naszego świata. Fallaci jest tak dobra, że nie odważę się oceniać jej stylu.

Zbiór wywiadów i artykułów, jakie Oriana Fallaci publikowała w ,,L`Europeo" w 1968 roku. Jako znana i ceniona dziennikarka była naocznym świadkiem wielu przełomowych wydarzeń i przeprowadzała wywiady z wieloma znaczącymi ludźmi tamtych czasów. Bardzo osobiste, dramatyczne opisy i bezkompromisowe opinie cechują jej styl pisania. Niezwykłe świadectwo niespokojnych czasów i przełomowego roku.
Większa część książki to dramatyczna relacja z wojny w Wietnamie, w której Fallaci bierze udział jako reporterka przez pierwsze miesiące roku 1968. Przeprowadza wywiad z generałem Loanem. Następnie czytamy wywiady z naocznymi świadkami zabójstwa Martina L. Kinga i Roberta Kennedy`ego.
Lato roku 1968 Oriana Fallaci spędza w Indiach i przeprowadza wywiad z Maharishim Mahesh Yogim (bezpardonowo obnaża jego zamiłowanie do luksusu i pogardę dla biednych) oraz z Jego Świętobliwością Dalajlamą.
Koniec roku to dramatyczna walka o przeżycie, gdy w Meksyku zostaje ranna w zamieszkach. Gdy tylko wydobrzeje Oriana Fallaci leci do Stanów Zjednoczonych, gdzie kreśli bardzo negatywny portret Nixona, który lada dzień zostanie Prezydentem.

Zbiór wywiadów i artykułów, jakie Oriana Fallaci publikowała w ,,L`Europeo" w 1968 roku. Jako znana i ceniona dziennikarka była naocznym świadkiem wielu przełomowych wydarzeń i przeprowadzała wywiady z wieloma znaczącymi ludźmi tamtych czasów. Bardzo osobiste, dramatyczne opisy i bezkompromisowe opinie cechują jej styl pisania. Niezwykłe świadectwo niespokojnych czasów i...

Uważam, że wymaga to dużej odwagi, by napisać reportaże w Wietnamie, Meksyku, Hongkongu i przeprowadzić wywiady z wpływowymi ludźmi jak generał Loan lub generał Ky. Ze wszystkich opisanych wydarzeń manifestacje w Meksyku zapadły mi najbardziej w pamięć. Już rozumiem drastyczność tych wydarzeń. Ludzie byli bezbronni wobec brutalności policji.

Po przeczytaniu książki przyszła mi do głowy jedna myśl. Polacy ciągle żyją tragedią II Wojny Światowej. Zdaję sobie sprawę, że zostaliśmy osamotnieni i niewiele uwagi przywiązuje się roli Polski. Natomiast po tym czasie nastąpiło tyle zbrodni, morderstw, wojen, że nasza tragedia nie jest najważniejsza. Powinniśmy zmienić świat patrząc w przyszłość, ale pamiętając o historii.

Uważam, że wymaga to dużej odwagi, by napisać reportaże w Wietnamie, Meksyku, Hongkongu i przeprowadzić wywiady z wpływowymi ludźmi jak generał Loan lub generał Ky. Ze wszystkich opisanych wydarzeń manifestacje w Meksyku zapadły mi najbardziej w pamięć. Już rozumiem drastyczność tych wydarzeń. Ludzie byli bezbronni wobec brutalności policji.

Po przeczytaniu książki...

Reportaże - jak zwykle interesujące, nie przegadane, trafiające w punkt ale nie łopatologiczne. Oriana - jak zwykle inteligentna, spostrzegawcza ale przede wszystkim znakomicie przygotowana do każdego tematu, każdego wywiadu. Podziwiam energię i pełne zaangażowanie, które kazały Autorce używać wszystkich możliwych sposobów, aby znaleźć się tam, gdzie działa się Historia. Zachwycam się jej wrażliwością i empatią, które pozwalały wyłapywać tak wiele detali, wątków i różnych punktów widzenia, umiejętnością rozmawiania z każdym, odwagą "rąbania w oczy" prawdy.
Dla mnie najlepsze: zderzenie osoby guru Maharishi Mahesh Yogiego, którego rzekomo Beatlesi wybrali jako "jedyną alternatywę dla marihuany i LSD" i , krok po kroku, demaskowanie go jako szarlatana i oszusta - z osobą ostatniego Dalajlamy, żyjącego na wygnaniu prawdziwego władcy niepodległego Tybetu,

Reportaże - jak zwykle interesujące, nie przegadane, trafiające w punkt ale nie łopatologiczne. Oriana - jak zwykle inteligentna, spostrzegawcza ale przede wszystkim znakomicie przygotowana do każdego tematu, każdego wywiadu. Podziwiam energię i pełne zaangażowanie, które kazały Autorce używać wszystkich możliwych sposobów, aby znaleźć się tam, gdzie działa się Historia....

Wybitna reporterka z nostalgią przybliża czytelnikowi rok 1968, najbardziej wybuchowy na świecie oraz najbardziej spektakularny w jej karierze. Miała to szczęście,że nie zabrakło jej w wielu zapalnych punktach świata.
na początku omawia Wietnam. Przytacza wypowiedzi prostych żołnierzy amerykańskich, którzy pośrednio buntują się przeciwko bezsensowności tego konfliktu. Opisują wstrząsające historie o śmierciach cywilów, młodych poborowych ,zgonach wielu dziennikarzy w Wietnamie,których rozwaliły miny czy ostrzał Wietkongu. Ta wojna jest odmienna od wiedzy teoretycznej,bo front jest wszędzie. Nie wiadomo,czy oszczędzić dzieci,czy nie wyrosną z nich komuniści. Amerykanie nie znali terenu,częstomusieli poddawać swoje pozycje lub pozwolić by umierało wiele z nich. Kobieta rozmawiała z jeńcami wojennymi, co też przytacza. Ngyen an San opowiada o ślubie z żona też partyzantką,narodzinach syna. Rozdzielony z rodziną gotowy jest na śmierć.
Wietnamscy buddyści dokonują aktów samospalenia w proteście przed działąniami Ameryki. dzieci Sajgonu. Luty to płonący Sajgon, likwidowanie Wietkongu i wyzwalanie- na amerykańskich zasadach.
Chiny- hunwejni Mao. Absurdy totalitaryzmu - w żłobku (!!!) inscenizacja rozstrzelania zdrajcy. Pranie mózgów i indoktrynacja od małego, a tamto pokolenie wciąż żyje i formuje kształt państwa,być może nim kieruje. galopująca inflacja i bieda ale Mao dumny z sukcesów. Jak długo będzie trwał Hongkong,skoro kiedyś przejmą go Chińczycy?
Kwiecień- zabójstwo Martina Luthera Kinga,a miesiąc później Roberta Kennedy'ego. Zamieszki na tle rasowym,marsze protestacyjne, potrzeba ludzi by zerwać z nienawiścią i segregacją. Dlaczego instytucje państwowe nie mogły/ nie chciały uratować charyzmatycznego kaznodziei? Czy Ameryka stoi w obliczu wojny rasowej? sama Oriana została zaatakowana przez żądnych konfrontacji Afroamerykanów.
W Limie fotografuje umierające z głodu dzieci,a wszyscy "jedza jak w dachau'.
Lato w Indiach z guru, wizyta u Dalajlamy. Przy okazji wtedy też najgłośniej protestują europejscy studenci, a na ulicę Pragi wyjeżdżają czołgi pacyfikować studentów
Majstersztyk klasycznego reportażu,którego dodatkowym atutem jest podwójna perspektywa. Oriana Fallaci jest zarazem komentatorem, reporterem,ale i czynnym świadkiem wydarzeń.

Wybitna reporterka z nostalgią przybliża czytelnikowi rok 1968, najbardziej wybuchowy na świecie oraz najbardziej spektakularny w jej karierze. Miała to szczęście,że nie zabrakło jej w wielu zapalnych punktach świata.
na początku omawia Wietnam. Przytacza wypowiedzi prostych żołnierzy amerykańskich, którzy pośrednio buntują się przeciwko bezsensowności tego konfliktu....

Jeden z najlepszych reportaży jaki czytałem. Oriana Fallaci w swojej najlepszej formie, plastycznie ukazuje widziane obrazy, w tym największe okropieństwa, oddaje dynamikę rozmów i maluje wiarygodne portrety osób, z którymi rozmawia. Przy tym na swój charakterystyczny, ostry sposób. Klasyka reportażu, powiedziałbym. Więcej:
https://naksiazkowymszlaku.blogspot.com/2019/01/1968-od-wietnamu-do-meksyku-czyli-woska.html

Jeden z najlepszych reportaży jaki czytałem. Oriana Fallaci w swojej najlepszej formie, plastycznie ukazuje widziane obrazy, w tym największe okropieństwa, oddaje dynamikę rozmów i maluje wiarygodne portrety osób, z którymi rozmawia. Przy tym na swój charakterystyczny, ostry sposób. Klasyka reportażu, powiedziałbym....

Włoska dziennikarka, Oriana Fallaci, była bez wątpienia najsłynniejsza reporterką ubiegłego wieku. Pisała porywające reportaże z frontów wielu konfliktów wojennych. Była w Wietnamie, na Bliskim Wschodzie czy w Ameryce Łacińskiej. Ranna w trakcie demonstracji w Meksyku, została uznana za zmarłą i przewieziona do kostnicy miejskiej. Przeprowadziła wywiady z takimi osobistościami jak Lech Wałęsa, którego uznała za próżnego ignoranta, czy z ajatollahem Chomeinim, podczas którego zerwała z głowy czador wywołując tym gniew dyktatora. Fallaci była dumna i narcystyczna. Lubiła sławę, którą karmiła swoje wybujałe ego. Jednak nie da się ukryć, że dała dziennikarstwu więcej, niż ono jej. Zmarła na raka w 2006 roku, pozostawiając po sobie dorobek w postaci dziesiątek reportaży i kulki książek. Nawet dziś jej dzieła wydają się niezwykle współczesne.

Pełna recenzja na blogu : https://czytankanadobranoc.blogspot.com/2018/10/1968od-wietnamu-do-meksyku-oriana.html

Włoska dziennikarka, Oriana Fallaci, była bez wątpienia najsłynniejsza reporterką ubiegłego wieku. Pisała porywające reportaże z frontów wielu konfliktów wojennych. Była w Wietnamie, na Bliskim Wschodzie czy w Ameryce Łacińskiej. Ranna w trakcie demonstracji w Meksyku, została uznana za zmarłą i przewieziona do kostnicy miejskiej. Przeprowadziła wywiady z takimi...