Ta niewielka książeczka ma dość dziwny format, niezbyt porywającą okładkę, za to jej zawartość zasługuje na bardzo wysoką ocenę. Jest to bardzo dobrze napisany zarys dziejów Ormian na ziemiach polskich od początku ich obecności na tym obszarze aż po schyłek XX wieku. Punktem wyjścia są dla Autora dzieje Armenii kaukaskiej, ale ich krótka prezentacji służy tylko zarysowaniu tła dla dziejów diaspory ormiańskiej związanej z naszym krajem. Tok utrzymanej w układzie chronologicznym narracji ożywiają liczne kapsuły naświetlające dokładniej jakąś postać (a wiele ważnych postaci w dziejach Polski miało ormiańskie korzenie) albo zjawisko. Ze względu na specyfikę tematu bardzo wiele miejsca zajmują w narracji Stopki sprawy religijne, zwłaszcza zagadnienia unii Kościoła ormiańskiego z Rzymem, a także narodowościowe, nade wszystko stosunek Ormian do polskości. II wojna światowa przerwała, chyba bezpowrotnie, ciągłość kulturową i obecność Ormian na dawnych Kresach. To smutny epilog, bo próby odrodzenia pewnych tradycji u schyłku XX wieku to jednak nie to samo. Moim zdaniem Autorowi udało się zawrzeć w tej małej książeczce wszystkie najważniejsze informacje na temat Ormian polskich i jej lektura pozwala uzyskać dość dobrą ogólną orientację w tematyce ormiańskiej.

Ta niewielka książeczka ma dość dziwny format, niezbyt porywającą okładkę, za to jej zawartość zasługuje na bardzo wysoką ocenę. Jest to bardzo dobrze napisany zarys dziejów Ormian na ziemiach polskich od początku ich obecności na tym obszarze aż po schyłek XX wieku. Punktem wyjścia są dla Autora dzieje Armenii kaukaskiej, ale ich krótka prezentacji służy tylko zarysowaniu...