Bardzo wzruszająca historia z przekazem. Wątki obyczajowe wciągające. Wtopiłam się w tą historię.

Bardzo wzruszająca historia z przekazem. Wątki obyczajowe wciągające. Wtopiłam się w tą historię.

Bardzo dobrze napisana w sensie językowym. To mocno cenię w książkach (być może powinienem napisać: bardzo dobrze przetłumaczona). Uwielbiam powieści "o życiu" i ta książka w 90 procentach taka jest. Podczas czytania wszystko tam mniej więcej gra, zazębia się, tworzy w miarę spójną całość. Zgrzytała mi tylko relacja człowiek-pies. Kocham psy, mam od zawsze. Dlatego poziom wytresowania psów, współbohaterów tej powieści, nie wydaje mi się możliwy do osiągnięcia, ale być może o czymś nie wiem. Dla mnie to zgrzyt. Dałbym ocenę 8 lub 9, gdyby to była zwykła powieść, o zwykłym zakończeniu, a nie , jak to napisał jeden z recenzentów tej książki na Lubimy czytać, "grecka tragedia". Polecam.

Bardzo dobrze napisana w sensie językowym. To mocno cenię w książkach (być może powinienem napisać: bardzo dobrze przetłumaczona). Uwielbiam powieści "o życiu" i ta książka w 90 procentach taka jest. Podczas czytania wszystko tam mniej więcej gra, zazębia się, tworzy w miarę spójną całość. Zgrzytała mi tylko relacja człowiek-pies. Kocham psy, mam od zawsze. Dlatego poziom...

Wyrazy uznania należą się w tym przypadku prawie po równo autorowi, tłumaczowi i lektorowi. Ta książka w audiobookowym wydaniu to absolutne arcydzieło! Niezwykle plastyczny, bogaty, przepiękny język, opisujący codzienne przedmioty, zdarzenia, uczucia w sposób realistyczny, a jednocześnie niezwykle poetycki. Mistrzostwo niedopowiedzeń, półtonów, szarocieni... Magiczna opowieść z amerykańskiej, zapyziałej prowincji. Byłam przekonana, że zanudzę się na śmierć, bo nie przepadam ani za obyczajowymi filmami ani powieściami. A tu TAKIE zaskoczenie. Poruszyła jakieś zardzewiałe, dawno nie używane struny w mojej duszy... Wiele fragmentów wysłuchanych po wielokroć i po wielokroć ten ucisk w gardle. Nie wiem czy można to w ogóle sfilmować i kto by temu podołał - tylko wielki reżyser!

Wyrazy uznania należą się w tym przypadku prawie po równo autorowi, tłumaczowi i lektorowi. Ta książka w audiobookowym wydaniu to absolutne arcydzieło! Niezwykle plastyczny, bogaty, przepiękny język, opisujący codzienne przedmioty, zdarzenia, uczucia w sposób realistyczny, a jednocześnie niezwykle poetycki. Mistrzostwo niedopowiedzeń, półtonów, szarocieni... Magiczna...

język migowy, hodowla psów, tresura i treningi, epizod Hatchiko, dużo wnikliwych, ale bardzo wymagających obserwacji, powolnie konająca tragedia grecka

język migowy, hodowla psów, tresura i treningi, epizod Hatchiko, dużo wnikliwych, ale bardzo wymagających obserwacji, powolnie konająca tragedia grecka

Mądra ,wartościowa książka .

Mądra ,wartościowa książka .

Czytając "Historię Edgara" miałam wrażenie, że umyka mi niesamowita historia, ponieważ nie potrafiłam dać się wciągnąć w jej świat, choć bardzo tego chciałam. Opisy często sprawiały wrażenie beznamiętnych, mimo że dało się wyczuć, że nie było to intencją autora. (Zgaduję, że to samo można by napisać o mojej opinii na ich temat).
Najciekawszą postacią, moim zdaniem, jest Henry, który pojawia się już bliżej końca książki - o ile z pozostałymi bohaterami miałam problem, bo nie do końca umiałam w nich uwierzyć, tak Henry wydał mi się wyjątkowo autentyczny w swojej apatii.
Istnieje prawdopodobieństwo, że nigdy nie czytaliście takiej książki, więc może choćby dlatego warto by po nią sięgnąć. Historia jest ciekawie skrojona, ale brakuje jej wyraźnego charakteru, duszy - tego, co nieuchwytne, choć wyraźnie obecne w dobrej powieści.

Czytając "Historię Edgara" miałam wrażenie, że umyka mi niesamowita historia, ponieważ nie potrafiłam dać się wciągnąć w jej świat, choć bardzo tego chciałam. Opisy często sprawiały wrażenie beznamiętnych, mimo że dało się wyczuć, że nie było to intencją autora. (Zgaduję, że to samo można by napisać o mojej opinii na ich temat).
Najciekawszą postacią, moim zdaniem, jest...

Przepiękna historia. Pełna wrażliwości, tajemnicy i melancholii. Miłości do ludzi i zwierząt. A długie opisy są dla mnie w pełni zrozumiałe- mało w niej dialogu z uwagi na niezwyczajność chłopca.

Przepiękna historia. Pełna wrażliwości, tajemnicy i melancholii. Miłości do ludzi i zwierząt. A długie opisy są dla mnie w pełni zrozumiałe- mało w niej dialogu z uwagi na niezwyczajność chłopca.

Ciekawa i wciagajaca ksiazka, aczkolwiek zakonczenie sprawilo, ze nie polece tej ksiazki nikomu.... a szkoda

Ciekawa i wciagajaca ksiazka, aczkolwiek zakonczenie sprawilo, ze nie polece tej ksiazki nikomu.... a szkoda

Piękna, dramatyczna, wzruszająca historia, ale ...
Gdybym był nauczycielem, a autor uczniem, to kazałbym mu na następną lekcję, przynieść opowiadanie skrócone przynajmniej o połowę (24 godz. słuchania). Najwięcej miejsca zabiera opis zwykłej codzienności, dopiero kolorów i jakiegoś tempa nabiera historia od ucieczki Edgara z domu.
Gdyby nie temat, który jest mi bliski; czyli relacja człowieka ze zwierzętami-psami, to pewnie nie dotrzymałbym do końca, tak jak było w przypadku "Małe życie" H. Yanagihara.
Tym razem nie żałuje, zakończenie wyciska łzy.

Piękna, dramatyczna, wzruszająca historia, ale ...
Gdybym był nauczycielem, a autor uczniem, to kazałbym mu na następną lekcję, przynieść opowiadanie skrócone przynajmniej o połowę (24 godz. słuchania). Najwięcej miejsca zabiera opis zwykłej codzienności, dopiero kolorów i jakiegoś tempa nabiera historia od ucieczki Edgara z domu.
Gdyby nie temat, który jest mi bliski;...

Aż się boję wśród tego entuzjazmu i powszechnego aplauzu wygłosić coś przeciw... ale książka ciężko mi się czytała. Męczyła nużącymi opisami, przy których nasza Orzeszkowa wydaje się mistrzynią konkretu. Kocham zwierzęta bardziej niż ludzi i myślałam, że ta historia mnie zaczaruje, porwie, jeszcze do tego tak pięknie o niej się wypowiadał mistrz King... tymczasem...jak dla mnie- król jest nagi! niech sobie wszyscy potakują, ja jestem na nie. Nie dlatego, że lubię być na nie, ale po prostu książka jest koszmarna, rozwlekłe opisy, rozwlekłe listy między dwoma hodowcami psów, opisujące hodowlane przemyślenia, bolączki, sposoby doskonalenia rasy.... i takie pitu pitu cały czas. W żaden sposób ten temat mnie nie wciągnął, choć owszem- głównego bohatera, niemego Edgara nie da się nie kochać. I za to te 4 plusy.

Aż się boję wśród tego entuzjazmu i powszechnego aplauzu wygłosić coś przeciw... ale książka ciężko mi się czytała. Męczyła nużącymi opisami, przy których nasza Orzeszkowa wydaje się mistrzynią konkretu. Kocham zwierzęta bardziej niż ludzi i myślałam, że ta historia mnie zaczaruje, porwie, jeszcze do tego tak pięknie o niej się wypowiadał mistrz King... tymczasem...jak dla...