Andriej Moskwin napisał ogromnie ważną książkę. Jest to monografia teatru białoruskiego w latach jego narodzin, rozkwitu i likwidacji, istotna dla badaczy historii teatru, nie tylko w Polsce, ale też na Białorusi, gdzie, z różnych znanych nam przyczyn, nie powstała tego typu praca. Co więcej, każe ona spojrzeć na teatr i dramat białoruski owego dziesięciolecia szerzej, w kontekstach: rozwoju kultury, polityki, historii języka. Powiedziałbym, że jest to praca, która pozwala zrozumieć istotę rozmaitych zjawisk i problemów dzisiejszej kultury białoruskiej. Dobrze, że książka ta ma ukazać się w Polsce. Myślę, że ucieszyłoby to Jerzego Giedroycia. Niezmiernie istotne jest to, że książka opisuje fascynujące zjawisko kulturowe: w ciągu zaledwie dziesięciu lat dokonało się (w warunkach o wiele trudniejszych niż na przykład na Ukrainie) odrodzenie narodowe, które natychmiast też przejawiło się w powstanie ex nihilo białoruskiego teatru. [\
(Z recenzji prof. dra hab. Piotra Mitznera)