29/23k/52/2022

Tym razem sięgnęłam po książkę, która, jak zakładałam będzie prosta i ciepła w odbiorze. I taka właśnie była, niestety... W moim odczuciu nawet zbyt prosta, żeby nie powiedzieć... nudna... Nie umiem powiedzieć co mnie tak w tej lekturze wynudziło– jest poprawnie napisana, za każdym razem kiedy już przekonałam siebie żeby do niej usiąść i kontynuować czytanie, to strony dosyć sprawnie uciekały, ale nie jest to książka, którą zapamiętam i będę wspominać z uznaniem.

Akcja toczy się wokół dwóch bohaterek, których życia obrały inny obrót niż sobie planowały i każda z nich mierzy się ze swoją codziennością. Caitlin układa sobie życie będąc w trakcie separacji z mężem, a Eva próbuje funkcjonować po śmierci własnego. Książka jest na wskroś zwyczajna, nie porywa, nie ma w sobie niczego odkrywczego, niczego czego byśmy nie znali z życia swojego bądź bliskich nam osób. Wiem, że książki pani Dillon mają dosyć dobre opinie, a ja naprawdę bardzo lubię powieści obyczajowe o zwykłych ludziach, jednak, choć przykro mi to przyznać, raczej nie zaryzykuję już kolejnej spod pióra tej właśnie autorki.

29/23k/52/2022

Tym razem sięgnęłam po książkę, która, jak zakładałam będzie prosta i ciepła w odbiorze. I taka właśnie była, niestety... W moim odczuciu nawet zbyt prosta, żeby nie powiedzieć... nudna... Nie umiem powiedzieć co mnie tak w tej lekturze wynudziło– jest poprawnie napisana, za każdym razem kiedy już przekonałam siebie żeby do niej usiąść i kontynuować...

+

+

Sięgnęłam po nią z półki bibliotecznej, gdyż zaintrygował mnie tytuł, jakby prosił żeby po niego sięgnąć... "Wszystko, czego pragnę", historia, która wycisnęła ze mnie łzy.. Jest to bardzo poruszająca opowieść, dotykająca najczulszych, najgłębszych uczuć. Historia, która zmusza do refleksji, do zatrzymania się, do spojrzenia w głąb....

Sięgnęłam po nią z półki bibliotecznej, gdyż zaintrygował mnie tytuł, jakby prosił żeby po niego sięgnąć... "Wszystko, czego pragnę", historia, która wycisnęła ze mnie łzy.. Jest to bardzo poruszająca opowieść, dotykająca najczulszych, najgłębszych uczuć. Historia, która zmusza do refleksji, do zatrzymania się, do spojrzenia w głąb....

Ta książka pokazuje, jak ważne jest nieustawanie w dbaniu o związek, jak ważne jest akceptowanie wad drugiej osoby. Ta książka pokazuje, że jeśli kocha się prawdziwie, to miłość nigdy nie umrze. Czasem mamy już wszystko, czego pragniemy, musimy tylko do dostrzec.

Ta książka pokazuje, jak ważne jest nieustawanie w dbaniu o związek, jak ważne jest akceptowanie wad drugiej osoby. Ta książka pokazuje, że jeśli kocha się prawdziwie, to miłość nigdy nie umrze. Czasem mamy już wszystko, czego pragniemy, musimy tylko do dostrzec.

Dawno nie czytałam książki tak przystępnej i napisanej świetnym językiem. Cała historia jakby wydarzyła się blisko mnie. Rozwód jest trauma dla każdego dziecka. Dogoterapia jest juz dość powszechna. Nie na darmo pies to najlepszy przyjaciel człowieka. Nie spodziewałam się ze powieść obyczajowa może spowodowac u mnie taki potok łez. Końcówka naprawdę wzruszająca. Gorąco polecam.

Dawno nie czytałam książki tak przystępnej i napisanej świetnym językiem. Cała historia jakby wydarzyła się blisko mnie. Rozwód jest trauma dla każdego dziecka. Dogoterapia jest juz dość powszechna. Nie na darmo pies to najlepszy przyjaciel człowieka. Nie spodziewałam się ze powieść obyczajowa może spowodowac u mnie taki potok łez. Końcówka naprawdę wzruszająca. Gorąco...

bardzo przeciętna i chwilami męcząca

bardzo przeciętna i chwilami męcząca

Książki o takiej tematyce przyciągania mają straszne . Ewa wdowa która nie potrafi sobie poradzic z emocjami i śmiercią męża która miała miejsce 2 lata temu . Caitlin i Patric małżeństwo prawie doskonale . Mąż kochający sprawiający aby rodzina miała godny byt , i stworzyć rodzinę idealną. Służący zawsze pomocą. Pokochał nawet nie swoje dziecko . Po pewnym czasie jednak jegomzalety zaczęły się zamieniać w wady . I to już nie podobalomsie Caitlin , a decyzja o rozwodzie przyszła szybciej niż myślała. Historie tych dwóch przypadków wzruszaja , daje do myślenia. Mnie osobiście wniosła ta książka wiele zmian . Na pewno sięgnę po inne pozycje tej autorki

Książki o takiej tematyce przyciągania mają straszne . Ewa wdowa która nie potrafi sobie poradzic z emocjami i śmiercią męża która miała miejsce 2 lata temu . Caitlin i Patric małżeństwo prawie doskonale . Mąż kochający sprawiający aby rodzina miała godny byt , i stworzyć rodzinę idealną. Służący zawsze pomocą. Pokochał nawet nie swoje dziecko . Po pewnym czasie jednak...

Lucy Dillon to jedna z moich ulubionych autorek powieści obyczajowych (chociaż na podium wyprzedziła ją Taylor Jenkins Reid),dlatego postanowiłam sięgnąć po jej kolejną książkę. Najpierw jednak, trzeba odnieść się do najważniejszego - czemu, o czemu wydawnictwo Prószyński i S-ka postanowiło przerwać tę wspaniałą tradycję umieszczania psów na okładce?! Sądzę, że nie jestem jedyną osobą, która właśnie w taki sposób odnalazła tę autorkę, W dodatku ta okładka... Powstrzymam się od zbędnego komentarza. Wracając do treści. Lucy Dillon jak zwykle zapewnia nam kilka godzin wciągającej akcji, pełnej emocji oraz życiowych zakrętów. Jak widać po ocenie lektura ta przypadła mi do gustu, podobałaby mi się jednak bardziej, gdyby zakończenie było trochę bardziej realistyczne. Już w kilku ostatnich książkach pisarki zauważyłam, że jej zakończenia są za szybkie, albo za proste, albo jedno i drugie, co po dłuższej lekturze jest dalekie od satysfakcji. Jednakże z pewnością sięgnę po kolejne książki Lucy Dillon.

Mój regał z książkami
patsy-books.blogspot.com

Lucy Dillon to jedna z moich ulubionych autorek powieści obyczajowych (chociaż na podium wyprzedziła ją Taylor Jenkins Reid),dlatego postanowiłam sięgnąć po jej kolejną książkę. Najpierw jednak, trzeba odnieść się do najważniejszego - czemu, o czemu wydawnictwo Prószyński i S-ka postanowiło przerwać tę wspaniałą tradycję umieszczania psów na okładce?! Sądzę, że nie jestem...

Decyzja o rozstaniu nigdy nie jest prosta, tym bardziej, gdy w grę wchodzi dobro dzieci. Caitlin do pewnego momentu uważała Patricka za ideał mężczyzny- przystojny, poukładany, czas ma dokładnie rozplanowany. Zawsze służący wsparciem, robiący wszystko, aby rodzina miała zaspokojony byt. Z otwartymi ramionami pokochał Joela, mimo że chłopiec nie był jego biologicznym dzieckiem. Teraz jednak wcześniejsze zalety mężczyzny jawią się Cait jako wady, z którymi nie sposób żyć. Ją z kolei można określić jako osobę chaotyczną, robiącą wszystko bez konkretnego planu, roztrzepaną i przede wszystkim pragnącą oddychać pełną piersią. Ich relacja -zamiast małżeńskiej miłości- po jakimś czasie przeobraziła się w związek rodzic kontra krnąbrne dziecko. A przecież najmłodsi w rodzinie szybko wyczują, że między ich rodzicami coś nie gra...

Eva wciąż rozpacza po śmierci męża, choć minęło już dwa lata. W codzienności towarzyszą jej dwa mopsy, zdezorientowane równie mocno jak i ona. Prośbę Patricka o przyjęcie Nancy i Joela do swojego domu na czas spotkań z ojcem akceptuje, acz z pewną dozą niepewności. Ona i Mick nie mieli dzieci, choć chyba każde w głębi ducha o tym myślało...

Mimo trudnych chwil wszystko zdaje się powoli zdążać do normalności. Szybko jednak okazuje się, że małomówność Nancy nie jest spowodowana gorszym dniem, a rozgadana do tej pory dziewczynka z jakiegoś powodu nie może się odezwać...

Chyba każdy z nas lubi czasem oderwać się od thrillerów, aby popłynąć wraz z emocjonalną historią, zawartą w powieści obyczajowej. Jeśli tak, Wszystko, czego pragnę jest dla Was strzałem w dziesiątkę.

Mamy tutaj dwa rodzaje samotności- tę małżeńską, kiedy nagle coś przestaje grać, a na barki spadają nam cienie oraz blaski dnia codziennego oraz tę związaną ze śmiercią współmałżonka. Eva nijak nie starała się wyjść do ludzi, za odpowiednich kompanów uważając swoje mopsy oraz odwiedzającą ją czas od czasu przyjaciółkę. Mając wciąż w pamięci lata spędzone z Mickiem, uważała ich małżeństwo za idealne. Pewne okoliczności zmusiły ją jednak do ponownego przeanalizowania tematu. Bardzo polubiłam siostrę Patricka, zdawała się taka... emocjonalnie poukładana, cierpiąca, acz nie plująca swoim bólem na wszystkich wokół. Co innego Caitlin...

Mam wrażenie, że matka Joela i Nancy miała generalnie wszystko daleko gdzieś. Nie pasuje jej, że Patrick próbuje jakoś zorganizować codzienność, więc po prostu strzela hasłem rozstanie. Potem zaczęła się zachowywać jak nastolatka, ignorując problem z Nancy. Lekkoduch. A na koniec jeszcze miała pretensje do innych, nie brała w ogóle na swoje barki odpowiedzialności za swoje czyny. Bo oczywiście wina nie leżała w ogóle w niej, tylko w otoczeniu. To przez nich.

Przyznam się, że płakałam podczas czytania; od razu zaznaczę, że wzruszają mnie prawie wyłącznie momenty, w których w jakiś sposób cierpią zwierzęta (tak, tym razem też). Aczkolwiek muszę zaznaczyć, że owa lektura aż tryska od nadmiaru emocji- zarówno tych negatywnych, jak i pozytywnych.

Decyzja o rozstaniu nigdy nie jest prosta, tym bardziej, gdy w grę wchodzi dobro dzieci. Caitlin do pewnego momentu uważała Patricka za ideał mężczyzny- przystojny, poukładany, czas ma dokładnie rozplanowany. Zawsze służący wsparciem, robiący wszystko, aby rodzina miała zaspokojony byt. Z otwartymi ramionami pokochał Joela, mimo że chłopiec nie był jego biologicznym...

Po książki Lucy Dillon sięgam kiedy potrzebuję odskoczni od przerażających thrillerów czy skomplikowanych kryminałów. Jej powieści przesycone są miłością i dobrocią. Fabuły nie są skomplikowane a warstwa obyczajowa żywa niczym w filmie. "Wszystko czego pragnę" to znakomita opowieść o kryzysie w rodzinie, a wisienką na torcie jest dwójka psich bohaterów : Bumble i Bee (wiemy, że autorka ma słabość do psiaków),którym w 90 procentach udało się skraść całe show.

Pełna recenzja na blogu : http://czytankanadobranoc.blogspot.ie/2018/05/wszystko-czego-pragne-lucy-dillon.html

Po książki Lucy Dillon sięgam kiedy potrzebuję odskoczni od przerażających thrillerów czy skomplikowanych kryminałów. Jej powieści przesycone są miłością i dobrocią. Fabuły nie są skomplikowane a warstwa obyczajowa żywa niczym w filmie. "Wszystko czego pragnę" to znakomita opowieść o kryzysie w rodzinie, a wisienką na torcie jest dwójka psich bohaterów : Bumble i Bee...