Powieść "Prawie siostry" zakończyłam czytać jeszcze w grudniu, ale w końcówce roku zabrakło czasu na jej zamieszczenie. Może też dlatego lektura, która na początku wydawała się świetna, z czasem traciła na atrakcyjności. To moja pierwsza książka Joshilyn Jackson. I choć w pewnym momencie wydawała się trochę rozwlekła i zaczęła nużyć, to specyficzny humor w połączeniu z narracją o trudnych tematach sprawił, że mam ochotę na kolejną książkę autorki.
Fabuła osnuta jest wokół historii Lei, popularnej autorki powieści graficznych, pochodzącej z tradycyjnej rodziny z Południa. Gdy po mocno zakrapianym wieczorze na jednym ze złotów fanów komiksów odkrywa, że jest w ciąży, musi zmierzyć się z konwencjonalnym światopoglądem swojej rodziny i małej społeczności, z której pochodzi. Wszak to Południe, gdzie stare podziały mają się dobrze, a fakt, że przyszły ojciec dziecka jest czarnoskóry niczego nie ułatwia. Przed Leią wiele problemów. Jak to często bywa Idealna rodzina, okazuje się jednak nie tak idealna, a skrywana przez ukochaną babcię tajemnica może wywrócić życie wielu osób do góry nogami. To, że przyszły ojciec nie wie nic o dziecku, zdaje się być najmniejszym zmartwieniem Lei.
.

Powieść "Prawie siostry" zakończyłam czytać jeszcze w grudniu, ale w końcówce roku zabrakło czasu na jej zamieszczenie. Może też dlatego lektura, która na początku wydawała się świetna, z czasem traciła na atrakcyjności. To moja pierwsza książka Joshilyn Jackson. I choć w pewnym momencie wydawała się trochę rozwlekła i zaczęła nużyć, to specyficzny humor w połączeniu z...

Lekkim piórem nakreślona lekka treść, zahaczająca lekko o poważniejszy temat: reminiscencje rasizmu w południowych stanach Ameryki.
Dzisiejsi mieszkańcy prowincjonalnych miasteczek Alabamy wdrukowaną mają polityczną poprawność i niewzruszone standardy. Kierują się ustalonym konserwatywnym kodeksem dobrego zachowania, kłaniają się z godnością znajomym i nieznajomym o innym kolorze skóry, unikają słów , które są uważane za obraźliwe - ale nadal wolą mieszkać z sąsiadami takimi jak oni sami i chodzić do „swojego” kościoła. A gdy jakiś wypadek zaburzy nagle tę sielankę, głowę podnoszą dawne demony i ujawniają się stare podziały.

W idylliczny i sielski obrazek ufryzowanych pań i panów, uchylających poważnie kapelusza przed znajomymi, wkrada się zamieszanie i ferment, gdy powszechnie szanowana osoba wywołuje skandal a na jaw wychodzą dawne tajemnice rodzinne. Czy społeczność odsunie się od starszej pani, która od zawsze była pierwszą i najważniejszą osobą w miasteczku? Czy nieślubne dziecko o mieszanym pochodzeniu zostanie przyjęte przez społeczność?

Tematy te potraktowane są jednak, jak wspomniałam, marginalnie, przykryte romansową treścią, rodzinnym kryzysem i poszukiwaniem natchnienia w akcie twórczym pewnej rysowniczki komiksów.

Lekkim piórem nakreślona lekka treść, zahaczająca lekko o poważniejszy temat: reminiscencje rasizmu w południowych stanach Ameryki.
Dzisiejsi mieszkańcy prowincjonalnych miasteczek Alabamy wdrukowaną mają polityczną poprawność i niewzruszone standardy. Kierują się ustalonym konserwatywnym kodeksem dobrego zachowania, kłaniają się z godnością znajomym i nieznajomym o innym...

Super historia,akcja przez całą książkę . Zaskakujące zakończenie ,książka porusza bardzo dużo aspektów życia człowieka.
Polecam,

Super historia,akcja przez całą książkę . Zaskakujące zakończenie ,książka porusza bardzo dużo aspektów życia człowieka.
Polecam,

Trochę mnie umęczyła ta książka. zka

Trochę mnie umęczyła ta książka. zka

Lei Birch Briggs to kobieta która uwielbia komiksy a z zawodu jest rysowniczką. Trzydziestoośmioletnia Lei dowiaduje się, że jest w ciąży. Wtedy kobieta postanawia wrócić do Alabamy - jej rodzinnego miasta, aby poinformować wszystkich, że spodziewa się dziecka. Zastaje tam nie tylko chorą babcie Brichie a także sekret, którego ujawnienie zagraża jej rodzinie.

Zaczęłam czytać tą powieść z nudów, dla zabicia czasu i nie miałam co do niej zbyt dużych oczekiwań. Spodziewałam się lekkiej i przyjemnej historii.
Na początku książka wydawała mi się dość nudna i monotonna. Z czasem jednak wątki zaczęły się rozwijać. Mimo to, nie chwyciła mnie ona za serce.
Zakończenie było bardzo optymistyczne, jednak absolutnie nie naiwne, co uważam za plus. Jeśli chodzi o główną bohaterkę, ma ona dość sarkastyczne poczucie humoru. Nie szczędzi zjadliwych komentarzy nikomu, a w szczególności sobie. Nie jest perfekcyjna tak jak i reszta bohaterów, każdy z nich ma swoje wady i zalety, dzięki czemu wydają nam się bliżsi.
Ciężko mi jest coś więcej powiedzieć o tej książce. Prawie siostry to zabawna, momentami wzruszająca książka, którą czyta się bardzo przyjemnie, dlatego uważam, że jest to idealna powieść na spokojne letnie wieczory.

Lei Birch Briggs to kobieta która uwielbia komiksy a z zawodu jest rysowniczką. Trzydziestoośmioletnia Lei dowiaduje się, że jest w ciąży. Wtedy kobieta postanawia wrócić do Alabamy - jej rodzinnego miasta, aby poinformować wszystkich, że spodziewa się dziecka. Zastaje tam nie tylko chorą babcie Brichie a także sekret, którego ujawnienie zagraża jej rodzinie.

Zaczęłam...

Napisane przyjemnym językiem, czyta się ją bardzo szybko.

Bohaterów pojawia się tu kilku i każdy jest inny, co jest dużym plusem. Relacje są dobrze oddane, chociaż momentami czułam, że są lekko przekoloryzowane.

Fabuła okazała się być nawet ciekawa, co chwile w książce się coś działo, więc na nudę narzekać nie można było. Od połowy książka zrobiła się dużo ciekawsza, natomiast zakończenie jak dla mnie dobre, chociaż czegoś mi tam brakowało.

Polecam przeczytać, bo jest to przyjemna lektura, opowiadająca o sile więzów rodzinnych, natomiast nie oczekujcie od niej nie wiadomo czego.

Napisane przyjemnym językiem, czyta się ją bardzo szybko.

Bohaterów pojawia się tu kilku i każdy jest inny, co jest dużym plusem. Relacje są dobrze oddane, chociaż momentami czułam, że są lekko przekoloryzowane.

Fabuła okazała się być nawet ciekawa, co chwile w książce się coś działo, więc na nudę narzekać nie można było. Od połowy książka zrobiła się dużo ciekawsza,...

Była dołączona wraz z gazetą więc moje wyobrażenie o niej nie było zbyt duże. Jednak kiedy człowiek jest na książkowym głodzie łapie się tego co jest. Na początku czytam ją i myślę, no nie... Nie spodoba mi się, fantastyczne postaci i lekkie podejście do sexu. Takie to głupiutkie,myske sobie stara krowa a głupia. Czym więcej stron mam za sobą udziela mi się klimat małego miasteczka. Widzę domy oświetlone słońcem, zielone trawniki, sąsiedzkie ploteczki przed drzwiami kościoła. Później poznaje Leje i jej siostrę Rachel i jestem mile zaskoczona tym jak autorka odniosła się do zazdrości o rodziców, i osobowości apodyktycznej w ciele pięknej kobiety. To są tak autentyczne opisy według mnie jakby taka osoba istniała w jej realnym życiu. Bardzo mi się to podoba, tak samo jak podejście Lei do wpadki, i radzenie sobie z ogromem problemów innych. Przy zachowaniu zdrowego rozsądku. Do tego książka naprawdę jest napisana zabawnie a jednocześnie ma się wrażenie że pisarka jest jakoś życiowo, mądro kobietą wkłada serce w to co robi. Nie ważne czy opisuje młodszą czy starszą postać zgadza się to z rzeczywistymi normami. Osobiście kończyłam tę książkę, czytając ją do 7 rano, a na koniec się popłakałam i przytulił am do siebie. Pozostawia po sobie ciepły ślad w sercu. Polecam :)

Była dołączona wraz z gazetą więc moje wyobrażenie o niej nie było zbyt duże. Jednak kiedy człowiek jest na książkowym głodzie łapie się tego co jest. Na początku czytam ją i myślę, no nie... Nie spodoba mi się, fantastyczne postaci i lekkie podejście do sexu. Takie to głupiutkie,myske sobie stara krowa a głupia. Czym więcej stron mam za sobą udziela mi się klimat małego...

Zjazd fanów komiksów i noc spędzona z przystojnym Batmanem kończy się dla rysowniczki komiksów, Lei, zajściem w ciążę. Ale kiedy bohaterka myśli, że perspektywa samotnego macierzyństwa ( i konieczność poinformowania o tym rodziców i siostry),wywróci jej życie do góry nogami, okazuje się, że to dopiero początek. Jej babcia okazuje się bardziej chora, niż wszyscy myśleli, a ponadto na jaw wychodzą tajemnice z jej przeszłości. Dodatkowo, perfekcyjna przyrodnia siostra Lei przeżywa problemy rodzinne i bohaterka w podróż do babci, zabiera też nastoletnią siostrzenicę.
Jest to przede wszystkim opowieść o więzi między siostrami, o odpowiedzialności za osoby, które się kocha- wszystko w klimacie przypominającym "Smażone zielone pomidory", wymieszanym z popkulturą i superbohaterami.

Zjazd fanów komiksów i noc spędzona z przystojnym Batmanem kończy się dla rysowniczki komiksów, Lei, zajściem w ciążę. Ale kiedy bohaterka myśli, że perspektywa samotnego macierzyństwa ( i konieczność poinformowania o tym rodziców i siostry),wywróci jej życie do góry nogami, okazuje się, że to dopiero początek. Jej babcia okazuje się bardziej chora, niż wszyscy myśleli, a...

Książka od której nie mogłam się oderwać.
Która pochłonęła mnie bez reszty.
Od dawna już czegoś takiego nie czytałam. W domu bałagan, obiadu nie ma, dzieciaki robią co chcą... a ja nie jestem w stanie odłożyć lektury! :D

Opis z tyłu - dość trywialny. Absolutnie nie oddaje tego, co kryje się w środku. Akcja powieści toczy się wielotorowo - a każdy z wątków, zazębiających i łączących się ze sobą - zaciekawił mnie równie mocno. Autorka nie tylko świetnie poradziła sobie z dość skomplikowaną fabułą, ale wykreowała również oryginalne i bardzo autentyczne postacie - wszystkie, począwszy od 90-letniej babci, a skończywszy na nastolatce. Bohaterowie są jak żywi :) Do tego ma się wrażenie, że p. Jackson naprawdę wie o czym pisze, że doskonale zgłębiła temat, a właściwie wszystkie tematy przewijające się na kartach książki. Generalnie czułam się jakbym była tam, w środku... ;)
Jest ciekawie, mądrze, a na koniec optymistycznie - ale nie naiwnie! - i bardzo mi się to wszystko podobało. Na pewno sięgnę po inne pozycje autorki. A tymczasem "Prawie siostry" bardzo polecam!

Książka od której nie mogłam się oderwać.
Która pochłonęła mnie bez reszty.
Od dawna już czegoś takiego nie czytałam. W domu bałagan, obiadu nie ma, dzieciaki robią co chcą... a ja nie jestem w stanie odłożyć lektury! :D

Opis z tyłu - dość trywialny. Absolutnie nie oddaje tego, co kryje się w środku. Akcja powieści toczy się wielotorowo - a każdy z wątków, zazębiających...

Uwielbiam jej książki bezkrytycznie, i ta też była cudowna, czekam na najnowszą, ale jakoś u nas na razie się niezapowiada, tzn po Polsku.

Uwielbiam jej książki bezkrytycznie, i ta też była cudowna, czekam na najnowszą, ale jakoś u nas na razie się niezapowiada, tzn po Polsku.