Suzzane Giuseppi Testut to autorka wielu książek o tematyce religijnej. Jej dzieła poświęcone są wierze w Boga oraz niezwykłym ludziom, którzy chodzili po naszej Ziemi. Najnowsza książka autorki nosi tytuł – „Franciszek z Asyżu. Prorok ekstremalny” i przedstawia rozwój franciszkanina ku dojrzałości chrześcijańskiej.

To nie jest zwykła historia mnicha, zawiera nie tylko fakty historyczne, ale również osobiste przemyślenia autorki i cytaty biblijne, które nawiązują do życia Franciszka i trudnych tematów podejmowanych przez Suzzane Testut. Na początku książki poznajemy młodzieńca, który posiada przyziemne problemy i marzenia. Dopiero z czasem odkrywa on Boga dookoła siebie, a decyzje podejmowane przez niego mają poparcie w Piśmie Świętym. Dowiadujemy się jak obecnie Kościół patrzy na świętego i rozumie jego nauki. Autorka podejmuje się konfrontacji z problemami współczesnego świata, dotyka takich tematów jak: aspołeczność, świat technologii, który nie zawsze zmierza w dobrym kierunku, czy zachowanie młodzieży. Każdą sprawę próbuje poznać dogłębnie i nie przyjmować rozwiązania na tacy. Jej książka jest nie tylko o człowieku, ale i całym człowieczeństwie, które często nie potrafi wyznaczyć priorytetów. Podkreśla, że dzisiejsza hierarchia wartości została zaburzona.

Lektura o świętym Franciszku mile mnie zaskoczyła i pozwoliła zastanowić się nad kilkoma ważnymi sprawami. Polecam ją przede wszystkim czytelnikom lubiącym literaturę faktu, niekoniecznie wierzącym, ponieważ życie Franciszka może zadziwić każdego.
Agnieszka, lat 16
źródło: www.szkolnyklubrecenzenta.pl

Suzzane Giuseppi Testut to autorka wielu książek o tematyce religijnej. Jej dzieła poświęcone są wierze w Boga oraz niezwykłym ludziom, którzy chodzili po naszej Ziemi. Najnowsza książka autorki nosi tytuł – „Franciszek z Asyżu. Prorok ekstremalny” i przedstawia rozwój franciszkanina ku dojrzałości chrześcijańskiej.

To nie jest zwykła historia mnicha, zawiera nie tylko...

„Franciszek z Asyżu. Prorok ekstremalny” to wyjątkowa biografia świętego, który często kojarzy się tylko z ptakami i przyrodą. Jakże infantylne są te skojarzenia! Książka Suzanne Giuseppi Testut pokazuje go w zupełnie innym świetle.
Jakże nam daleko do wewnętrznych poszukiwań Franciszka z Asyżu, do jego popartego modlitwą wysiłku, aby zachować serce spokojne i gotowe na przyjęcie Boga. Franciszek przez całe życie przejawiał zamiłowanie do miejsc odosobnionych, dlatego że sprzyjają one nawiązywaniu bliskiej relacji z Bogiem. Jakże daleko nam do tej radości, która przepełniała Biedaczynę, gdy wędrując po gościńcach i głosząc Ewangelię, okazywał zainteresowanie każdej napotkanej osobie i pozdrawiał ją w imię Boże. Jakże daleko nam do jego drogi do świętości, realizowanej w sercu tego świata – który Franciszek przyjmował i w którym żył nie w poczuciu jałowej rezygnacji lub pychy, lecz z ufnością, pokorą, współczuciem i miłością. (str.68)
Autorka sięga do pism Franciszka (też do tych mniej znanych – Listów i Napomnień). Nie poprzestaje jednak na tym – opiera się również na adhortacji papieża Franciszka Evangelii Gaudium i łączy go z orędziem świętego, wplatając w to również osobiste rozważania. Nie jest to więc typowa biografia jakiej się spodziewałam. Nie ma tu szczegółowych opisów z życia bohatera, raczej jest to opis duchowej drogi i jej owoców, które widać po dziś dzień. Opisuje duchowość franciszkańską, pokazując również ludzkie braki i bolączki – choćby życie w cyberprzestrzeni. Same wzmianki biograficzne są tylko pewną częścią tej publikacji.
Franciszek nikogo do niczego nie przymuszał. Dawał przykład, a to, co mówił, wypełniał najpierw we własnym życiu. Nie starał się kogokolwiek przekonywać czy urabiać. O sile jego przyciągania stanowił Chrystus, który w nim mieszkał. (str.88)
Suzanne Giuseppi Testut opisuje drogę jaką pokonał Franciszek – najpierw bogaty i wysoko postawiony, później nie bez powodu nazywany Biedaczyną. Z najwyższych szczebli społecznych spadł na sam dół – świadomie i z miłością opiekując się trędowatymi. Jego droga nie była łatwa – wyrzekając się dotychczasowego życia, zmienił wszystko. Dążył ku Bogu i drugiemu człowiekowi. Sprowadziło go to na margines społeczeństwa.
Franciszek pozostawał jedynie sługą, który żył służbą. Spisanym orędziem i własnym życiem, będącym tego orędzia wykładnią, dał początek duchowości franciszkańskiej, której nurt na przestrzeni dziejów naprzemiennie rozwijał się i wzbogacał lub ulegał zubożeniu. (…) Franciszek był źródłem – rzeka płynie nadal. (str.169)
Specyfika duchowości, którą żył św. Franciszek, jego towarzysze i dzisiejsi ludzie nią żyjący została przedstawiona w książce bardzo jasno i przystępnie. Autorka wymienia i opisuje kilka głównych założeń franciszkańskiej misji. Są to przede wszystkim:
wychodzenie na cały świat (bez stałości miejsca);
Bóg powołuje i posyła tam gdzie chce;
bycie prorokiem Królestwa Bożego, świadczenie o nim życiem i słowem;
głoszenie słowa Bożego, gdy odbiorca jest gotowy je przyjąć;
udzielanie chrztu tym, którzy przyjmują wiarę w Boga w Trójcy;
angażowanie się w misję nawet za cenę własnego życia;
radość objawiająca się pogodą ducha i odpowiedzialnością.Św. Franciszek był do granic oddany Bogu, co bez wątpienia odzwierciedla duchowość, którą zapoczątkował.
Polecam tę lekturę tym, którzy chcą przybliżyć sobie duchowość franciszkańską i sięgnąć bliżej po nauczanie papieża Franciszka. Zawiedzeni mogą się czuć ci, którzy oczekują klasycznej biografii, która jest suchym opisaniem faktów z czyjegoś życia – tutaj tego nie dostaną.

https://niezawodnanadzieja.blog.deon.pl/

„Franciszek z Asyżu. Prorok ekstremalny” to wyjątkowa biografia świętego, który często kojarzy się tylko z ptakami i przyrodą. Jakże infantylne są te skojarzenia! Książka Suzanne Giuseppi Testut pokazuje go w zupełnie innym świetle.
Jakże nam daleko do wewnętrznych poszukiwań Franciszka z Asyżu, do jego popartego modlitwą wysiłku, aby zachować serce spokojne i gotowe na...

Sam o sobie mówił, że jest "prosty i niewykształcony". I nie szukając wymówek o swej niedoskonałości, dążył do bycia lepszym. Został Świętym. Pokazał, że można; żyjąc prosto, często w biedzie i bez wielkich zaszczytów być Kimś.

Jednym z najważniejszych słów, które zapamiętałam z książki jest "nawrócenie". Motyw zejścia z nieodpowiedniej ścieżki życiowej przewija się przez całą opowieść o Franciszku.

Mamy też bardzo ważny i aktualny rozdział o mechanicznej wizji człowieka, który mając w pogardzie uczucia i emocje, wyklucza ze swojego życia duszę. Dąży do perfekcjonizmu w czysto materialistycznym względzie, a jego zwiększona "produktywność" całkowicie odcina go od życia wewnętrznego. Stąd tylko krok do oddania władzy siłom zła, które jak wskazuje święty Franciszek są przeciwne temu, by "człowiek miał umysł i serce skierowane na Pana".

Człowiek bez Boga to wizja transhumanistów. Człowiek widziany bardziej jako zestaw genów i skupisko komórek. Człowiek, który daje się wciągnąć w pogoń za wszelkiego rodzaju przyjemnościami i wierzący, że nauka i technologia są w stanie zapanować nad ciałem.
A co do tego ma życie Franciszka? Wszystko. Franciszek bowiem pokochał Boga nade wszystko. Zawierzył całkowicie. Zaufał we wszystko, co usłyszał. Jak pisze Autorka, Franciszek napełniony słowami Ducha Świętego zrozumiał: "to, do czego innych zazwyczaj doprowadzają wieloletnie studia, liczne lektury i doświadczenie życiowe"...
(...)
Pełny opis na: GodzinaZksiazka.blogspot,com

Sam o sobie mówił, że jest "prosty i niewykształcony". I nie szukając wymówek o swej niedoskonałości, dążył do bycia lepszym. Został Świętym. Pokazał, że można; żyjąc prosto, często w biedzie i bez wielkich zaszczytów być Kimś.

Jednym z najważniejszych słów, które zapamiętałam z książki jest "nawrócenie". Motyw zejścia z nieodpowiedniej ścieżki życiowej przewija się przez...