Przeczytałam zbiór opowiadań Agnieszki Agnieszka Czachor "Świerszcze wybielone na kość" i pragnę podzielić się swoją opinią. To dziewięć wyjątkowych opowiadań – jedne są utrzymane w współczesnej obyczajowej konwencji, inne to opowiadania historyczne i w konwencji baśni, kolejne otwierają nasze doznania na świat realizmu magicznego, jedno opowiadanie z gatunku horroru – niepokojące i przejmujące do kości.
Wszystkie opowiadania są napisane pięknym, wysmakowanym językiem, sensualne, z doskonale zbudowanym napięciem, które rośnie w czytelniku wraz z kolejnymi stronami tekstu. Agnieszka wspaniale operuje słowem. Tekst jest gęsty jak las, przez który idzie się jak w poszukiwaniu tajemnicy – pełno mchów, listowia, krzewów, drzew - czytelnik odkryje wiele poziomów tekstu, a jego myśl biegnie do tego, co jeszcze jest ukryte pod widocznymi na pierwszy rzut oka warstwami opowieści.
To książka do smakoszy słowa, czytelników, dla kórych literatura to spotkanie innych światów, czasem pełnych bólu, cierpienia, codzienności i tajemnicy zawartej w ludzkim życiu. To literatura dla czytelników spragnionych dobrego pióra oraz zdolnych stanąć na przeciw dramatu życia. To literatura, która nie spłynie po czytelniku, lecz zostanie w nim na dłużej i pobudzi do refleksji.
Bardzo podobała mi się książka Agnieszki Czachor. Moje ulubione opowiadania to "Kryształowe sekundy" i "Piekarz z Kraśnicy".
Serdecznie polecam :)
Olga Bartnik

Przeczytałam zbiór opowiadań Agnieszki Agnieszka Czachor "Świerszcze wybielone na kość" i pragnę podzielić się swoją opinią. To dziewięć wyjątkowych opowiadań – jedne są utrzymane w współczesnej obyczajowej konwencji, inne to opowiadania historyczne i w konwencji baśni, kolejne otwierają nasze doznania na świat realizmu magicznego, jedno opowiadanie z gatunku horroru –...