Ależ sympatyczny tom! Pozwala nam poznać Panią Agnieszkę Osiecką w innej odsłonie – jako autorkę utworów dla dzieci oraz dla tych, którzy nigdy nie przestali być dziećmi i nie wstydzą się do tego przyznać. Wkraczając do przedstawionego w nim bajkowego świata warto zaopatrzyć się w specjalne okulary, dzięki którym można zobaczyć nawet małe sny i przygotować się na spotkanie sympatycznych, choć nieco zaskakujących postaci. Inne wymogi? Dobrze jest zapewnić sobie trochę czasu na lekturę i uruchomić wyobraźnię. Co zyskamy? Relaks, dobry nastrój oraz okazję do wspólnego rodzinnego czytania i dzielenia się wrażeniami.

Ależ sympatyczny tom! Pozwala nam poznać Panią Agnieszkę Osiecką w innej odsłonie – jako autorkę utworów dla dzieci oraz dla tych, którzy nigdy nie przestali być dziećmi i nie wstydzą się do tego przyznać. Wkraczając do przedstawionego w nim bajkowego świata warto zaopatrzyć się w specjalne okulary, dzięki którym można zobaczyć nawet małe sny i przygotować się na spotkanie...

Długo nie kojarzyłam pani Agnieszki Osieckiej jako autorki, tworzącej również dla dzieci. Jej pełne wieloznaczności wiersze, teksty piosenek zawsze, zawsze wydawały mi się skierowane do dorosłego odbiorcy, posiadającego już swój życiowy bagaż. Z dużą ciekawością sięgnęłam po jej opowieści dla dzieci i tu okazało się, że „Szczególnie małe sny” znam doskonale, czytałam ją z jakiegoś zbioru mojemu synowi wielokrotnie, a zupełnie nie zwróciłam uwagi na autora. Cudna historia o tym jak bajka staje się matką wynalazku i jak często to, czym chcemy się obronić, nasza wymyślona tarcza, staje się ciekawym motorem zdarzeń. Pięknie wydany przez Naszą Księgarnię zbiór zawiera wiersze, mini powieści „Dzień dobry, Eugeniuszu”, „Dixie”, „Wzór na diabelski ogon”, „Ptakowiec”. W każdym z nich znajdziemy nasze problemy nie tylko z lat dziecięcych, mnóstwo magicznych chwil, nie zabraknie też Mazur z ich kulturą i językiem jak oczywiście samych jezior. Gdy popatrzymy w niebo to oprócz dużej ilości ptaków, ujrzymy tam również Ptakowca, syna mewy, który pragnie zostać samolotem.
Ilustracje do tego tomu wykonała Elżbieta Wasiuczyńska, absolwentka krakowskiej ASP, zajmująca się również grafiką użytkową. W Polsce zilustrowała 21 książek, ma na swoim koncie wyróżnienia w międzynarodowych konkursach. Mnie najbardziej znana z serii bajeczek o Panu Kuleczce autorstwa Wojciecha Widłaka i z autorskiej książki „Mój pierwszy alfabet”. Jej ilustracje są niezwykle pastelowe i delikatne, pozwalają naszej wyobraźni troszkę poszaleć a my sami świetnie się przy tym bawimy. Całość tworzy wspaniały melanż świetnie ze sobą skomponowany.
Bardzo lubię czytać razem z dzieckiem takie opowieści, które w obojgu z nas ruszą pewną wrażliwą strunę, uczą empatii czy też pozostawią pewien niedosyt, który domagał się będzie dalszego ciągu historii. Agnieszka Osiecka stworzyła wiele nietuzinkowych postaci, zarówno tych do kochania jak i takich, których najchętniej do czarnej szafy. Wszystkich jednak łączy jakaś pewna niedoskonałość, z którą próbuje w różny sposób walczyć. Doskonała fabuła i jej pewna momentami przewrotność powoduje, że zostajemy wiernymi czytelnikami tej autorki. Zdecydowanie polecam.

Długo nie kojarzyłam pani Agnieszki Osieckiej jako autorki, tworzącej również dla dzieci. Jej pełne wieloznaczności wiersze, teksty piosenek zawsze, zawsze wydawały mi się skierowane do dorosłego odbiorcy, posiadającego już swój życiowy bagaż. Z dużą ciekawością sięgnęłam po jej opowieści dla dzieci i tu okazało się, że „Szczególnie małe sny” znam doskonale, czytałam ją z...

Wydawnictwo Nasza Księgarnia przygotowało nowe wydania kilku zbiorów książek, które były już wydawane na przestrzeni 90 lat istnienia tego wydawnictwa. Był Brzechwa, były książeczki z serii Poczytaj mi mamo! Teraz przyszła pora na wydanie zbioru utworów dla dzieci autorstwa Agnieszki Osieckiej. W pięknie wydanej książce znajdziemy przede wszystkim opowiadania, ale i krótsze formy (wiersze),które zachwycają i pozwalają się przenieść do magicznego świata wymyślonego przez Osiecką.

W publikacji możemy zapoznać się między innymi z opowiadaniem Dzień dobry, Eugeniuszu, za które Osiecka otrzymała nagrodę w konkursie Wydawnictwa Nasza Księgarnia.
http://www.czytajac.pl/2017/10/agnieszka-osiecka-dzieciom/

Wydawnictwo Nasza Księgarnia przygotowało nowe wydania kilku zbiorów książek, które były już wydawane na przestrzeni 90 lat istnienia tego wydawnictwa. Był Brzechwa, były książeczki z serii Poczytaj mi mamo! Teraz przyszła pora na wydanie zbioru utworów dla dzieci autorstwa Agnieszki Osieckiej. W pięknie wydanej książce znajdziemy przede wszystkim opowiadania, ale i krótsze...

Kiedy nie wiesz, co czytać berbeciom,
które w lot łapią humor i żarty,
Weź Agnieszkę Osiecką dzieciom –
tom jest naprawdę uwagi warty.
Proza i wiersze (z przewagą prozy)
dla dzieci starszych niż przedszkolaki
wedle naszej najlepszej prognozy
wzmogą apetyt na dowcip wszelaki.

Jest tu o ptaku zrodzonym z gliny,
(co zwał się z obca Eugeniusz Bluberd)
który ze szwedzkiej przybył krainy,
by być z Agnieszką na dobre i złe.

Jest także Dixie czerwona jak mak
(czyli samochód z sercem w gaźniku),
która z rodzeństwem wybrała się w świat,
gdzie dziwnych przygód miała bez liku.

Na ciut szalonych lekcjach fizyki
(z teorią lepszą niż w podręczniku)
poznacie wzór na ogon diabelski,
który jednakże… nie ma wyniku.

W pokarmowym łańcuchu litości
z lwem i lisem, kogutem, dżdżownicą
jest Pantoflisko (bez możliwości
zjedzenia nikogo zasadniczo).

Gdy jesień spłynie deszczu strugami,
a mokry szarak czmychnie pod sosny,
radość uleci wraz z żurawiami.
I jak tu przetrwać znowu do wiosny?

Kolęda myszki nie trwa zbyt długo,
ot raptem tyle, by zjeść opłatek.
Mysie rodzeństwo uległo szarugom,
no i zasnęło – bom – na ostatek.

Gdy ci się przyśni sen bardzo mały,
ledwie widoczny, tyci okruszek,
idź do optyka po okulary –
tam, gdzie już chętnych czeka wianuszek.

Młody samolot z mewy zrodzony
pisał pamiętnik w błękicie nieba.
Nie miał Ptakowiec dzieci ni żony –
oprócz latania wiele nie trzeba.

I to już wszystko – osiem utworów
zamkniętych w pięknej twardej oprawie.
Barwne obrazy, co zdobią tom ów,
są jak szalona fantazja na jawie.
To Wasiuczyńska je zmalowała,
pędzla mistrzyni niedościgniona.
Szata graficzna Osieckiej cała
wprost arcydzieła nosi znamiona.

Książka z gruntu zabawna – „Agnieszka Osiecka dzieciom” Agnieszka Osiecka
Karolina Wrzesień 27, 2017 No Comments
Kiedy nie wiesz, co czytać berbeciom,
które w lot łapią humor i żarty,
Weź Agnieszkę Osiecką dzieciom –
tom jest naprawdę uwagi warty.
Proza i wiersze (z przewagą prozy)
dla dzieci starszych niż przedszkolaki
wedle naszej najlepszej prognozy
wzmogą apetyt na dowcip wszelaki.


Jest tu o ptaku zrodzonym z gliny,
(co zwał się z obca Eugeniusz Bluberd)
który ze szwedzkiej przybył krainy,
by być z Agnieszką na dobre i złe.


„Dzień dobry, Eugeniuszu”
Jest także Dixie czerwona jak mak
(czyli samochód z sercem w gaźniku),
która z rodzeństwem wybrała się w świat,
gdzie dziwnych przygód miała bez liku.


„Dixie”
Na ciut szalonych lekcjach fizyki
(z teorią lepszą niż w podręczniku)
poznacie wzór na ogon diabelski,
który jednakże… nie ma wyniku.


„Wzór na diabelski ogon”
W pokarmowym łańcuchu litości
z lwem i lisem, kogutem, dżdżownicą
jest Pantoflisko (bez możliwości
zjedzenia nikogo zasadniczo).


„Pantoflisko”
Gdy jesień spłynie deszczu strugami,
a mokry szarak czmychnie pod sosny,
radość uleci wraz z żurawiami.
I jak tu przetrwać znowu do wiosny?


„Zaszumiało jesienią”
Kolęda myszki nie trwa zbyt długo,
ot raptem tyle, by zjeść opłatek.
Mysie rodzeństwo uległo szarugom,
no i zasnęło – bom – na ostatek.


„Kolęda myszki”
Gdy ci się przyśni sen bardzo mały,
ledwie widoczny, tyci okruszek,
idź do optyka po okulary –
tam, gdzie już chętnych czeka wianuszek.


„Szczególnie małe sny”
Młody samolot z mewy zrodzony
pisał pamiętnik w błękicie nieba.
Nie miał Ptakowiec dzieci ni żony –
oprócz latania wiele nie trzeba.


„Ptakowiec”
I to już wszystko – osiem utworów
zamkniętych w pięknej twardej oprawie.
Barwne obrazy, co zdobią tom ów,
są jak szalona fantazja na jawie.
To Wasiuczyńska je zmalowała,
pędzla mistrzyni niedościgniona.
Szata graficzna Osieckiej cała
wprost arcydzieła nosi znamiona.




Każdy utwór ma własną identyfikację graficzną obok numeru strony.

Jedyna rozkładówka, a na niej międzygwiezdny kot pasażerski z utworu „Ptakowiec”.
Szykujcie brzuchy, słowne łasuchy,
po tom Księgarni sięgnijcie presto!
Z Agnieszką żadnej nie będzie skuchy,
bo słowa nie tuczą i to jest to!

Kiedy nie wiesz, co czytać berbeciom,
które w lot łapią humor i żarty,
Weź Agnieszkę Osiecką dzieciom –
tom jest naprawdę uwagi warty.
Proza i wiersze (z przewagą prozy)
dla dzieci starszych niż przedszkolaki
wedle naszej najlepszej prognozy
wzmogą apetyt na dowcip wszelaki.

Jest tu o ptaku zrodzonym z gliny,
(co zwał się z obca Eugeniusz Bluberd)
który ze szwedzkiej...

Świetne, zabawne, z pomysłem :)

Świetne, zabawne, z pomysłem :)

Pozycja obowiązkowa dla miłośników Osieckiej. A może nawet bardziej dla tych "dużych"?? pisklęta momentami nudziły się...ale może zwyczajnie nie dorosły do wspaniałej twórczości p. Agnieszki ;-) warto.

Pozycja obowiązkowa dla miłośników Osieckiej. A może nawet bardziej dla tych "dużych"?? pisklęta momentami nudziły się...ale może zwyczajnie nie dorosły do wspaniałej twórczości p. Agnieszki ;-) warto.

Podeszłam do tej książki z przekonaniem, że moje dzieci jej nie będą chciały słuchać, ale różnorodność opowiadań, wątków i bohaterów po prostu Nas "wciągnęła"...
Polecam, naprawdę warto.

Podeszłam do tej książki z przekonaniem, że moje dzieci jej nie będą chciały słuchać, ale różnorodność opowiadań, wątków i bohaterów po prostu Nas "wciągnęła"...
Polecam, naprawdę warto.

Nasza Księgarnia z okazji 90-lecie istnienia wydawnictwa dokonuje podsumowań. Pisałam już o rewelacyjnej pozycji, będącej reprintem małych kwadratowych książeczek z serii Poczytaj mi, mamo. Z podobną czułością pochylono się nad twórczością Agnieszki Osieckiej. W tomie Agnieszka Osiecka dzieciom zebrano cztery dłuższe opowieści (Dzień dobry, Eugeniuszu, Dixie, Wzór na diabelski ogon oraz Ptakowiec) oraz cztery formy krótsze, w których dominuje mowa wierszowana. Tekstom towarzyszą cudowne ilustracje Elżbiety Wasiuczyńskiej, która zdołała oddać nastrój opowiadań, ale i chyba sportretować kawałek duszy samej Osieckiej.
Nie znałam tekstów dla dzieci Agnieszki. Ba, nawet jej o to nie podejrzewałam. Poetka zaskoczyła mnie swoją wyobraźnią. Tu w każdym zdaniu wydarza się coś istotnego, co powoduje, że fabuła postępuje do przodu jak we współczesnych, amerykańskich filmach akcji. Momentami nie nadążałam:) Do tego kolejne przygody glinianego ptaka Eugeniusza czy czerwonego samochodu Dixie i dzieci, Marka i Karoliny są tak odrealnione i absurdalne (na przykład pomysł czapli, by zagrać Eugeniuszem jak piłeczką do ping-ponga),że poważne podejście do tych historii może znaczenie uniemożliwić ich „radosny odbiór”.

Osiecka nie bawi się w moralizatorkę czy wychowawczynię pokoleń. Odnoszę wrażenie, że chodzi jej tylko o zabawę. Tak dzieci, jak czytających im dorosłych. W jej tekstach bowiem pojawiają się konteksty literackie czy aluzje do rzeczywistości PRL-u, które są co prawda dla dzieci zupełnie nieczytelne, ale mogą ubawić rodziców. Osiecka subtelnie też, jakby za pomocą pacnięć pędzla na kartce, wskazuje na piękno i brzydotę świata otaczającego bohaterów. Dorośli zdają sobie sprawę od razu, że to rzeczywistość burego PRL-u. W nim Osiecka znajduje swoje miejsca, które stanowią azyl, które pozwalają nieco odlecieć i znaleźć się tam, gdzie byśmy chcieli. Te miejsca to przede wszystkim Mazury (Karwica Mazurska, Krzyże),Saska Kępa czy Park Skaryszewski.
więcej: http://czytanki-przytulanki.blogspot.com/2010/12/agnieszka-osiecka-dzieciom.html

Nasza Księgarnia z okazji 90-lecie istnienia wydawnictwa dokonuje podsumowań. Pisałam już o rewelacyjnej pozycji, będącej reprintem małych kwadratowych książeczek z serii Poczytaj mi, mamo. Z podobną czułością pochylono się nad twórczością Agnieszki Osieckiej. W tomie Agnieszka Osiecka dzieciom zebrano cztery dłuższe opowieści (Dzień dobry, Eugeniuszu, Dixie, Wzór na...