Ciekawa pozycja pokazująca jak można wybaczyć nawet najgorsze krzywdy, że bliskie osoby potrafią nas skrzywdzić kiedy darzymy ich głębokim zaufaniem.

Ciekawa pozycja pokazująca jak można wybaczyć nawet najgorsze krzywdy, że bliskie osoby potrafią nas skrzywdzić kiedy darzymy ich głębokim zaufaniem.

Bardzo poruszająca książka, która pokazuje, że nawet największe krzywdy można wybaczyć.

Bardzo poruszająca książka, która pokazuje, że nawet największe krzywdy można wybaczyć.

Trudno ocenić tę książkę pod względem językowym i literackim, ponieważ jest FATALNIE przetłumaczona. Momentami nie mogłam pozbyć się wrażenia, że tłumaczył ją Google.
Sama historia jest poruszająca. Może być wielkim wsparciem zarówno dla osób, które identyfikują się z Thordis, jak i dostarcza tematów do przemyśleń na temat zachowania Toma.

Trudno ocenić tę książkę pod względem językowym i literackim, ponieważ jest FATALNIE przetłumaczona. Momentami nie mogłam pozbyć się wrażenia, że tłumaczył ją Google.
Sama historia jest poruszająca. Może być wielkim wsparciem zarówno dla osób, które identyfikują się z Thordis, jak i dostarcza tematów do przemyśleń na temat zachowania Toma.

https://zielony-pokoik.blogspot.com/2021/01/kulturalnie-thordis-elva-tom-stranger.html

https://zielony-pokoik.blogspot.com/2021/01/kulturalnie-thordis-elva-tom-stranger.html

Bardzo ciekawa i przejmująca lektura! Nie dość, że porusza ważne tematy i przekazuje uniwersalne prawdy, to jeszcze jest napisana barwnym językiem.
Jest to bardzo głęboka książka przedstawiająca zarówno przeżycia wewnętrzne ofiary gwałtu, jak i gwałciciela. Godna polecenia.

Bardzo ciekawa i przejmująca lektura! Nie dość, że porusza ważne tematy i przekazuje uniwersalne prawdy, to jeszcze jest napisana barwnym językiem.
Jest to bardzo głęboka książka przedstawiająca zarówno przeżycia wewnętrzne ofiary gwałtu, jak i gwałciciela. Godna polecenia.

Książka, o której chciałabym Wam dzisiaj opowiedzieć miała swoją premierę już jakiś czas temu i ukazała się nakładem Wydawnictwa Czarna Owca w serii Samo życie.

„Chcę spojrzeć Ci w oczy” to opowieść o spotkaniu po latach dwojga ludzi, którzy kiedyś byli sobie bardzo bliscy. Thordis i Tom w młodości byli parą jednak cieniem na ich życiu położył się gwałt, którego Tom dopuścił się na Thordis.

Po latach od tego traumatycznego wydarzenia oraz dzięki prowadzonej przez długi czas korespondencji e-mail tych dwoje postanawia spotkać się twarzą w twarz w Kapsztadzie znajdującym się w połowie drogi od miejsca zamieszkania każdego z nich.

Jest to opowieść trudna w swoim przekazie, jednakże napisana bardzo przystępnym językiem. Jej narratorzy Thordis i Tom piszą w sposób bardzo otwarty i szczery o całej gamie różnorodnych uczuć i emocji, z którymi borykali się przez wiele lat. Tydzień spędzony przez nich w Afryce Południowej staje się dla nich szansą na pozbycie się ogromnego balastu, jaki dźwigali na swoich barkach przez większość życia.

Wielu z Was zapewne zastanawia się czy gwałt można wybaczyć… Według mnie jest to sprawa całkowicie indywidualna, a droga, jaką muszą przebyć zarówno sprawca, jak i ofiara jest kręta i wyboista.

Chociaż konfrontacja z przeszłością jest dla Thordis i Toma bardzo trudna i bolesna uważam, że ostatecznie wychodzą z niej oni obronną ręką. Wewnętrznie oczyszczeni i gotowi na nowy etap w swoim życiu, bez nieustannie kładącego się na ich życiu poczucia krzywdy w przypadku kobiety i winy w przypadku mężczyzny.

Oczywiście przeszłości nie są oni w stanie wymazać, czy zmienić… Mimo to tydzień, który spędzają ze sobą rozkładając na czynniki pierwsze i przepracowując każde ze swojej perspektywy wydarzenie, które miało niebagatelny wpływ na ich dalsze życie oraz mówiąc otwarcie i bez ogródek o wszystkich targających nimi przez lata emocjach wspólnie tworzą punkt wyjścia do pozostawienia za sobą pełnej różnorakich ran przeszłości.

Jeśli macie ochotę przeczytać książkę mocno refleksyjną, a jednocześnie dającą nadzieję na to, że z traumy można się podźwignąć zajrzyjcie na karty pełnego bólu, a jednocześnie niegasnącej nadziei na lepsze jutro świadectwa Thordis Elvy i Toma Strangera.

* https://www.facebook.com/Ksiazkowoczyta *
https://ksiazkowoczyta.blogspot.com/2019/09/kreta-i-wyboista-droga-ku-przebaczeniu.html

Książka, o której chciałabym Wam dzisiaj opowiedzieć miała swoją premierę już jakiś czas temu i ukazała się nakładem Wydawnictwa Czarna Owca w serii Samo życie.

„Chcę spojrzeć Ci w oczy” to opowieść o spotkaniu po latach dwojga ludzi, którzy kiedyś byli sobie bardzo bliscy. Thordis i Tom w młodości byli parą jednak cieniem na ich życiu położył się gwałt, którego Tom...

"Chcę spojrzeć Ci w oczy" to dość trudna, skomplikowana opowieść o dążeniu dwojga ludzi do przebaczenia, pogodzenia się z własnymi wyborami i do wolności, jakie one za sobą niosą.

Bohaterka, to kobieta, która w młodości została zgwałcona przez swoją pierwszą miłość. Przez wiele lat nie może się uporać z tym co jej się przydarzyło. Staje się ekspertem w dziedzinie przemocy seksualnej, analizuje jej motywy, determinanty, poznaje ofiary gwałtów, a także zdobywa się na to, aby otwarcie opowiedzieć swoją historię. Jednak nie może w pełni uwolnić si od bolesnej przeszłości. Szansą na uwolnienie staję się spotkanie z mężczyzną, który ją skrzywdził.

Tom Stranger i Thordis Elva spotykają się w Kapsztadzie, gdzie przez kilka dni próbują "przepracować" i przeanalizować swoje wspomnienia dotyczące przeszłości. Rozmawiają szczerze o swoim gniewie, strachu, panice, wyrzutach sumienia, samookaleczaniu, samobiczowaniu, pustce, wypieraniu prawdy, samoocenie oraz swoich uczuciach i emocjach, jakie w danych chwilach nimi targały. Dzięki temu oboje bohaterowie docierają do jedynego wyjścia, aby się uwolnić - do przebaczenia.

Myślę, że książka ta niesie wiele ważnych przesłanek w kontekście przemocy seksualnej i może być wsparciem zarówno dla ofiar jak i jej sprawców, którym świadczyć może, że zawsze istnieje nadzieja na drugą szansę, na nowy początkiem... poprzez przebaczenie.

"Chcę spojrzeć Ci w oczy" to dość trudna, skomplikowana opowieść o dążeniu dwojga ludzi do przebaczenia, pogodzenia się z własnymi wyborami i do wolności, jakie one za sobą niosą.

Bohaterka, to kobieta, która w młodości została zgwałcona przez swoją pierwszą miłość. Przez wiele lat nie może się uporać z tym co jej się przydarzyło. Staje się ekspertem w dziedzinie...

Mam mieszane uczucia po przeczytaniu tej książki. Napisana ciekawym i ładnym językiem historia o gwałcie i nierówności płciowej. Para zgubionych ludzi próbuje odnaleźć drogę życia, odpowiada na pytania gdzie by się znaleźli gdyby nie wydarzenie z przeszłości. Pod koniec lepiej się czytało niż na początku. Myślę, że warto - losy Thordis i Toma są prawdziwe. Ci Ludzie opowiadają swoją historię.

Mam mieszane uczucia po przeczytaniu tej książki. Napisana ciekawym i ładnym językiem historia o gwałcie i nierówności płciowej. Para zgubionych ludzi próbuje odnaleźć drogę życia, odpowiada na pytania gdzie by się znaleźli gdyby nie wydarzenie z przeszłości. Pod koniec lepiej się czytało niż na początku. Myślę, że warto - losy Thordis i Toma są prawdziwe. Ci Ludzie...

* Całość recenzji na www.ebookoholic.blogspot.com *

Thordis Elva to islandzka aktywistka, dziennikarka, pisarka, scenarzystka, która w wieku 16 lat miała krótki romans z 18 letnim Tomem, Australijczykiem przebywającym w Islandii na wymianie. Połączyło ich głębokie i szalone uczucie. Niestety po pewnym szkolnym balu, Tom wyrządził Elvie najgorszą możliwą krzywdę, jaką mężczyzna może wyrządzić kobiecie. To nie są żadne spoilery z mojej strony - te informacje są ogólnie dostępne, choć głównie w języku angielskim, jak tylko wpiszecie ich imiona w wyszukiwarkę. Ta książka to pewien manifest - manifest do kobiet, do mężczyzn - do wszystkich. Manifest, który pokazuje nam jaką ogromną siłę i moc ma przebaczenie w naszym życiu.


Elva po wielu latach spotyka się z Tomem, jej gwałcicielem. Utrzymują od jakiegoś czasu kontakt mailowy. Rozmawiają na temat poczucia winy, na temat bólu i nieszczęścia, na temat tego co się wydarzyło. Dla Thordis to pewien rodzaj spowiedzi, oczyszczenia, rozprawienia z przeszłością, a dla Toma to rodzaj kary, na którą uważa że zdecydowanie zasłużył. Historia w książce rozpoczyna się od momentu, kiedy autorka leci do Kapsztadu, gdzie ma się spotkać z Tomem. Mają tam spędzić tydzień, rozmawiać, wypominać sobie grzechy, poznać się na nowo i koniec końców... wybaczyć?

Wyobrażacie to sobie? Co myślicie, gdy słyszycie o gwałcie? Jakie emocje budzi w Was ofiara, a jakie oprawca? Choć nadal w wielu miejscach na świecie stygmatyzuje się osoby będące ofiarą gwałtu, często też zarzuca się im rozpustność, zachęcanie, obsceniczne zachowania, to jednak nie znajdujemy w sobie ani krzty zrozumienia dla tego, kto dopuścił się takiego czynu. Tak samo jak w przypadku pedofilii, tak w przypadku wykorzystywania seksualnego dorosłych nie rozumiemy i nie chcemy rozumieć oprawców. To jest naturalne.

Decyzja Thordis dotycząca nawiązania kontaktu z Tomem, spotkania z nim i chęci wybaczenia, jest z jednej strony bulwersująca. Jestem przekonana, że poczynania kobiety zbudziły sporo kontrowersji i ożywioną dyskusję. Choć Tom okazał się wspaniałym mężczyzną, który po prostu popełnił błąd, to nadal dopuścił się gwałtu. Nawet jeżeli nie wiedział w tamtym momencie (a także długo po),że popełnia przestępstwo, to nic nie usprawiedliwia tamtej wyrządzonej krzywdy. Szczególnie, gdy czytamy wyznania Elvy, jej wspomnienia przepełnione bólem i złością. Widzimy wyraźnie jak tamten czyn zmienił jej życie, jak ją zniszczył. Jeden wieczór, z osobą którą kochała...

Nie chcę więcej zdradzać, bo musicie same się przekonać, jak niezwykła jest ta książka. Jaką ma ogromną moc i przekaz. Skłoniła mnie do bardzo, bardzo wielu refleksji. Z resztą już w przypadku pisania mojej pracy magisterskiej dotyczącej pedofilii, wiele myślałam na temat stygmatyzacji ofiar i oprawców. Jakie to jest mylące, nazywanie każda osobę, która wykorzystała seksualnie dziecko pedofilem, choć w istocie nie ma żadnych zaburzeń, albo gdy słysząc słowo gwałciciel, wyobrażamy sobie zwyrodnialca. W żaden sposób nie usprawiedliwiam nikogo, ani żadnego z tych przestępstw, po prostu interesuje mnie bardzo ten aspekt.

Na stronach owej książki doświadczamy niesamowitego procesu przebaczania a także dostrzegania własnych błędów. Tom Stranger jest winny. Dopuścił się tego, czego się dopuścił i nic tego nie zmieni. Nie tylko Elva musiała wybaczyć Tomowi - on musiał wybaczyć sobie, aby być w stanie w jakikolwiek sposób zadośćuczynić za swoje winy (dodam, że za współudział w wydaniu książki, za udział w wywiadach i filmikach, Tom nie zarabia pieniędzy). Książkę wydali wspólnie i choć składa się przede wszystkim na narracje Thordis, to odnajdujemy tu również autentyczne fragmenty z pamiętnika Toma, dotyczące chwil w Kapsztadzie. To niesamowita, ogromna dawka emocji. Czujemy złość, smutek, ogromny ból i radość razem z "bohaterami". Dla kogoś może to być zbyt wiele. Sama na początku myślałam "kurde po co dzielić się tym ze światem?", czy Elva nie wystarczająco dużo przeszła, żeby na nowo wszystko przeżywać? Czy to nie jest zbyt bulwersująca decyzja? W pewnym sensie ochrona gwałcicieli, skoro bywają warci przebaczenia?

Każdy z nas oceni tę książkę, zanim jeszcze zacznie ją czytać. To jest naturalny mechanizm, gdy słyszymy że ofiara chce przebaczyć oprawcy i opowiedzieć o tym światu. Jak można to wybaczyć? Jak można w jakikolwiek sposób usprawiedliwić taki czyn? Jednak gdy przeczytamy tę książkę, rozumiemy że to wcale nie o sam proces gwałtu tu chodzi i zdecydowanie nie ma żadnego usprawiedliwiania. Daje nam sporo do myślenia, dostrzegamy jak złożonym procesem jest gwałt i jak różnorodny. To nie jest ochrona i poparcie oprawców, ale zwrócenie nam uwagi na kilka kwestii. Poczytałam artykuły na ten temat i wywiady, zrozumiałam że to ją napędza. Ta chęć podzielenia się ze światem, z kobietami, swoim doświadczeniem. Doceniam siłę tej kobiety i jej upór. Jej determinację.

Co do książki jako książki - wspominałam, że głównie to narracja Thordis. Przedstawia nam po kolei każdy dzień pobytu w Kapsztadzie, choć wiele tu retrospekcji. Same dialogi bohaterów, to w większości opowieść dotycząca ich życia. Wymieniali się wspomnieniami w celu zrekonstruowania całego przebiegu zdarzeń aby lepiej się zrozumieć. Poznajemy ich myśli, obawy, uczucia, żale. Czytamy również maile, jakie wymienili, a także fragmenty z pamiętnika Toma. Momentami jest nudno, to trzeba przyznać - nieco zbyt nostalgicznie. Ale bywają też momentyzabawne i miłe, dzięki osobowości Elvy i Toma. Nie da się ich nie polubić. W dodatku otoczka RPA dodaje całej historii niesamowity klimat. Polecam każdemu. Każdej kobiecie przede wszystkim, ale nie tylko. To niesamowicie mądra i wzruszająca książka, która dużo wniesie do naszego życia i skłoni do wielu refleksji. Jak zwykle żałuję jednego - taki ze mnie recenzent, że podczas czytania książek nie mam nawet przy sobie zakładek indeksujących - a tutaj naprawdę mogłabym co chwilę coś zaznaczać.

* Całość recenzji na www.ebookoholic.blogspot.com *

Thordis Elva to islandzka aktywistka, dziennikarka, pisarka, scenarzystka, która w wieku 16 lat miała krótki romans z 18 letnim Tomem, Australijczykiem przebywającym w Islandii na wymianie. Połączyło ich głębokie i szalone uczucie. Niestety po pewnym szkolnym balu, Tom wyrządził Elvie najgorszą możliwą krzywdę, jaką...

Książka o wybaczaniu i całym jego procesie. Na mnie nie zrobiła dużego wrażenia i trochę do mnie nie przemawiają pewne wydarzenia.

Książka o wybaczaniu i całym jego procesie. Na mnie nie zrobiła dużego wrażenia i trochę do mnie nie przemawiają pewne wydarzenia.