Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nigdy nie widziałam, żeby ktoś mówił o roślinach z taką miłością, matczyną czułością, wręcz ze wzruszeniem. Autorka wydaje się, że doskonale rozumie świat roślin, jakby była jego częścią, jakby drzewa same jej się zwierzały ze swoich trosk. Książka jest jednak daleka od patosu, świat nauki przedstawiony jest w niej w sposób prosty i rzeczowy, bez zbędnego ubarwiania. Ze wszystkimi negatywnymi aspektami, których jest więcej niż można by się spodziewać. Nie nazwałabym tej książki popularnonaukową, chociaż naprawdę wiele się z niej nauczyłam na tematy biologiczne. Autorka porusza w niej sporo bardzo osobistych tematów. Wyraźnie daje się odczuć rozbieżność pomiędzy jej pragnieniami, a tym, czego oczekuje od niej szeroko rozumiane społeczeństwo, jako od kobiety. Z jednej strony Hope dalej nieprzerwanie realizuje swoje cele, idąc drogą, którą sama obrała. Z drugiej strony, zauważa swoje niedopasowanie do norm społecznych i rozumie, że obierając drogę naukowca, rezygnuje z wielu innych.