Marek Żak to pisarz, z którego twórczością po raz pierwszy miałam kontakt już w 2010 roku, kiedy zadebiutował kontrowersyjną powieścią „Szczęśliwy w III Rzeszy”. Jego niezwykła umiejętność kreślenia prostego obrazu, spojrzenia na patriotyzm z innej perspektywy niż bohaterskich żołnierzy ginących na polach bitwy, poruszający problem przymusowych wyjazdów do pracy do III Rzeszy i dbanie tam o swoje życie wywołała sporo szumu i oburzenia, a mnie zachwyciła. Kontynuacja tej książki, „Szczęśliwy w Ameryce” poruszyła kolejne ważne, ale przemilczane problemy społeczne. Trzecia książka idealnie wpisywała się w krąg powieści o życiu osób pracujących dla przemysłu farmaceutycznego. „Bieg” bardzo ładnie obnaża procesy rządzące rynkiem. Natomiast „Globalne ocieplenie” pozwala na wejście w świat nauki, rozwiązywania zagadek i po raz kolejny porusza problem obcości oraz akceptacji. Ostatnia książka to „Gwałt w Nowym Jorku” będąca studium problemów społecznych w formie opowiadań. Pisarz swoją twórczością przekonał mnie, że jest niezwykle wnikliwym obserwatorem.
Marek Żak swoją twórczością dowodził, że umiejętnie obserwuje społeczeństwo i chętnie uwypukla kwestie społecznych tarć oraz bolączek. Tom satyr doskonale wpisuje się w jego twórczość i stanowi doskonałe podsumowanie wszystkiego, co do tej pory pisarz wydał, dlatego polecam czytanie chronologiczne. Jeśli jesteście ciekawi samych wierszy, a nie powieści i opowiadań to z powodzeniem można czytać je bez znajomości wcześniejszej twórczości.
Pisarz-poeta doskonale rozumie wzajemne powiązanie tego, co polityczne (społeczne) z tym co seksualne (biologiczne). Obie sfery łączą się w tym, co nazywamy kulturą i prowadzą na jej obszarze do tarć, prowadzenia wojen damsko – męskich, politycznych, religijnych. Życie ludzkie jest tu wyścigiem mającym na celu zaspokojenie biologicznych potrzeb: od jedzenia, przez seks po miłość. Dostrzega znaczenie oraz współczesne formy wyścigu o lepszy materiał genetyczny. W wierszu „Chodzi o kobiety” podmiot liryczny daje trafną lekcję swojemu synowi:
„Czemu uczyć się należy,
Musisz synku mi uwierzyć.
Żadne przecież to sekrety
Chodzi głównie o kobiety.

O nie nasze są starania,
Aby ich oczekiwania,
Były przez nas wypełnione.
Wtedy będą nam oddane.

Będą miłe, kochające,
Grzeczne i ociągające,
Zawsze do współpracy chętne,
Sympatyczne i ponętne”.
Za Jaredem Diamondem dostrzega, że wojna między płciami polega na wzajemnych staraniach w celu zdobycia lepszej partnerki lub partnera, zapewnienie wygodniejszego życia bez wielkiego starania się o przedstawicieli płci przeciwnej. Odpowiednie wykształcenie poszerza pole możliwości znalezienia kogoś bliskiego. Kobiety marzą o księciu z bajki, mężczyźni o kobiecie gotowej dogadzać im o każdej porze dnia i nocy. Jedni i drudzy są rozczarowani. Mężczyźni poszukują łatwiejszych rozwiązań w masturbacji, dmuchanych lalkach, socjalu, emeryturze, a kobiety o mężczyźnie wykształconym, dobrze zarabiającym, z którym może uciec ze wsi, na której pozostają tylko lenie i nieudacznicy. Taka rozbieżność marzeń prowadzi do narastania konfliktów, w których przedstawiciele obu płci są zarazem myśliwym i zwierzyną: mężczyzna ma podbijać, zdobywać kobiety, ona ma uwodzić, by zdobyć męża, on ma zadbać, aby ona nie zaszła w ciążę, ona musi złapać go na ciążę. Sołeczna spirala interesów się nakręca, a gdzieś z boku pozostają single marzący, aby do niej wejść i uczestniczyć w tym wojennym korowodzie zalotów.
W tomie nie zabraknie też bardzo aktualnego problemu kreowania własnych wizerunków w sieciach, przekonań dotyczących anonimowości, udawania lepszych nich jesteśmy, osądzania, plucia, krytykowania. Obok wirtualnych problemów tworzenia własnych osobowości znajdziemy bardzo bezpośrednie erotyki opisujące zbliżenie, doznanie fizycznej miłości, pragnienia dotyku, ciepła, zawłaszczania ciała.
Każda relacja ludzi tworzy wzorce społeczne, a wszystko, co społeczne jest polityczne. Jednak Marek Żak nie ogranicza się do takiego kulturowego pokazania polityki. W tomie nie zabraknie trafnych opisów starć różnych ugrupowań, konfliktów wywołanych odmiennymi poglądami i wizjami świata. Jedną z politycznych bolączek jest zawłaszczanie władzy, hejtowanie, chorobliwe poszukiwanie teorii spiskowych, skupianie się na ciągłym żonglowaniu trupami.
„Polityka i Seks” to interesujący zbiór wierszy o bolączkach społecznych. Autor nie boi się pokazać naszego trybu życia w krzywym zwierciadle, nie boi się przyłożyć lupy, obserwować wprawnym okiem i umiejętnie opisać to, co dostrzega. Wycinki rzeczywistości pięknie budują to, co jest obecne w społeczeństwie: od kochających związków, współpracy, wytężonej pracy po przemoc, pretensje, krytykę, zazdrość, niszczenie, przeinaczanie faktów.
Całość w postaci lekkich, rymowanych wierszyków, które pozornie wydają się być zbyt lekkie, by mogły poruszać jakiekolwiek poważne sprawy. Lekkość stylu to uroda autora, który w ten sposób przekazuje wiele trafnych uwag na temat współczesnego życia.

Marek Żak to pisarz, z którego twórczością po raz pierwszy miałam kontakt już w 2010 roku, kiedy zadebiutował kontrowersyjną powieścią „Szczęśliwy w III Rzeszy”. Jego niezwykła umiejętność kreślenia prostego obrazu, spojrzenia na patriotyzm z innej perspektywy niż bohaterskich żołnierzy ginących na polach bitwy, poruszający problem przymusowych wyjazdów do pracy do III...

"Co motorem jest faceta?
Wiemy, wiemy. To kobieta.
Bo magiczne jej działanie?
Budzi jego pożądanie".


Polityka i seks to dwie, bardzo pokrewne składowe naszego życia, mające cechy wspólne – upajają, dają władzę nad drugim człowiekiem, prowadzą do uzależnienia, dają przyjemność, są w końcu grą – ciała, słów i gestów. Grę słów, znaczeń i kontekstów zastosował także Marek Żak, którego okładka tomiku poezji już na samym początku wprawia w lekką konsternację.

Marek Żak, rocznik 1953 to absolwent Politechniki Warszawskiej na Wydziale Chemicznym, oraz międzynarodowych studiów podyplomowych. W przeszłości pisał felietony do "Przeglądu Technicznego", obecnie zaś jego praca zawodowa związana jest z przemysłem farmaceutycznym. Autor zadebiutował w 2010 r. powieścią pt. "Szczęśliwy w III Rzeszy", która wzbudziła niemało kontrowersji. Posiada w swoim dorobku literackim już pięć książek.

"Polityka i seks" to pierwszy tomik poezji autora składający się z czterdziestu dziewięciu wierszy dotykających tematów z pogranicza polityki i seksu, których wymowa wpisuje się w aktualne wydarzenia mające miejsce w naszym kraju i na całym świecie.

Zbiór liryk Marka Żaka nie jest zbiorem, w którym wiersze dotyczące polityki i seksu zostały od siebie oddzielone – wręcz przeciwnie. Utwory te przeplatają się ze sobą, wzmacniając w ten sposób przekaz, jaki ze sobą niosą. To wiersze stroficzne z widocznym podziałem na kolejne strofy, w których zauważyć można powtarzając się rymy – ich budowa jest więc dość tradycyjna, jednak wymowa to już zdecydowanie XXI wiek ze wszelkimi zjawiskami, jakie go dotyczą.

Marek Żak w wierszach z pogranicza tytułowej polityki dość trafnie dotyka takich tematów, jak wojna polsko-polska, konflikt o Smoleńsk, o Trybunał, jak również o to, kto donosił, a kto jest patriotą. Autor nie boi się wplatać w swoje wiersze prawdziwych nazwisk polityków czy też ich innych przydomków. Dość celnie ripostuje polską scenę polityczną, w jakiej przyszło nam obecnie żyć.

"Nowy minister
Armię szykuje.
I Tupolewa
Odbić planuje".

W wierszach pt. "Idą Arabowie, idą muzułmanie" i "Idą nas miliony" odnosi się do najbardziej współczesnego problemu z jakim musi zmierzyć się Europa. Wymowa tych liryk jest dość jednoznaczna i celnie punktuje to, na co musimy być przygotowani w niedalekiej przyszłości.

Seks i erotyka to druga płaszczyzna obecna w tomiku, okraszona ukazaniem różnorodnych zjawisk dotykających współczesnych ludzi. Jest więc wiersz o samotności, o wszechobecnej tęsknocie, o pozorach, o zdradach. Jest także wywołująca wiele uśmiechu na mojej twarzy "Oda do wibratora", a w w wierszu pt. "Ku gwiazdom" poeta wspina się na wyżyny erotyki i opisuje zmysłowo miłosne zbliżenie:

"Uda rozchylone,
A ja między nimi.
Rozkosz doznawana,
Ruchami samczymi".

Jest także w tym tomiku kilka niespodzianek – wiersz pt. "Szał seksu" przypominający mi swoją budową i wydźwiękiem wiersz Juliana Tuwima pt. "Lokomotywa". Jest sporo czarnego humoru widocznego głównie w lirykach "Własny leń", "Homo alcoholicus", czy też "Polonus socjalus". Jest także poważnie w wierszu "Korponiebo", które nasuwa dość smutne refleksje dotyczące współczesnych niewolników korporacyjnych.

Poezja Marka Żaka nie jest trudną, nie zawiera ukrytych znaczeń i trudnej do odszyfrowania wielowymiarowości. To wiersze z prostym przekazem, podane lekko, bez nadęcia, a jednocześnie w wielu przypadkach oddające w pełni kwintesencję problemów, jakie stwarza zarówno polityka, jak i seks. Polecam ten tomik waszej uwadze – do pośmiania się, a także do głębszej refleksji, czyli dla każdego coś dobrego.

http://www.subiektywnieoksiazkach.pl

"Co motorem jest faceta?
Wiemy, wiemy. To kobieta.
Bo magiczne jej działanie?
Budzi jego pożądanie".


Polityka i seks to dwie, bardzo pokrewne składowe naszego życia, mające cechy wspólne – upajają, dają władzę nad drugim człowiekiem, prowadzą do uzależnienia, dają przyjemność, są w końcu grą – ciała, słów i gestów. Grę słów, znaczeń i kontekstów zastosował także Marek...