Obowiązkowa lektura dla każdej dorastającej dziewczyny, uczulająca i podkreślająca wagę słusznego stwierdzenia odnoszącego się co do związków skrajnie toksycznych :
''Nie, nie zmieni się''.

Obowiązkowa lektura dla każdej dorastającej dziewczyny, uczulająca i podkreślająca wagę słusznego stwierdzenia odnoszącego się co do związków skrajnie toksycznych :
''Nie, nie zmieni się''.

Książkę czyta się szybko i płynnie i chyba to ostatecznie przekonało mnie do jej ukończenia, ponieważ naiwność głównej bohaterki była szokująca. Można być młodym i mieć klapki na oczach, ale jeśli rodzina i przyjaciele równocześnie ostrzegają próbując jednocześnie uświadomić w jak toksycznym związku się znajduje to chyba coś musi w tym być...? Niemniej taka autobiografia może być dobrą lekcją a zarazem przestrogą dla kobiet, które znajdują się w podobnej sytuacji.

Książkę czyta się szybko i płynnie i chyba to ostatecznie przekonało mnie do jej ukończenia, ponieważ naiwność głównej bohaterki była szokująca. Można być młodym i mieć klapki na oczach, ale jeśli rodzina i przyjaciele równocześnie ostrzegają próbując jednocześnie uświadomić w jak toksycznym związku się znajduje to chyba coś musi w tym być...? Niemniej taka autobiografia...

Adele miała szesnaście lat, gdy poznała Anthony'ego. Był czuły, opiekuńczy i zakochany do szaleństwa. Kiedy powiedział: "Nie chcę, żebyś rozmawiała z innymi chłopakami", była pewna, że to dowód wielkiej miłości. Potem zabronił jej widywać się z rodzicami i przyjaciółmi. Zmusił, by skasowała swoje konto na Facebooku. Zadręczał telefonami. Zamykał w domu. Wyzywał. Straszył. Bił. Gdy wreszcie, po sześciu latach, odważyła się z nim zerwać, wynajął bandytę, który oblał jej twarz kwasem, by już nigdy nie spojrzał na nią żaden mężczyzna.

Adele miała szesnaście lat, gdy poznała Anthony'ego. Był czuły, opiekuńczy i zakochany do szaleństwa. Kiedy powiedział: "Nie chcę, żebyś rozmawiała z innymi chłopakami", była pewna, że to dowód wielkiej miłości. Potem zabronił jej widywać się z rodzicami i przyjaciółmi. Zmusił, by skasowała swoje konto na Facebooku. Zadręczał telefonami. Zamykał w domu. Wyzywał. Straszył....

Ciężko jest mi oceniać tą książkę ze względu na autentyczność wydarzeń, to tak jakby ocenić czyjeś życie (mimo to oceniam, ponieważ książka daje do myślenia, pomimo ciężkiej tematyki jest przystępna). Młoda dziewczyna zakochuje się w chłopaku kilka lat starszym od niej. Na początku wszystko wydaje się być wspaniale. A pierwsze oznaki, że coś serio jest nie tak dla młodej i zakochanej dziewczyny wydawały się dowodem miłości i troski. Zaczęło się od kontroli, później była izolacja i przemoc. Adele była zastraszana i bała się zakończyć tą patologiczną relację. Gdy myślała że uwolniła się od oprawcy ten okaleczył ją na całe życie. Na szczęście to nie złamało kobiety. Wstrząsająca opowieść o toksycznej wręcz patologicznej relacji, która mimo wszystko ma pozytywny wydźwięk

Ciężko jest mi oceniać tą książkę ze względu na autentyczność wydarzeń, to tak jakby ocenić czyjeś życie (mimo to oceniam, ponieważ książka daje do myślenia, pomimo ciężkiej tematyki jest przystępna). Młoda dziewczyna zakochuje się w chłopaku kilka lat starszym od niej. Na początku wszystko wydaje się być wspaniale. A pierwsze oznaki, że coś serio jest nie tak dla młodej i...

Książka przede wszystkim jest bardzo szczera. Autorka mogłaby wiele pominąć i siebie podkoloryzować, ale pokazała nam Adele imprezowiczkę, naiwniaczkę, infantylną i próżną bez ogródek mówiąca jakie błędy popełniła. Nie każdego było by na to stać. Mimo ogromu bólu książka jest bardzo optymistyczna. Pokazuje też typowe angielskie nastoletnie życie. Mnie np szokowały rozdziały gdzie pisała,ze jako 19 latka sypiała z różnymi facetami dla rozrywki, podpisując to pod szaleństwa młodości. No i oczywiście tę sławne sztuczne rzęsy, pamiętam dziewczynę w pracy która rozpłakała się bo kazano je jej zdjąć (praca w Anglii w punkcie gastronomicznym) czytając historie Adele widziałam mnóstwo takich szczegółów, które różniły się całkiem od myślenia jakiego znam. Ale jeden pozostał taki sam toksyczne związki bez znaczenia na pochodzenie, kraj i wychowanie są tak samo głęboko zatrważające i trudne do odzyskania dawnego życia. Miłość pełna cierpienia i zabójczą zaborczy chłopak powołujący się na wieczne uczucie, powodujący wciąż poczucie winy jest jak nietoperz we włosach. Słyszałas o tym, ale uważasz że ciebie to nie spotka. Bo jesteś zbyt mądra, zbyt niezależna. I nagle odkrywasz że po uszy wpadłaś w uczucie, które jednocześnie cię inspiruje jak i odbiera chęć do życia. Książkę czytało się szybko, uważam za dobrą lekturę.

Książka przede wszystkim jest bardzo szczera. Autorka mogłaby wiele pominąć i siebie podkoloryzować, ale pokazała nam Adele imprezowiczkę, naiwniaczkę, infantylną i próżną bez ogródek mówiąca jakie błędy popełniła. Nie każdego było by na to stać. Mimo ogromu bólu książka jest bardzo optymistyczna. Pokazuje też typowe angielskie nastoletnie życie. Mnie np szokowały rozdziały...

Jedna z najbardziej wstrząsających historii, które było mi dane przeczytać. Byłam bardzo zaskoczona, że bohaterką nie jest kobieta ukarana przez muzułmańskich fanatyków religijnych.

Chwilami wściekałam się na bohaterkę za kolejny powrót do tej patologicznej relacji, jednak wciąż z tyłu głowy miałam książkę "Sprzedana", która przybliżyła mi zjawisko uzależnienia od oprawcy.

Jedna z najbardziej wstrząsających historii, które było mi dane przeczytać. Byłam bardzo zaskoczona, że bohaterką nie jest kobieta ukarana przez muzułmańskich fanatyków religijnych.

Chwilami wściekałam się na bohaterkę za kolejny powrót do tej patologicznej relacji, jednak wciąż z tyłu głowy miałam książkę "Sprzedana", która przybliżyła mi zjawisko uzależnienia od...

Tytuły pierwszych rozdziałów: " To osiem sygnałów mogących świadczyć o tym, że związek jest patologiczny: intensywność, kontrola, zazdrość, izolacja, krytyka, wina, sabotaż i gniew. Każde z nas doświadczyło ich w tej czy innej formie". (str.280)

Jest to autentyczna historia patologicznego związku, za który Autorce przyszło zapłacić najwyższą cenę.
Jak każda nastolatka lubiła życie towarzyskie, korzystać z niego, powoli wkraczając w dorosłość. Przypadkowe spotkanie nieco starszego od siebie chłopaka, rozbudza w niej drzemiące jeszcze hormony. Pierwsze zauroczenie i sex z czasem zmieniają się w coś poważniejszego. Od samego początku to on ustalał zasady funkcjonowania ich związku, choć jej nie zawsze się to podobało.

"Jestem inny, niż myślisz" (str.31) często jej powtarzał, lecz nie zwracała na to uwagi.

Jego adoracja jej odpowiadała, zaspokajał jej zachcianki, imponował jej.
Po jakimś czasie na idealnym do tej pory związku zaczynają pojawiać się rysy. Zaczyna się od zazdrości, której natężenie coraz bardziej się nasila. Zaczynają się pojawiać żądania przemawiające za tym, że jego psychika jest rozchwiana, że może być niebezpiecznym człowiekiem. Lecz ona to tolerowała.
Później przyszła kolej na szantaż, poniżanie, dyktowanie warunków, zaborczość, nękanie a w końcu na przemoc.

Kiedy znika na długi okres czasu, ona cierpliwie na niego czeka, rezygnując z życia towarzyskiego, ale on z daleka manipuluje nią. Kiedy wydaje się, że przejrzała na oczy i zrozumiała z kim się związała postanawia zakończyć znajomość. Na jakiś czas odetchnęła, nowa praca, koleżanki, balangi pozwoliły jej zapomnieć o toksycznym związku. Jednak nie na długo. Rozstawali się i ponownie do siebie wracali, lecz on stawał się coraz gorszy. Zaczyna się prawdziwy koszmar, który dotyka ją i jej rodzinę. Akty przemocy są coraz gorsze, a ona mimo ostrzeżeń bliskich i swoich postanowień jak bumerang wraca do niego.

Postronnemu czytelnikowi trudno zrozumieć motywy postępowania bohaterki, trwanie w związku z człowiekiem, który wyrządził tyle zła. Lecz jak to się mówi miłość jest ślepa, nie dostrzega się rzeczy , które są widoczne dla ludzi z zewnątrz. Tylko czy to była miłość, która zawsze kojarzy się z czymś pięknym, podniosłym, uskrzydlającym, a tego w ich przypadku było niewiele.
To raczej słabość ludzkiej natury ciągnącej do tego co złe i nie potrafiącej się temu przeciwstawić.

W końcu przychodzi to najgorsze to, co zmieniło jej wygląd, skazało na potworne cierpienie, ból, rozpacz, morze łez, liczne operacje, przeszczepy, długoletnią rekonwalescencję, ale także zmieniło jej psychikę, postrzeganie świata. Dociera do niej cała prawda o ukochanym, widzi błędy, które popełniała. Staje się silniejsza, jest w stanie podjąć walkę, powoli przestaje odczuwać strach, towarzyszący jej od wielu lat.

Podziwiać należy jej wolę walki by wyzdrowieć i wrócić do normalności. Dużym wsparciem była rodzina i przyjaciele, a także fundacja Katie Piper.
Wiele razy proponowano jej nową tożsamość i udział w Programie Ochrony Świadków, lecz się nie zgodziła.
Nie wstydziła się swojego wyglądu, nie ukrywała go, nauczyła się z nim żyć, a nawet pokochała go. Potrafiła stawić czoła wszystkim okropnościom, które ją spotkały, pokonała swojego kata. Postanowiła dzielić się swoimi przeżyciami z młodymi ludźmi zwłaszcza kobietami, by uświadomić im czym jest zły związek i uchronić ich przed przemocą i nieszczęściem.

Tytuły pierwszych rozdziałów: " To osiem sygnałów mogących świadczyć o tym, że związek jest patologiczny: intensywność, kontrola, zazdrość, izolacja, krytyka, wina, sabotaż i gniew. Każde z nas doświadczyło ich w tej czy innej formie". (str.280)

Jest to autentyczna historia patologicznego związku, za który Autorce przyszło zapłacić najwyższą cenę.
Jak każda nastolatka...

Wiem już,że byłam naiwna,wierząc,że ocalę go przed nim samym i chciałabym,żeby zrozumiała to każda kobieta, która tak myśli o mężczyźnie manipulującym nią, katującym ją albo okazującym jej brak szacunku. Chcę,żeby wiedziała,że nie będzie lepiej. Przeciwnie, będzie coraz gorzej. Ona też może wyglądać jak ja. Zrobiłam wszystko, co w danej sytuacji mogłam, ale nie musiałam tak skończyć i nikt inny też nie musi. Niech kobiety posłuchają rady, którą ja zlekceważyłam i odejdą, póki jeszcze mają szansę.
Adele to mloda, przebojowa i sliczna dziewczyna otaczajaca sie gronem przyjaciolek. Podczas jednego z jej nocnych wypadow do pubu poznaje przystojnego Anthony'ego, ktory od razu robi jej metlik w glowie. Na poczatku znajomosc wyglada jak kazda inna. Nie moga bez siebie zyc, chca spedzac cale dni tylko w swoim towarzystwie. Zwlaszcza Adele robi wszystko, o co prosi ja jej chlopak. Po jakims czasie okazuje sie, ze Anthony wdal sie w bojke i trafia do wiezienia, gdyz ukryl przed nia fakt, ze przebywa na zwolnieniu warunkowym. Dziewczyna wiernie czeka na ukochanego. Izoluje sie od przyjaciol, nie wychodzi z domu - Anthony woli, zeby tego nie robila, a ona naiwna i slepo zakochana godzi sie na kazde jego ... zalecenie, gdyz prosbami tego nazwac nie mozna. Potem jest tylko gorzej.
Pomimo, ze historia jest przygnebiajaca, wzbudza zlosc nie tylko na to, co wyprawia Anthony, ale i na zachowanie samej Adele, to ksiazke dobrze sie czyta. Z drugiej strony jest tez pelna nadzieji, ze nawet po takiej tragedii, jaka jest oblanie zracym kwasem, mozna sie podniesc - pokazac sprawcy, ze i tak nie wygral.

Wiem już,że byłam naiwna,wierząc,że ocalę go przed nim samym i chciałabym,żeby zrozumiała to każda kobieta, która tak myśli o mężczyźnie manipulującym nią, katującym ją albo okazującym jej brak szacunku. Chcę,żeby wiedziała,że nie będzie lepiej. Przeciwnie, będzie coraz gorzej. Ona też może wyglądać jak ja. Zrobiłam wszystko, co w danej sytuacji mogłam, ale nie musiałam tak...

Smutna książka, pokazuje w jaki sposób zazdrość w związku może zniszczyć komuś życie. Zwraca uwagę na toksyczne zachowania, które w partnerstwie miejsca mieć nie powinny. Myślę, że dzięki temu osoby, które przeczytają tę książkę będą mogły szybciej i łatwiej dostrzec sygnały tego, że coś w ich związku nie jest w porządku, co być może pozwoli im uniknąć najgorszego. Taki zresztą jest też zamysł autorki. Jej determinacja i wola walki mogą również pomóc osobom znajdującym się w podobnej sytuacji.

Smutna książka, pokazuje w jaki sposób zazdrość w związku może zniszczyć komuś życie. Zwraca uwagę na toksyczne zachowania, które w partnerstwie miejsca mieć nie powinny. Myślę, że dzięki temu osoby, które przeczytają tę książkę będą mogły szybciej i łatwiej dostrzec sygnały tego, że coś w ich związku nie jest w porządku, co być może pozwoli im uniknąć najgorszego. Taki...

Niestety nie pasuje mi styl narracji. Historia jest bardzo wciągająca, ale styl...

Niestety nie pasuje mi styl narracji. Historia jest bardzo wciągająca, ale styl...