słaba. tytułowa bohaterka nie dość że jest głupia jak but to jeszcze filozuje. I co ma do tego religia?
celowo wczytałam się w kilka jej uduchowionych wywodów i mogę wszystkich zapewnić, iż są one całkowicie pozbawione logiki i sensu.
strata czasu.

słaba. tytułowa bohaterka nie dość że jest głupia jak but to jeszcze filozuje. I co ma do tego religia?
celowo wczytałam się w kilka jej uduchowionych wywodów i mogę wszystkich zapewnić, iż są one całkowicie pozbawione logiki i sensu.
strata czasu.

Dziwna to książka i bardzo specyficzna.
Momentami czyta się wyśmienicie, można
się "wkręcić" i utożsamić z bohaterką,
w innym z kolei wygląda to wszystko
bardzo naciągane i wręcz nierealne.
Jedno jest pewne - lekturę ciężko
sklasyfikować.

Dziwna to książka i bardzo specyficzna.
Momentami czyta się wyśmienicie, można
się "wkręcić" i utożsamić z bohaterką,
w innym z kolei wygląda to wszystko
bardzo naciągane i wręcz nierealne.
Jedno jest pewne - lekturę ciężko
sklasyfikować.

Myślę, że szkoda czasu na czytanie tej książki.
Nie ogarniam motywów postępowania bohaterki – niby ona je tłumaczy: przez zbrukanie do świętości (o ile dobrze zrozumiałam),nawet porównuje się do którejś ze świętych (co niestety nie nadaje się do przytoczenia – jest zbyt obrzydliwe). Ale to wszystko jest zbyt pokręcone – nie przemawia do mnie.
Poza tym tekst jest chaotyczny: pomieszane dialogi, nie wiadomo miejscami, kto z kim rozmawia; nie wiadomo do kogo bohaterka się zwraca – bo do kogoś kieruje swój monolog, jakby do kilku osób, ale do kogo w danym momencie? Trzeba się mocno skupiać przy czytaniu, a ta książka nie jest tego warta.

Myślę, że szkoda czasu na czytanie tej książki.
Nie ogarniam motywów postępowania bohaterki – niby ona je tłumaczy: przez zbrukanie do świętości (o ile dobrze zrozumiałam),nawet porównuje się do którejś ze świętych (co niestety nie nadaje się do przytoczenia – jest zbyt obrzydliwe). Ale to wszystko jest zbyt pokręcone – nie przemawia do mnie.
Poza tym tekst jest...

Książka, która w nietuzinkowy sposób opowiada historię współczesnej kobiety to „Ladacznica” Astrid d’Ozan. Powieść bez ogródek ukazuje portret młodej, atrakcyjnej, w pełni wyzwolonej dziennikarki, zajmującej się tematyką religijną w ateistycznej Francji. W dzieciństwie zaplanowała, że zostanie świętą. Tymczasem, Adele, to wyrafinowana, przewartościowana, a tak naprawdę zagubiona grzesznica w mieście miłości. Tytułowa ladacznica to kiepska matka dwójki dzieci, nieudolna żona swojego męża, oraz obiekt pożądania dla swoich dwóch kochanków… Jest kobietą upadłą, żyjącą w nieustannym kłamstwie, dokonującą błędnych wyborów, ale w pełni świadomą swoich grzesznych czynów. Nieszczęśliwa, upokarzana przez męża i szyderczych kochanków, szuka ukojenia w modlitwie. Trudno ją potępić, bo sama naiwnie robi sobie rachunek sumienia. Wśród zła i kłamstwa, które ją otacza jest kobietą tragiczną, uwięzioną w grze pozorów w swoim podwójnym życiu.
Autorka w mistrzowski sposób tworzy metafory, intrygujące nawiązania do tematyki religijnej. Już same tytuły rozdziałów, odwołujące się do kalendarza liturgicznego są arcyciekawe. Ladacznica to współczesna biblijna zagubiona owieczka. Z jednej strony nieprzyzwoita, rządna grzesznego seksu, a z drugiej bogobojna, gorliwie się modląca smutna kobieta, która chce się w swoim życiu kierować miłością i prawdą. Oddaje swoje ciało wielu mężczyznom, ale duchowość rezerwuje tylko dla Boga, któremu w przeszłości ślubowała wierność.
Astrid d’Ozan przedstawia świat pełen kontrastów. Przyszła / niedoszła święta, zaspakaja potrzeby swojego ciała, ale czy jej wewnętrzne pragnienie miłości i akceptacji zostanie spełnione?
Wyśmienity, kąśliwy język oraz odważne, rzeczowe opisy dodają powieści pikanterii. Dobro przeplata się ze złem. Absurd z banalną prawdą o dążeniu do wierności swoim ideałom i poczuciu szczęścia. O tej książce nie da się zapomnieć.

Książka, która w nietuzinkowy sposób opowiada historię współczesnej kobiety to „Ladacznica” Astrid d’Ozan. Powieść bez ogródek ukazuje portret młodej, atrakcyjnej, w pełni wyzwolonej dziennikarki, zajmującej się tematyką religijną w ateistycznej Francji. W dzieciństwie zaplanowała, że zostanie świętą. Tymczasem, Adele, to wyrafinowana, przewartościowana, a tak naprawdę...

Dziwny klimat jest w tej książce. Chyba nie do końca do mnie przemówiła albo ja nie do końca ją zrozumiałam...

Dziwny klimat jest w tej książce. Chyba nie do końca do mnie przemówiła albo ja nie do końca ją zrozumiałam...

Przyznam, że spodziewałam się czegoś lepszego. "Ladacznica" jest dość dziwną książką..
Adele to 28-letnia kobieta, która ma dwójkę synów, męża oraz dwóch kochanków. Dodatkowo kocha się w swoim przyjacielu. Niby dorosła kobieta, a zachowuje się jak mała zagubiona dziewczynka, która nie ma pojęcia co to jakakolwiek moralność czy ustatkowanie się.
Najśmieszniejsze jest to, że zdradzając swojego męża, który nawiasem pisząc nadużywa alkoholu i bije ją, uważa, że jest to swego rodzaju poświęcenie, dzięki któremu zostanie zbawiona przez Boga. Porównuje się do Marii Magdaleny i nie widzi nic złego w tym, że jej dzieci nie mają jakiegokolwiek pozytywnego przykładu, z którego mogliby czerpać jakieś wartości czy poznawać reguły i normy życiowe.
Główna bohaterka i zarazem narratorka, kieruje swoje przemyślenia i monologi raz do swojego kochanka, raz do swojej przyjaciółki.. Czasami jest ciężko połapać się do kogo przemawia.
Poza tym, rzadko zdarza mi się, żeby bohater/-ka książki mnie aż tak irytował/-a, zadziwiał/-a i po prostu denerwował/-a.. Tak ciężko było mi w ogóle zrozumieć jej postępowanie, które było nie tylko śmieszne i żenujące, ale momentami aż tragiczne.

Przyznam, że spodziewałam się czegoś lepszego. "Ladacznica" jest dość dziwną książką..
Adele to 28-letnia kobieta, która ma dwójkę synów, męża oraz dwóch kochanków. Dodatkowo kocha się w swoim przyjacielu. Niby dorosła kobieta, a zachowuje się jak mała zagubiona dziewczynka, która nie ma pojęcia co to jakakolwiek moralność czy ustatkowanie się.
Najśmieszniejsze jest to,...

tytuł książki zwiastował mi lubieżne teksty, przesycone seksem. Pojawiają się one momentami, owszem. Jednak jest to historia o nieszczęśliwej kobiecie, która fakt faktem, jest ladacznicą.
Forma jest dość uwodząca i lubię wracać i czytać na wyrywki.

tytuł książki zwiastował mi lubieżne teksty, przesycone seksem. Pojawiają się one momentami, owszem. Jednak jest to historia o nieszczęśliwej kobiecie, która fakt faktem, jest ladacznicą.
Forma jest dość uwodząca i lubię wracać i czytać na wyrywki.