Książka idealna, aby oderwać się od szarej codzienności. Prosta, łatwa i przyjemna z dużą dawką udanego humoru. Oryginalni bohaterowie. Niebanalne dialogi. Ciekawe zwroty akcji. Bez wielkich wymagań można przy niej spędzić miło czas, szczerze się pośmiać i rozluźnić. Nie czytałam wcześniejszych tomów, lecz nie odebrało mi to przyjemności w zapoznawaniu się z tą częścią.

Książka idealna, aby oderwać się od szarej codzienności. Prosta, łatwa i przyjemna z dużą dawką udanego humoru. Oryginalni bohaterowie. Niebanalne dialogi. Ciekawe zwroty akcji. Bez wielkich wymagań można przy niej spędzić miło czas, szczerze się pośmiać i rozluźnić. Nie czytałam wcześniejszych tomów, lecz nie odebrało mi to przyjemności w zapoznawaniu się z tą częścią.

Uff, udało mi się skończyć serię. Pierwsze 3 tomy ciężko mi wchodziły, ale ten był jakoś lepszy. Mimo nawału absurdu, jak w poprzednich częściach, był bardziej... optymistyczny? Naprawdę miło mi się czytało i dosłownie ją pochłonęłam. Według mnie najlepszy tom serii.

Uff, udało mi się skończyć serię. Pierwsze 3 tomy ciężko mi wchodziły, ale ten był jakoś lepszy. Mimo nawału absurdu, jak w poprzednich częściach, był bardziej... optymistyczny? Naprawdę miło mi się czytało i dosłownie ją pochłonęłam. Według mnie najlepszy tom serii.

Kolejna książka z o Rudolfie. Tym razem trochę poważniejsze ale nadal można było się pośmiać. Generalnie cały cykl czyta się dobrze i naprawdę wybucha się czasem niepohamowanym śmiechem. Najlepszymi postaciami moim skromnym zdaniem są babcia Filomena (och mieć tak trochę jej umiłowania życia i szaleństwa) oraz Gonzo (geniusz "wybij okno" - geny odziedziczone po prababci).

Kolejna książka z o Rudolfie. Tym razem trochę poważniejsze ale nadal można było się pośmiać. Generalnie cały cykl czyta się dobrze i naprawdę wybucha się czasem niepohamowanym śmiechem. Najlepszymi postaciami moim skromnym zdaniem są babcia Filomena (och mieć tak trochę jej umiłowania życia i szaleństwa) oraz Gonzo (geniusz "wybij okno" - geny odziedziczone po...

Rudolf i jego ciekawe życie po raz kolejny mnie zaskakuje. "Tango ortodonto" Fabickiej jest IV częścią przygód Rudolfa Gąbczaka.
Przeczytać warto, a nawet trzeba, po to żeby się pośmiać. Aby się rozluźnić. Albo nawet po to, żeby się oderwać od szarej codzienności.

Na zachętę:

"Mały na mój widok wyraźnie się ożywił i klaszcząc w pulchne łapki, zawołał:
– Dantyta, zodziej, lajel! – Co oznaczało: bandyta, złodziej, frajer.
– Zasypia tylko przy obradach sejmu – wyjaśniła Elka, usprawiedliwiając jego karygodny w tym wieku słownik."

"– Mamo (…) opuszczaj wieczorem, na miłość boską, żaluzje w łazience. Albo przynajmniej sprzedawaj bilety tej połowie osiedla, która ściąga tłumnie w porze twojej kąpieli."

"Kiedy już zrobiliśmy sobie prowizoryczne legowisko, Łucja kazała mi zamknąć oczy.
– Zmywam makijaż. Za żadne skarby nie możesz mnie bez niego zobaczyć! – ostrzegła.
Przez moment przestraszyłem się, że tak naprawdę wygląda jak Shrek albo Oleksy i tylko rano naciąga ludzką maskę. Ale zaraz potem przypomniałem sobie, że kobiety mają prawdziwego świra na tym punkcie. Zawsze myślą, że jak się nie umalują, to facet ich nie pozna. Tymczasem mężczyzna rzadko kiedy patrzy powyżej kobiecego biustu."

Rudolf i jego ciekawe życie po raz kolejny mnie zaskakuje. "Tango ortodonto" Fabickiej jest IV częścią przygód Rudolfa Gąbczaka.
Przeczytać warto, a nawet trzeba, po to żeby się pośmiać. Aby się rozluźnić. Albo nawet po to, żeby się oderwać od szarej codzienności.

Na zachętę:

"Mały na mój widok wyraźnie się ożywił i klaszcząc w pulchne łapki, zawołał:
– Dantyta,...

Kolejna z serii, pełna humoru książka. Zaskakujące zwroty akcji i barwni bohaterowie. Pisarka wszystko ukazuje lekko, co sprawia, że książka niezwykle szybko się czyta. Polecam na rozweselenie :)

Kolejna z serii, pełna humoru książka. Zaskakujące zwroty akcji i barwni bohaterowie. Pisarka wszystko ukazuje lekko, co sprawia, że książka niezwykle szybko się czyta. Polecam na rozweselenie :)

Uwielbiam wszystkie części przygód Rudolfa :).

Uwielbiam wszystkie części przygód Rudolfa :).

Jak zawsze Rudolf dostarcza miłej i przyjemnej rozrywki. Bez wielkich wymagań intelektualny, można się miło pośmiać.

Jak zawsze Rudolf dostarcza miłej i przyjemnej rozrywki. Bez wielkich wymagań intelektualny, można się miło pośmiać.

Najsłabsza ale nadal bardzo fajna.

Literatura lekka, łatwa i przyjemna.

Najsłabsza ale nadal bardzo fajna.

Literatura lekka, łatwa i przyjemna.

Powiedzieć, że mi się ta książka nie podobała, nie powiem. Mam jednak wrażenie, że jest to słabsza od pozostałych część cyklu o Rudolfie Gąbczaku. Czytało mi się z nieco mniejszą przyjemnością, nie pośmiałam się też za bardzo.

Powiedzieć, że mi się ta książka nie podobała, nie powiem. Mam jednak wrażenie, że jest to słabsza od pozostałych część cyklu o Rudolfie Gąbczaku. Czytało mi się z nieco mniejszą przyjemnością, nie pośmiałam się też za bardzo.

Lepsza i śmieszniejsza niż trzeci tom.

Lepsza i śmieszniejsza niż trzeci tom.