„Działka dziadka działkowicza” to książeczka napisana miłym rymowanym wierszem. Przyjemnie się ją czyta, lekko i niezbyt długo – w sam raz dla mniejszych dzieci. Tekst jest lekki, ale treściwy i zawiera kilka myśli.
To opowieść o dziadku, jego rodzinie i działce, na której wspólnie spędzają czas. Cała rodzina jest zaangażowana w prace ogródkowe. Mama sadzi kwiatki. Tata z wujkiem podlewają. Dzieci zbierają owoce. A na koniec cała rodzina uczestniczy w przetwarzaniu owoców, warzyw, które wyhodowali na działce. Ktoś czyta przepis, ktoś myje owoce, ktoś czyści słoiki, ktoś gotuje, ktoś pakuje, ktoś nosi – dla wszystkich jest praca.
Ale pobyt na działce to nie tylko praca, to też odpoczynek – czytanie książki, pluskanie się wodą czy wspólny posiłek w cieniu drzewa.
Działka pokazana jest tu jako miejsce spotkań rodzinnych, na której jest czas na pracę, na odpoczynek i wspólną rozmowę. Dzięki tej książce możemy pokazać dzieciom sposób na radosne spędzanie czasu z rodziną i w kontakcie z przyrodą.
Książka pokazuje współpracę w rodzinnym gronie, chwali pracowitość, uczy zaradności w prowadzeniu kuchni wprowadzając w tajniki przygotowywania przetworów.
Myślę, że nie tylko działkowicze powinni wziąć ją do serca.

„Działka dziadka działkowicza” to książeczka napisana miłym rymowanym wierszem. Przyjemnie się ją czyta, lekko i niezbyt długo – w sam raz dla mniejszych dzieci. Tekst jest lekki, ale treściwy i zawiera kilka myśli.
To opowieść o dziadku, jego rodzinie i działce, na której wspólnie spędzają czas. Cała rodzina jest zaangażowana w prace ogródkowe. Mama sadzi kwiatki. Tata z...