Bardzo chciałabym przeczytać Ostatnią Miłość Baby (Babci?)Duni. Ta książka, jak i inne tej autorki, cieszą się wysoką oceną w krajach anglojęzycznych, poza wielką popularnością w Niemczech (34 wydania!)

Pierwsza część składająca się na trylogię, którą „Ostatnia Miłość…” zamyka, była nominowana do prestiżowej nagrody Ingeborg Bachmann..

Mam nadzieję, ze wkrótce będzie można na dostępna także po polsku!

Bardzo chciałabym przeczytać Ostatnią Miłość Baby (Babci?)Duni. Ta książka, jak i inne tej autorki, cieszą się wysoką oceną w krajach anglojęzycznych, poza wielką popularnością w Niemczech (34 wydania!)

Pierwsza część składająca się na trylogię, którą „Ostatnia Miłość…” zamyka, była nominowana do prestiżowej nagrody Ingeborg Bachmann..

Mam nadzieję, ze wkrótce będzie...

Tą książkę bardzo dawno dodałem do półki "chcę przeczytać". Ponieważ odkryłem, że jest dostępna na pewnym muzycznym portalu streamingowym postanowiłem ją przesłuchać. Nie często, ale od czasu do czasu słucham książek w tym serwisie. Jest to serwis zawierający głównie muzykę, wbrew pozorom zawiera również dość sporą bibliotekę audiobooków.

Książka bardzo miło mnie zaskoczyła. Autorka tej książki urodziła się na terenie Związku Radzieckiego w roku 1978. W wieku trzynastu lat wraz z rodziną przeprowadziła się do Niemiec. Po przerwanych studiach medycyny oraz kilkuletniej pracy w agencji reklamowej, będąc już matką trójki dzieci wysłała rękopis swojej pierwszej książki pt. "Scherbenpark" do wydawnictwa. Książka spodobała się w wydawnictwie i wydano ją. Odniosła sukces. Również później została sfilmowana.
"Baba Dunjas letzte Liebe" to bodajże szósta książka tej autorki. Pamiętam, że jak została wydana w 2015 roku zwróciłem na nią uwagę i też wtedy dodałem na półkę "chcę przeczytać".

Tytuł można na język polski następującą przetłumaczyć: "Ostatnia miłość Baby Dunji". Tytułowa Baba Dunja jest kobietą w podeszłym wieku. Z tego co wychwyciłem z tekstu to ma około 80 lat. Jest mieszkanką skażonego terenu, który został wyludniony po katastrofie czarnobylskiej. Lecz Baba Dunja po kilku latach postanowiła powrócić do swojego starego domu. Była pierwszą osobą która wróciła do swojego starego domu w swojej wiosce. Z czasem stopniowo wrócili inni mieszkańcy. W momencie kiedy dzieją się wydarzenia głównego wątku książki w wiosce mieszka już spora grupka ludzi. Główny wątek dzieje się w czasach w miarę współczesnych. Nie jest podany dokładny rok, przypuszczam, że jest około 2010 rok. Baba Dunja jest główną narratorką książki. Opisuje swoje samotne życie w "czarnobylskiej" wiosce. Sporo jest w narracji refleksji o jej wcześniejszym życiu. Komentuje trochę aktualną sytuację polityczną, nawet wyraża swoją opinię na temat prezydenta Łukaszenki.

Akcja książki momentami przeżywa nagłe, niespodziewane zwroty. Jest nawet trochę napięcia. Jest też sporo humoru. Jest też trochę sentymentu, no i pojawia się też wątek miłości.

Przyznam, że autorka naprawdę wybrała bardzo oryginalny temat na powieść. Tereny wokół Czarnobyla nie jeden raz mnie intrygowały. Widziałem reportaże o ludziach odwiedzających Czarnobyl i okolice. Slyszałem również o ludziach którzy wracają tam, do swoich domów. Co prawda niniejsza książka jest fikcją, myślę, że można w pewnym sensie potraktować ją jako wiarygodne świadectwo tego jak wygląda życie ludzi którzy zamieszkują tereny skażone.

Tą książkę bardzo dawno dodałem do półki "chcę przeczytać". Ponieważ odkryłem, że jest dostępna na pewnym muzycznym portalu streamingowym postanowiłem ją przesłuchać. Nie często, ale od czasu do czasu słucham książek w tym serwisie. Jest to serwis zawierający głównie muzykę, wbrew pozorom zawiera również dość sporą bibliotekę audiobooków.

Książka bardzo miło mnie...

Och, ale nastrój...Sophie Rois czyta rewelacyjnie!!! Wolałam słuchać niż czytać.
Doczytałam o Czarnobylu i faktycznie byli ludzie, głównie starsi, którzy potajemnie powrócili do swoich domów. Nie zależało im na tym, ze będą żyli kilka lat krócej.

Bardzo ciekawa pozycja. Często też dowcipna ;-) Na pewno sięgnę po kolejne audiobooki tej autorki.

Och, ale nastrój...Sophie Rois czyta rewelacyjnie!!! Wolałam słuchać niż czytać.
Doczytałam o Czarnobylu i faktycznie byli ludzie, głównie starsi, którzy potajemnie powrócili do swoich domów. Nie zależało im na tym, ze będą żyli kilka lat krócej.

Bardzo ciekawa pozycja. Często też dowcipna ;-) Na pewno sięgnę po kolejne audiobooki tej autorki.