Książka, do której przyłożyłam przysłowiowy palec, ponieważ brałam udział w jej współtworzeniu. Sławek przyjechał do nas, na Górny Śląsk, do Bytomia, porozmawiać o promocji. Sprawił, że zaczęliśmy mówić, a potem zebrał to, co mieliśmy do powiedzenia i napisał książkę, w której moim ulubionym cytatem jest stwierdzenie: „Cywilizacja upada, a marketing jest jednym ze znaków upadku"

Ja należę bowiem do tej części „kulturalnego zgromadzenia”, które nie lubi słowa „promocja”. Sławka cenię w szczególności za to, iż wyraźnie i głośno mówi o tym, iż podstawą jest informacja > KOMUNIKACJA.

„Nowa widownia” nie daje recept, nie jest poradnikiem. Jest refleksją na temat miejsca promocji w kulturze i ich wzajemnych relacji. Jest instrumentem, który dookreśla różne wektory, którym „promocję kultury” się podporządkowuje. Jest inspiracją do mądrych, świadomych działań w tej jakże delikatnej, bo kulturalnej, materii.

Znajdziemy tu sporo przemyśleń na temat dwojako rozumianej nowej widowni - po pierwsze zmian, jakie nastąpiły w grupie odbiorców kulturalnych wydarzeń; po drugie widowni, której jeszcze na tych wydarzeniach nie ma. a mogłaby być.

Podobają mi się definicje kultury, jakie proponuje Sławek. Są niezwykle… życiowe oraz użyteczne. Przekonuje mnie to, że kultura jest „po coś” (owo coś każdy z kulturystów definiuje sobie samodzielnie, to jest właśnie nasza motywacja do pracy na kulturalnym poletku),a jej cel znajduje się poza nią samą. Sporo celnych uwag pojawia się również na temat marketingu kultury, sile networkingu, partycypacji. Bo również należę do tych, którzy wierzą święcie w to, iż stosowanie marketingu i PR w kulturze musi mieć charakter ideowy, a komunikacją jest każdy przejaw twórczości. Także artystycznej i kulturalnej.

Sławek bezczelnie przypomina, że widzowie świetnie sobie poradzą bez instytucji kultury. A to, co dla nas-kulturystów, jest całym życiem, dla naszych widzów jest zaledwie jedną z możliwości do wyboru. I że nie istnieje ktoś taki jak „Statystyczny Polak”. Słowo klucz: pokora. Ale też siła wyboru - rzetelność - prostota przekazu - cierpliwość - żmudne, powtarzalne działania. Sławek nie przecenia kreatywności. Za to docenia systematyczność i przestrzega przed kulturalną ekwiwokacją. Efektowny nie jest synonimem efektywnego.

„Nowa widownia” jest jedną z moich najbardziej zakryklanych książek ever (treść aż się prosi o tzw. "komentarze własne", a książka ma fajne marginesy, które kryklanie ułatwiają). Gdy się ją czyta, trudno nie robić notatek. A Sławkowi dziękuję szczególnie za białą stronę, którą każdy z czytelników ma samodzielnie zapisać. Pełna wdzięczność!


Magda | 10.04.2016

Sławomir Czarnecki, Nowa widownia. O promocji w kulturze, Narodowe Centrum Kultury, Warszawa 2015

Książka, do której przyłożyłam przysłowiowy palec, ponieważ brałam udział w jej współtworzeniu. Sławek przyjechał do nas, na Górny Śląsk, do Bytomia, porozmawiać o promocji. Sprawił, że zaczęliśmy mówić, a potem zebrał to, co mieliśmy do powiedzenia i napisał książkę, w której moim ulubionym cytatem jest stwierdzenie: „Cywilizacja upada, a marketing jest jednym ze znaków...

Mam wrażenie, ze to właściwie taka prelekcja, wykład który dzięki fajnemu składowi tekstu rozlał się aż na 150 stronicową książkę. Ale i tak warto, bo to ciekawe wprowadzenie w temat promocji w kulturze. Daje do myślenia i pozwala spojrzeć na pewne sprawy świeżo. Nie jest to podręcznik, czy ściąga działań, ale z pewnością może zainspirować.

Mam wrażenie, ze to właściwie taka prelekcja, wykład który dzięki fajnemu składowi tekstu rozlał się aż na 150 stronicową książkę. Ale i tak warto, bo to ciekawe wprowadzenie w temat promocji w kulturze. Daje do myślenia i pozwala spojrzeć na pewne sprawy świeżo. Nie jest to podręcznik, czy ściąga działań, ale z pewnością może zainspirować.