Akcja kryminalna na warszawskim Żoliborzu. Rozwiązanie zagadki jest wyjątkowo trudne dla inspektora Żbika. Kryminał zamkniętego kręgu, podobny do Alibi, również ze sporą dawką psychologii policyjnej. Książka raczej dla tych, którzy czytali już inne, łatwiej przyswajalne Żbiki, a ten tytuł traktują jako pogłębienie tematu.

Akcja kryminalna na warszawskim Żoliborzu. Rozwiązanie zagadki jest wyjątkowo trudne dla inspektora Żbika. Kryminał zamkniętego kręgu, podobny do Alibi, również ze sporą dawką psychologii policyjnej. Książka raczej dla tych, którzy czytali już inne, łatwiej przyswajalne Żbiki, a ten tytuł traktują jako pogłębienie tematu.

Zacznę od tego, że seria "Kryminały przedwojennej Warszawy" zdawała się być wręcz stworzona dla mnie. Niestety, jakoś wydań, czy też konkretnie redakcja (a chyba raczej jej brak) wołają o pomstę do nieba. Niestety autor też dokłada do tego cegiełkę swoim niezbyt wyszukanym stylem (gdy przeczytałam zwrot "fakt autentyczny" miałam ochotę po prostu odłożyć tę książkę. Na dodatek pada on w niefortunnym kontekście, bowiem podczas rozmowy dwóch bohaterów, z których jeden poprawia drugiego ze źle użytego zwrotu. Niestety, nie tego...
Abstrahując jednak od warstwy językowej, sama historia daje radę, ale też niczego nadzwyczajnego w niej nie ma. Irytujące jest ciągłe powtarzanie, jak to wszyscy bohaterowie naokoło zachwyceni są przenikliwością inspektora Żbika. Problem bowiem w tym, że gdyby nam tego nie powtarzano, trudno byłoby się zorientować, że jest to tak niesamowita osoba, bowiem działa ona raczej dość chaotycznie i wcale nie widać u niego nadzwyczajnych zalet umysłowych. Przynajmniej nie na takim poziomie, jak się to nam próbuje przedstawić.
Nie jest to też historia z rodzaju tych, w których czytelnik może dochodzić samodzielnie do rozwiązania, bowiem faktyczne tropy nie są przed nami ujawniane, a jeśli już - to w ostatnim momencie. Do tego autor stara się nas "zmylić" skupieniem uwagi na mało istotnych kwestiach, czy też bohaterach, którzy w ostateczności nie wnoszą niczego do rozwiązania.
Warte uwagi raczej jako ciekawostka, nic więcej. Tomik jest niewielki objętościowo, więc sprawdzi się w sam raz na jeden, dwa wieczory lektury.

Zacznę od tego, że seria "Kryminały przedwojennej Warszawy" zdawała się być wręcz stworzona dla mnie. Niestety, jakoś wydań, czy też konkretnie redakcja (a chyba raczej jej brak) wołają o pomstę do nieba. Niestety autor też dokłada do tego cegiełkę swoim niezbyt wyszukanym stylem (gdy przeczytałam zwrot "fakt autentyczny" miałam ochotę po prostu odłożyć tę książkę. Na...

Książka nudna, bez klimatu. Postacie antypatyczne, a główny bohater sili się na jakieś naukowe analizy zbrodni i stara się wszystkich przekonać .że jest ona zrealizowana według ściśle określonego schematu , a podejrzani i ofiara mają swoje określone archetypy. Można przeczytać z ciekawości- rok powstania 1935- ale lepiej sięgnąć po coś , co da więcej przyjemności.

Książka nudna, bez klimatu. Postacie antypatyczne, a główny bohater sili się na jakieś naukowe analizy zbrodni i stara się wszystkich przekonać .że jest ona zrealizowana według ściśle określonego schematu , a podejrzani i ofiara mają swoje określone archetypy. Można przeczytać z ciekawości- rok powstania 1935- ale lepiej sięgnąć po coś , co da więcej przyjemności.

Adam Nasielski stara się, aby każda z jego książek zaskakiwała czytelników świeżą, pozornie nie do rozwikłania zagadką kryminalną. Często nawiązuje w swych powieściach do klasyków gatunku, głównie do twórczości poczytnego angielskiego pisarza Edgara Wallace`a. „Skok w otchłań” jest kolejnym tomem wchodzącym w skład cyklu kryminalnego „Wielkie gry Bernarda Żbika”. Bohaterem powieści, która ukazała się po raz pierwszy w 1936 r. jest inspektor warszawskiego urzędu śledczego. Wędząc płuca w papierosowym dymie papierosa genialny detektyw, Bernard Żbik rozwiązuje jedną zagadkę kryminalną za drugą, siejąc w trwogę w sercach przestępców liczących na to, że ich niecne czyny nigdy nie ujrzą światła dziennego.

Więcej na:
http://www.zapomnianabiblioteka.pl/2016/02/skok-w-otchan.html

Adam Nasielski stara się, aby każda z jego książek zaskakiwała czytelników świeżą, pozornie nie do rozwikłania zagadką kryminalną. Często nawiązuje w swych powieściach do klasyków gatunku, głównie do twórczości poczytnego angielskiego pisarza Edgara Wallace`a. „Skok w otchłań” jest kolejnym tomem wchodzącym w skład cyklu kryminalnego „Wielkie gry Bernarda Żbika”. Bohaterem...