Rafał Jurkowski

Książka "Zapomniane miejsca. Świętokrzyskie" jest dla mnie osobiście bezcennym źródłem wiedzy, ponieważ pochodzę z okolic terenów, które opisuje. Odwiecznym centrum weekendowych wycieczek po okolicy był dla mnie Sandomierz. Miło jest dowiedzieć się o innych, nie mniej ciekawych miejscach, ustronniejszych i mniej skomercjalizowanych niż lokalny "mały Rzym". Niestety do wielu spośród opisanych w tej pozycji obiektów nie można się zbliżyć, ponieważ stanowią one własność prywatną lub grożą zawaleniem. Duża część spośród nich jest jednak dostępna do zwiedzania i mam zamiar w najbliższym czasie, o ile będzie to możliwe, nadrobić zaległości w poznawaniu bliskiej i nieco dalszej okolicy. Z lektury przewodnika, oprócz ogromu wiedzy, wyniknęło dla mnie także kilka smutnych refleksji. Po pierwsze, dopiero teraz w pełni uświadomiłam sobie, jak niszczący dla naszego kraju był okres PRL-u. Wiele spośród opisywanych przez autora zabytków przetrwało bez większego uszczerbku obie wojny światowe, nie dało jednak rady socjalistycznej gospodarce. Po drugie, także teraz ani państwo, ani właściciele prywatni często nie kwapią się, by przywrócić imponującym niegdyś budynkom dawną świetność. W końcu bardzo przykry jest dla mnie fakt, że część stojących na otwartym terenie ruin jest miejscem regularnych spotkań alkoholików albo co gorsza rodzajem nielegalnego wysypiska śmieci. Część ludzi naprawdę nie jest w stanie uszanować ani naszej wspólnej historii, ani przyrody, ani w ogóle niczego. Choć styl, w jakim napisano ten przewodnik, momentami bywa niedopracowany (bardzo często powtarza się na przykład słowo "malowniczy") serdecznie polecam jego lekturę wszystkim, którzy chcą lepiej zaznajomić się z urokami województwa Świętokrzyskiego.