Może nie jest to w 100% książka o Janis, ale jedno trzeba jej oddać: jest dobra. Ciekawa i wciągająca, zawiera wiele tła epoki w której działy się opisywane wydarzenia. Poza tym można rzeczywiście poczuć klimat tras, w które jeździł razem z Joplin autor książki. Fajnie się obserwuje jak z początku za wszelką cenę starał się być profesjonalistą i jako manager tras trzymał zespół w ryzach, a finalnie zostaje osoba bardzo bliską tytułowej wokalistce, jej prawdziwym przyjacielem.

Może nie jest to w 100% książka o Janis, ale jedno trzeba jej oddać: jest dobra. Ciekawa i wciągająca, zawiera wiele tła epoki w której działy się opisywane wydarzenia. Poza tym można rzeczywiście poczuć klimat tras, w które jeździł razem z Joplin autor książki. Fajnie się obserwuje jak z początku za wszelką cenę starał się być profesjonalistą i jako manager tras trzymał...

Myślę, że przed sięgnięciem po książkę warto skupić się na samym tytule, który nawiązuje do treści. Nie znajdziemy tutaj dokładnego życiorysu Janis, a właśnie jej drogę od początku kariery do końca, pisaną przez świadka tych wydarzeń. Według mnie świetna, rzetelna lektura. Dzięki opisowi nie tylko samej Janis, ale też tego jak wyglądały kwestie organizacyjne, jacy byli członkowie zespołów i ludzie z jej najbliższego otoczenia, mamy pełny obraz tego co się działo w jej życiu. Możemy w pełni czuć, przeżywać. Autor oddaje emocje i pisze w taki sposób, że stajemy się częścią tej przygody. Mimo, że każdy zna zakończenie, ból bliskich Janis zapisany na kartkach tej książki, można było poczuć przez moment we własnym sercu.

Myślę, że przed sięgnięciem po książkę warto skupić się na samym tytule, który nawiązuje do treści. Nie znajdziemy tutaj dokładnego życiorysu Janis, a właśnie jej drogę od początku kariery do końca, pisaną przez świadka tych wydarzeń. Według mnie świetna, rzetelna lektura. Dzięki opisowi nie tylko samej Janis, ale też tego jak wyglądały kwestie organizacyjne, jacy byli...

Niestety to co przeczytałam w innych komentarzach jest prawdą, w książce jest dużo niepotrzebnych wstawek autora, opisy tego czym się zajmował w wolnym czasie, mnóstwo informacji o innych piosenkarzach itp. Przez pierwsze 100 stron jedyną ciekawą rzeczą był dla mnie opis Monterey. Momentami tylko skanowałam strony wzrokiem, żeby znaleźć coś o Janis albo zespole. Jednak trzeba przyznać, że warto mimo wszystko po tę książkę sięgnąć jeśli jest się fanem Janis. Jest kilka ciekawych fragmentów, które mógł napisać tylko autor i w przeciwnym razie byśmy się o tym nie dowiedzieli. Interesujący był też dla mnie (czasami) opis tego, co działo się w latach 60. z perspektywy osoby, która wtedy żyła i obserwowała te wydarzenia, jak zabójstwo Martina Luthera Kinga czy Roberta Kennedy'ego. Końcówka książki doprowadza do płaczu nawet jeśli wie się doskonale, co tam będzie. Pozdrawiam wszystkich fanów Janis :)

Niestety to co przeczytałam w innych komentarzach jest prawdą, w książce jest dużo niepotrzebnych wstawek autora, opisy tego czym się zajmował w wolnym czasie, mnóstwo informacji o innych piosenkarzach itp. Przez pierwsze 100 stron jedyną ciekawą rzeczą był dla mnie opis Monterey. Momentami tylko skanowałam strony wzrokiem, żeby znaleźć coś o Janis albo zespole. Jednak...

Kiedyś, po lekturze biografii Kuby Błaszczykowskiego, marudziłem na temat książek pisanych na kolanach. Nie takich "na odwal się", tylko z super zachwytem nad głównym bohaterem. Tutaj mam to samo odczucie. Dostajemy ogromny materiał historyczny, z pierwszej ręki, na temat, jakby nie było, ikony muzyki, Janis Joplin. Autor książki był szefem tras koncertowych zespołów, w których śpiewała, można powiedzieć nawet, że się mocno zaprzyjaźnili. Dostajemy mnóstwo smaczków towarzyskich, opis wieczornych spotkań z początkującym piosenkarzem muzyki folk i country Krisem Kristoffersonem, daje czytelnikowi wizję jak inny był świat artystyczny te pół wieku temu. Poznajemy po kolei wszystkie kroki, które musiała podjąć bohaterka książki, by stać się gwiazdą. Trzy zespoły, z którymi tworzyła, to z zasadzie trzy różne światy, od iście rodzinnej atmosfery, przez ustawioną przez producentów supergrupę, po dobrze zgrany kolektyw. Szkoda tylko, że książka jest strasznie sucha i męcząca. Każdą nazwę zespołu trzeba podać w pełnym brzmieniu, choćby pojawiała się w każdym akapicie. A jak już dojdziemy do jakiegoś festiwalu, to ta litania już nie ma końca. Samo podejście autora do piosenkarki również irytuje - owszem, nie ukrywa jej wad, ma ich więcej niż wspomniany na początku Kuba, ale ostatecznie Janis jawi się zahukana, ale wspaniała dziewczyna, którą przerosła sytuacja. Czyli w świecie showbiznesu nic nowego. Wymęczyłem tą książkę, trochę informacji wyniosłem, ale nie jest ona w pełni satysfakcjonująca.

Kiedyś, po lekturze biografii Kuby Błaszczykowskiego, marudziłem na temat książek pisanych na kolanach. Nie takich "na odwal się", tylko z super zachwytem nad głównym bohaterem. Tutaj mam to samo odczucie. Dostajemy ogromny materiał historyczny, z pierwszej ręki, na temat, jakby nie było, ikony muzyki, Janis Joplin. Autor książki był szefem tras koncertowych zespołów, w...

Spcjalnie wypożyczyłam biografię Janis, żeby zapoznać się z jej życiorysem. W pratyce ta pozycja stanowi w gruncie rzeczy autobiografię autora. Traktuje o znajomych Janis, znajomych znajomych Janis i oczywiście samym Johnie. Janis pojawia się jako postać drugoplanowa. Ja nie żartuję, John posłużył się osobą swej byłej przełożonej by przeforosować własne losy z okresu gdy pełnił funkcję menadżera słynnej pieśniarki. Tytuł tej książki powinien zatem brzmieć "John Byrne. W drodze z Janis". Przeczytacie to zrozumiecie co mam na myśli.
John samej Janis poświęca skandalicznie mało miejsca jak na tak obszerny wolumin. Miałam wrażenie, że autor wyszedł z założenia: "Ech, fajnie byłoby napisać o tym ile gwiazd poznałem, ile festiwali zwiedziliśmy, ile dup wyrwałem, kto się ile naćpał itd. Głupio się tak narcystycznie lansować, ale skoro znałem osobiście Janis to wygeneruję dzieło niby o niej coby ludzie się nie skapnęli, że tak naprawdę to jest gloryfikacja mnie i moich osiągnięć." Problem w tym że jego strategię widać jak na dłoni i to jest największa porażka tej pseudobiografii. Przechodzę zatem do lektury następnej pozycji o interesującej mnie ostatnio sławie na skalę światową - mianowicie "Perłę" E. Amburne'a. Zapowiada się o wiele ciekawiej.

Spcjalnie wypożyczyłam biografię Janis, żeby zapoznać się z jej życiorysem. W pratyce ta pozycja stanowi w gruncie rzeczy autobiografię autora. Traktuje o znajomych Janis, znajomych znajomych Janis i oczywiście samym Johnie. Janis pojawia się jako postać drugoplanowa. Ja nie żartuję, John posłużył się osobą swej byłej przełożonej by przeforosować własne losy z okresu gdy...

Książka w niewielki sposób odpisuje to, kim była Janice. Rekompensata za brak zaspokojenia głodu dotyczącego chęci dowiedzenia się czegoś więcej o wokalistce, są opisane okoliczności w jakich żyją bohaterowie ksiazki. Osobiście bardzo lubię czytać o latach 50 i 60, a autor ciekawie opisuje jego własne spostrzeżenia świata, bitnikow i wydarzeń historycznych z tamtych lat.

Książka w niewielki sposób odpisuje to, kim była Janice. Rekompensata za brak zaspokojenia głodu dotyczącego chęci dowiedzenia się czegoś więcej o wokalistce, są opisane okoliczności w jakich żyją bohaterowie ksiazki. Osobiście bardzo lubię czytać o latach 50 i 60, a autor ciekawie opisuje jego własne spostrzeżenia świata, bitnikow i wydarzeń historycznych z tamtych lat.

Na początku ksiązka mnie nieco wkurzała gdyż autor pisał tylko o sobie. Przez dwa rozdziały o Janis może ze dwa zdania.

Natomiast to co było później - dla mnie bomba. Czytałam już inne jej biografie oraz oglądałam filmy - nikt nigdzie nie pisał o Janis w ten sposób (co prawda nie czytałam książki napisanej przez jej siostrę),ale w relacji tego człowieka, kilkadziesiąt lat po śmierci wokalistki, nadal widoczna jest miłośc i przyjaźń jaka ich łączyła. Co prawda autor nieco bagatelizuje niektóre sprawy- czytając ksiązkę można odnieść wrażenie że Janis "trochę za dużo piła" i przyćpała w swoim życiu może ze dwa razy, co jak wiadomo, nie jest prawdą.

Koncowka książki wytrąciła mnie z równowagi na dobrych kilka dni - mimo, że wiedziałam jak to się skończy, mimo że czytałam i słuchałam o tym juz wiele razy, ten prosty opis, bez rożnych "dobrze sprzedających sie" szczegółów, namacalnie oddaje emocje przeżywane przez autora kilkadziesiąt lat temu. Szacun.

Na początku ksiązka mnie nieco wkurzała gdyż autor pisał tylko o sobie. Przez dwa rozdziały o Janis może ze dwa zdania.

Natomiast to co było później - dla mnie bomba. Czytałam już inne jej biografie oraz oglądałam filmy - nikt nigdzie nie pisał o Janis w ten sposób (co prawda nie czytałam książki napisanej przez jej siostrę),ale w relacji tego człowieka, kilkadziesiąt...

Główną bohaterką jest niezwykle utalentowana, ale też ekscentryczna i charakterna gwiazda psychodelicznej kontrkultury końcówki lat 60., a mimo wszystko książka nie jest nastawiona na sensację. Z pewnością nie jest to też to samo, co biografia Janis napisana przez jej siostrę, ale trzeba oddać sprawiedliwość autorowi, że przez 3 lata bliskiej współpracy z artystką, towarzyszenia jej w trasach z każdym z trzech zespołów oraz bycia obok również w bardziej prywatnych momentach, Cook miał pełne prawo napisać tę książkę, i to napisać ją dobrze. Jako fanka jej głosu cieszę się, że z tego prawa skorzystał.

Główną bohaterką jest niezwykle utalentowana, ale też ekscentryczna i charakterna gwiazda psychodelicznej kontrkultury końcówki lat 60., a mimo wszystko książka nie jest nastawiona na sensację. Z pewnością nie jest to też to samo, co biografia Janis napisana przez jej siostrę, ale trzeba oddać sprawiedliwość autorowi, że przez 3 lata bliskiej współpracy z artystką,...