Ta książka mająca w tytule motto z Horacego opowiada o twórczości Wergiliusza. O twórczości Wergiliusza, a właściwie o tym, jak poeta z Mantui wpisuje się w schematy epoki augustowskiej i jak oddziałał na osobę Augusta. Cesarz jest w tej pracy niemal równorzędnym bohaterem. Właściwie w każdym z czterech podrozdziałów zasadniczej części monografii ("Lektury obowiązkowe", s. 43-151) wyłania się August zza tekstu Marona. Może to trochę przesada? Nie wiem też, czy zgadzam się z Autorką co do opinii, że propagowanie porządku w państwie poprzez takie dzieła jak "Eneida" jest rzeczą aż tak złą. Odniosłem wrażenie, że zbyt duży wpływ wywarł na tę książkę R. Syme ze swoją "Roman Revolution". Cóż: interpretacji jest wiele. Wergiliusz raczej stawia czytelnika przed różnymi pytaniami, a nie udziela na nie odpowiedzi. Filologa klasycznego książka pewnie zainteresuje, ale dla innych odbiorców może być bardzo trudna do przyswojenia.

Tomasz Babnis

P.S.
Jeśli Wergiliusz urodził się w roku 70 p.n.e., to dwutysięczna rocznica jego urodzin przypadała nie w 1930, a w 1931 r. Tak samo z rocznicą śmierci: jeśli zmarł w 19 r. p.n.e., to dwutysiąclecie tego wydarzenia przypadło nie w 1981, a w 1982 roku.

Ta książka mająca w tytule motto z Horacego opowiada o twórczości Wergiliusza. O twórczości Wergiliusza, a właściwie o tym, jak poeta z Mantui wpisuje się w schematy epoki augustowskiej i jak oddziałał na osobę Augusta. Cesarz jest w tej pracy niemal równorzędnym bohaterem. Właściwie w każdym z czterech podrozdziałów zasadniczej części monografii ("Lektury...