Wyczerpujące zarówno pod względem treści, jak i wykazu użytej bibliografii opracowanie dziejów Cesarstwa Wschodniorzymskiego. Termin Bizancjum wydaje się dość niefortunny, bo tym mianem określano obszar ograniczający się do stolicy, a sami ,,Bizantyjczycy" uważali się za ,,Romejów". Ukazano drogę od bastionu cywilizacji rzymskiej do promieniującego ośrodka kultury greckiej, od największego sojusznika papieża do ostoi prawosławia i jego krzewiciela wśród Słowian, wreszcie od co najmniej równorzędnego rywala Sasanidów do osmańskiego wasala. Przyczyn upadku państwa autor upatruje nie w działaniach jakiejś jednej konkretnej postaci, ale w pogłębiającej się od końca XII wieku izolacji, zaniku centralizacji administracji na rzecz wzrostu siły feudałów oraz gospodarczej impotencji, jaka towarzyszyła państwu niemal bez przerwy od czasu IV krucjaty. Książka jest napisana ciekawie i nie ogranicza się wyłącznie do przedstawienia ,,suchych faktów".

Wyczerpujące zarówno pod względem treści, jak i wykazu użytej bibliografii opracowanie dziejów Cesarstwa Wschodniorzymskiego. Termin Bizancjum wydaje się dość niefortunny, bo tym mianem określano obszar ograniczający się do stolicy, a sami ,,Bizantyjczycy" uważali się za ,,Romejów". Ukazano drogę od bastionu cywilizacji rzymskiej do promieniującego ośrodka kultury greckiej,...

Bardzo ciekawa ale niestety niezbyt szczegółowa synteza dziejów Bizancjum. Autor w swojej pracy opisał dzieje cesarstwa wschodniorzymskiego w sposób dość ogólny, pozostawiając pewniej głód szczegółów co może zachęcić przeciętnego czytelnika do większego zagłębienia się w historię Bizancjum. Publikacja warta polecenia dla osoby chcącej poznać ogólny zarys historii Bizancjum oraz czynniki, które zadecydowały wpierw o jego potędze, a pózniej o upadku.

Bardzo ciekawa ale niestety niezbyt szczegółowa synteza dziejów Bizancjum. Autor w swojej pracy opisał dzieje cesarstwa wschodniorzymskiego w sposób dość ogólny, pozostawiając pewniej głód szczegółów co może zachęcić przeciętnego czytelnika do większego zagłębienia się w historię Bizancjum. Publikacja warta polecenia dla osoby chcącej poznać ogólny zarys historii Bizancjum...

Różne rozdziały z tego podręcznika miałem już okazję przeczytać, ale z całością dzieła zapoznałem się dopiero ostatnio. Z całą pewnością jest to dzieło wybitne. Autor podjął ogromny trud podsumowania całej właściwie historiografii bizantynistycznej powstałej do lat 60. XX wieku. Dzieje Bizancjum od 324 do 1453 roku zostały podzielone na kilka części według porządku chronologicznego, przy czym każdą z nich poprzedza krótki rozdział poświęcony źródłom. W odpowiednim zakresie Autor wybiega także poza zagadnienia stricte bizantyńskie przedstawiając wydarzenia w świecie arabskim oraz w Europie Zachodniej. Narracja została opracowana na bazie pełnego materiału źródłowego oraz ogromnej liczby opracowań. Rozbudowane przypisy pozwalają śledzenie dyskusji naukowej. Właściwie jedyną wadą tej monumentalnej i klasycznej pracy jest fakt, że powstała kilkadziesiąt lat temu i nie w 100% jest już aktualna. Myślę, że dowodem na ogrom pracy włożonej w to dzieło oraz wielką erudycję Autora jest fakt, iż od powstania dzieła Ostrogorskiego żaden inny bizantynista nie podjął się próby napisania w pojedynkę tak obszernego i rozbudowanego podręcznika.

Tomasz Babnis

Różne rozdziały z tego podręcznika miałem już okazję przeczytać, ale z całością dzieła zapoznałem się dopiero ostatnio. Z całą pewnością jest to dzieło wybitne. Autor podjął ogromny trud podsumowania całej właściwie historiografii bizantynistycznej powstałej do lat 60. XX wieku. Dzieje Bizancjum od 324 do 1453 roku zostały podzielone na kilka części według porządku...

Przerabiałem tę książkę, gdy studiowałem w Pontificio Istituto Orientale w Rzymie. Oczywiście była po włosku, teraz chciałbym ją przeczytać po polsku... Książka jest bardzo dobra, choć nieco sucha, ale czego się można spodziewać po naukowej książce do historii :)

Przerabiałem tę książkę, gdy studiowałem w Pontificio Istituto Orientale w Rzymie. Oczywiście była po włosku, teraz chciałbym ją przeczytać po polsku... Książka jest bardzo dobra, choć nieco sucha, ale czego się można spodziewać po naukowej książce do historii :)

Największym walorem tej książki, jest to, że w jest jedną z niewielu publikacji naukowych dostępnych na polskim rynku dotyczących historii Bizancjum.
Książka przedstawia historię chronologicznie, nie w ujęciu problemowym. Ostrogorski skupia się na poruszeniu kwestii specyfiki oraz charakteru rządzenia poszczególnych władców,omawiając niejako przy okazji aspekty polityczne, gospodarcze, terytorialne, wojskowe oraz kulturowe. Robi to wszystko z niesamowitą dokładnością.
Nieoceniona pomoc dla chcących poznać dogłębnie historię Wschodniego Cesarstwa, dla przeciętnego czytelnika może być jednak zdecydowanie zbyt szczegółowa.

Największym walorem tej książki, jest to, że w jest jedną z niewielu publikacji naukowych dostępnych na polskim rynku dotyczących historii Bizancjum.
Książka przedstawia historię chronologicznie, nie w ujęciu problemowym. Ostrogorski skupia się na poruszeniu kwestii specyfiki oraz charakteru rządzenia poszczególnych władców,omawiając niejako przy okazji aspekty polityczne,...