na sczescie znam kilka motocyklistek, ktore zachowuja sie normalnie... autorka tej ksiazki to antyreklama dla innych motocyklistek. Chwalenie sie wszem i wobec jak to sie jest dziecinnym, niepowaznym i nie zyciowym powala na kolana. Dotarlem ledwo do polowy ksiazki i poszla do wtornego obiegu. Nie jest warta aby postawic ja na polce z ksiazkami. W zaden sposob nie zacheca innych aby poszli jej droga (a swoje juz na motocyklu zjezdzilem) . Wydaje mi sie, ze to jest zmyslona w wiekszosci historia, badz zostalo tam sporo przeklamane (np to, ze jechala tam sama ....) odradzam

na sczescie znam kilka motocyklistek, ktore zachowuja sie normalnie... autorka tej ksiazki to antyreklama dla innych motocyklistek. Chwalenie sie wszem i wobec jak to sie jest dziecinnym, niepowaznym i nie zyciowym powala na kolana. Dotarlem ledwo do polowy ksiazki i poszla do wtornego obiegu. Nie jest warta aby postawic ja na polce z ksiazkami. W zaden sposob nie zacheca...

Sięgnąłem po tę książkę, szukając kolejnych tytułów o motocyklowej turystyce. Póki co "Kobieta na motocyklu" okazała się najsłabsza.
Ogólnie rzecz biorąc bardziej niż zafascynowany przygodami pani Jackowskiej byłem nimi przerażony. Nie byłaby raczej osobą z którą wybrałbym się w taką wyprawę. Zostawianie bagaży samopas, dantejskie sceny po kradzieży kart pamięci a zero troski o prawo jazdy, nazywanie kierowcy burakiem po tym jak wchodzi mu się pod koła na ulicy... Z każdą kolejną stroną zastanawiałem się tylko czy w ogóle uda się jej wrócić do Polski. Do tego cała masa nawiązań do tego że jest kobietą, że jest nierozgarnięta, że bałaganiara. Rozumiem, że tytuł książki sugeruje pewien styl pisania ale był on przejaskrawiony i przesadzony. Za dużo opisów podrywania przez miejscowych i rozmów z motocyklem a za mało prób "wciągnięcia nas" w tą podróż. Pomimo bogatej wyobraźni i miłości do "dwóch kółek" po prostu "nie czułem" tej książki i wyższej oceny nie mogę wystawić

Sięgnąłem po tę książkę, szukając kolejnych tytułów o motocyklowej turystyce. Póki co "Kobieta na motocyklu" okazała się najsłabsza.
Ogólnie rzecz biorąc bardziej niż zafascynowany przygodami pani Jackowskiej byłem nimi przerażony. Nie byłaby raczej osobą z którą wybrałbym się w taką wyprawę. Zostawianie bagaży samopas, dantejskie sceny po kradzieży kart pamięci a zero...

Aby zmienić swoje nudne życie, wystarczy jeden odważny krok. Anna Jackowska porzuca pracę biurową i wyrusza w samotną podróż na motocyklu do Syrii i Jordani, by na nowo odkryć siebie.

Na samym wstępie się przyznaję: nie przeczytałam całej książki. Dotarłam jedynie do połowy i to ledwo. Nigdy nie interesowałam się literaturą podróżniczą, jednak skusił mnie tytuł tej książki - "Kobieta na motocyklu" - więc postanowiłam przeczytać. Niestety od samego początku ta wyprawa Anny Jackowskiej mnie nie wciągała, ale chyba tylko dlatego, że potwierdziło się to, iż taka literatura po prostu nie jest dla mnie.
Dlaczego więc chociaż te cztery "gwiazdki" za nieprzeczytaną w całości książkę? Bo doskonale rozumiem autorkę i jej zespolenie się z motocyklem w czasie podróży. Sama jestem aktywną motocyklistką i wiem, jak jazda na tej wspaniałej maszynie jest milion razy bardziej ekscytująca, wyzwalająca i dająca poczucie nieograniczonej wolności, od jazdy chociażby samochodem. Podziwiam Jackowską za odwagę i determinację wyruszenia w taką podróż. Odkrywała nowe miejsca, poznawała inną kulturę i tamtejszych ludzi, ale przede wszystkim stawała się tym, kim chciała być - kobietą na motocyklu. A to pozwala spojrzeć na świat z naprawdę ciekawego punktu widzenia.

Aby zmienić swoje nudne życie, wystarczy jeden odważny krok. Anna Jackowska porzuca pracę biurową i wyrusza w samotną podróż na motocyklu do Syrii i Jordani, by na nowo odkryć siebie.

Na samym wstępie się przyznaję: nie przeczytałam całej książki. Dotarłam jedynie do połowy i to ledwo. Nigdy nie interesowałam się literaturą podróżniczą, jednak skusił mnie tytuł tej książki...

autorka mnie nie zaskoczyła.w zasadzie spodziewałam sie humorystycznych komentarzy, ciekawych opowiadań.śmiało można ja przeczytać i być pewnym,ze się nie rozczarujemy.

autorka mnie nie zaskoczyła.w zasadzie spodziewałam sie humorystycznych komentarzy, ciekawych opowiadań.śmiało można ja przeczytać i być pewnym,ze się nie rozczarujemy.

Przeczytałam jednym tchem i już zamówiłam kolejną książkę :)

Przeczytałam jednym tchem i już zamówiłam kolejną książkę :)

"Kobieta na motocyklu" Anny Jackowskiej jest dawką pozytywnej energii. Aż człowieka ciągnie, żeby wsiąść na dwukołowiec z silnikiem i pojechać, gdzie oczy poniosą (z przerwami na herbatę).
Szczerze mówiąc na początku bałam się o bohaterkę. Jak to, kobieta? Sama? Do Azji? Przecież... Jak to było... Albo wróci bez motocykla, albo bez cnoty. Albo w ogóle.
Otóż nie. Gościnność tych ludzi, ich troska i życzliwość były bardzo miłym zaskoczeniem. Oczywiście zdarzały się wyjątki od reguły, ale wyjątki są wszędzie.
Bardzo przypadł mi do gustu pomysł pani Anny na napisanie książki. A już zwłaszcza przedstawienie GS - a nie jako maszyny, a jako towarzysza podróży. No i jeszcze ten dystans do siebie... To wszystko sprawiło, że czytało mi się z prawdziwą przyjemnością.

"Kobieta na motocyklu" Anny Jackowskiej jest dawką pozytywnej energii. Aż człowieka ciągnie, żeby wsiąść na dwukołowiec z silnikiem i pojechać, gdzie oczy poniosą (z przerwami na herbatę).
Szczerze mówiąc na początku bałam się o bohaterkę. Jak to, kobieta? Sama? Do Azji? Przecież... Jak to było... Albo wróci bez motocykla, albo bez cnoty. Albo w ogóle.
Otóż nie. Gościnność...

Kiedyś chciałam mieć swój własny motor i prawo jazdy. Dzisiaj już o tym nie marz. Może wydoroślałam, stałam się bardzie przewidująca. Pozostała chęć podróżowania, dlatego wypożyczyłam "Kobietę na motocyklu" i odbyłam z Nią podróż.

Kiedyś chciałam mieć swój własny motor i prawo jazdy. Dzisiaj już o tym nie marz. Może wydoroślałam, stałam się bardzie przewidująca. Pozostała chęć podróżowania, dlatego wypożyczyłam "Kobietę na motocyklu" i odbyłam z Nią podróż.

Zawiodłam się. Na prawdę się zawiodłam. Idea fajna, autorka wydaje się być fajną kobitką, a książka jest po prostu marna. Czasami książki podróżnicze ratuja fantastyczne zdjęcia, niestety tutaj widać, że autorka nie ma pojęcia o fotografii a zdjęcia są straszne(wyglądają jak zdjęcia japońskich turystów strzelane "małpką" na oślep). Akcja jest nierówna, jest masa dłużyzn. Bywały miejsca kiedy akcja płynęła, a przeczytane kartki razem z nią, niestety niewiele takowych się zdarzylo. Jedyne co ratuje tą książkę to wplatanie ciekawych anegdod historyczno-kultorowych.

Zawiodłam się. Na prawdę się zawiodłam. Idea fajna, autorka wydaje się być fajną kobitką, a książka jest po prostu marna. Czasami książki podróżnicze ratuja fantastyczne zdjęcia, niestety tutaj widać, że autorka nie ma pojęcia o fotografii a zdjęcia są straszne(wyglądają jak zdjęcia japońskich turystów strzelane "małpką" na oślep). Akcja jest nierówna, jest masa dłużyzn....

Kobieta na motorze" –Anna Jackowska- pewnego dnia Anna Jackowska postanawia zmienić swoje dotychczasowe życie i spełnić swoje marzenie zmieniając radykalnie plany na najbliższy czas. Rezygnuje z pracy za biurkiem i wyrusza w samotną podróż do Syrii i Jordanii. Na motorze. Nie jest to jednakże wycieczka w stylu typowych turystycznych wyjazdów,skupiających się na znanych budowlach i ograniczających się do widoków z okien klimatyzowanego busa czy luksusowych hoteli. Większości informacji, którymi dzieli się z nami Ania, nie znajdziemy w żadnym przewodniku turystycznym, a ilość przygód i tempo zdarzeń sprawia, że zaczynam wierzyć, że nie ma rzeczy niemożliwych. W dodatku książka pisana jest z lekko, z humorem i ogromnym pokładem pozytywów.

Kobieta na motorze" –Anna Jackowska- pewnego dnia Anna Jackowska postanawia zmienić swoje dotychczasowe życie i spełnić swoje marzenie zmieniając radykalnie plany na najbliższy czas. Rezygnuje z pracy za biurkiem i wyrusza w samotną podróż do Syrii i Jordanii. Na motorze. Nie jest to jednakże wycieczka w stylu typowych turystycznych wyjazdów,skupiających się na znanych...

To za co cenię tą książkę, to ilość informacji której trudno dowiedzieć się z standardowych przewodników, to za co cenię autorkę to odwaga i otwartość na nowych ludzi i ich kulturę
a to co mi się nie podobało to częste powtarzanie, że jest "babą" i dla mnie-głupie katalogowanie kobiet jako inny typ człowieka.

To za co cenię tą książkę, to ilość informacji której trudno dowiedzieć się z standardowych przewodników, to za co cenię autorkę to odwaga i otwartość na nowych ludzi i ich kulturę
a to co mi się nie podobało to częste powtarzanie, że jest "babą" i dla mnie-głupie katalogowanie kobiet jako inny typ człowieka.