"Hubert Meyer podczas jednego ze śledztw popełnił istotny błąd w określeniu profilu podejrzanego, dlatego zdecydował się porzucić pracę w policji. Stary przyjaciel prosi go jednak o pomoc w przesłuchaniu młodej kobiety w związku z zaginięciem jej dziewięcioletniej córki. Policjanci próbują łączyć tę sprawę z bestialskim zabójstwem 11-letniego Amadeusza, którego matka jest szanowaną w mieście florystką. Okazuje się, że była ona ostatnią osobą, która widziała Zosię żywą. Florystka początkowo pomaga w poszukiwaniach, ale gdy ciało dziecka zostaje odnalezione na tym samym cmentarzu, gdzie pochowano Amadeusza, staje się główną podejrzaną."

Na samym początku chcę rozwiać wszystkie Wasze wątpliwości. A mianowicie nie czytałam 2 tomu książki pani Bondy "Tylko martwi nie kłamią", ponieważ po pierwsze jej nie mam. Po drugie jest w bibliotece, ale od 2 lat jest wypożyczona przez jedną osobę i do tej pory nieoddana.
Ale do książki.
"Florystka" ma 576 str. i według obliczeń miałam ją czytać w ciągu 2 tygodni. No niestety czytałam ją 3 tygodnie. I to nie jest wina książki, tylko moja i mojego braku czasu.
"Florystka" bardzo mi się podobała.
Autorka z każda stroną, z każdym przesłuchanym świadkiem, z każdą poszlaką porozrzucała okruszki, które dawały nowe światło na sprawę, i niewyjaśnione wydarzenia sprzed lat.
Ale nie dałam się oszukać, ponieważ ja się domyśliłam kto jest sprawcą zabójstwa Zosi - przy scenie, która dla zwykłego czytelnika, który czyta mało kryminałów może być najzwyklejszą sceną jaką czytał.
Dla mnie, osoby, która trochę na swoim koncie ma przeczytanych kryminałów to jedna scena, zdarzenie zmienia dosłownie sporo.
Fakt był moment w tej książce, że myślałam że się mylę, i autorka daje mi pstryczka w nos.
Od początku bardzo nie lubiłam komendanta Pileckiego. Na każdym kroku pokazywał jak bardzo nielubi Leny i Meyera, i za każdy razem podkładał im kłody, aby przypadkiem czegoś nie odkryli pod jego lub kogoś adresem.
Domański nie mój typ. Ciężko było mi mu zaufać - widać na przestrzeni książki.
Meyer - profiler pierwsza klasa, chociaż miał "parę" potknięć, ale na swoje szczęście wychodzi rakiem.
Ocena 8️⃣/🔟🌟.

"Hubert Meyer podczas jednego ze śledztw popełnił istotny błąd w określeniu profilu podejrzanego, dlatego zdecydował się porzucić pracę w policji. Stary przyjaciel prosi go jednak o pomoc w przesłuchaniu młodej kobiety w związku z zaginięciem jej dziewięcioletniej córki. Policjanci próbują łączyć tę sprawę z bestialskim zabójstwem 11-letniego Amadeusza, którego matka jest...

Pani Bonda nie zawiodła mnie jeszcze nigdy. Kolejna jej bardzo dobra książka.

Pani Bonda nie zawiodła mnie jeszcze nigdy. Kolejna jej bardzo dobra książka.

Po "Kobiecie w walizce" ponownie spotykam się z Hubertem Meyerem. #florystka to trzeci tom serii z tym śledczym. Cała seria zaś liczy 9 części.

Hubert Meyer zostaje ściągnięty to pomocy przy poszukiwaniach zaginionej Zosi. Sprawa zaczyna przypominać zabójstwo chłopca, które wydarzyło się kilka lat temu. Czy to naśladowca, skoro tamten winny siedzi w więzieniu? Czy te sprawy są ze sobą powiązane?

Historia bardzo mnie wciągnęła już od samego początku. Książka w dobitny sposób ukazuje ból po stracie dziecka i manipulacje na jakie są podatne osoby, które nie potrafią przejść żałoby. Mnogość podejrzanych, częste zwroty akcji, utrudnianie śledztwa i duet Meyera z Leną, między którymi iskrzy sprawia, że ciężko się oderwać. I już kiedy czytelnik myśli, że wie kim jest zabójca, autorka zaskakuje. Polecam pomimo grubości i chętnie przeczytam pozostałe tomy z cyklu 😉

Po "Kobiecie w walizce" ponownie spotykam się z Hubertem Meyerem. #florystka to trzeci tom serii z tym śledczym. Cała seria zaś liczy 9 części.

Hubert Meyer zostaje ściągnięty to pomocy przy poszukiwaniach zaginionej Zosi. Sprawa zaczyna przypominać zabójstwo chłopca, które wydarzyło się kilka lat temu. Czy to naśladowca, skoro tamten winny siedzi w więzieniu? Czy te...

Nie jest to zła książka, ale jednak brak jej czegoś co wybijałoby ją ponad przeciętność. Autorka ma w swoim dorobku lepsze kryminały.

Nie jest to zła książka, ale jednak brak jej czegoś co wybijałoby ją ponad przeciętność. Autorka ma w swoim dorobku lepsze kryminały.

Stos hańby zaczyna się kurczyć a mi do szczęścia brakuje jeszcze jeden tom z Hubertem, który zalega od dawna.
Mam nadzieję, że do końca miesiąca będę na bieżąco. 🤣

Florystka to kolejna z tych grubasków. Trochę mi zeszło i nie żałuję oni chwili. Hubert Meyer to jeden z moich ulubionych bohaterów i z czystą przyjemnością sięgam po te książki.

Książka jest długa i pełna zamieszania. Podejrzanych wielu a proliferzy, tak bo w tej książce jest ich dwóch 🤣 robią wszystko, żeby rozwiązać zagadkę.

Przed laty znaleziono zwłoki chłopca, teraz znika dziewczynka, a według Huberta te zbrodnie mają ze sobą coś wspólnego. Zgładzą się wiek, postura, nawet podobieństwo stroju jest porażające. Niestety nie wszyscy są tak optymistycznie nastawieni, może dlatego, że zabójca Amadeusza siedzi w więzieniu.
W sprawę zamieszana jest florystka, matka zabitego przed laty chłopca. Okazuje się, że doskonale znała dziewczynkę, a nawet w tajemnicy się z nią przyjaźniła.

Zakończenie fascynujące, na pewno niespodziewane, a całe wyjaśnienie sprawy wbiło mnie w fotel. Florystka jest tylko jedna, to ona kocha kwiaty, żyje przyrodą.

Polecam 💪💪💪

Stos hańby zaczyna się kurczyć a mi do szczęścia brakuje jeszcze jeden tom z Hubertem, który zalega od dawna.
Mam nadzieję, że do końca miesiąca będę na bieżąco. 🤣

Florystka to kolejna z tych grubasków. Trochę mi zeszło i nie żałuję oni chwili. Hubert Meyer to jeden z moich ulubionych bohaterów i z czystą przyjemnością sięgam po te książki.

Książka jest długa i pełna...

Książka bardzo długa, ale czytało się dobrze, szybko i ciekawie. Polecam .

Książka bardzo długa, ale czytało się dobrze, szybko i ciekawie. Polecam .

Początek książki na prawdę daje oddech, i Hubertowi i czytelnikowi, ten krajobraz, las, woda, śpiew ptaków. Coś pięknego.
Nie każdemu ta książka i styl pisania Pani Katarzyny przypadnie do gustu, ale mam dobrą radę, zawsze książkę można odsprzedać i kupić inną. 😇

Początek książki na prawdę daje oddech, i Hubertowi i czytelnikowi, ten krajobraz, las, woda, śpiew ptaków. Coś pięknego.
Nie każdemu ta książka i styl pisania Pani Katarzyny przypadnie do gustu, ale mam dobrą radę, zawsze książkę można odsprzedać i kupić inną. 😇

Rozpisała się pani Bonda bardzo obszernie... Materiału starczyłoby na dwie powieści. Mimo to kryminał jako taki przypadł mi do gustu. Choć wątek zamordowanych dzieci i traumy rodziców jest przygnębiający- dla mnie jako rodzica śmierć lub krzywda najmłodszych to trudny temat.
Zaciekawiła mnie postać profilera Huberta Meyera, a że serię zacząłem trochę nie po kolei i nie miałem okazji poznać tego bohatera wcześniej, na pewno nie odmówię sobie przeczytania poprzednich tomów.
Ów profiler to były pracownik policji w Katowicach, obecnie mieszkający na Podlasiu. Pożegnał się z katowicką placówką po tym, gdy popełnił błąd w śledztwie. Właśnie w związku z tą porażką zawodową podjął decyzję o zrezygnowaniu z funkcji i przeprowadzce.
Meyer zostaje poproszony przez dawnego przyjaciela z białostockiej policji o pomoc w śledztwie. Chodzi tu o zaginioną, a jak się później okazuje, zamordowaną dziewięciolatkę, Zosię Sochecką. Okazuje się, że ta sprawa może mieć związek z morderstwem innego dziecka, jedenastoletniego Amadeusza, popełnionym kilka lat wcześniej. Matka tego chłopca (tytułowa florystka) jest ostatnią osobą widzącą Zosię żywą, a ponadto ciało dziewczynki znaleziono na cmentarzu w pobliżu grobu Amadeusza.
Wątków pobocznych autorka naprawdę sobie tu nie żałowała. Niektóre bardziej uzasadnione, niektóre mniej. Mocną stroną na pewno są opisy miejsc, w których dzieje się akcja.

Rozpisała się pani Bonda bardzo obszernie... Materiału starczyłoby na dwie powieści. Mimo to kryminał jako taki przypadł mi do gustu. Choć wątek zamordowanych dzieci i traumy rodziców jest przygnębiający- dla mnie jako rodzica śmierć lub krzywda najmłodszych to trudny temat.
Zaciekawiła mnie postać profilera Huberta Meyera, a że serię zacząłem trochę nie po kolei i nie...

Trochę faktycznie za dużo opisów postaci, ale mi to nie przeszkadzało. Książka była dla mnie cały czas ciekawa. Z tyłu głowy myślami zastanawiałam się kto zabił. Skończyła się jak dla mnie intersująco. Nie sądziłam, że finał będzie taki jaki jest. Polecam.

Trochę faktycznie za dużo opisów postaci, ale mi to nie przeszkadzało. Książka była dla mnie cały czas ciekawa. Z tyłu głowy myślami zastanawiałam się kto zabił. Skończyła się jak dla mnie intersująco. Nie sądziłam, że finał będzie taki jaki jest. Polecam.

,,Florystka" to całkiem dobrze napisany kryminał, akcja jest dynamiczna, wątki się z sobą łączą, główny bohater zyskał na wyrazistości. Hubert Meyer zostaje poproszony o zajęcie się sprawą zaginięcia dziewięcioletniej Zosi, przesłuchuję kobieta, która była ostatnią osobą jaką ją widziała, gdy ciało dziecka zostaję odnalezione na cmentarzu gdzie został pochowany tragicznie zmarły syn tej kobiety sprawa się komplikuję. Dobry kryminał z ciekawą zagadką i zawiłą fabułą. Akurat w tej części wszystko mi się ładnie spinało, a oczekiwać nie miałam dużych po powieści ,,Tylko martwi nie kłamią", która w ogóle nie przypadła mi do gustu, więc było miłe zaskoczenie.

,,Florystka" to całkiem dobrze napisany kryminał, akcja jest dynamiczna, wątki się z sobą łączą, główny bohater zyskał na wyrazistości. Hubert Meyer zostaje poproszony o zajęcie się sprawą zaginięcia dziewięcioletniej Zosi, przesłuchuję kobieta, która była ostatnią osobą jaką ją widziała, gdy ciało dziecka zostaję odnalezione na cmentarzu gdzie został pochowany tragicznie...