Ta ksiazka jest strasznie ciezka w odbiorze. Nawet biorac poprawke na realia sredniowieczne i traktowanie kobiet jako wlasnosci, przysiegam ze zgrzytalam zebami i niemalze darlam na sobie szaty z frustracji nad glownym bohaterem i generalnie przekichaną sytuacja glownej bohaterki. Jakies 80% ksiazki to bardzo obrazowy przyklad syndromu sztokholmskiego i mozna dostac od niej delikatnej apopleksji. Dlaczego wiec daje az 8 gwiazdek? Z trzech powodow:

1. Autorce udalo sie sprawic ze autentycznie przezywa sie emocje razem z bohaterka, a wszystko jest lepsze niz obojetnosc wobec fabuly. Fakt ze wiekszosc tych emocji to zlosc to juz inna kwestia, niemniej doceniam fakt ze ksiazka nie jest „letnia”.

2. W bardzo przerysowany i niezbyt subtelny sposob, ale jednak w miare skutecznie, dotyka dosc uniwersalnych prawd rzadzacych zwiazkami. W zasadzie mozna nawet jakies madre przemyslenie uszczknac dla siebie, pomimo calej tej frustracji i wkurzenia.

3. Zakonczenie jest na tyle mile, ze wzglednie wynagradza wszystkie te parszywe emocje ktorych musimy doswiadczyc zeby do niego dotrzec.

Podsumowujac - polecam osobom ktore nie rzucaja ksiazka przez pol pokoju i nie maja zepsutego dnia, kiedy bohater zasluguje na powolne tortury, a bohaterce sie wiecznie dostaje za niewinnosc. Jesli juz ktos sie skusi - wytrwajcie do zakonczenia, zrobi Wam sie troche lepiej ;)

Ta ksiazka jest strasznie ciezka w odbiorze. Nawet biorac poprawke na realia sredniowieczne i traktowanie kobiet jako wlasnosci, przysiegam ze zgrzytalam zebami i niemalze darlam na sobie szaty z frustracji nad glownym bohaterem i generalnie przekichaną sytuacja glownej bohaterki. Jakies 80% ksiazki to bardzo obrazowy przyklad syndromu sztokholmskiego i mozna dostac od niej...

"Tajemnica Dworu Rosehaven" to druga książka spośród trzech tej autorki, które kupiłam zupełnie w ciemno licząc, że odkryje jakąś nową perełkę 😉
Trochę żałuję, że przygody z twórczością Pani Coulter nie zaczęłam właśnie tą pozycją, bo jest zdecydowanie lepsza od poprzedniej.
Historia tą opowiada o typowej relacji od nienawiści do miłości - dwójka zupełnie sobie obcych,  niezwykle charakternych bohaterów zostaję zmuszona do ślubu, by Severinowi zapewnić środki do wyratowania jego podupadłej posiadłości,a Hastings bezpieczeństwo jej i majątkowi pozostawionemu przez jej ojca.
Hasting i Severin to dwójka młodych,  obdarzonych nienajłatwiejszymi charakterami postaci, która początkowo nie może wymienić ze sobą kilku zdań bez awantury, iskry aż czuć w powietrzu, a dodatkowo ich małżeństwo jest nie w smak pewnemu okrutnemu i pozbawionemu wszelkich hamulców mężczyźnie,  który sam chciał poślubić dziedziczkę, a teraz planuje usunięcie ze sceny jej świeżo poślubionego męża i byłej ukochanej Severina, która teraz jako wesoła wdówka po znienawidzonym przez siebie starym mężu, chce odzyskać przystojnego, młodego i odważnego Severina..biorąc pod uwagę wybuchowość charakterów Severina i Hasting ta dwójka nieźle między nimi namiesza🙈
W tle pewna nienawidząca mężczyzn znachorka, która zmienia zdanie, najbardziej wyrachowane i wstrętne dziecko jakie spotkałam dotychczas w literaturze i duet opiekunki z dzieciństwa i służącej, które próbują nauczyć niedoświadczoną Hastings w jaki sposób może trochę "wychować" sobie męża 😁
Jedyną uwagą jaką mam jest rozwiązanie "tajemnicy tytułowego Dworu. Była to kwestia zupełnie nieistotna dla fabuły, a jej rozwiązanie zajęło raptem parę stron.
Jeśli miałabym coś polecić tej autorki to na razie byłaby to tylko " Tajemnica...",
o tym jaką pozycję zajmie tą książka pośród pochłanianianych przeze mnie w ostatnim czasie romansów historycznych, okaże się za jakiś czas, gdy zdążę "wchłonąć" ich jeszcze więcej 🙈

"Tajemnica Dworu Rosehaven" to druga książka spośród trzech tej autorki, które kupiłam zupełnie w ciemno licząc, że odkryje jakąś nową perełkę 😉
Trochę żałuję, że przygody z twórczością Pani Coulter nie zaczęłam właśnie tą pozycją, bo jest zdecydowanie lepsza od poprzedniej.
Historia tą opowiada o typowej relacji od nienawiści do miłości - dwójka zupełnie sobie obcych, ...

Sugerując się tytułem, spodziewałam się nieco innej historii. Myślałam, że bohaterka po wyjściu za mąż zamieszka w tytułowym dworze, gdzie będzie odkrywać jego mroczne tajemnice, a tu wszystko potoczyło się zupełnie inaczej. Rosehaven jest co prawda dla bohaterów zagadką, posiadłością, do której ojciec bohaterki regularnie posyłał pieniądze, nie wiadomo po co, na co i dla kogo. Wyjaśnienie tajemnicy nie jest jednak zbyt spektakularne, a sam wątek dworu nie jest nawet główną osią fabuły, więc tytuł książki dość randomowy. Mimo wszystko książkę miło się czytało. Polubiłam średniowieczne romanse tej autorki, niektóre bardziej, niektóre mniej, choć trzeba przy nich porzucić współczesne myślenie odnośnie roli kobiety w społeczeństwie, żeby się niepotrzebnie nie irytować, no i być nastawionym na to, że będzie dość surowo i brutalnie.

Sugerując się tytułem, spodziewałam się nieco innej historii. Myślałam, że bohaterka po wyjściu za mąż zamieszka w tytułowym dworze, gdzie będzie odkrywać jego mroczne tajemnice, a tu wszystko potoczyło się zupełnie inaczej. Rosehaven jest co prawda dla bohaterów zagadką, posiadłością, do której ojciec bohaterki regularnie posyłał pieniądze, nie wiadomo po co, na co i dla...

Hastings, córka hrabiego, główna bohaterka dość niewpasowana jak na realia, w których żyły ówczesne kobiety (a jest rok 1277) musi wypełnić wolę umierającego ojca i poślubić Severina, który nie tylko przyczyni się do przedłużenia linii rodu Trent, ale da bezpieczeństwo i jej, i rozległym ziemią ,jakimi dysponował jej ojciec.
Niestety, młody małżonek moze jedynie pomarzyć by jego żona darzyła go respektem. Daleko jej do okazywania poszanowania jego woli, a już na pewno nie myśli by być na każde jego zawołanie.
Powieść rozwija się i owszem, będą oznaki sympatii, ale żeby namiętność scaliła tych dwoje to Severin będzie się musiał przyłożyć do nauki, jak postępować z tą szczególną kobietą. To nie kobieta, na której można wymóc posłuszeństwo. Z kolei ona młoda, niedoświadczona, mylnie odbiera jego podejście i wciąż reaguje buntowniczo.
Dialogi są prowadzone z iskrą, bo podczas rozmów głównych bohaterów trudno mówić o chłodnym, wystudiowanym języku średniowiecznych ludzi, są raczej podkreśleniem dla ich ścierających się charakterów.
Są młodzi, brak im opanowania, ale wkrótce pojawiają się chęci i gotowość, i ...namiętność rozkwita, tak samo jak sceny w książce.

Nie wiem czego by tu szczególnego wymagać od romansu historycznego. Jedynie tego, by był nakreślony ten specyficzny rys oddający klimatem dawne czasy. Pomocny w pozytywnym odbiorze jest też zawsze styl prowadzonej narracji, a Coulter spisuje się w obu tych kwestiach świetnie zapewniając udane chwile z lekturą.
Jeśli ma się ochotę na romans, to dlaczego by nie ten w średniowiecznej aurze rycerskości ;)

Hastings, córka hrabiego, główna bohaterka dość niewpasowana jak na realia, w których żyły ówczesne kobiety (a jest rok 1277) musi wypełnić wolę umierającego ojca i poślubić Severina, który nie tylko przyczyni się do przedłużenia linii rodu Trent, ale da bezpieczeństwo i jej, i rozległym ziemią ,jakimi dysponował jej ojciec.
Niestety, młody małżonek moze jedynie pomarzyć by...

Tak, to była naprawdę przyjemna książka. Czytając przeszłam przez wiele uczuć, od złości i wściekłości poprzez uśmiech i radość do wzruszeń. Polubiłam główną bohaterkę Hastings i jej upartego męża Severina, któremu na szczęście oczy się otworzyły w odpowiednim momencie. Ta para będzie jedną z moich ulubionych tej autorki.

Tak, to była naprawdę przyjemna książka. Czytając przeszłam przez wiele uczuć, od złości i wściekłości poprzez uśmiech i radość do wzruszeń. Polubiłam główną bohaterkę Hastings i jej upartego męża Severina, któremu na szczęście oczy się otworzyły w odpowiednim momencie. Ta para będzie jedną z moich ulubionych tej autorki.

Romans, którego akcja dzieje się w głębokim średniowieczu, wśród zimnych kamiennych zamków, w czasach okrutnych, kiedy to córka władcy jednego ze wspomnianych zamków zmuszona zostaje poślubić obcego mężczyznę. Jest on oschły, nerwowy, przez co łatwo wybucha gniewem, nie toleruje sprzeciwu. Dlatego tym bardziej denerwuje go młoda i niezależna dziewczyna. Jednak jak to w romansach bywa, w toku akcji małżonkowie poznają siebie i wybucha miłość. W powieści całkiem sporo jest wątków erotycznych :P

Romans, którego akcja dzieje się w głębokim średniowieczu, wśród zimnych kamiennych zamków, w czasach okrutnych, kiedy to córka władcy jednego ze wspomnianych zamków zmuszona zostaje poślubić obcego mężczyznę. Jest on oschły, nerwowy, przez co łatwo wybucha gniewem, nie toleruje sprzeciwu. Dlatego tym bardziej denerwuje go młoda i niezależna dziewczyna. Jednak jak to w...