To jeden z albumów w którym geniusz Andreasa objawia się w pełnej kracie. To cały Andreas: scenariusz, rysunek i kolory (tak, ten album jest bez Isy Cochet). I wyszło coś niesamowitego. Już w tomie "Zejście" w serii Rork Andreas miał okazję eksperymentować z bielą. W tym albumie puścił cugle swojej fantazji i kreatywności. Te cudowne śniegowe pejzaże, otwarte kadry, odcienie śniegu. Coś niesamowitego! Andreas objawia amor vacui gdzie idealnie integruje pustkę bieli w swoje kadry i plansze. Idealnie tez dobiera też narzędzie rysunku - od piórka do miękkiego ołówka (?) czy węgielka (?),tam gdzie potrzebuje łagodnej kreski. Noc nad śniegowym pustkowiem wyszła mu idealnie. Poprzedni tom zapowiadał formę albumu 13, jednak wyjaśnienie dlaczego nie pada ani jedno słowo jest nieco inne. I ma idealny sens. Nawet członkowie śnieżnego plemienia mają charakterystyczny element ubioru. Już od poprzedniego tomu Andreas szykuje nas do tomu 14. Także i w tym tomie pojawia się sugestywny element. Ale idzie nawet dalej... ale tzreba być bardzo uważnym :) Nie, nie będę podpowiadał. Jeśli miałbym wskazać co zrobiło na mnie największe wrażenia to na pewno kadr w którym widzimy całą wioskę śniegowego plemienia. Ich namioty wyglądają jak łodzie z żaglami wspinające się po fali. O! Jest też element humorystyczny... splątane tropy pewnego złodzieja albo naśladownictwo dzieci. Odnajdujemy też elementy wcześniejszych tomów... coś się kroi. Ewidentnie Adreas przygotowuje nas do ostrej jazdy.

To jeden z albumów w którym geniusz Andreasa objawia się w pełnej kracie. To cały Andreas: scenariusz, rysunek i kolory (tak, ten album jest bez Isy Cochet). I wyszło coś niesamowitego. Już w tomie "Zejście" w serii Rork Andreas miał okazję eksperymentować z bielą. W tym albumie puścił cugle swojej fantazji i kreatywności. Te cudowne śniegowe pejzaże, otwarte kadry,...

W życiu nie sądziłam, że zachwyci mnie komiks bez tekstu. A jednak! Same rysunki... Ale jakie! Te kadry, zarówno plansze na całe strony jak i charakterystyczne dla Andreasa paski są zachwycające, kolory wprost oszałamiają. Na dodatek powody, dla których w tej części nie ma ani grama tekstu są tak cudownie spójne ze sobą, że pozostaje mi jedynie kolejny raz wyznać miłość Andreasowi 🤭.
Ten album jest obłędny.

W życiu nie sądziłam, że zachwyci mnie komiks bez tekstu. A jednak! Same rysunki... Ale jakie! Te kadry, zarówno plansze na całe strony jak i charakterystyczne dla Andreasa paski są zachwycające, kolory wprost oszałamiają. Na dodatek powody, dla których w tej części nie ma ani grama tekstu są tak cudownie spójne ze sobą, że pozostaje mi jedynie kolejny raz wyznać miłość...

Jak stworzyć wciągający komiks opowiadający ciekawą historię tylko za pomocą obrazków, nie stosując tekstu? Wystarczy być Andreasem! Ten autor kolejny już raz mnie zaskakuje. Komiks jest świetnie narysowany, akcja rozgrywa się w zimowych klimatach więc dominuje tu biel. Ten fakt został zmyślnie wykorzystany do zaprojektowania całego albumu, począwszy od białej okładki bez tytułu. Spójne, skończone dzieło. Polecam!

Jak stworzyć wciągający komiks opowiadający ciekawą historię tylko za pomocą obrazków, nie stosując tekstu? Wystarczy być Andreasem! Ten autor kolejny już raz mnie zaskakuje. Komiks jest świetnie narysowany, akcja rozgrywa się w zimowych klimatach więc dominuje tu biel. Ten fakt został zmyślnie wykorzystany do zaprojektowania całego albumu, począwszy od białej okładki bez...