(...) i znowu objawiła mu się twarz Syna Diabła, ten wzrok, jakim spojrzał na niego Nefilim. Ponownie poczuł wzbierającą w nim ciemność - strach, który wypełniał go przez wieki jak krew w jego żyłach mimo, że dotychczas tego nie przeczuwał. Nigdy przedtem nie czuł takiego słowa jak to na swoich wargach, a kiedy podniósł się na nogi i wypuścił je jako potężny krzyk ze swoich płuc, wydawało mu się, że jego istota załamała się w sobie, jakby została porwana przez burzę, która narodziła się z niego samego i odbiła się w oczach Syna Diabła, któremu zawdzięczał życie. W tym spojrzeniu nie znajdował się żaden gniew, nie. On był lustrem jak anioł był nim kiedyś dla ludzi. Odbijało w sobie ciemność Avartosa i jej odbicie, które dostało imię, na jakie zasłużyło: strach. I po strachu przyszło coś innego, coś, co wydawało się Avartosowi obce, coś, co było tylko pojęciem jak rzadkie zwierzę albo roślina, którego nigdy nie spotkał. Syn Diabła czuł to, kiedy spoglądał na niego, czuł, kiedy Avartos konał, a on pozostawił to aniołowi w ciemności jako dar od światła. Syn Diabła nie czuł złości, żadnej satysfakcji, żadnego gniewu. Spojrzał w ciemność Avartosa, mrok, który chyba każdy inny o rozumie zabrałby, spokojnie zajrzał i nie poczuł nic innego jak - współczucie.

(...) i znowu objawiła mu się twarz Syna Diabła, ten wzrok, jakim spojrzał na niego Nefilim. Ponownie poczuł wzbierającą w nim ciemność - st...

- Bez strachu - wyszeptał, a Nando usłyszał, że mówienie sprawiało mu trud. - Śmierć nie jest czymś, czego powinno się bać.

- Bez strachu - wyszeptał, a Nando usłyszał, że mówienie sprawiało mu trud. - Śmierć nie jest czymś, czego powinno się bać.

- Są miejsca, które są jak wnętrze anioła - powiedział Antonio i otworzył oczy. - Nie takiego, jakim ja jestem, lecz takiego naprawdę, prawdziwego anioła. To miejsce jest tęsknotą i śmiercią, ale także życiem. To miejsce jest wiecznością i nią pozostanie - na zawsze.

- Są miejsca, które są jak wnętrze anioła - powiedział Antonio i otworzył oczy. - Nie takiego, jakim ja jestem, lecz takiego naprawdę, prawd...