W przeciwieństwie do 1 tomu ten czyta się świetnie (dużo się dzieje) i tylko w środku następuje obyczajowy wyłom od tej reguły.
W poprzedniej części nie było tylko horroru wśród ogromu różnych gatunków literackich. A tutaj mamy i to od 2 części (motyw Rojowców). Brakuje tylko kryminału bo zagadkę w postaci zakodowanych wiadomości też mamy.
Styl cały czas dość ciężki i to nie chodzi tylko o hard s-f, ale niekiedy o prowadzenie narracji. Na początku niezmiernie ciężko połapać cię o co chodzi w tym natłoku informacji w sieci - rozmowa na raz przesyłana kanałami przez wszystkich podłączonych : Kanał 5, 39, 44 itd a potem już nawet bez numeracji, czyli nie wiemy kto jest kto. Można by to zrobić jaśniej.
Potem mamy kilka "rozmów-wierszy" (po lewej stronie mówi jedna osoba po prawej inna).
Warto przez to przebrnąć bo akcja jest tutaj ciekawa (tylko nie potrzebnie przedzielona wątkami z Ziemi - tzn wg mnie lepiej by było jakby była najpierw 1 i 3 część a potem 2 i 4). Najlepsze są : szczególnie wątki ziemskie z Warrenem, pierwsze części, (czyli przygody Nigela i proces poznawania EM-ów) oraz końcówka to szczyty s-f.
Małym minusem jest też podobny wątek jak w pierwszej części - "prześladowanie" Nigela. Jednak z drugiej strony niesamowicie pogłębiony jest tu konflikt Nigela z pewnym panem (nie wymienię imienia żeby nie psuć lektury) - mamy rację po jednej jak i po drugiej stronie. Konflikt murowany.

W przeciwieństwie do 1 tomu ten czyta się świetnie (dużo się dzieje) i tylko w środku następuje obyczajowy wyłom od tej reguły.
W poprzedniej części nie było tylko horroru wśród ogromu różnych gatunków literackich. A tutaj mamy i to od 2 części (motyw Rojowców). Brakuje tylko kryminału bo zagadkę w postaci zakodowanych wiadomości też mamy.
Styl cały czas dość ciężki i to...

Część druga znacznie lepsza niż pierwsza. Jest bardzo poplątana, co jest bardzo charakterystyczne dla tego autora, czasem robi się takie masło maślane, ale myślę, że jest to związane, że Benford nie potrafi niekiedy czegoś ładnie przedstawić. Ogólnie wreszcie nie ma bzdurnych wątków, dzięki temu akcja leci wartko i można się wbić w rytm. Akcja jest wreszcie dobrze lakierowana i główny aspekt rozwija się ciekawie, ogólnie temat miedzygalaktycznej wojny między życiem organicznym a maszynami jest bardzo interesujący a temat dla fana sf pasjonujący. Ciekawe co się zdarzy w tomie trzecim, już się nie mogę doczekać.

Część druga znacznie lepsza niż pierwsza. Jest bardzo poplątana, co jest bardzo charakterystyczne dla tego autora, czasem robi się takie masło maślane, ale myślę, że jest to związane, że Benford nie potrafi niekiedy czegoś ładnie przedstawić. Ogólnie wreszcie nie ma bzdurnych wątków, dzięki temu akcja leci wartko i można się wbić w rytm. Akcja jest wreszcie dobrze...

Ciekawsze niż pierwszy tom dzięki historii, która rozgrywała się na ziemi i dotyczyła ślizgaczy.

Ciekawsze niż pierwszy tom dzięki historii, która rozgrywała się na ziemi i dotyczyła ślizgaczy.

O ile jeszcze fabuła "W oceanie nocy" jest mało prawdopodobna, ale możliwa do spełnienia, jeśli przymknie się oczy na pewne drobiazgi.W tej części sagi suma niesamowitych zbiegów okoliczności zaczyna przekraczać wszelkie standardy nawet jak na sience-fiction. A szkoda bo gdyby tak np. zamiast jednego bohatera wprowadzić kilka postaci rozdzielonych w czasie i przestrzeni to wyszła by z tego naprawdę świetna lektura z ciekawymi pomysłami.

O ile jeszcze fabuła "W oceanie nocy" jest mało prawdopodobna, ale możliwa do spełnienia, jeśli przymknie się oczy na pewne drobiazgi.W tej części sagi suma niesamowitych zbiegów okoliczności zaczyna przekraczać wszelkie standardy nawet jak na sience-fiction. A szkoda bo gdyby tak np. zamiast jednego bohatera wprowadzić kilka postaci rozdzielonych w czasie i przestrzeni to...

Opis trochę nieprzystający.Nigel wyrusza ale nie do jądra galaktyki tylko do innego systemu i nie zdobytym statkiem tylko zbudowanym na wzór statku obcych.Trochę filozofowania,ale czyta się przednio.Tylko ten pomysł,że maszyny latają sobie po kosmosie zabijając wszelkie życie to jakoś do mnie nie przemawia.

Opis trochę nieprzystający.Nigel wyrusza ale nie do jądra galaktyki tylko do innego systemu i nie zdobytym statkiem tylko zbudowanym na wzór statku obcych.Trochę filozofowania,ale czyta się przednio.Tylko ten pomysł,że maszyny latają sobie po kosmosie zabijając wszelkie życie to jakoś do mnie nie przemawia.

Świetna !

Świetna !