malutka książka, jakby od niechcenia, z genialnym pierwszym zdaniem jak trzęsienie ziemi u hitchocka, a potem juz tylko samo zycie i ciepła mądrosc:)

malutka książka, jakby od niechcenia, z genialnym pierwszym zdaniem jak trzęsienie ziemi u hitchocka, a potem juz tylko samo zycie i ciepła mądrosc:)

Dla Aarona, niepełnosprawnego wydawcy poradników dla początkujących, zdominowanego przez apodyktyczną siostrę, szczera i niezależna Dorothy jest niczym powiem świeżego powietrza. Ich małżeństwu kładzie kres, tragiczne zdarzenie. Pewnego dnia drzewo śmiertelnie przygniata siedzącą na werandzie domu Dorothy. Czyt Aaron upora się z bólem po jej stracie? I czy będzie potrafił skorzystać z pomocy żony, powracającej z zaświatów w najmniej oczekiwanych sytuacjach?

Dlaczego Aaronowi wydawało się, że Dorothy wróciła? Ponieważ:
Jeśli znałeś naprawdę dobrze zmarłych i naprawdę uważnie ich słuchałeś, to nawet teraz, gdy już nie żyją, jesteś w stanie wyobrazić sobie, co mogliby powiedzieć. Jaki z tego wniosek? Trzeba słuchać ludzi, i zwracać uwagę na to co robią póki żyją.

Mądra i głęboko poruszająca opowieść o stracie i godzeniu się z losem, okraszona typowym dla autorki humorem, inteligencją oraz przenikliwym spojrzeniem na ludzkie słabości i osobliwości.

Dla Aarona, niepełnosprawnego wydawcy poradników dla początkujących, zdominowanego przez apodyktyczną siostrę, szczera i niezależna Dorothy jest niczym powiem świeżego powietrza. Ich małżeństwu kładzie kres, tragiczne zdarzenie. Pewnego dnia drzewo śmiertelnie przygniata siedzącą na werandzie domu Dorothy. Czyt Aaron upora się z bólem po jej stracie? I czy będzie potrafił...

Nie lubię takich książek. Jest słaba a nawet bardzo słaba. Nie było w niej nic atrakcyjnego, pociągającego, czy choćby zajmującego. Całe szczęście, że był krótka, bo czwartkowe spotkanie DKK spędziłabym na podziwianiu koleżanek.

Nie lubię takich książek. Jest słaba a nawet bardzo słaba. Nie było w niej nic atrakcyjnego, pociągającego, czy choćby zajmującego. Całe szczęście, że był krótka, bo czwartkowe spotkanie DKK spędziłabym na podziwianiu koleżanek.

Dziwna. Niezła. Niebanalna. Intrygująca.

Dziwna. Niezła. Niebanalna. Intrygująca.

hmmm... spodziewałam się czegoś więcej. A może po prostu czegoś innego? Nie wiem? Coś mi w tej książce nie pasuje... Ani mnie nie wzruszyła, ani nie przygnębiła, jedynie rozczarowała. Może autorka ma styl, który do mnie nie trafia?

hmmm... spodziewałam się czegoś więcej. A może po prostu czegoś innego? Nie wiem? Coś mi w tej książce nie pasuje... Ani mnie nie wzruszyła, ani nie przygnębiła, jedynie rozczarowała. Może autorka ma styl, który do mnie nie trafia?

Książka pt. "Pożegnanie dla początkujących" opowiada o Aaronie, mężczyźnie, który stracił żonę (Dorothy) i próbuje się z tym jakoś uporać. Tytuł słusznie sugeruje temat. Książka opowiada o miłości i ogromnej stracie, a także o układaniu sobie całego życia od nowa co nie jest proste. Ta lektura czasami może wywoływać smutek. Tematyka jest trudna, bo opowiada o śmierci najbliższej osoby, ale naprawdę warto ją przeczytać. Książkę tę czyta się szybko. "Pożegnanie dla początkujących" stało się jedną z moich ulubionych książek. Polecam tę pozycję, gdyż pomaga ona oswoić się z tym, co czeka każdego z nas – ze stratą najbliższej osoby.
Książka ukazała się nakładem wydawnictwa Świat Książki

Martyna Kaczmarek

Książka pt. "Pożegnanie dla początkujących" opowiada o Aaronie, mężczyźnie, który stracił żonę (Dorothy) i próbuje się z tym jakoś uporać. Tytuł słusznie sugeruje temat. Książka opowiada o miłości i ogromnej stracie, a także o układaniu sobie całego życia od nowa co nie jest proste. Ta lektura czasami może wywoływać smutek. Tematyka jest trudna, bo opowiada o śmierci...

Książka o niepozornej okładce. Gdyby nie vis maior pewnie nie zwróciłabym na nią uwagi. A wystarczy wziąć ją do ręki, przeczytać opis, nie trzeba się sugerować tym, że autorka jest laureatką prestiżowych nagród. Sam opis intryguje, w połączeniu z dobrym piórem to obietnica książki poruszającej i mądrej. Chociaż niepozorna, niewielka objętościowo, ale wielka treścią.

Aaron pracuje w rodzinnym wydawnictwie, jego żona jest zapracowaną lekarką z powołania. Miłość łącząca ich sprawia, że nie powoduje to niesnasek, żadne nie ma kompleksów, nie czuje się źle. Jednak jak w każdym związku, jak to zwykle bywa między ludźmi pojawiają się konflikty. Aaron wychodzi z pracy bo jest przeziębiony, gdy żona wraca dochodzi pomiędzy nimi do sprzeczki. O pierdołę, o przełożone herbatniki. Aaron idzie do sypialni, jakiś czas później słyszy trzask. Rosnący obok domu łamie się i upada na werandę. Koniec końców, żona Aarona – Dorothy umiera.


Ta książka jest jak gorzka czekolada. Opowieść o miłości i stracie. O układaniu życia od nowa.
Żałoba to, obok ciężkiej choroby, tematyka książek dla dorosłych, po pierwsze, wciąż jeszcze rzadka. W książkach szukamy oddechu, ucieczki od codzienności, nie chcemy czytać o czymś co nieuniknione. W życiu codziennym odsuwamy perspektywę utraty najbliższej osoby na antypody naszej świadomości. Także w powieściach najwyraźniej nie chcemy mierzyć się z tą problematyką.
Warto jednak złamać swoje uprzedzenia w stosunku do tej książki. Jest smutna – tak, może przygnębić – owszem, ale jest mądra i piękna. Czyta się ją, pomimo trudnej tematyki, bardzo szybko i dobrze.
Osobiście jestem zachwycona, że miałam ją okazję przeczytać. Wam też polecam!

Książka o niepozornej okładce. Gdyby nie vis maior pewnie nie zwróciłabym na nią uwagi. A wystarczy wziąć ją do ręki, przeczytać opis, nie trzeba się sugerować tym, że autorka jest laureatką prestiżowych nagród. Sam opis intryguje, w połączeniu z dobrym piórem to obietnica książki poruszającej i mądrej. Chociaż niepozorna, niewielka objętościowo, ale wielka treścią.

Aaron...