Książka opowiada autentyczną historię małej Krysi, której życie zmieniło się o 180° w momencie wybuchu II Wojny Światowej. Dziewczynka dorasta w realiach wojennej Warszawy, zaczyna coraz więcej rozumieć, decyduje się nawet na czynną pomoc rodakom w walce z okupantem.
Kulminacyjnym wydarzeniem jest Powstanie Warszawskie, w którym Krysia bierze udział jako 15-latka.

Język książki dorasta wraz z główną bohaterką. Od dziecinnych opisów przechodzi do poważnych spostrzeżeń.
Sam fakt, że historia oparta jest na faktach, sprawia że czyta się ją z większym zaangażowaniem.
Wyjątkowo pięknym elementem są autentyczne zdjęcia bohaterów książki, a nawet zdjęcie dorosłej Krysi.

Książka jest dobra zarówno dla małych i dużych czytelników. Myślę, że kiedyś przeczytam ją swoim dzieciom, aby pokazać im, co się wtedy działo.
Żaden inny język, nie trafi do dzieci lepiej niż język dziecka.

Książka opowiada autentyczną historię małej Krysi, której życie zmieniło się o 180° w momencie wybuchu II Wojny Światowej. Dziewczynka dorasta w realiach wojennej Warszawy, zaczyna coraz więcej rozumieć, decyduje się nawet na czynną pomoc rodakom w walce z okupantem.
Kulminacyjnym wydarzeniem jest Powstanie Warszawskie, w którym Krysia bierze udział jako 15-latka.

Język...

Ze wszystkich książek z serii tą akurat uważam za najmniej udaną, pewnie dlatego, że II wś jest w niej przedstawiona jako właśnie "przygoda", coś w czym można i chce się wziąć udział (bo tak nakazuje honor). Przy dobrym opowiedzeniu wszystkiego, nawet z tej książki można coś dziecku przekazać, ale ostatecznie sięgnąłbym po wszystkie inne z tej serii w pierwszej kolejności.

Ze wszystkich książek z serii tą akurat uważam za najmniej udaną, pewnie dlatego, że II wś jest w niej przedstawiona jako właśnie "przygoda", coś w czym można i chce się wziąć udział (bo tak nakazuje honor). Przy dobrym opowiedzeniu wszystkiego, nawet z tej książki można coś dziecku przekazać, ale ostatecznie sięgnąłbym po wszystkie inne z tej serii w pierwszej...

Chociaz jest to ksiazka dla dzieci to bardzo mi sie podobala. Swiat widziany oczami niewinnego dziecka.

Chociaz jest to ksiazka dla dzieci to bardzo mi sie podobala. Swiat widziany oczami niewinnego dziecka.

Fajna książka. Szybko się czyta.

Fajna książka. Szybko się czyta.

Piękna książka o dorastaniu w czasach wojny.
Smutna, lecz jednocześnie piękna. Zdecydowanie jest to pozycja, z którą warto się zapoznać.

Piękna książka o dorastaniu w czasach wojny.
Smutna, lecz jednocześnie piękna. Zdecydowanie jest to pozycja, z którą warto się zapoznać.

„Wojna na Pięknym Brzegu” - czyli Żoliborz, II Wojna Światowa, okupacja, głód, łapanki, godzina policyjna, śmierć najbliższych i świat widzimy oczyma dziecka. Krysia (Krystyna Grabowska) ma wtedy jedynie 10 lat i bardzo szybko musi nauczyć się nowego życia, odszukać w sobie nową rolę jaką musi spełnić w tym dziwnym świecie dorosłych. Wstępuję do Organizacji (AK),przewozi meldunki, rozkazy, ukrytą broń. Opiekuje się rannymi. Patrzy z nadzieją na Powstanie Warszawskie.
.
Telegraficzny skrót niesamowicie pięknej opowieści. To właśnie dziecięca perspektywa sprawia, że opowieść o charakterze pamiętnika, ma tak emocjonalny wydźwięk. Nie ma tutaj brutalnych cen, są tylko „piękne” dziecięca lata. „To, co działo się dookoła, było strasznie smutne. Ale ja na przekór całemu światu chciałam być wesoła”. Beztroska zabawa i czarny uśmiech Wojny. Naturalność i stopniowanie napięcia to główne cechy, które sprawiają, że czyta się rewelacyjnie. Tą książkę powinno przeczytać każde dziecko. Abu nie tylko zrozumieć, ale również docenić współczesność, komfort życia i bezpieczeństwo.
.
„Nie mogłam sobie wyobrazić, co to znaczy, że „Janek zginął w czasie bombardowań” (…). Wydawało mi się to zupełnie niemożliwe – jak historia z książki albo z filmu, a nie taka, która wydarzyła się naprawdę”.

„Wojna na Pięknym Brzegu” - czyli Żoliborz, II Wojna Światowa, okupacja, głód, łapanki, godzina policyjna, śmierć najbliższych i świat widzimy oczyma dziecka. Krysia (Krystyna Grabowska) ma wtedy jedynie 10 lat i bardzo szybko musi nauczyć się nowego życia, odszukać w sobie nową rolę jaką musi spełnić w tym dziwnym świecie dorosłych. Wstępuję do Organizacji (AK),przewozi...

Bardzo fajna książka. Polecam.

Bardzo fajna książka. Polecam.

Piękny Brzeg, czyli Warszawski Żoliborz. To tu, wraz z rodzicami mieszka Krysia. Dziewczynka, gdy wybucha wojna ma niespełna dziesięć. W ich domu, mama i babcia próbują ukryć panią Marię i jej syna Janka, który niestety ma „zły wygląd”. Krysi bardzo trudno jest zrozumieć wydarzenia, które dzieją się wokół niej. No, bo co to znaczy na przykład mieć „zły wygląd”? Groza okupacji, brak pożywienia, głód, konspiracja i poczucie ciągłego niebezpieczeństwa, nie tak powinno wyglądać dzieciństwo. Niestety, jak zaznacza autor ta historia wydarzyła się naprawdę. Andrzej Grabowski zbudował ją, bowiem na podstawie wspomnień swojej mamy. Niestety, podobnych historii pewnie było więcej, nie tylko na Żoliborzu. Na szczęście też więcej było takich ludzi jak Krysia, odważnych i gotowych do walki. Dziewczynka, wraz ze swoimi koleżankami, wstępuje do Organizacji. Jej zadania wcale nie są błahe, przewozi meldunki, ale także broń. Tymczasem wojna trwa nadal. Krysia wraz ze swoimi przyjaciółkami nie traci jednak motywacji do walki. W końcu dziewczynki zostały wychowane w duchu patriotyzmu, honoru i umiłowaniu ojczyzny. Nie mogą się poddać.

„Wojny dorosłych – historie dzieci” to niesamowita i bardzo wzruszająca seria książek dla młodszych czytelników. Wojna oczami dorosłego jest koszmarna, oczami dziecka jest tego koszmaru pełna jeszcze bardziej. Jest nie-do-opisania a jednak są autorzy, którzy próbują te historie ubrać w słowa. Jestem im za to bardzo wdzięczna. Uważam, bowiem, że o wojnie i jej wydarzeniach trzeba dzieciom opowiadać. Dzięki tej serii, można to robić w sposób rzetelny a z drugiej strony niepozbawiony delikatności i wyczucia.

„Wojna na Pięknym Brzegu” tak jak inne lektury z tej serii, jest typową pozycją do wspólnego czytania i rozmów na temat opisywanych w niej wydarzeń. Raczej jest to pozycja dla starszego dziecka. Co prawda, autor nie opisuje w brutalny sposób tej historii, jednak nie zaprzecza też trudnym tematom, w tym śmierci. Ta książka to piękna, niezwykle wzruszająca i bardzo mądra opowieść o wojnie, jej wydarzeniach, ale również o odwadze, wartościach patriotycznych i próbie radzenia sobie z niecodziennymi okolicznościami.


Na dodatkową uwagę zasługują ciekawe i atrakcyjne ilustracje Joanny Rusinek. Choć trzeba przyznać, że cała szata graficzna książki jest przykuwająca uwagę.

Podsumowując. „Wojna na Pięknym Brzegu” Andrzeja Grabowskiego to zdecydowanie lektura godna polecenia. Warto po nią sięgnąć. Do czego serdecznie Was zachęcam.



www.kochamciemojezycie.blogspot.com

Piękny Brzeg, czyli Warszawski Żoliborz. To tu, wraz z rodzicami mieszka Krysia. Dziewczynka, gdy wybucha wojna ma niespełna dziesięć. W ich domu, mama i babcia próbują ukryć panią Marię i jej syna Janka, który niestety ma „zły wygląd”. Krysi bardzo trudno jest zrozumieć wydarzenia, które dzieją się wokół niej. No, bo co to znaczy na przykład mieć „zły wygląd”? Groza...

Książka oparta na losach Krystyny Grabowskiej mamy autora, jej rodziny i przyjaciół. Opowiedziana przez główną bohaterkę historia pokazuje jej świat chwilę przed wybuchem II Wojny Światowej oraz codzienne życie podczas jej trwania. Opisuje zwykłe działania i powinności każdego członka rodziny w tym trudnym okresie. Przeżycia smutne i wesołe, miłości, przyjaźnie, bohaterstwo, różnoraką walkę z okupantem. Książka przybliża też obraz Żoliborza, gdzie Krysia mieszkała, chodziła do szkoły, bawiła z przyjaciółkami.

Czytałam ją z wielkim zainteresowaniem, bo autor zawarł w niej informacje o życiu rodzin w czasach okupacji. Przybliżył życie ludzi widziane oczami swojej mamy, która podczas wybuchu wojny miała dziesięć lat. Nie była na to przygotowana i nie miała świadomości grozy sytuacji, ale przerobiła przyśpieszony "kurs" dojrzewania. W książce różne zdarzenia pokazały, że ludzie musieli podejmować bardzo trudne decyzje, np. zostawić rodzinę i uciekać, bo taki dostali rozkaz. Okazało się, że do szkoły mogły chodzić tylko dzieci, a młodzież już nie. Ulica nie była już bezpiecznym miejscem, bo mogła zdarzyć się łapanka, za nic można było przypłacić życiem. Pewnego razu zobaczyła na własne oczy, że mama i babcia mogą zostać rozstrzelane i że może zostać sierotą. Doświadcza pierwszej miłości, która jednak kończy się tragicznie. Dowiaduje się o smutnych losach bliskich i obcych polaków i żydów. Włącza się do walki z okupantem poprzez działania konspiracyjne.

Autorowi udało się napisać piękną opowieść o trudnych czasach, o ludzkiej życzliwości, o rozstaniach, o dojrzewaniu, o nauce nowych umiejętności. We wszystkie te zwykłe dni wplatał wszystkie istotne dla tamtego czasu zdarzenia i fakty, min. opuszczenie Warszawy przez polski rząd, utworzenie getta, Powstanie Warszawskie, ewakuację ludności Warszawy do obozu w Pruszkowie, ucieczkę z niego.

Ta książka może być doskonałą szkolną lekturą, bo daje obraz zwykłego życia w czasach okupacji, przybliżając młodym ludziom rzeczywistość rówieśników w tamtym trudnym czasie. Ciekawie, naturalnie i wprost przybliża różne oblicza wojny. Nie ma w niej zbędnych frazesów, żalu, obwiniania czy przemocy, jest przekazanie zwykłych zdarzeń w wojennej rzeczywistości.

Książka oparta na losach Krystyny Grabowskiej mamy autora, jej rodziny i przyjaciół. Opowiedziana przez główną bohaterkę historia pokazuje jej świat chwilę przed wybuchem II Wojny Światowej oraz codzienne życie podczas jej trwania. Opisuje zwykłe działania i powinności każdego członka rodziny w tym trudnym okresie. Przeżycia smutne i wesołe, miłości, przyjaźnie,...

Bardzo ładnie napisana historia Krysi, którą wojna zastała w wieku lat 9. Krysia mieszka na warszawskim Żoliborzu, ma piękną siostrę, która ma już absztyfikanta i jest w konspiracji. Krysia chciałaby być jako ona...
Takie książki, które w piękny, wyważony, nieinfantylny i niecukierkowy sposób opowiadają dzieciom o tym, czym była II wojna światowa, powinny się znaleźć na liście lektur.

Bardzo ładnie napisana historia Krysi, którą wojna zastała w wieku lat 9. Krysia mieszka na warszawskim Żoliborzu, ma piękną siostrę, która ma już absztyfikanta i jest w konspiracji. Krysia chciałaby być jako ona...
Takie książki, które w piękny, wyważony, nieinfantylny i niecukierkowy sposób opowiadają dzieciom o tym, czym była II wojna światowa, powinny się znaleźć na...