"Czasami się ciebie boję, a człowiek nie powinien się bać kogoś, kogo kocha".

Trzydziestopięcioletni nauczyciel uwodzi swą 15 letnią uczennicę, Serenę, po kilku miesiącach ich tajnego romansu dochodzi do pierwszego aktu przemocy.
Pół roku później rozpoczyna kolejny związek z nastoletnią Poppy. Dziewczyny zakochane w swoim oprawcy rywalizują o jego względy. Marcus manipuluje dziewczynami, wykorzystuje i katuje. Pewnego dnia bańka przemocy pęka...
Mija 20 lat
Serena jest żoną i matką dwójki dzieci, Poppy wychodzi z więzienia z zamiarem oczyszczania swego imienia...
To powieść o tym, jak jeden uczynek może oddziaływać na wszystkich wkoło, jak szerokie może zataczać kręgi, jak niszczycielską siłę wnosi w życie rodziny.

"Czasami się ciebie boję, a człowiek nie powinien się bać kogoś, kogo kocha".

Trzydziestopięcioletni nauczyciel uwodzi swą 15 letnią uczennicę, Serenę, po kilku miesiącach ich tajnego romansu dochodzi do pierwszego aktu przemocy.
Pół roku później rozpoczyna kolejny związek z nastoletnią Poppy. Dziewczyny zakochane w swoim oprawcy rywalizują o jego względy. Marcus...

Kiedyś na bazarku zauważyłam starszego pana z książkami, pomyślałam, że może będzie miał jakieś ciekawe książki na sprzedaż i się nie myliłam. Po długiej rozmowie o tym, czy młodzież aby na pewno nie czyta już książek, zaoferował mi zapoznanie się z niejaką Dorothy Koomson - Brytyjską pisarką i dziennikarką. Słyszałam jej nazwisko jedynie przy jednej jej pozycji, a mianowicie ,,Dobranoc Kochanie" która swoją drogą podobno również nie należy do słabych dzieł.

Akcja toczy się w Anglii, a głównymi bohaterami, którzy pchają fabułę jak wiosłem w mętnej wodzie są:
Marcus Halnsley, Serena Gorringe oraz Poppy Calisle.
Jeden mężczyzna, który rozpoczął jeden ogromny koszmar dwóm młodym nastolatkom. Jedna przez strach zaczęła panicznie się bać o swoje i swojej rodziny bezpieczeństwo, a druga trafiła na dwadzieścia lat do więzienia. Brzmi ciekawie, huh? Po drodze jeszcze oczywiście przypałętają się inne skutki tragicznego zdarzenia z czerwca 1988 roku.

Książkę czyta się bardzo szybko i mimo lania wody nad każdym uczuciem i zdarzeniem, to da się prędko zapomnieć o tym i rozkoszować się wieloma nagłymi lecz przyjemnymi zwrotami akcji, jakie dzieją się nie za często i nie za rzadko. Pani Koomson potrafiła trzymać w niepewności, potrafiła wprowadzić postać, pozwolić czytelnikowi praktycznie o tej postaci zapomnieć i nagle, ni stąd ni zowąd nadać szaremu bohaterowi najwięcej barw.

Utwór pokazuje realia postrzegania kogoś, kto ma łatkę wyroku lub też oskarżenia. Gdy miałeś sprawę chociażby o ukradniecie lizaka, nawet jeśli dowiedziesz że tego lizaka nie ukradłeś, to wiele osób będzie cię kojarzyć z tym, że cię oskarżono o złodziejstwo i nieważne ile będziesz się starać - zawsze będziesz poplamiony tym. Nawet największe pranie w postaci rozdawania lizaków nie zmyje tego, że KIEDYŚ byłeś podejrzany o ukradnięcie lizaka. Nadal będą spekulować za twoimi plecami czy aby na pewno tym razem nie zrobiłeś tego albo czy wyrok ostateczny był aby na pewno prawdziwy. Ludzie często popełniają błędy, a błędy, nigdy nie znikają. Na zawsze pozostaną przy człowieku i nawet po latach, są w stanie zniszczyć komuś życie.

Po drodze zahaczamy również o życia innych ludzi, którzy mają praktycznie znikomy udział w problemie Sereny oraz Poppy. Mimo wszystko, nawet jeśli nie mają czynnego udziału w historii sprzed lat tych dwóch kobiet, to czytelnik potrafi na dłuższą chwilę przełożyć losy właśnie szarawej postaci nad losem Sereny lub Poppy i to jest moim zdaniem fascynujące, to że w ten sposób potrafimy zwrócić uwagę na coś kompletnie innego, niż na to, na co tak właściwie powinniśmy skupić naszą uwagę w stu procentach. To jest umiejętność, którą nie wiele autorów posiada, umiejętność zakręcenia czytelnikiem tak, by nie wiedział już o czym to tak właściwie jest ale nadal chętnie brnął do końca.

,,Przyjaciółki" nie są wybitną książką ale przyjemną. Wadą jest lanie wody nad błahostkami, które moim zdaniem były zbędne oraz postać Poppy była dla mnie momentami bezsensu, szczególnie w momentach z byciem ze swoim chłopakiem. Zaletami są zwroty akcji i mało skomplikowanych postaci, które działają spójnie i mądrze.

Kiedyś na bazarku zauważyłam starszego pana z książkami, pomyślałam, że może będzie miał jakieś ciekawe książki na sprzedaż i się nie myliłam. Po długiej rozmowie o tym, czy młodzież aby na pewno nie czyta już książek, zaoferował mi zapoznanie się z niejaką Dorothy Koomson - Brytyjską pisarką i dziennikarką. Słyszałam jej nazwisko jedynie przy jednej jej pozycji, a...

Wstrząsająca, wzruszająca, zapada w pamięć na dłużej. Uzależniająca, wyniszczająca miłość do psychopaty skutkuje piętnem zbrodni pozostającym na całe życie. Co gorsza, skrywane tajemnice wypełzające po latach potrafią zrujnować z trudem odbudowane życie. Strach nie przeminie już nigdy, rany psychiczne się nie zabliźniają, nawet gdy siniaki zniknęły lata temu. Tu ofiarę nie jest denat... I czy na pewno dwie dręczone nastolatki to jego "morderczynie"?

Wstrząsająca, wzruszająca, zapada w pamięć na dłużej. Uzależniająca, wyniszczająca miłość do psychopaty skutkuje piętnem zbrodni pozostającym na całe życie. Co gorsza, skrywane tajemnice wypełzające po latach potrafią zrujnować z trudem odbudowane życie. Strach nie przeminie już nigdy, rany psychiczne się nie zabliźniają, nawet gdy siniaki zniknęły lata temu. Tu ofiarę nie...

Dorothy Koomson (ur. 1971 w Londynie) - angielska pisarka pochodząca z Ghany. Zachowując political correctness powinienem napisać Afro – Amerykanka, ale to mylące, bo z Ameryką nic jej nie wiąże, więc powiem, jak normalny człowiek przy zdrowych zmysłach - czarna. Zaczęła publikować w 2003, a tą odniosła sukces w 2006 (trzecia książka).

Po pierwsze: nie rozumiem po co wydawca streścił całą fabułę ?
Po drugie: nie rozumiem co autorka chciała napisać: a. kryminał ?, b. powieść psychologiczną ? c. przypadek demaskujący brytyjski system sprawiedliwości, d. opowiastkę dla rodziców dorastających córek ?, e. przypowieść o dominacji i bezkarności mężczyzn ?, f. Inne ?

Mimo braku jednoznacznej odpowiedzi, to całkiem niezłe czytadło w delikatny sposób poruszające trudne problemy.

Życie jest „brutal”, a po lekturze nurtuje czytelnika banalne pytanie, dotyczące zarówno tej książki, jak i również wielu drastycznych reportaży: jak to możliwe, że nikt nie widział, nikt nie słyszał.....

Dorothy Koomson (ur. 1971 w Londynie) - angielska pisarka pochodząca z Ghany. Zachowując political correctness powinienem napisać Afro – Amerykanka, ale to mylące, bo z Ameryką nic jej nie wiąże, więc powiem, jak normalny człowiek przy zdrowych zmysłach - czarna. Zaczęła publikować w 2003, a tą odniosła sukces w 2006 (trzecia ...

Według mnie wszystko w książce było kompletne. Obie bohaterki nadawały odpowiedniego tempa, a ich wspólna tajemnica z przeszłości naprawdę powodowała u mnie gęsią skórkę. Co jeszcze znajdziecie w tej historii? Skrywane tajemnice, kłamstwa, chęć zemsty i wiele, wiele niepewności i komplikacji. Chociaż główny wątek pobudzi emocję, to czytelnik nie potrzebuje stalowych nerwów. Dużą zaletą było podzielenie rozdziałów na przeszłość i teraźniejszość. Czytając to co działo się obecnie, nie mogłam narzekać, że nic nie rozumiem, bo zaraz wszystko wyjaśniał kolejny rozdział dotyczący przeszłości.

Według mnie wszystko w książce było kompletne. Obie bohaterki nadawały odpowiedniego tempa, a ich wspólna tajemnica z przeszłości naprawdę powodowała u mnie gęsią skórkę. Co jeszcze znajdziecie w tej historii? Skrywane tajemnice, kłamstwa, chęć zemsty i wiele, wiele niepewności i komplikacji. Chociaż główny wątek pobudzi emocję, to czytelnik nie potrzebuje stalowych...

Polecam nastolatkom i rodzicom, w równej mierze, ku przestrodze.
Przewrotny tytuł. Bardzo dobrze przedstawione relacje ofiara – kat. Wina i kara. Życie potem. Możliwe? Jak?
Naiwne, ślepo zakochane nastolatki – wyrachowany nauczyciel.
Przeczytałam szybko, bez chwili znużenia, z lekkim drżeniem, niepokojem i jednocześnie ciekawością czy moje założenie z początku okaże się słuszne. Jestem w stanie uwierzyć we wszystko co zostało tu przedstawione, jestem matką.

Polecam nastolatkom i rodzicom, w równej mierze, ku przestrodze.
Przewrotny tytuł. Bardzo dobrze przedstawione relacje ofiara – kat. Wina i kara. Życie potem. Możliwe? Jak?
Naiwne, ślepo zakochane nastolatki – wyrachowany nauczyciel.
Przeczytałam szybko, bez chwili znużenia, z lekkim drżeniem, niepokojem i jednocześnie ciekawością czy moje założenie z początku okaże się...

Zaskoczyła i przeraziła mnie ta powieść. Bo przecież takich Marcusów nie brak na tym świecie. A dorastająca 15-latka , co ona jeszcze wie o życiu, jak łatwo zawrócić w głowie i omamić takie niedoświadczone uczennice. Ogromna przestroga dla wszystkich rodziców, zwracać uwagę na każdy szczegół, na każde drobne zmiany zachowania dzieci, rozmawiać, obserwować... tylko czy to ustrzeże przed tragedią, czy jesteśmy w stanie temu zapobiec? Przecież Serena i Poppy pochodziły z normalnych domów, otoczone miłością najbliższych (chociaż jak się okazuje później rodzice Poppy oblali najważniejszy egzamin),dom, szkoła, przyjaciółki, nic nadzwyczajnego ... aż przypadkowo pojawia się ON ... na początku otacza czułością, prawi komplementy, a gdy już dziewczyna wpadła w sieć zaczyna się prawdziwe piekło zniewolenia psychicznego, fizycznego i emocjonalnego, a stamtąd już o krok od tragedii.

Książkę czytałam naprawdę z ogromnymi emocjami, byłam w stanie uwierzyć szczególnie w te wcześniejsze wydarzenia - nie brak naiwnych dorosłych kobiet a co dopiero młode dziewczynki , dla których ta pierwsza miłość staje się sensem życia. Trochę mam zastrzeżenia do późniejszych ich losów jako dojrzałych kobiet, i o ile historia Poppy jest przedstawiona ciekawie to relacje między Sereną a Evanem są dla mnie kompletnie niewiarygodne. Przez 20 lat mąż nie jest w stanie dowiedzieć się tego, co wiedzą wszyscy dookoła choć gazety i internet aż huczą od opowieści o "Dziewczynkach z lodami" ...

To jest ten jeden rażący minus powieści, ale poza tym książkę naprawdę polecam. Szczególnie dla dziewcząt i kobiet tkwiących w toksycznych związkach - może to otworzy im oczy na pewne sprawy ... oby

Zaskoczyła i przeraziła mnie ta powieść. Bo przecież takich Marcusów nie brak na tym świecie. A dorastająca 15-latka , co ona jeszcze wie o życiu, jak łatwo zawrócić w głowie i omamić takie niedoświadczone uczennice. Ogromna przestroga dla wszystkich rodziców, zwracać uwagę na każdy szczegół, na każde drobne zmiany zachowania dzieci, rozmawiać, obserwować... tylko czy to...

Jak na książkę z wydawnictwa Albatros przystało, na skrzydełku znajdziemy bardzo szczegółowe streszczenie książki... Uwaga, uwaga, spojler goni spojler!
Całkiem niezłe studium psychologiczne chorej relacji między katem i jego ofiarą.
Ze wszech miar wskazane, by po tę książkę sięgnęły dziewczyny niegdyś nieszczęśliwie zakochane w nauczycielu - cieszcie się, że przynajmniej wasza historia nie skończyła się tak jak ta...
Ach, zapomniałabym: po prostu muszę przyczepić się do okładki, bowiem żadna z bohaterek nie była blondynką - obie były czarnowłose!

Jak na książkę z wydawnictwa Albatros przystało, na skrzydełku znajdziemy bardzo szczegółowe streszczenie książki... Uwaga, uwaga, spojler goni spojler!
Całkiem niezłe studium psychologiczne chorej relacji między katem i jego ofiarą.
Ze wszech miar wskazane, by po tę książkę sięgnęły dziewczyny niegdyś nieszczęśliwie zakochane w nauczycielu - cieszcie się, że przynajmniej...

Historia dwóch przyjaciółek zaplątanych w miłość, zauroczenie, obsesję i morderstwo jako nastolatki. Po latach historia lubi wracać i miesza w poukładanym życiu jednej z nich. Książka ciekawa, jednak na mnie dużego wrażenia nie zrobiła.

Historia dwóch przyjaciółek zaplątanych w miłość, zauroczenie, obsesję i morderstwo jako nastolatki. Po latach historia lubi wracać i miesza w poukładanym życiu jednej z nich. Książka ciekawa, jednak na mnie dużego wrażenia nie zrobiła.

Z przykrością stwierdzam, że książka opisuje sytuacje, które zdarzyć się mogą w życiu każdej piętnastolatki. Jest opisana bardzo realistycznie, trzyma w napięciu, co będzie dalej. Czasem zawodzi, czasem uspokaja, ale zakończenie.... Ono zaskakuje.

Z przykrością stwierdzam, że książka opisuje sytuacje, które zdarzyć się mogą w życiu każdej piętnastolatki. Jest opisana bardzo realistycznie, trzyma w napięciu, co będzie dalej. Czasem zawodzi, czasem uspokaja, ale zakończenie.... Ono zaskakuje.