Niewiele jest w świecie żywym zjawisk równie oczywistych jak tworzenie podobnego przez podobne. Dziecko zauważa bardzo szybko, że pies rodzi się z psa, a zboże ze zboża. Człowiek nauczył się bardzo wcześnie tłumaczyć i wykorzystywać trwałość form w kolejnych pokoleniach.
Cała organizacja istoty żywej jest podporządkowana dążeniu do reprodukcji. O czym może marzyć bakteria, ameba, paproć, jak nie o stworzeniu dwóch bakterii, dwóch ameb, wielu paproci?
Porządek istot żywych, inaczej niż porządek rzeczy, nie może być wywiedziony z bezładu. Polega on na reprodukowaniu już istniejącego porządku. Analizę tego porządku i jego przekazywania umożliwiło w połowie naszego wieku pojęcie informacji.
Dzisiejsza wiedza o układzie nerwowym przypomina nieco znajomość dziedziczności w XIX w. Ma się jakieś informacje o pewnych elektrycznych czy biochemicznych właściwościach nerwów. Ale nie zna się swoistości powiązań, organizacji sieci, jej budowy.
Jak informacja jest kodowana, przekazywana, rejestrowana, odtwarzana? Jaka logika kryje się za funkcjonowaniem mózgu, pamięcią, uczeniem się? Wszystko to pozostaje niemal nie znane.
Świat składa się dziś z przekazów, kodów, informacji. Jakie cięcie przegrupuje jutro nasze podmioty, aby ułożyć je ponownie w nowej przestrzeni? Jaka nowa niespodzianka się z nich wyłoni?