Lekturę zacząłem, kierując się entuzjastycznymi opiniami, m.in. na tej stronie. Niestety, książka mnie zawiodła - to jest taki "szpiegowsko-sensacyjny harlequin", nie tego się spodziewałem. Na dodatek autorski research woła o pomstę do nieba: "...Pa​mięt​ny rok 1917 za​stał go w rodzinnym mieście. Był te​raz agentem piotrogrodzkie​go oddziału Wszechrosyjskiej Ko​misji Nad​zwyczajnej do Wal​ki z Kontrrewolucją i Sabo​ta​żem, w skrócie WCzK albo Cze​ka...." (WCzK zaczęła się formować dokładnie rok później). Już zupełnie bawi taki rodzynek: "Wyjął kasetę z magnetofonu i włożył ją do kieszeni" - ludzie, toć akcja toczy się w 1952 roku i Philips prototyp kasety magnetofonowej zaprezentował ponad 10 lat później! Może ktoś uważać, że niepotrzebnie czepiam się drobiazgów, ja jednak oczekuję od twórcy minimalnego poszanowania wiedzy czytelnika o tym świecie, zwłaszcza, że ktoś może próbować czerpać wiedzę z jego lektury. Nie wiem, czy podejmę się lektury oryginału tego Trevaniana, chociaż, jako, że autor inny - jest szansa na to, że przygody Nicholaia będą bardziej osadzone w rzeczywistości.

Lekturę zacząłem, kierując się entuzjastycznymi opiniami, m.in. na tej stronie. Niestety, książka mnie zawiodła - to jest taki "szpiegowsko-sensacyjny harlequin", nie tego się spodziewałem. Na dodatek autorski research woła o pomstę do nieba: "...Pa​mięt​ny rok 1917 za​stał go w rodzinnym mieście. Był te​raz agentem piotrogrodzkie​go oddziału Wszechrosyjskiej Ko​misji...

Tym razem narkotyki tylko w dalekim tle - choć jeden ze (złych ) charakterów też macza w tym palce, albo i całe, po łokcie, ręce. Za to zagmatwanie fabuły jeszcze potężniejsze, rozsiane na pół świata. Stany, Rosja, Chiny, Francja, Wietnam, Laos i Kambodża w tle, wszędzie na drodze bohatera stoją dobrzy, źli i nieokreśleni (raz źli, raz dobrzy) partnerzy, przeciwnicy i zdeklarowani wrogowie. Całe szczęście, że opanował perfekcyjnie śmiertelnie groźną wschodnią sztukę walki , do tego podobnie sztukę koncentracji wewnętrznej i umiejętność znajdowania Satori, że zna wiele różnych języków, wreszcie, że ma intuicję, która w obliczu nieodwracalnego śmiertelnego zagrożenia pozwala mu prowadzić manipulacyjne gry psychologiczne z jego omc. katami i wybierać w nich najwłaściwszy moment do niespodziewanego kontruderzenia.
Podziwiam autora, że nie pogubił się w tak wielu szczegółach i niuansach Dalekiego wschodu; rysował to tak obszernie, bogato. Ja się gubiłem...
Ale do czytania - na jeden wieczór.
P.S. Oczywiście, odnotowuję do przeczytania wcześniejszy tom przygód tego bohatera, napisany przez innego autora, o czasach PÓŹNIEJSZYCH - tak to pogmatwane - by porównać dzieła dwóch twórców na ten sam (?) temat.

Tym razem narkotyki tylko w dalekim tle - choć jeden ze (złych ) charakterów też macza w tym palce, albo i całe, po łokcie, ręce. Za to zagmatwanie fabuły jeszcze potężniejsze, rozsiane na pół świata. Stany, Rosja, Chiny, Francja, Wietnam, Laos i Kambodża w tle, wszędzie na drodze bohatera stoją dobrzy, źli i nieokreśleni (raz źli, raz dobrzy) partnerzy, przeciwnicy i...

Satori – /to wg filozofii buddyjskiej zrozumienie, przebudzenie duchowe/ – widzenie rzeczy takimi, jakimi są. Satori może zdarzyć się w każdym momencie, a medytacja i wskazówki mistrza mają jedynie pomóc adeptowi zen w przygotowaniu do chwili przebudzenia.

Don Winslow to amerykański pisarz dość mało znany w Polsce i niezbyt popularny. Nim zajął się pisaniem zawodowo, imał się różnych zajęć i sporo podróżował po świecie. Jest autorem wydanego w Polsce, niestety tylko w części, cyklu „Z psich pazurów” /w USA cykl ten wydany został pod nazwą The Cartel Series/ - chyba najlepszych książek dotyczących meksykańskich karteli narkotykowych jakie ukazały się w Polsce, powieści „Savages”, również nawiązującej tematyką do działalności meksykańskich karteli oraz scenariusza do filmu pod tym samym tytułem, cieszącego się sporą popularnością. Jest również autorem świetnego thrillera „Skorumpowani” opowiadającego o funkcjonariuszach policji nowojorskiej.

Powieść „Satori”, wydana w 2011 roku jest prequelem powieści „Shibumi” napisanej przez nieżyjącego już Rodneya Williama Whitaker’a, używającego pseudonimu Trevanian, wydanej w 1979 roku. Trevanian w swojej powieści stworzył postać Nicholaia Hela, syna rosyjskiej arystokratki i Niemca, urodzonego i wychowanego da Dalekim Wschodzie. Wychowany w kulturze azjatyckiej, filozof, poliglota, biegły w sztukach walki a przy tym bezwzględny zabójca do wynajęcia.

Prawie 30 lat później Don Winslow podjął się napisania prequela losów Nicholaia Hela. Czy słusznie?

Nie znam niestety pierwowzoru postaci stworzonej przez Trevaniana, lecz postać stworzona przez Winslowa jest całkiem interesująca i intrygująca. Akcja powieści rozgrywa się na początku lat 50-tych ub. wieku, na terenie Azji Płd-Wsch. - w Japonii, w Chinach, w Laosie i w Wietnamie, gdzie Nicholai Hel zostaje wplątany w niebezpieczną i bezwzględną grę wywiadów: amerykańskiego, chińskiego i sowieckiego. Porzucany i wielokrotnie zdradzany, zdany wyłącznie na siebie i swoje umiejętności – czy potrafi zobaczyć rzeczy takimi jakie są naprawdę?

Okres w historii Azji Płd-Wsch. bardzo burzliwy – trwała w tym czasie wojna koreańska, w Chinach rozpoczynała się właśnie dyktatura partii komunistycznej pod wodzą Mao Zedonga, w Wietnamie, rządzonym jeszcze przez Francuzów trwała wojna prowadzona przez partyzantkę Viet Minh, a na dodatek Rosja Sowiecka i USA walczyły w Azji o swoje strefy wpływów. I wiele z tych elementów historii Don Winslow wykorzystał w powieści.

Niezła książka, o karkołomnej wręcz akcji, zaskakujących zwrotach, doprawiona szczyptą filozofii wschodu oraz niezłych opisów sztuk walki. Powieść o okrucieństwie, zdradzie, bohaterstwie i odwadze, honorze i zemście.

Polecam.

Satori – /to wg filozofii buddyjskiej zrozumienie, przebudzenie duchowe/ – widzenie rzeczy takimi, jakimi są. Satori może zdarzyć się w każdym momencie, a medytacja i wskazówki mistrza mają jedynie pomóc adeptowi zen w przygotowaniu do chwili przebudzenia.

Don Winslow to amerykański pisarz dość mało znany w Polsce i niezbyt popularny. Nim zajął się pisaniem zawodowo, imał...

Klimat super. Mi się podobało i mogę polecić 😄

Klimat super. Mi się podobało i mogę polecić 😄

Pierwsza moja książka przeczytana w kategorii kryminał/thriller. Bardzo wciągająca fabuła, z inteligentnym i czarującym na swój sposób głównym bohaterem. Dużo dodaje powieści azjatycki klimat, z nutką wschodniej filozofii i brutalności niektórych postaci.

Pierwsza moja książka przeczytana w kategorii kryminał/thriller. Bardzo wciągająca fabuła, z inteligentnym i czarującym na swój sposób głównym bohaterem. Dużo dodaje powieści azjatycki klimat, z nutką wschodniej filozofii i brutalności niektórych postaci.

Książka jak najbardziej na poziomie. Oceniając ją pod kątem samej fabuły dostałaby 6 gwiazdek, jednak +1 za świetny klimat. Wnikliwe potraktowanie tematyki satori, gry go, cała ta "orientalna" otoczka - na prawdę da się tą książkę świetnie poczuć. Jedyne co umniejsza nieco jej ocenę to przewidywalność w niektórych momentach.

Książka jak najbardziej na poziomie. Oceniając ją pod kątem samej fabuły dostałaby 6 gwiazdek, jednak +1 za świetny klimat. Wnikliwe potraktowanie tematyki satori, gry go, cała ta "orientalna" otoczka - na prawdę da się tą książkę świetnie poczuć. Jedyne co umniejsza nieco jej ocenę to przewidywalność w niektórych momentach.

Widzę, że moja opinia bedzie pierwsza. To niedobrze, gdyż jest absolutnie subiektywna i nieobiektywna. Oczywiście każda z opinii taka jest, ale moja dodatkowo jest niesprawiedliwa i proszę szanownych Czytelników o niekierowanie się nią :) Z tego też powodu książki nie oceniłam. Moja ocena dotyczyłaby bowiem bardziej gatunku książki niż samej jej treści. Kiedyś już pisalam, że gry wywiadów, agenci, pojedynek szpiegów to nie moja bajka. Ta książka własnie o tym jest. Mogę tylko napisać, że czyta się wartko, gdyż język jest bardzo dynamiczny. Istnieje więc duże prawdopodobieństwo, że pozycja ta znajdzie swoich oddanych Czytelnikow.
I spełniłam swój kronikarski obowiązek ;)

Widzę, że moja opinia bedzie pierwsza. To niedobrze, gdyż jest absolutnie subiektywna i nieobiektywna. Oczywiście każda z opinii taka jest, ale moja dodatkowo jest niesprawiedliwa i proszę szanownych Czytelników o niekierowanie się nią :) Z tego też powodu książki nie oceniłam. Moja ocena dotyczyłaby bowiem bardziej gatunku książki niż samej jej treści. Kiedyś już pisalam,...

Prawdziwie męska lektura.
Początek mi troszkę zbił, gdyż było bardzo dużo nie zrozumiałych słówek(czyt. nieprzetłumaczone). A to zawsze mnie irytuje. Warto to jednak olać i zaczytać się dalej. Wciąga, nie pozwala się od siebie oderwać.
Polecam.

Prawdziwie męska lektura.
Początek mi troszkę zbił, gdyż było bardzo dużo nie zrozumiałych słówek(czyt. nieprzetłumaczone). A to zawsze mnie irytuje. Warto to jednak olać i zaczytać się dalej. Wciąga, nie pozwala się od siebie oderwać.
Polecam.