Guadalcanal 1942-1943

Bardzo dobra pozycja opisująca nam bitwę o Guadalcanal zarówno na lądzie jak i na wodzie.

Bardzo dobra pozycja opisująca nam bitwę o Guadalcanal zarówno na lądzie jak i na wodzie.

Guadalcanal do tej pory kojarzyło mi się tylko z "Cienką Czerwoną Linią" oraz grą komputerową Medal of Honor Pacific Assault, w której część misji rozgrywało się właśnie na tej wyspie. Sama książka wypada dość ciekawie, autor omawia szereg starć w ramach operacji "Watchtower", które rozgrywały się na lądzie, w morzu i w powietrzu. Nie można się też przyczepić do narracji, książka jest bardzo dynamiczna, cały czas coś się dzieje, trudno się nudzić podczas lektury. Fajnie też, że książka nie zawiera przydługiego wstępu, gros książki poświęcony jest tytułowej kampanii. Szkoda tylko, że działania na lądzie, zwłaszcza ich ostatnia faza, została potraktowana dość pobieżnie. Generalnie można odnieść wrażenie, że autor lepiej się czuje opisując działania na morzu. Trochę denerwowało mnie nazewnictwo samolotów, z którym spotkałem się pierwszy raz w swoim życiu. Książka zawiera dwie dobrze dobrane wkładki ilustracyjne oraz cztery mapy, chociaż te moim zdaniem mogłyby być lepsze, ponieważ pomijają wiele aspektów opisywanych w książce. Debiut Michała Piegzika w serii HB wypadł moim zdaniem obiecująco i choć z pewnym opóźnieniem, chętnie sięgnę po jego kolejne książki.

Guadalcanal do tej pory kojarzyło mi się tylko z "Cienką Czerwoną Linią" oraz grą komputerową Medal of Honor Pacific Assault, w której część misji rozgrywało się właśnie na tej wyspie. Sama książka wypada dość ciekawie, autor omawia szereg starć w ramach operacji "Watchtower", które rozgrywały się na lądzie, w morzu i w powietrzu. Nie można się też przyczepić do narracji,...

"Tokio Express"
Wydawać by się mogło, że po lekturze "Burzy nad Pacyfikiem" nic więcej w temacie nie potrzeba. Niestety czas leci, pojawiają się nowe dokumenty i pewne rzeczy można zweryfikować. Autor niniejszej książki ma dość lekkie pióro, i jego opowieść czyta się znakomicie. Nie dorównuje ŚP Zbigniewowi Flisowskiemu, ale też zbytnio nie zostaje w tyle.
Mamy w dość ciekawej formie przedstawione losy walczących o wyspę. W środku znajdziemy też trochę zdjęć i mapy. Ich jakość jest dyskusyjna, ze względu na mały format książki. Te w "Burzy..." były lepsze.
Mamy kilka nowości i wyjaśnienia (sprostowania) słów Zbigniewa Flisowskiego.
Z wad można się przyczepić do niektórych sformułowań autora typu "osiągnąć pudło". Są to jednak drobne lapsusy.
Z czystym sumieniem polecam pozycję i autora.

"Tokio Express"
Wydawać by się mogło, że po lekturze "Burzy nad Pacyfikiem" nic więcej w temacie nie potrzeba. Niestety czas leci, pojawiają się nowe dokumenty i pewne rzeczy można zweryfikować. Autor niniejszej książki ma dość lekkie pióro, i jego opowieść czyta się znakomicie. Nie dorównuje ŚP Zbigniewowi Flisowskiemu, ale też zbytnio nie zostaje w tyle.
Mamy w dość...

Jedną z najważniejszych bitew wojny na Pacyfiku podczas II wojny światowej napisał autor debiutujący w tej serii książek. I uważam, że debiut był udany. Praca jest obszerna, ale nie nużąca, konkretna i wykorzystująca mnóstwo źródeł, ale nie nadmiernie nimi zapchana, naukowa, ale bardzo dobra do czytania. jak zazwyczaj nie obyło się od drobnych (i tylko) niedoskonałości redakcyjnych, drobnych uchybień autorskich (maniera pisania o własnych siłach jako "bratnich"), lecz to nie wpływa na płynność tekstu i łatwość odbioru. Nawet kwestie organizacyjne zostały przedstawione w przystępny sposób. Całkiem spora bibliografia, trochę za skromne, moim zdaniem, załączniki, jak zazwyczaj w serii zbyt schematyczne mapy i wreszcie dobre wkładki fotograficzne dopełniają obrazu książki. Książki dobrej. A ponieważ autor sugeruje w podsumowaniu, że po Guadalcanalu nastąpiły inne zmagania na Pacyfiku, należy oczekiwać kolejnej pracy Michała Piegzika. Sądząc z przeczytanego tomiku - dobrej.

Jedną z najważniejszych bitew wojny na Pacyfiku podczas II wojny światowej napisał autor debiutujący w tej serii książek. I uważam, że debiut był udany. Praca jest obszerna, ale nie nużąca, konkretna i wykorzystująca mnóstwo źródeł, ale nie nadmiernie nimi zapchana, naukowa, ale bardzo dobra do czytania. jak zazwyczaj nie obyło się od drobnych (i tylko) niedoskonałości...